Μετρώντας τ' αστέρια στη ταράτσα.

Πηγή: Σελίδα Facebook

Παναγιώτη Ηλ. Χολή.

"Ωραία βραδιά η σημερινή... ζέστη κάνει...ας κοιμηθούμε στην ταράτσα..!!"

Ιούλιος μήνας ζεστή πολύ μέσα στο σπίτι, αλλά οι βραδιές στο χωριό είχαν έναν ρομαντισμό, αποτέλεσμα και τις εκπληκτικής φύσης που ησύχαζε αλλά και τις όμορφης γειτονιάς γεμάτη ανθρωπιά και καλοσύνη.

Τα δωμάτια ύπνου είχαν "μετακομίσει" στις ταράτσες των σπιτιών μας για περισσότερη δροσιά. Βαριά ρούχα για στρώμα και λίγο ποιο ελαφρά για σκέπασμα και ανεβαίνουμε ταράτσα, χαρούμενοι.

Στρωματσάδα τα παιδιά και στις άκρες οι γονείς, για περισσότερη ασφάλεια.

Ο ουρανός πεντακάθαρος με μεγάλη διαύγεια που νόμιζες ότι η απόσταση ταράτσας και ουρανού έχει μικρύνει.

Οι γονείς έβαζαν το ράδιο- τρανζίστορ στα βραχέα για να ακούσουν ειδήσεις από την Deutsche Welle ή το bbc και μετά άρχιζε το μάθημα για τ' αστέρια.

Μας έβαζαν στην αρχή να τα μετρήσουμε και κάθε βράδυ το ίδιο μέτρημα που ποτέ δεν τελείωνε.

Στη συνέχεια η ονομασία των αστεριών που είναι ορατά δια γυμνού οφθαλμού. Η Μικρή και η Μεγάλη Άρκτος, ο Βορράς, η Κασσιώπη, ο Πολικός, η Κατσαρόλα, ο Σείριος, ο Αρκτούρος, ο Ωρίωνας, ο Κύκνος..... Την άλλη μέρα το ίδιο σκηνικό και μάθημα αν τα θυμόμαστε.

Στην ταράτσα το βράδυ άκουγες κουβεντολόι και από τις διπλανές ταράτσες. Η οικογένειες μαζεμένες κοιτώντας τ' αστέρια, αναπολούσαν, σκέφτονταν, σχεδίαζαν, ηρεμούσαν.

Εκεί κατά τις 12 τα μεσάνυχτα άκουγες το.. καληνύχτα γειτόνοι και η γειτονιά των ταρατσών με αυτή την ευχή καλούσε το Μορφέα να τις πάρει στην αγκαλιά του.

Εμείς τα μικρά ακόμα προσπαθούσαμε να μετρήσουμε τ' αστέρια και πάντα μπερδευόμασταν, κουραζόμασταν και πάλι από την αρχή, ώσπου τα ματάκια μας γλάρωναν και έκλειναν για ταξίδια νοερά... και το μέτρημα αναβάλλονταν για την άλλη μέρα.

Ο ύπνος στην ταράτσα είναι από τις ευχάριστες παιδικές μας αναμνήσεις και ας μας ξύπναγε πρωί πρωί ο ανατέλλων Ήλιος.