Ο αξιότιμος καθηγητής κύριος Κώστας Μπέης.

Δημήτρης Αρβανίτης
Ειδικός Σύμβουλος Δήμου Ξηρομέρου

Όταν τη δεκαετία του ΄80 φοιτούσα στη Νομική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης, υπήρχαν κάποιοι ελάχιστοι καθηγητές που η φήμη τους ξεπερνούσε τα όρια των πανεπιστημίων όπου δίδασκαν αλλά και του ελληνικού επιστημονικού χώρου. Ένας από αυτούς, κατ' εμένα ο σπουδαιότερος, ήταν ο καθηγητής Πολιτικής Δικονομίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Κώστας Μπέης. Ο άνθρωπος αυτός είναι μια ξεχωριστή περίπτωση.
Βαδίζει πλέον στα 78 του χρόνια, αλλά παρ όλη την ηλικία του διατηρείται ακμαίος, δυνατός και παραγωγικός πολίτης. Αυτοδημιούργητος, δεν στηρίχτηκε σε ομάδες, πανεπιστημιακές φατρίες, κόμματα. Αντίθετα βοήθησε κόμματα και κυβερνήσεις από θέσεις όπως, γενικός γραμματέας του Υπουργείου Παιδείας, με Υπουργό τον Απόστολο Κακλαμάνη, γραμματέας της Προεδρίας της Δημοκρατίας, γραμματέας της Βουλής, υπηρεσιακός Υπουργός Δημοσίας Τάξης και μέλος αναρίθμητων νομοπαρασκευαστικών επιτροπών. Σαν επιστήμονας είναι Ο κορυφαίος. Σχολή από μόνος του, Συνήθιζαν σπουδαστές, καθηγητές νομικοί, δικηγόροι αλλά και δικαστές να λένε ''Ο Άρειος Πάγος υποστηρίζει ότι ενώ ο Μπέης...'' Σημείο αναφοράς δηλαδή! Για τέτοιο επίπεδο κύρους μιλάμε. Απίστευτος δάσκαλος, δίδαξε πολιτική δικονομία αλλά προ παντός δίδαξε ήθος. Γενιές σπουδαστών τον ευγνωμονούν. Όγκος συγγραμμάτων, σίγουρα ένας από τους πολυγραφότερους πανεπιστημιακούς. 

Το 2005 χειροτονήθηκε ιερέας -για να εύρη τη κλίμακα την απάγουσα απο τη γη στον ουρανό όπως έγραψε- στο μικρο ορεινό χωριό Κορυφούλα Πρεβέζης (50 κάτοικοι) και μια φορά το μήνα πηγαίνει και λειτουργεί στο εκκλησάκι του χωριού. Διαβάστε ένα απόσπασμα που βρήκα στο διαδίκτυο:

''Για όποιον σχετίστηκε με τη νομομάθεια κάπως, όπως, η σκιά και μόνο του Κώστα Μπέη προκαλεί δέος βαθύ. Ανθρώπινος, ιερατικός, αγγελικός, αφήνει έργο απροσμέτρητο, έχοντας διδάξει γενεές γενεών. Τα λόγια του νόμοι, οι σκέψεις του θροϊσματα ευδικίας. Από περιέργεια και μόνο, δείτε εδώ παρακαλώ το λιτά καταγραφέν βιογραφικό του ανδρός, έτσι για να εννοηθεί κάποτε ποιους επιτρέπουμε να μας λοβοτομούν, από ποιους ανεπαρκείς κυβερνώμαστε, και πώς τελικά ρυθμίζονται οι τύχες μας όταν μια οιονεί δημοκρατία μας υποχρεώνει να παραδίδουμε τα κλειδιά των σπιτιών μας σε απίθανους μετρίους.''

Έκανα αυτή την εισαγωγή για να καταδείξω το μέγεθος της προσωπικότητας Μπέη και να αντιληφθούν οι αναγνώστες τη σημασία της πρόσφατης δραστηριότητας του και την αντιμετώπιση του από το πολιτικομιντιακό κατεστημένο.

Πιο κάτω παραθέτω δύο ομιλίες του, μία στις 18.07. 2010, απομαγνητοφωνημένη, στο Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών και μια πρόσφατη, στις 11.04.2011, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, σε βίντεο, όπου θα έχετε την δυνατότητα να διαπιστώσετε το βάθος και το πάθος των λόγων του καθηγητή.

Ας δούμε τη πρώτη ομιλία:

''Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, φίλες και φίλοι όπως εσείς έτσι κι εγώ, ξεφυλλίζοντας ξένα περιοδικά ιδίως από τη Γερμανία διαβάζω τη χλεύη για το κατάντημά μας και για τις προσδοκίες τους να κατάσχουν εθνικούς θησαυρούς μας, την πολιτιστική μας κληρονομιά και να τη βγάλουν στον πλειστηριασμό. Βέβαια όταν τα πρωτοδιάβασα αυτά δεν πίστευα στα μάτια μου. Είδα όμως ότι πραγματικά, το διεθνές σύμφωνο προβλέπει την εξουσία του Δ.Ν.Τ. της Ευρωπαϊκής Τράπεζας και των χωρών που θα δανείσουν την Ελλάδα δια μέσω του συμβουλίου της ευρωπαϊκής ένωσης, να κατάσχουν και ακατάσχετη περιουσία του ελληνικού δημοσίου όπως είναι η πολιτιστική μας κληρονομιά, οι αρχαιότητές μας, τα νησιά μας, ηδονίζονται να τα κατάσχουν και να βγάλουν στον πλειστηριασμό.

Βέβαια ένας νομικός όταν καθίσει και προσεγγίσει αυτές τις φλυαρίες με προσοχή, θα δει ότι τουλάχιστον σε πρώτη φάση τέτοιο κίνδυνο δεν έχουμε γιατί : δεν ανέλαβε τέτοιες υποχρεώσεις η ελληνική κυβέρνηση; Ανέλαβε. Μέσα στο σύμφωνο υπάρχει ρητώς ο όρος της εξουσίας των δανειστών να κατάσχουν ακατάσχετα αντικείμενα της δημόσιας περιουσίας. Αλλά, για να ισχύει αυτή η δέσμευση θα έπρεπε να κυρωθεί η συμφωνία απ τη Βουλή, και για μια τέτοια περίπτωση ήταν απαραίτητη η πλειοψηφία των 2/3 της Βουλής. Αυτή την πλειοψηφία δεν μπορούσε να τη διαθέτει η κυβέρνηση και αρκέστηκε ως εκ τούτου σε ένα νόμο, όχι προς κύρωση της σύμβασης, η σύμβαση δεν κυρώθηκε νομοθετικώς, αφού περιείχε διατάξεις για τις οποίες ήταν απαραίτητη η πλειοψηφία των 2/3, αλλά με ένα νόμο απλό, επαναλήφθηκαν οι διατάξεις που περιέχονται στο σύμφωνο. Αυτές όμως οι διατάξεις τουλάχιστον με την πρώτη ματιά δεν μπορούν να είναι δεσμευτικές. Δεν μπορεί να έχει εξουσία κανείς, να έρθει να κατάσχει ακατάσχετα αντικείμενα της ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς και των νησιών μας, όπως ονειρεύονται. Πρώτον γιατί δεν έχει κυρωθεί αυτή η σύμβαση. Απλώς είπαμε έγινε ένας νόμος ο οποίος πάσχει αντισυνταγματικώς.

Και αναφορικά με την ακατάσχετη περιουσία δεν ισχύει, δεν έληξε όμως το ζήτημα αυτό, δυστυχώς το πρόβλημα υπάρχει και πρέπει να μας απασχολήσει, με ποια έννοια: Έχομε από κει και πέρα το ενδεχόμενο κάτω από πιέσεις η ελληνική κυβέρνηση να εκμισθώσει αυτά τα ακατάσχετα περιουσιακά στοιχεία με πολύχρονες μισθωτικές συμβάσεις. Καμιά διάταξη του συντάγματος δεν μας προστατεύει απ’ αυτό το τίμημα, μακάρι να κάνω λάθος και να με διορθώσετε, αλλά όσο προσπάθησα να μελετήσω το πρόβλημα δεν βλέπω ότι θα μπορούσε να αποφύγει την πίεση μία εξασθενημένη ελληνική κυβέρνηση, να παραχωρήσει μισθωτικό δικαίωμα πολυετές για την εκμετάλλευση των αρχαιολογικών μας χώρων και για την τουριστική εκμετάλλευση νησιών μας.

Ο κίνδυνος λοιπόν είναι υπαρκτός. Πρέπει να μας απασχολήσει ως εγκαίρως να πάρουμε τα μέτρα μας και δεν θα αιφνιδιαστούμε την τελευταία στιγμή και να αλαφιαζόμαστε με προχειρολογήματα. Ανάμεσα στα άλλα προβλέπει το διεθνές σύμφωνο, που επαναλαμβάνω δεν κυρώθηκε τυπικώς, αλλά απλώς οι διατάξεις του πέρασαν με απλό νόμο, περιέχει διάταξη ότι αναφορικά με αυτή την κατάσχεση των ακατάσχετων περιουσιακών στοιχειών που με ενδιαφέρει εμένα στην αποψινή μου παρέμβαση περισσότερο, αλλά και γενικότερα για όλες τις υποχρεώσεις από το σύμφωνο, δεν θα έχουν καμιά δικαιοδοσία και αρμοδιότητα τα ελληνικά δικαστήρια αλλά αποκλειστικώς και μόνο λέει η σύμβαση, το διεθνές σύμφωνο, δικαιοδοσία και αρμοδιότητα θα έχει το ευρωπαϊκό δικαστήριο του Λουξεμβούργου. Κι αναρωτιέμαι εάν γίνουν κατασχέσεις, παράνομες, δεν θα έχουν δικαιοδοσία τα ελληνικά δικαστήρια να προσφύγουμε και να διαγνώσουν, τα ελληνικά δικαστήρια, ότι σύμφωνα με το ελληνικό σύνταγμα είναι άκυρη η κατάσχεση και ο επισπευδόμενος πλειστηριασμός ; θα πρέπει να τρέχουμε στο Λουξεμβούργο, για να αποφανθεί το Λουξεμβούργο αν είναι άκυρη η κατάσχεση που έγινε ; συμβαίνουνε σ’ αυτόν τον τόπο.

Δεν θα σας απασχολήσω περισσότερο παρά με δύο ακόμη σκέψεις. Η μία είναι συναισθηματική. Έχω την αίσθηση ότι βρισκόμαστε εκεί που βρίσκονταν οι Αθηναίοι την εποχή του Δημήτριου του Πολιορκητή, σε τέτοιο χάλι κατάπτωσης του είχαν παραχωρήσει τον ίδιο τον Παρθενώνα, να χρησιμοποιεί ως ιδιωτική κατοικία. Σ΄ αυτό το χάλι περίπου βρισκόμαστε και τώρα. Δεύτερη σκέψη που θα ήθελα να θέσω υπόψη σας, είναι τι γίνεται μακροπρόθεσμα ; είναι ολοφάνερο κυρίες και κύριοι ότι έχουμε οξύτατο πολιτικό – πολιτειακό πρόβλημα. Το κράτος μας έχει σαπίσει και πρέπει να το καταλάβουμε αυτό. Χρειαζόμαστε νέο πολίτευμα. Χρειαζόμαστε μελέτη. Κάνω έκκληση στον πρόεδρο του Δικ. Συλλόγου να συγκεντρώσει ανθρώπους που ξέρουν, έχουν γνώση, και να γίνει μία προετοιμασία για ένα υγιές πολίτευμα. Το πολίτευμα αυτό της φαυλοκρατίας επιτέλους πρέπει να ανατραπεί.

Αυτές τις σκέψεις θέλω να θέσω υπόψη σας και θα ήμουν ευτυχής αν θα μπορούσα να βρω κάποια απήχηση και στις δικές σας ευαισθησίες.''

Δύο είναι οι κύριες διαπιστώσεις του κ. Καθηγητή:

Πρώτο η σύμβαση του Μνημονίου απαιτούσε ψήφιση της αυξημένης πλειοψηφίας των 3/5 της βουλής. Δεν έγινε. Συνεπώς είναι αντισυνταγματικό. Ο επίσης μέγιστος συνταγματολόγος καθηγητής Κασιμάτης, κατήγγειλε την αντισυνταγματικότητα του μνημονίου. Αλλά και ο Αλιβιζάτος και ο Γεωργιάδης και ο Χρυσόγονος! Πως είναι δυνατόν λοιπόν τόσο τα κόμματα της βουλής αλλά και ο λαός να ανέχεται τη καταφανή παραβίαση του Συντάγματος;

Δεύτερο, το πολιτικό σύστημα, με τη σημερινή του μορφή, έχει σαπίσει και πρέπει να γκρεμιστεί. Δεν υπάρχει αμφιβολία γι αυτό. Φαίνεται στην γενικότερη απαξίωση της πολιτικής και των πολιτικών τα γιαούρτια και τα αυγά που καταναλώνονται εναντίον τους το αποδεικνύουν. Ειρηνική επανάσταση χρειάζεται!

Δέστε και ακούστε το βίντεο με απόσπασμα από την ομιλία του στο Πανεπιστήμιο Αθηνών στις 11.04.2011

Τρεις οι επισημάνσεις:

- Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας με την μη αναπομπή του αντισυνταγματικού σχεδίου νόμου, ενήργησε κατά παράβαση των καθηκόντων και συνέπραξε στη υποδούλωση της χώρας στους ξένους

- Πρώτος στόχος της κίνησης των πανεπιστημιακών, η κατάργηση της κληρονομικής οικογενειοκρατίας, αυτής της ντροπής του πολιτεύματος και κύριας αιτίας της χρεωκοπίας της χώρας. Προφανής, για το πιθανολογούμενο μέλλον, ο παραλληλισμός της πολιτικής κατάστασης στην Ελλάδα με τη περίοδο του Λουδοβίκου του 16ου και'' το ποταμό αίματος που οδήγησε εκείνος ο εσμός των ασυλλόγιστα ευωχούμενων ευγενών'' 

- Παραδέχτηκε ο καθηγητής για τον εαυτό του και τη πανεπιστημιακή κοινότητα ότι άργησε να αγανακτήσει. Είναι έτσι δυστυχώς. Οι πανεπιστημιακό δάσκαλοι είναι ''ταγοί'', μπροστάρηδες, φωτεινά μυαλά, θα πρέπει να δείχνουν το δρόμο. Είχαν και αυτοί αφεθεί στην γενικότερη ευωχία των ημερών. Μεγάλο λοιπόν και το δικό τους μερίδιο ευθύνης! Για τη σιγή που επέδειξαν.

Τα κόμματα αριστερά, δεξιά και επιδέξια, σοσιαλιστικά αλλά και οι λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις τήρησαν σιγή ιχθύος, λες και η κίνηση αφορούσε άλλη χώρα.

Τα ΜΜΕ με ελάχιστες εξαιρέσεις -[μια πραγματική εξαίρεση ο Λάκης Λαζόπουλος!]- για να εξασφαλίσουν και κάποιο άλλοθι- ουδόλως ασχολήθηκαν με το θέμα της κίνησης των πανεπιστημιακών. Που είναι οι προοδευτικοί, Πρετεντέρης, Τσίμας, Στάη, Τρέμη, Θεοδωράκης, Κούλογλου; Γαργάρα το κάνανε! Σαφώς πρέπει, ως ευωχούμενοι να υπερασπίσουν τα κεκτημένα τους -παχυλούς μισθούς, σπίτια στα βόρεια προάστια, βίλλες στη Μύκονο, τζίπ Καγιέν και προπαντός εξουσία να ανεβάζουν και να κατεβάζουν πολιτικούς και κυβερνήσεις! Τώρα αν ο λαός πεινάει, ας φάει παντεσπάνι. Μόνο που θα πρέπει να μην κοιμούνται ήσυχοι αν σκεφτούν τους ευωχούμενους του Λουδοβίκου του 16ου.