Γράφει ο Δημήτρης Αρβανίτης.
Χθες ή προχθές ο Αντιπρόεδρος της Ελληνικής κυβέρνησης Θόδωρος Πάγκαλος δήλωσε σε ξένο έντυπο ότι σε περίπτωση που δεν ψηφιστεί το μεσοπρόθεσμο η χώρα θα χρεοκοπήσει και τα τανκς θα βγουν στους δρόμους για να προστατεύσουν τη δημόσια τάξη.
Οποίον θράσος! Εκβιασμός προς τους πάντες, συμπολίτευση, αντιπολίτευση, ελληνικό λαό! Από που κι ως πού ο στρατός στους δρόμους; Έχει αυτή την αποστολή Αντιπρόεδρε; Πως το λες; Γιατί τρομοκρατείς τον απλό κόσμο; Γιατί παίζεις παιγνίδια στις πλάτες των απλών ανθρώπων;
Δεν ήθελα να γράψω για τον Πάγκαλο, άλλωστε όλοι γράφουν και όλοι τον βρίζουν. Τι να προσθέσω εγώ; Όχι πολλά. Ίσως να ενημερώσω τους νεώτερους με το δικό μου τρόπο. Ας δούμε ποιος είναι αυτός ο άνθρωπος:
Ο Θόδωρος Πάγκαλος κρατά από οικογένεια με …βαθιές δημοκρατικές ρίζες. Είναι εγγονός του δικτάτορα στρατηγού Θόδωρου Πάγκαλου. Εργάστηκε πραγματικά μόλις εννιά χρόνια στην ζωή του, από το 1969 μέχρι το 1978 οπότε και απασχολήθηκε στη Σορβόνη «ως Εντεταλμένος Διδάσκαλος και Ερευνητής σε θέματα οικονομικής ανάπτυξης, προγραμματισμού και χωροταξίας (...δηλαδή πιαστ΄ αυγό και κούρευτο). Διετέλεσε επίσης Διευθυντής του Ινστιτούτου Οικονομικής Ανάπτυξης του ίδιου Πανεπιστημίου». Από το 1981 εκλέγεται βουλευτής. Διετέλεσε Υφυπουργός Εμπορίου (1982), Υφυπουργός Εξωτερικών για θέματα Ευρωπαϊκής Κοινότητας (1984), Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών (1985-1989). Ακόμα διετέλεσε Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών (1994) και Υπουργός Εξωτερικών (1996-1999), Υπουργός Πολιτισμού (2000) και Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης από το 2009. Δηλαδή κύριος μέτοχος στο πολιτικό γίγνεσθαι της χώρας εδώ και τριάντα χρόνια, άρα με σημαντικό μερίδιο στη σημερινή καταστροφή της χώρας.
Ήταν το μακρινό 1994, όταν ο Θόδωρος Πάγκαλος επελέγη από τον Ανδρέα Παπανδρέου να δώσει την μάχη της Αθήνας για να εκλεγεί δήμαρχος. Αντίπαλός του τότε ένας άγνωστος διπλωματικός υπάλληλος, στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας, ονόματι Δημήτρης Αβραμόπουλος. Ο Θόδωρος Πάγκαλος με το γνωστό απαξιωτικό του ύφος χαρακτήρισε τον αντίπαλό του «ο κύριος Τίποτα». Όπως όλοι θυμούνται ο Πάγκαλος συνετρίβη στις εκλογές και έγινε ο πρώτος πολιτικός στην παγκόσμια ιστορία, ο οποίος έχασε από ένα τίποτα.
Να κάποιες δηλώσεις που καταγράφηκαν σαν μνημεία αμετροέπειας και πρόκλησης της κοινής λογικής των Ελλήνων:
1. ''Όταν στο Δημόσιο βάζεις τον κοπρίτη επειδή σε ψηφίζει η οικογένειά του και παίρνεις πολλούς σταυρούς, ε, τότε ο κοπρίτης θα μείνει κοπρίτης σε όλη του τη ζωή, δεν πρόκειται να βελτιωθεί. Ξέρει ότι δεν πρόκειται ποτέ να απολυθεί''.
Αλήθεια, κύριε Πάγκαλε μου, γιατί δεν διευκρινίσατε και το γιατί σας ψηφίζει η οικογένεια του κοπρίτη; Μήπως, γιατί εσείς της τάζετε να ταΐζετε ισοβίως τον κοπρίτη της;
2. ''Μας ρωτάνε οι πολίτες που φάγαμε τα λεφτά; Μαζί τα φάγαμε, αφού σας διορίζαμε. Τα φάγαμε όλοι μαζί σε μία πρακτική αθλιότητας, εξαγοράς και διασπάθισης του δημοσίου χρήματος»! 21 Σεπτεμβρίου 2010''.
Ο πολιτικός της ρουσφετολογίας που εκλέγεται επί σειρά ετών βουλευτής και ζει μαζί με την οικογένειά του στην απόλυτη χλιδή, κατηγορεί τον πολίτη, γιατί εξαγόραζε την ανάγκη του για εργασία, υφαρπάζοντας με αθλιότητα την ψήφο του.
Βέβαια, αυτοί οι κοπρίτες του έδωσαν τόσα χρόνια την πολυτελή ζωή με τους παχυλούς μισθούς, τις κουρσάρες, τους φρουρούς και τους παρατρεχάμενους που ικανοποιούσαν όλα του τα γούστα.
3. ''Ο αέρας θα πάρει τη σημαία από τα Ίμια και δεν θα την αντικαταστήσουμε''.
Στην κρίση των Ιμίων, τον Ιανουάριο του 1996, με την γείτονα Τουρκία, ως Υπουργός Εξωτερικών, οδήγησε την χώρα σε υποστολή της σημαίας από Ελληνικό έδαφος με την πιο πάνω παροιμιώδη ρήση. Πρόσφατα, σε συνέντευξή του στο περιοδικό Crash, με περίσσια θρασύτητα δήλωσε, πως στα Ίμια η Ελλάδα υπέστη «μια βαριά στρατιωτική ήττα», παραγνωρίζοντας, πως φέρει βαρύτατη προσωπική ευθύνη για την διαχείριση της κρίσης.
4. ''Πέταξε τον με τις κλωτσιές έξω από το χώρο της Πρεσβείας'' παράγγελνε στον Σάββα Καλεντερίδη για τον Οτσαλάν, αφήνοντας εμβρόνητο τον ίδιο αλλά και ολόκληρο τον ελληνικό λαό. Στις 15 Φεβρουαρίου 1999, ως Υπουργός Εξωτερικών της χώρας, παραδίδει στα χέρια των Τούρκων τον Κούρδο ηγέτη του PKK, Αμπντουλάχ Οτσαλάν, παρά τις διαβεβαιώσεις από την Ελληνική Κυβέρνηση για χορήγηση πολιτικού ασύλου, όπως ισχυρίζεται ο ίδιος ο Οτσαλάν, και δηλώνει, πως νιώθει υπερήφανος για τον τρόπο που χειρίστηκε το ζήτημα, γιατί απάλλαξε την χώρα από μια τρομακτική περιπέτεια.
5. ''Κανένας πολιτικός δεν είναι τόσο διεφθαρμένος, ώστε να βγαίνει στο δρόμο και να στρατολογεί ψηφοφόρους. Κάθεται στο γραφείο του και οι διεφθαρμένοι πολίτες πάνε και τον βρίσκουν''.
Δηλαδή ο λαός φταίει που οι πολιτικοί είναι διεφθαρμένοι! Μα άνθρωπε μου αν φταίει σε κάτι ο ελληνικός λαός είναι που αφήνεται και τον δουλεύουν εσύ και οι όμοιοί σου!
6. ''Ήταν ένα μάτσο αγράμματοι και αδαείς χωριάτες, οι οποίοι γι΄ αυτό το λόγο αποφάσισαν να δημιουργήσουν ένα σχίσμα από την Οθωμανική αυτοκρατορί'', υποστηρίζει αναφερόμενος στους ήρωες της Επαναστάσεως του 1821. Δηλαδή να το έκαναν από αγάπη για τη πατρίδα δεν παίζει για σένα έτσι; Φταίει που δεν είχαν σαν τη μόρφωση τη δική σου καλή ώρα έτσι;
7. ''Η Αγιά Σοφιά δεν ανήκει ούτε στους Τούρκους ούτε στους Έλληνες. Ανήκει στον πολιτισμό της ανθρωπότητας και γι΄ αυτό έχει χαρακτηρισθεί μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς από την Unesco. Η συγκίνηση που νιώθουν όλοι οι άνθρωποι όταν μπαίνουν στην Αγιά Σοφιά είναι ίδια, είτε είναι Τούρκοι, είτε Έλληνες, είτε Αφρικανοί, είτε Κινέζο''.
Εμείς δε μετράμε Πάγκαλε; Πως προσβάλλεις έτσι το λαϊκό αίσθημα και απεμπολείς αξίωση του Έθνους μας που απορρέει από την ιστορία και τις διεθνείς συνθήκες;
8. ''Τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας αποτελούν το πιο αντιπαραγωγικό κλάδο του Ελληνικού λαού''.
Να σου μετρήσω Πάγκακε πόσοι είναι οι νεκροί αντιπαραγωγικοί τα τελευταία χρόνια; Ενώ εσύ εκτός από συνεχιζόμενη ανοησία – για να μη πω την άλλη λέξη – τι άλλο παράγεις;
Τι να πω; Ο άτυχος κληρονόμος των πολλών ακινήτων με εισόδημα 680.000 ευρώ για το 2009, ομοτράπεζος του Σωκράτη Κόκκαλη, με τη κόρη του διορισμένη στο δημόσιο, με χρήση ευεργετικού των βουλευτών νόμου, με τη γυναίκα του υποψήφια Δήμαρχο – φυσικά αξιοκρατικά, με κοντά στα είκοσι χρόνια υπουργίας, επαγγελματίας σωτήρας του έθνους, κανονικά δεν θα έπρεπε να είναι εκεί που είναι. Αλλού είναι η θέση του. Και σύντομα ο ελληνικός λαός θα τον στείλει εκεί. Να είναι σίγουρος!
ΤΟ ΕΜΒΑΤΗΡΙΟ ΕΝΟΣ ΜΕΤΕΩΡΟΥ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥ (αφιερωμένο...)
του Διονύση Σαββόπουλου
" Όταν θα βγω απ τη φυλακή κανείς δε θα με περιμένει
οι δρόμοι θα ναι αδειανοί κι η πολιτεία μου πιο ξένη
Θα ξεκινάει η πομπή, θα πλημμυρίζει η αρένα
από σπιρτόξυλα στημένα, μνημεία θρόνοι και βωμοί
Στην αγορά θα τριγυρνούν οι ρήτορες κι οι λωποδύτες
ζητιάνοι πόρνες και προφήτες
Μπροστά στην πύλη θα σταθώ με τις κουβέρτες στη μασχάλη
κι αυτός ας μην το καταλάβει θα χαιρετήσω τον φρουρό
Χωρίς τσαντίρι και γραμμή θα ξαναγράψω ιστορίες
θα τραγουδήσω ιστορίες όταν θα βγω απ τη φυλακή "
Εμένα μου θύμισε εκείνο το παλιό του ΄΄πατέρα΄΄ της δεξιάς που με το στανιό κάποιοι θέλουν να κάνουν εθνάρχη! Το ΄΄Καραμανλής ή τανκς΄΄. Επί το κομψότερο όμως για να είμαστε δίκαιοι.
ΑπάντησηΔιαγραφή