Γράφει ο Δημήτρης Αρβανίτης.
H εγκύκλιος του σταθμάρχη.
To 1853 εξεδόθη στη Δημητσάνα μια Ημερήσια Διαταγή ή μάλλον εγκύκλιος του Σταθμάρχη Χωροφυλακής Εμμανουήλ Λαγουδάκη. Είναι από τα σπάνια δείγματα ύφους και γραφειοκρατικής αντιλήψεως εκείνης της εποχής και αξίζει παρά το μέγεθός της να τη διαβάσετε.
"Προς άπασας τας αρχάς του κράτους, νομαρχίας και δημάρχους της υπ' εμέ αστυνομικής περιφερείας της πόλεως Δημητσάνας.
Άρθρον 1ον.
Παρακαλούνται πάντες και πάσαι όπως μεθαύριον Πέμπτην 6ην Δεκεμβρίου ε.έ. κατά την πανηγυρικήν εορτήν του Αγ. Νικολάου και επί τη εσχάτη ευκαιρία της συγκεντρώσεως των ξένων, οι κάτοικοι της δικαιοδοσίας μου εκτελέσωσιν γενικήν καθαριότητα των δρόμων, της εγχωρίου ταύτης κωμοπόλεως Δημητσάνης.
Άρθρον 2ον.
Να δέσωσι δια στερεών αλύσεων τους κύνας και τους σκύλους και άπαντα τα κακοποιά στοιχεία, τα τυχόν δυνάμενα να προσβάλωσι την εγχώριον αιδώ της κωμοπόλεως.
Άρθρον 3ον.
Να θέσωσι φίμωτρα ανά τα στόματα των φωνασκούντων εμψύχων ζώων, οίον και Γ. Χαριτοδιπλωμένων και κτηνών διαφόρων καταγωγών γένους τε και φύσεως ή και ανθρωπογύναια ακατάλληλα συμπεριφοράς εις ξένους και κατά την υπερτελουμένην πανήγυριν ενθάδε.
Άρθρον 4ον.
Να εμποδισθούν βία το ουγγάρισμα των όνων και μοσχαριών, το χλιμίντρισμα των ίππων και των γαλών / κατσουλίων.
Άρθρον 5ον.
Και γράψε: Θα τους πεθάνω δι' άρθρων. Τι νομίζουν πως είναι οι αυγοπώλαι, φαρμακοπώλαι, καπνοπώλαι, οινοπώλαι, λαχανοπώλαι, εστιάτορες /γεια σου βλάχο/, οπωροπώλαι μη εξαιρουμένων και των γνωστών εν γένει εμπορευμένων. Να τηρήσουν άκρα κάθαρσιν, καλήν ζύγισιν, αρίστην ποιότητα, να σκευάσουν το δικαστάσιον των ζυγαριών των, των σταθμών και μέτρων προς το συμφέρον της υπηρεσίας. Οι παραβάται του διατάγματος τούτου τιμωρηθώσιν κατά το άρθρο 72 της Αστυνομικής ταύτης διατάξεως και του άρθρου του Π.Ν. περί βλάβης ηθών και ηθικής.
Άρθρο 6ον.
Απαγορεύεται το πλύσιμο εν τη θαλάσση άνευ αδείας επίσης η είσοδος αμφοτέρων των γενών και ουδετέρων εις θερμούς λουτήρας, καθ' όλην την διάρκειαν της εορτής του Αγ. Νικολάου, ωσαύτως η διανυκτέρευσις και η μετάβασις προς ρεμβασμόν εις τους πρόποδας της θαλασσίας φλέβας αμφοτέρων των γενών, προς αποφυγήν εκουσίου απαγωγής μεταξύ των.
Άρθρο 7ον.
Όσοι παρ' εμού οφθώσι και οργάνων μου, εργολαβούντες άρρενες μετά θύλεων, θέλουσι ραβδισθή ανελλιπώς εν τω Κρατητηρίω.
Άρθρον 8ον.
Απαγορεύεται το κρυφοκοίταγμα εκ παραθύρων οίκων, ξενοδοχείων, παρά προσώπων αλλοτρίων γενεών και εν οδοίς περιπάτοι καφενείοις κλπ εν γένει δε απαγορεύεται η δευτεροδιάβασις.
Άρθρον 9ον.
Απαγορεύεται η διέλευσις ανθρώπων επί κτηνών και τούμπαλιν, έφιπποι ανά τας οδούς και πλατείας, ως και μέγαρα εν τη εγχωρίω κωμοπόλει ταύτη, προς αποφυγήν καταπατήσεως παίδων ως και εκ της ρυτήρος ελαύνοντας πόδας των κτηνών και ως λόγου χάριν είδαν άρρενα τίνα σπεύδοντα πσιτ, πσιτ όπισθεν θηλέου τινός ούτινος οι πόδες ηστόχησαν και από ρυτήρος ελαύνουσιν και κατεπάτησαν την εσθήτα του παιδός ταύτης και ας είναι, άλλην ημέραν θα εξετάσω και δια το σπουδαίον τούτο ζήτημα. Και δια να είμεθα εν τάξει οι παραβάται θα διώκωνται βάσει του άρθρου 1072 του Π.Ν.
Άρθρον 10ον.
Το κλείσιμο των καταστημάτων κανονίζω πλην Λεσχών την δύσιν του ηλίου, των δε οινοπωλείων την 11ην της νυκτός, τα δε θεάματα ή 12 του μεσονυκτίου, πλην του δημοσίου θεάματος της καραγκιοζαρίας θεατρικής σκηνής την πρωίαν περί το λυκαυγές, τουτέστιν άμα τη εμφανίσει του ηλίου εις την γην των αβδηριτών κοινοτήτων. Και αυτό διότι θα παρίσταται ο υποφαινόμενος εν μεγάλη στολή και παρασημοφορία.
Άρθρον 11ον.
Απαγορεύεται μεθαύριο Πέμπτην εορτήν του Αγ.Νικολάου να τεθώσιν εις τα ων συνετέθησαν.
Άρθρον 12ον.
Απαγορεύεται η διοχέτευσις ακαθάρτων υδάτων και άλλων υλών, επιβλαβών τη δημοτική εγχωρία υγεία και επιτρέπεται το ρίξιμον τούτων εν τη θαλάσση μεθ' απάντων των συλεχθέντων σκουπιδιών, μερίμνη της εγχωρίου δημοτικής αρχής καθισταμένης παρ' ημών υπευθύνου.
Άρθρο 13ον.
Απαγορεύονται αι σεισμικαί δονήσεις προς αποφυγήν καταπλήξεως λαού και των συν αυτοίς ευρισκομένων ατόμων χάρις της τηρήσεως αναψυχής.
Άρθρο 14ον.
Μεθαύριο Πέμπτην και ώραν 10π.μ. θέλει τελεσθή εν εκκλησία τελετή πανηγύρεων, εν η δέον να παρευρεθώσιν άπασαι αι αρχαί του τόπου, πάρεδρος, σύμβουλοι, κλητήρας της Κοινότητος και ηγουμένου εμού ως αστυπαρασημοφορία άπαντες οι χωρικοί θέλουσι κατανεμηθή και εν μεγάλη στολή και λάβει θέσεις και ει τας καλλιτέρας μάλιστα. Αι δε αρχαί όπισθεν εμού, όστις θα φέρω φουφούλαν το τοπικόν επίσημο ένδυμά μου.
Άρθρο 15ον.
Ελλείψει μουσικής, μερίμνη του δημοτικού Παρέδρου θέλουσι παιανίση τα εγχώρια όργανα ενθάδε και ακολούθως επιδοθώσι εις διασκέδασιν ήσυχον και λιτόν φαγοπότιον, μετά επισκευθήσονται εμέ εν τω Καταστήματί μου, οι δε χωρικοί ελλείψει αερόφωτος θέλουσιν ανάψει μικράς ανευλαβείς και ανεπιζημίους πυρκαϊάς δια ξηρών πουρναρίων ανά τας οδούς, εν οις περιπατούντες φέρωσι κόκκινα φανάρια.
Άρθρον 16ον.
Απαγορεύεται ενώπιον ξένων η μαγκουροφορία, ο πυροβολισμός δια διμούτσουνης, το απότομον βήξιμον, η εκκαθάρισης των ρινών δια των χειρών, επιτρεπομένου εν απομεμακρυσμένη συνοικία και περί λύχνων αφάς, όπως λέγανε οι παππούδες μας.
Άρθρον 17ον.
Απαγορεύεται το συνομιλείν εντός του λουτήρος με άτομα εις άλλους λουτήρας, ως και το τάραγμα του ύδατος δι'αερίων παρ' αυτών εξερχομένων, οι γέλωτες και το παίξιμο του κρέατός των.
Άρθρο 18ον.
Περί την μεσημβρίαν ψαλήσεται μεγάλη παράκλησις προς απομάκρυνσιν πάσης ασθενείας ζώων, ανθρώπων, γυναικών, περονοσπόρων, ποδάρας, ακρίδων κ.λ.π.
Η εκτέλεσις ανατίθεται εις τα υπ' εμέ όργανα.
Αναφορά Αστυνομικού του 1923.
Η αναφορά που ακολουθεί ανήκει στον Ιωάννη Πετράκη, ''ηρωικό'' υπαστυνόμο του Κιλκίς, ο οποίος στις 7 Απριλίου 1923 αναφέρει στο τοπικό αστυνομικό τμήμα εγγράφως: Λαμπυριζούσης και σελαγιζούσης της σελήνης παρά λίμνην της Δοϊράνης, εωράκαμεν τους ληστάς. Κράζων δε «σταθήτε, ρε πούστηδες, γαμώ το σταυρό σας» και απαντησάντων «κλάσε μας τ' αρχίδια», απέδρασαν...
Παρατήρηση: Το «σελαγισούζης» πρέπει να προέρχεται από τη λέξη σέλας, που σημαίνει (φεγγοβολή, ακτινοβολία).
χαχαχαχα !!!! ωραίος μέχρι και τις σεισμικές δονήσεις απαγορεύει!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο Δημήτρη , πολύ ωραίο και σπάνιο κείμενο.Στους καιρούς που ζούμε καλό είναι να ρίχνουμε και μια ματιά στην Ιστορία(γιατί τέτοια κείμενα ιστορία είναι) και τότε θα καταλάβουμε πως έφτασε η Δημόσια Διοίκηση στην Ελλάδα μέχρι εδώ....
Β.Π