Ποιο είναι το πραγματικό πρόβλημα στο Κ.Υ. Μύτικα;

Ώρα δύο το μεσημέρι.

Τι έγινε ρε πατέρα; Σήμερα δεν τρώμε; Που είναι η μάνα;

Άστα έχει πάει από τις οκτώ το πρωί στο Νοσοκομείο να γράψει κάτι φάρμακα και ακόμη να γυρίσει. Μα τι κάνει τόσες ώρες αυτή η γυναίκα εκεί κάτω; Μα καλά και αυτός ο Γιάννης δεν τις γράφει αυτά τα δύο φάρμακα να σηκωθεί να φύγει….. Τόσο δύσκολο είναι;

Αφορμή για να να γράψω αυτό το μικρό κείμενο είναι τα έντονα προβλήματα που υπάρχουν στο Κ.Υ. Μύτικα. Μεγάλη ταλαιπωρία ώστε οι ασφαλισμένοι να καταφέρουν να γράψουν τα φάρμακα τους, πολύωρη αναμονή και πολλές φορές χωρίς αποτέλεσμα. Διαμαρτυρίες, νεύρα τεντωμένα και παρεξηγήσεις στο καθημερινό πρόγραμμα για κάποιους και για άλλους αυτοκίνητο και ταξίδι σε άλλες πολιτείες για να μπορέσουν να κάνουν την δουλειά τους μιας και η υγεία δεν μπορεί να περιμένει στην αναμονή. Αστακός, Βόνιτσα, Λευκάδα και Αγρίνιο δημοφιλείς προορισμοί τελευταία για τους άτυχους ασφαλισμένους.

Ποιο είναι όμως τελικά το πρόβλημα; Γιατί είναι τόσο προβληματική η λειτουργία της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης στο Κ.Υ. Μύτικα; Γιατί μόνο δέκα ημέρες το μήνα εφημερία;

Στα χωριά μας έχουμε συνηθίσει το πρόβλημα να το εντοπίζουμε σε αυτόν που τελευταία ερχόμαστε σε επαφή και δεν γίνεται η δουλειά μας. Αυτός θα φάει τα μπινελίκια μας, αυτός θα τα ακούσει, αυτόν θα ξεφωνίσουμε στο παζάρι, αυτός είναι ο έτσι, ο μπήξε ο δείξε.

Πριν κάποιους μήνες είναι το περιστατικό όπου συνδημότης μας στο ΚΕΠ Αλυζίας επιτέθηκε σε υπάλληλο και τα έκανε όλα γυαλιά καρφιά, γιατί ο υπάλληλος του είπε ότι δεν μπορεί να τον εξυπηρετήσει εξ αιτίας του ότι εκείνη την στιγμή δεν υπήρχε σύνδεση internet.

Στο Κ.Υ. Μύτικα το πραγματικό πρόβλημα είναι η έλλειψη γιατρών. Όλα τα άλλα είναι τα αποτελέσματα του προβλήματος. Δεν γίνεται να δουλέψει ομαλά το Κ.Υ. Μύτικα αν δεν υπάρχει ο προβλεπόμενος αριθμός γιατρών. Δεν γίνεται το ένα άτομο που υπάρχει να απασχοληθεί αποκλειστικά με την ηλεκτρονική συνταγογράφηση όταν και ο πλέον αδαής και με κοινή λογική γνωρίζει ότι η εξέταση των περιστατικών προηγείται και επιπλέον το Κ.Υ. έχει και διοικητική δουλειά που πρέπει να διεκπεραιωθεί άμεσα.

Προς αυτή τη κατεύθυνση πρέπει να ενώσουν όλες τις δυνάμεις τους οι τοπικοί φορείς που έχουν λόγο και να πιέσουν ώστε επιτέλους το Κ.Υ. Μύτικα να στελεχωθεί με γιατρούς. Ήδη το τελευταίο κοινό έγγραφο διαμαρτυρίας του Αντιδημάρχου Αλυζίας κ. Ηλία Ταμπάκη, του δημοτικού σύμβουλου κ. Σπύρου Λύτρα, των Προέδρων των τοπικών κοινοτήτων και του Δ/ντή του Κ.Υ. Μύτικα, προς τον αναπληρωτή Υπουργό Υγείας κ. Μάριο Σαλμά, ήταν μία σωστή κίνηση. Η πίεση πρέπει να συνεχιστεί και να ενταθεί. Δεν λύνετε το πρόβλημα με το να κάνουμε και εμείς το ίδιο λάθος, δηλαδή να εντοπίζουμε το πρόβλημα σε αυτόν που τελευταία ερχόμαστε σε επαφή και δεν γίνεται η δουλειά μας. Αυτό τελικά κάνει ζημιά και καμία ωραία πρωία θα ακούσουμε από τους ιθύνοντες το Κ.Υ. Μύτικα κλείνει….

Ξέρω ότι πολλοί θα διαφωνήσουν μαζί μου, ξέρω ότι πολλοί τα βλέπουν διαφορετικά και πολλοί θα μου τα χώσουν κατά το κοινώς λεγόμενο. Εμένα όμως αυτή είναι η γνώμη και η άποψη μου σκεπτόμενος με κοινή λογική. Άλλωστε δεν το κρύβω ότι τρέφω συμπάθεια προς τον γιατρό Γιάννη Χρόνη. Δεν γίνεται να ξεχάσω άλλωστε, ότι όταν πριν πολλά χρόνια έκανε το αγροτικό του στο Μύτικα, στη κυριολεξία έσωσε τον πατέρα μου από τα χειρότερα κάνοντας ο ίδιος με το ιδιωτικό του αυτοκίνητο την διακομιδή του στο Αγρίνιο.
Αλλά γενικά τρέφω εκτίμηση και σεβασμό στους γιατρούς, γιατί είναι άνθρωποι που έχουν κοπιάσει πολλά χρόνια για να γίνουν αυτό που είναι και αυτό που κάνουν είναι πολύ σημαντικό και δεν μπορεί να το κάνει ο καθένας. 

Άρα γυρνώντας στην αρχή του κειμένου θα το ολοκληρώσω λέγοντας: «Μην φωνάζεις ρε πατέρα, μόνος έχει μείνει στο νοσοκομείο ο Γιάννης. Ένας άνθρωπος τι να πρωτοκάνει…».