Ανοικτή επιστολή προς την εφημερίδα το «ΒΗΜΑ». Το Ζάλογγο και οι Σουλιώτισσες δεν είναι μύθος.

Του Νίκου Θ. Νταή.

σ. Συμβολαιογράφου.

Από τα μαθητικά μου χρόνια είμαι τακτικός αναγνώστης της εφημερίδας ΄΄ΤΟ ΒΗΜΑ΄΄ και των δημοσιευμάτων του κ. Ιωάννη Πρετεντέρη. Αγαπώ την Δημοσιογραφία και από τα Γυμνασιακά μου χρόνια και μέχρι σήμερα δημοσιογραφώ στον Επαρχιακό Τύπο και όχι μόνο. ΄΄ΤΟ ΒΗΜΑ΄΄ και ΄΄ΤΑ ΝΕΑ΄΄, έχουν φιλοξενήσει επιστολές μου με αντικείμενο διάφορα θέματα. Έχω την τιμή να είμαι Επίτιμο Μέλος της ΄΄Federazione Nazionale Stampa Italiana (F.N.S.I)΄΄ (ΕΘΝΙΚΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΙΤΑΛΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ ).
Ο κ. Πρετεντέρης στο φύλλο της εφημερίδας ΄΄ΤΟ ΒΗΜΑ΄΄ της 2/6/2013, στο άρθρο του με τον τίτλο «έχετε γεια βρυσούλες….», μεταξύ άλλων, δημοσιεύει τα εξής, όσον αφορά την ηρωική πράξη των Σουλιωτισσών στο Ζάλογγο: «με κίνδυνο να κατηγορηθώ για αμφιλεγόμενο εθνικό φρόνημα», όπως γράφει, εκφράζει τις παρακάτω απορίες… και διερωτάται: «Γιατί να πέφτουν στον γκρεμό, τραγουδώντας Ελληνικά, όταν η βασική τους γλώσσα ήταν τα Αρβανίτικα;» και συνεχίζει: «τι να το κάνω λοιπόν το Ζάλογγο και τη Γραβιά όταν ο πατριωτισμός τελειώνει εκεί που αρχίζει η τσέπη του καθενός;» και «τι να την κάνω την οργή για τον ΄΄συνωστισμό στη Σμύρνη;΄΄ αλλά την ανοχή για τετρακόσιες είκοσι πέντε χιλιάδες ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής, που συνωστίζονται ανάμεσά μας. Τις εθνικές ιερεμιάδες λοιπόν τις ακούω βερεσέ. Διότι τα Έθνη δεν τα κρατάνε όρθια οι κραυγές των αγραμμάτων και οι οιμωγές των φανατικών…».

«Εθνικός μύθος» λοιπόν ο χορός του Ζαλόγγου και «συνωστισμός στη Σμύρνη» για την κ. Ρεπούση. Ερωτήματα και αμφιβολίες για τον κ. Πρετεντέρη «…γιατί» και «τι». 

Έπειτα κ. Πρετεντέρη, αφού δεν θέλετε να κατηγορηθείτε, για αμφιλεγόμενο εθνικό φρόνημα, γιατί γράφετε αυτά, υποτιμώντας και απαξιώνοντας βάναυσα, αναμφισβήτητα ιστορικά γεγονότα της νεότερης ιστορίας της πατρίδας μας, τα «πιστεύω μας» και σπέρνετε ανέμους και θερίζετε θύελλες αντιδράσεων, δίνοντας όμως «ανάσα» στα δημοσιεύματα της κ. Ρεπούση! Με αμφιλεγόμενη ελληνική ιστορία θα διαπαιδαγωγήσουμε την νεολαία μας! Έχουμε ανάγκη εμείς οι Έλληνες, με πανάρχαια και νεότερη αληθινή και όχι κλεμμένη ιστορία, να γίνουμε Σκόπια! Ασφαλώς όχι!

Τι να πούμε για τον «συνωστισμό» στη Σμύρνη! Είναι ανάξια διάψευσης από οποιονδήποτε, καθόσον τα τηλεοπτικά μέσα έχουν αποθανατίσει την σφαγή και την καταστροφή που συντελέστηκε τότε!

Για το Ζάλογγο και τις Σουλιώτισσες θέλετε να σκάψουμε τα βράχια, τις χαράδρες και τα φαράγγια του Ζαλόγγου και να σηκώσουμε τις νεκρές Σουλιώτισσες να μας τα επαναλάβουν! Δεν χρειάζεται. Η θειά Βαρσάμω, θεία του Γιάννη Βλαχογιάννη, η μόνη Σουλιώτισσα που επέζησε τα μαρτυράει και τα μολογάει, πώς γράφτηκε στις 19 Δεκεμβρίου 1803 ο χορός του Ζαλόγγου: «Οι άλλες πιάσαμε την κορφή, και άμα ζύγωσαν οι Τούρκοι δώσαμε τα χέρια και πηδήσαμε… Και σύ πως ξέφυγες το θάνατο; Έπεσα πάνω στ’ άλλα κορμιά… κορίτσι πράμα και λιγόσωμη…μ’ ηύραν οι Τούρκοι και με πήραν. Ύστερα λευτερώθηκα. Εξήντα χρόνια πέρασαν… και ζώ» (΄΄ΜΝΗΜΗ ΣΟΥΛΙΟΥ΄΄ Β. Κραψίτη).

Εμείς έχουμε διδαχτεί ότι «λαός που λησμονεί την ιστορία του δεν έχει μέλλον και είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει».

Εσείς ζητάτε να αμφισβητήσουμε και να απαξιώσουμε αναμφισβήτητα ιστορικά γεγονότα δόξας, ηρωισμού και αυτοθυσίας των Ελλήνων, που ελευθέρωσαν και στέριωσαν την πατρίδα μας και να συμφωνήσουμε με τις δικές σας έωλες απόψεις! Ζητάτε να ξαναγραφεί η Ελληνική Ιστορία! Με βάση ποια νεότερα προκύψαντα στοιχεία; Απαράδεκτα πράγματα. Οι κραυγές κ. Πρετεντέρη δεν είναι των αγραμμάτων και των φανατικών, όπως γράφετε! Οι Ιστορικοί, που έγραψαν την Ελληνική Ιστορία και όσοι δεν συμφωνούν με σάς είναι αγράμματοι και φανατικοί; Όχι βέβαια! Και είναι αδιανόητο να γράφονται αυτά από έναν έμπειρο και εγνωσμένου κύρους Δημοσιογράφο, όπως εσείς: «τι να το κάνω λοιπόν το Ζάλογγο και τη Γραβιά όταν ο πατριωτισμός τελειώνει εκεί που αρχίζει η τσέπη του καθενός;» Ασφαλώς οι τσέπες των Ελλήνων έχουν αδειάσει (όχι όμως των προνομιούχων, των Πολιτικών και των «μεροκαματιάριδων της Πολιτικής», όπως εσείς τους αποκαλείτε, με υψηλότατο όμως και πλούσιο μεροκάματο…, οι οποίοι καταβρόχθισαν την Ελληνική Οικονομία οι αθεόφοβοι), αλλά μπροστά στα Εθνικά μας θέματα, στον σεβασμό της αληθινής Ελληνικής ιστορίας και στη μνήμη των αθανάτων προγόνων μας, παλαιότερων και νεότερων, οι Έλληνες θα θυσιάσουν και τη ζωή τους ακόμη, όπως έπραξαν οι ηρωϊδες στο Ζάλογγο! Έπειτα ανακατέψατε την ιστορία μας και τη συγκρίνατε με την οικονομική κρίση και την Χρυσή Αυγή. Το ίδιο ζυγίζουν; Ασφαλώς όχι!

κ. Ρεπούση – κ. Πρετεντέρη.

Πραγματοποιήθηκαν και εφέτος οι καθιερωμένες κατ’ έτος εορτές Σουλίου, που τελούνται με κάθε επισημότητα ψηλά στο Κούγκι, όπου γίνεται και η αναπαράσταση της ανατίναξης, από τον καλόγερο Σαμουήλ. Κατά το πρόσφατο παρελθόν, όταν ακόμη ζούσε, τις είχαν τιμήσει με την παρουσία τους, ο αείμνηστος Χρήστος Δ. Λαμπράκης με τον τ. Υπουργό κ. Πέτρο Ευθυμίου. Αν είχαν αμφιβολίες για το Σούλι, τους Σουλιώτες και τις Σουλιώτισσες, έχω τη γνώμη ότι δεν θα τιμούσαν τις εορτές Σουλίου.

Τον πανηγυρικό της ημέρας εφέτος εκφώνησε ο καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου κ. Δονάτος Παπαγιάννης, συμπατριώτης Θεσπρωτός, ο οποίος, μεταξύ άλλων ανέφερε, ότι οι Σουλιώτες ήταν δίγλωσσοι, ότι στο Ζάλογγο γράφτηκε μία ακόμη σελίδα ηρωισμού από την Σουλιώτισσα γυναίκα και ότι οι Σουλιώτες ήταν μπεσαλήδες… (Σας επισυνάπτω την εφημερίδα «ΘΕΣΠΡΩΤΙΚΗ» Ηγουμενίτσας, που δημοσιεύει την ομιλία του). Στην ίδια επισυναπτόμενη εφημερίδα δημοσιεύονται δηλώσεις διαμαρτυρίας του Προέδρου της κορυφαίας Ηπειρωτικής Οργάνωσης «ΠΑΝΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΛΛΑΔΑΣ», που εδρεύει στην Αθήνα, έγκριτου Δικηγόρου Αθηνών κ. Γεωργίου Οικονόμου «για διαστρέβλωση και παραμόρφωση της ιστορικής πραγματικότητας, με πρωταγωνίστρια την κ. Ρεπούση, που πρωταγωνίζεται στην αναδόμηση της ιστορικής αλήθειας» και επικαλείται το έργο του πρώτου περιηγητή Ιάκωβου Μπαρτόλοντυ, που εκείνη την περίοδο βρίσκονταν στην Ελλάδα ΄΄Ταξίδιον στην Ελλάδα 1803 - 1804΄΄, ο οποίος γράφει: «καμιά εκατοστοί από αυτούς τους δυστυχισμένους είχαν αποτραβηχτεί βόρεια της Πρέβεζας στο μοναστήρι του Ζαλόγγου, τους επιτέθηκαν….. όπου η σφαγή που ακολούθησε, υπήρξε φρικτή. Τριάντα εννέα γυναίκες (κατ’ άλλους εξήντα) γκρεμίστηκαν από τα βράχια με τα παιδιά τους, που μερικά ακόμη βύζαιναν, προτιμώντας έτσι παρά να πέσουν ζωντανές στα χέρια των εχθρών τους». Το χορό του Ζαλόγγου στις 19 Δεκεμβρίου 1803, μόνο οι Σουλιώτισσες μπορούσαν να δημιουργήσουν και να προκαλέσουν τον παγκόσμιο θαυμασμό. Και συνεχίζει «Η κ. Ρεπούση ανήκει σ’ αυτούς τους Ιστορικούς που πρωταγωνιστούν στο έργο της «αποδόμησης» της ιστορικής αλήθειας…. ενοχοποιώντας ως κρυπτοεθνικιστικές ή και Εθνικιστικές τις όποιες αντίθετες προς τις δικές της απόψεις… Η πλούσια ιστορία μας δεν έχει ανάγκη από διαστρεβλωτές, είναι δε ανίερο και βέβηλο να αποπειράσαι... να αποδομήσεις την ίδια την ιστορική αλήθεια. Τότε εξυπηρετείς τις δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης, που επιδιώκουν το ξαναγράψιμο της ιστορίας».

Αλλά και το «ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΗΠΕΙΡΩΤΩΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ» διαμαρτύρεται έντονα για τις δηλώσεις της κ. Ρεπούση, που δημοσιεύονται στην ΄΄ΘΕΣΠΡΩΤΙΚΗ΄΄, τονίζοντας «εμείς οι απόγονοι των Ευεργετών του Έθνους, δεν είμαστε διατεθειμένοι να δεχτούμε την Εθνική ταπείνωση και προσβολή της Εθνικής μας αξιοπρέπειας και υπερηφάνειας» και ζητά από την κ. Ρεπούση να ζητήσει δημόσια συγνώμη από τον Μικρασιατικό, τον Ποντιακό και τον Ηπειρωτικό Ελληνισμό.

Αλλά και η Δήμαρχος Σουλίου, κ. Σταυρούλα Μπραϊμη, έδωσε σκληρή απάντηση στην κ. Ρεπούση με δηλώσεις σε Ραδιοφωνικό Σταθμό, που δημοσιεύονται στην ίδια επισυναπτόμενη εφημερίδα, θεωρώντας ότι είναι αδιανόητο και απαράδεκτο να γίνονται τέτοιες δηλώσεις.

Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, κ. Νάσος Βαγενάς στο ΄΄ΒΗΜΑ΄΄ της 9/6/2013, αναφερόμενος στο μελέτημα του μελετητή Αλέξη Πολίτη, ΄΄ο χορός του Ζαλόγγου΄΄, αναφέρει ότι: «εκ των 23 ιστοριογραφικών αναφορών οι 14 από αυτές μιλούν για χορό των γυναικών, ενώ στις υπόλοιπες 9 μνεία χορού δεν υπάρχει». Ο Πολίτης καταλήγει στο συμπέρασμα ότι: «Ο πυρήνας των γεγονότων του Ζαλόγγου υπήρξε: Οι υπερασπιστές και οι προδότες, όπως κι γυναίκες, που αυτοκτόνησαν…». Άρα η θυσία των Σουλιωτισσών αποτελεί αναμφισβήτητο ιστορικό γεγονός. Και ο κ. Βαγενάς συνεχίζει: «Η κ. Μαρία Ρεπούση χαρακτηρίζει μύθο, όχι μόνο το χορό του Ζαλόγγου αλλά και το ίδιο το Ζάλογγο. (΄΄Μύθος είναι το Ζάλογγο και ο χορός του Ζαλόγγου΄΄: βλ. το άρθρο της «το 1821» στο The book’s joumal, 6-4-2011)».

Το Σούλι, οι Σουλιώτες και οι Σουλιώτισσες με τον χορό ΄΄έχε γεια καημένε κόσμε΄΄, τον πρωτόγνωρο, τον αδίδακτο, τον ανεπανάληπτο, τον πυρρίχιο, μα πρώτα Ηπειρωτικό. Μ’ εξήντα βήματα. Κι όλα μπροστά, λεβέντικα. Το πρώτο βήμα και ύστερα το τελευταίο, ενέπνευσαν μεγάλους καλλιτέχνες (στο Μουσείο του Λούβρου υπάρχει πίνακας με τον χορό του Ζαλόγγου), ποιητές και συγγραφείς, πνευματικούς ανθρώπους και ιστορικούς, από συγγράμματα των οποίων σταχυολόγησα αποσπάσματα, τα οποία και δημοσιεύω με το παρόν.

Από το πολύτομο μελετημένο ιστορικό σύγγραμμα «ΜΝΗΜΗ ΣΟΥΛΙΟΥ», του Παραμυθιώτη – Σουλιώτη συγγραφέα, αείμνηστου πατριώτη Βασίλη Κραψίτη, τ. Γεν. Γραμματέα της Βουλής και τ. Γεν. Γραμματέα του Υπουργείου Δικαιοσύνης, το οποίο κοσμεί τη Βιβλιοθήκη μου, με την ιδιόχειρη αφιέρωσή του «του τόσο αγαπητού μου ΝΙΚΟΥ ΝΤΑΗ, Συμβολαιογράφου Μύτικα. Με πατρική στοργή» Β. Κραψίτης και το οποίο μπορεί κανείς να το βρει στη Βιβλιοθήκη της Βουλής και σε άλλες Βιβλιοθήκες, θα διδαχτεί πολλά για την αληθινή Ιστορία του Σουλίου και δεν θα του μείνει καμία αμφιβολία και κανένας «μύθος» δεν θα πλανάται στην σκέψη του όταν ακούσει τη φωνή της μόνης επιζήσασας Σουλιώτισσας θειά Βαρσάμως, που ανέφερα παραπάνω.

Ο Ι.Μ. Παναγιωτόπουλος γράφει: «Το δίλημμα του Ακτίου ήταν δίλημμα εξουσίας. Το δίλημμα του Ζαλόγγου ήταν ένα δίλημμα ψυχής». 

Ο Δημήτριος Τ. Νότη Μπότσαρης, γόνος της ιστορικής οικογενείας των Μποτσαραίων στις 6-6-1971 έκλεισε την ομιλία του επάνω στα ιερά χώματα των προγόνων του στο δοξασμένο Σούλι με την εξής ωδή του Βασίλη Κραψίτη «Ατίμητη θεά η Λευτεριά. Φως τα θεμέλιά της, φωτιά η σκέψη της, βροντή ο πόθος της. Εδώ οι διαλεχτοί, η ψυχή η βαθιά, ο νους ο αιώνιος, το Σούλι. Των Ελλήνων το κοινό προσκύνημα, ο στίβος ο ιερός και της δόξης το αμάραντο στεφάνι».

Ο Ροφόλφος Κράους, γιος Στρατηγού Αυστριακού και μητρός Γαλλίδας, γράφει: «ούτε άκληρες απ’ τη ζωή, ούτε απ’ τον κόσμο ξένες. Μα με ψυχή τραγούδισμα στο σώμα το γερό, με τα μωρά στην αγκαλιά και ελεύθερες παρθένες, χορέψαν το αφάνταστο και ασύγκριτο χορό».

Κλείνω με τον ύμνο του Εθνικού μας Ποιητή Διον. Σολωμού, (1798-1857), Ζακυνθινού : 

«Τες εμάζωξε εις το μέρος

του Ζαλόγγου το ακρινό

της ελευθεριάς ο έρως

και τους έμπνευσε χορό.

Τέτοιο πήδημα δεν το είδαν

ούτε γάμοι, ούτε χαρές

κι άλλες μέσα τους επήδαν 

αθωότερες ζωές.

Τα φορέματα εσφυρίζαν

και τα ξέμπλεκα μαλλιά

κάθε γύρο που εγυρίζαν

από πάνω έλειπε μια.

…………………….κ.λ.π.

(Στην εφτάνησο είχαν καταφύγει πολλοί Σουλιώτες, μετά το 1803. ΄΄ΟΙ ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΦΤΑΝΗΣΟ΄΄ Β. Κραψίτη. Άρα ο Εθνικός μας ποιητής, είχε άμεση αντίληψη των γεγονότων από τους Σουλιώτες και τις Σουλιώτισσες. Με τους ίδιους παραπάνω στίχους απαντάει στην κ. Ρεπούση και ο κ. Καργάκος από την εφημερίδα ΄΄ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ΄΄.

κ. Ρεπούση – κ. Πρετεντέρη.

Ο Ελληνικός λαός έχει πολλές ανοιχτές πληγές και κουβαλάει αμαρτήματα όχι βέβαια των θυσιασθέντων για την ελευθερία της πατρίδας μας ηρώων και ηρωίδων, αλλά των ανάλγητων και επάρατων σύγχρονων νεοελλήνων αρπακτικών της εθνικής μας οικονομίας.

Μην του ανοίγετε και άλλες πληγές, γιατί θα πάρει το δρόμο για τις ψηλές κορφές του Ζαλόγγου, χορεύοντας «και σύ δύστυχη πατρίδα έχε γεια παντοτεινή…». Αυτό επιδιώκετε; Θέλετε «ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ», «ΑΥΤΟΨΙΑ» «D N Α»!, για να πειστείτε;

Αθάνατες Σουλιώτισσες. Ζήτε πάντα στη σκέψη του Έθνους μας. Σε σας το θυμίαμα του σεβασμού και της λατρείας μας. Σε σας τα κρίνα της καρδιάς μας!.-

Μύτικας Αιτωλ/νίας, Ιούνιος 2013

Νίκος Θ. Νταής

σ. Συμβολαιογράφος

Ηπειρώτης Θεσπρωτός