Ο Κάρολος Α’ Τόκκο (1372-1429) κυριεύει το κάστρο του Βαρνάκου (Βάρνακα).

Γράφει ο Ντίνος Στυλιανός.

Αντιπρόεδρος της Αμφικτιονίας Ακαρνάνων.

Μικρό ιστορικό: Ο Κάρολος Α’ Τόκκο (1372-1429), ορφανός από πατέρα (Λεονάρδος Α’ Τόκκο) και σε μικρή ηλικία, ανακηρύσσεται δεσπότης του κάστρου της Βόνιτσας, μετά την «δωρεά» ενός καραβιού με κομμένα κεφάλια, που του στέλνει ο καστελάνος του λίθινου γίγαντα της Βόνιτσας. Το κάστρο της Βόνιτσας μόλις είχε αποκρούσει, με ανέλπιστη επιτυχία, την επίθεση του Μπούα Σπάτα, ο οποίος άφησε εκεί τα αμέτρητα ακέφαλα πτώματα στρατιωτών του.

Ο Κάρολος Α’ Τόκκο, δεσπότης του κάστρου της Βόνιτσας, επεκτείνει τις κτήσεις του και κυριεύει το κάστρο του Βάρνακα, ένα σπουδαίο οχυρό πλησίον της Κανδήλας.

Ας αφήσουμε τον άγνωστο συγγραφέα του χρονικού των Toccho να μας μεταφέρει με τους στίχους του στην εποχή του μεσαίωνα και να δούμε με ποιο τρόπο οι στρατιώτες του Κάρολου κυρίευσαν «το κάστρο του Βαρνάκου».

Στίχοι 775-823

Πώς άρχισεν εβάλθηκεν ο δούκας ο αφέντης,

Να επάρη εκ τα κάστρα τους τον τόπον των Σπαταίων.

Ολίγο μπρος απέστειλεν πλησίον τες Κανδήλες,

εις ένα κάστρο οχερό, λεγόμενον Βαρνάκο,

ίνα καταπατήσουσιν το γύρωθεν του πύργου,

εάν βολέσει πούπετε, με σκάλες να τον κλέψουν.

Ηύραν εκαταπάτησαν ότι βολεί ευκόλως.

Και ούτος εδιώρθοσεν ο δούκας ο αφέντης

ανθρώπους επιδέξιους, δόκιμους εις το πράγμα,

με σκάλες, με οικοδομην εύκολα να το κλέψουν.

Δια θαλάσσου πάλι έστειλεν τα πλευτικά ομοίως

Εκείσε να ηστέκωνται εξάδελφος του Σπάτα.

Άνθρωπος μέγας, δυνατός, και ώριζεν τον τόπον,

Με τους υούς του αφέντευεν και όλες τες Κανδήλες.

Γέροντας άνθρωπος καλός, όνομα Γκίνης Σπάτας.

Άτυχα εφυλάγονταν τότε οι Αλβανίται,

Φύλαξιν είχαν ολίγην και βίγλα ουδέ όλως.

Οι Φράγκοι γαρ απώσωσαν την νύκτα εις το κάστρο,

Εκεί πλησίον έστειλαν τες σκάλες εις τον πύργον,

Ανέβησαν, εσέβησαν, ηπήραν και τον πύργον.

Το κάστρο επεριώρισαν και έξωθεν και μέσα.

Τον Γκίνη Σπάρταν έπιασαν με όλους τους εδικούς του

και με την φαμιλίαν του και με τα πράγματά του.

Αφού γαρ εξημέρωσεν, επλάτυνεν η μέρα

ανέβησαν την θάλασσαν λουμπάρδες, τζακρατόρους

και συνταρχίαν και λαόν απάνω εις το κάστρο

και εσυντάρχησαν καλά και εδυνάμωσάν το,

και καστελλάνον έβαλαν και φύλαξιν παντοιάν.

Τον Γκίνη Σπάρταν έβαλαν, την φαμιλίαν του όλη,

απάνω εις τα πλευτικά να πά δια θαλάσσου

με φύλαξιν, με προσοχήν εις την Αγίαν Μαύραν.

Και το φουσσάτο δια ξηράς μετά του καπετάνου

εστράφηκαν εσώθηκαν εις την Αγίαν Μαύραν.

Χαρές μεγάλες έκαμεν ο δούκας ο αυθέντης

ομοίως και οι άρχοντες και η στρατεία του όλη

εβλέποντες το ριζικόν το μέγα όπου ήλθεν.

Τον Γκίνη Σπάρταν ήφεραν έμπροσθεν εις τον δούκα

με τους υιούς του άπαντας απάνω εις το κάστρο.

Έντιμα τους εδέχθηκεν και εχαιρέτησέν τους,

ώρισεν και εκάθισαν πλησίον του δούκα

και άρχισεν να τους λαλή λόγους, παρηγορίες

καθώς είναι οι συνήθειες των αφεντών να λέγουν.

Κοντόν , εσυβιβάσθησαν όψιδες να του δώσουν

και δούλοι το να γίνωνται ίδιοι εδικοί του,

εις την Λευκάδα να σεβούν, απέσω να ηστέκουν.

Και κράτημα τους άφησεν μέρος εις τες Κανδήλες, 

και είχαν και την ρόγαν τους πάλιν από τον δούκα.

Άρχισεν δε η αυθεντία του δούκα να πλαταίνη.

Για το κάστρο του Βαρνάκου (Βάρνακα) ο άγνωστος συγγραφέας των 3500 στίχων, που εξιστορούν τα γεγονότα της φαμίλιας των Τόκκο, αναφέρεται ακόμα δύο φορές με σημαντικές πληροφορίες, τις οποίες θα σας παραδώσουμε μόλις επεξεργαστούν από τις ομάδες εργασίας μας.
Καλά Χριστούγεννα, από την ΑΜΦΙΚΤΙΟΝΙΑ ΑΚΑΡΝΑΝΩΝ.

Το οικόσημο των Τόκκο.