Τα μηχανάκια της οργής.

Αναρτούμε ξανά ένα πολύ ωραίο κείμενο που μας έστειλε αναγνώστης του Blog μας από την Κανδήλα (δείτε εδώ) στις 7 Απριλίου του 2012. Αφορμή τα πολλά παράπονα που εκφράζουν πολλοί συνδημότες μας για τα μηχανάκια.

Γράφει ένας αναγνώστης.

Γράφω για ένα αναφερθώ σε ένα φαινόμενο που βλέποντας το με θλίβει και με στενοχωρεί αφάνταστα. Τώρα που ο καιρός έχει φτιάξει και πηγαίνουμε προς το καλοκαίρι παρατηρώ ότι στα χωριά μας πάρα πολλά μικρά ανήλικα παιδιά κυκλοφορούν με μηχανάκια. Μηχανάκια με κομμένες εξατμίσεις, κάποια πειραγμένα για να βγάζουν μεγάλη τελική ταχύτητα, χωρίς πινακίδες, με κομμένα φτερά, χωρίς φώτα και φλας κάποια, πιθανόν χωρίς άδεια και ασφάλεια και σίγουρα χωρίς δίπλωμα μιας και όπως προείπα μιλάμε για ανήλικα παιδιά.
Ειδικά στο χωριό μου την Κανδήλα το φαινόμενο είναι πολύ διαδεδομένο, αλλά τα ίδια συμβαίνουν και στα άλλα χωριά της περιοχής μας, για να μην πω ότι το ίδιο συμβαίνει σε όλη την Ελλάδα. Σαν δαίμονες είτε πρωί, είτε μεσημέρι, είτε βράδυ, περνάνε με τέρμα το γκάζι μέσα από τα χωριά, διοργανώνουν κόντρες με στοιχήματα στην μεγάλη ευθεία του Αστακού έξω από το Μύτικα τα βράδια.

Περπατώ στο δρόμο και όταν βλέπω να περνά μικρό παιδί με μηχανάκι προσεύχομαι και λέω «Χριστέ μου φύλαξε το». Ποια είναι η λύση γι αυτό το πρόβλημα; Οι πιο πολλοί θα πείτε η Αστυνομία, που είναι η Αστυνομία να ελέγξει; Δεν είναι αυτή η λύση αγαπητοί συμπατριώτες, αυτή είναι η καταστολή του προβλήματος. Το ερώτημα που πρέπει όλοι να σκεφτούμε είναι που είναι αυτοί οι γονείς; Πως μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι τα μεσημέρια και τα βράδια όταν το παιδί τους στη κρισιμότερη φάση της ζωής του, την εφηβεία, όπου έχει άγνοια κινδύνου, όπου έχει μέσα του τη τάση της επίδειξης και της προβολής, όπου το συναίσθημα κυριαρχεί της λογικής, αυτό βρίσκεται καβάλα στο θάνατο και τον προκαλεί.

Δεν ξέρω τι καιροί είναι αυτοί που ζούμε, πραγματικά δεν ξέρω πως φτάσαμε εδώ….