Το Νηπιαγωγείο και το Δημοτικό Σχολείο Μύτικα διοργάνωσαν και πραγματοποίησαν εκδήλωση - ομιλία, την Πέμπτη 28 του Μάη, με ομιλήτρια την Παρασκευή (Βιβή) Μπούρα, απόφοιτο του Τμήματος Ψυχολογίας Πανεπιστημίου Κρήτης, MSc Παιδοψυχολογίας και θέματα:
Α) Όρια στη συμπεριφορά των παιδιών.
Β) Η αδελφική ζήλια.
Η παρουσίαση ήταν απλή, κατανοητή, εμπεριστατωμένη και η ομιλήτρια άμεση, καταρτισμένη και προσιτή στο κοινό. Την εκδήλωση παρακολούθησαν αρκετοί γονείς, οι οποίοι εκφράσανε τους προβληματισμούς τους στη συζήτηση που ακολούθησε, ο Αντιδήμαρχος κ. Μουρκούσης, η Πρόεδρος Τ.Κ. Μύτικα κ. Βέρρη και αρκετοί εκπαιδευτικοί από τα γειτονικά σχολεία.
Τους ευχαριστούμε όλους για την παρουσία τους, όπως και την ομιλήτρια για την ευγενική και αφιλοκερδή προσφορά της.
Παραθέτουμε τα κύρια σημεία της παρουσίασης για όσους γονείς νιώθουν την ανάγκη ενημέρωσης για τα θέματα αυτά, τα οποία είναι πάντα επίκαιρα και όλοι χρειαζόμαστε τη βοήθεια ειδικών επιστημόνων να ανταπεξέλθουμε καλύτερα στο ρόλο μας ως γονείς και εκπαιδευτικοί.
ΟΡΙΑ ΣΤΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ.
- Όρια είναι η θέσπιση κανόνων και διεργασιών που προορίζονται για τη ¨σωστή¨ στάση και συμπεριφορά των παιδιών ανάλογα με το πλαίσιο στο οποίο βρίσκονται.
- Τα παιδιά έχουν ανάγκη από όρια. Το όριο δείχνει την αγάπη και την ασφάλεια.
- Το όριο είναι δίκτυ ασφαλείας: σταθερότητα και συνέπεια στο όριο.
- Οι γονείς πρέπει να τηρούν κι εκείνοι το όριο που βάζουν (πχ ησυχία το μεσημέρι).
- Τα όρια πρέπει να είναι λογικά, ούτε υπερβολικά, ούτε χαλαρά. Κάθε συμπεριφορά πρέπει να συνοδεύεται από την επιβράβευση ή την συνέπεια.
- Πιθανές συνέπειες: να μην δει τηλεόραση, να μην παίξει με τον υπολογιστή, να μην φάει σοκολάτα κλπ.
Παράδειγμα τεχνικής «time out».
- Απομακρύνουμε το παιδί από τον τόπο της αταξίας.
- Κάθεται μόνο του χωρίς παιχνίδια και τηλεόραση.
- Του εξηγούμε γιατί το βάζουμε εκεί.
- Του εξηγούμε ότι μας στεναχώρησε.
- Του λέμε τι θέλουμε να κάνει την επόμενη φορά.
- Η διαδικασία πρέπει να κρατήσει το πολύ 5 λεπτά.
Αλλάζουμε πρώτα εμείς.
- Λέμε συχνά «όχι» χωρίς να φοβόμαστε.
- Αντέχουμε στο κλάμα του παιδιού.
- Έχουμε σύστημα συνέπειας (τιμωρία) το οποίο αναπροσαρμόζουμε.
- Συνεννοούμαστε μεταξύ μας, οι γονείς και κρατάμε κοινή στάση.
- Δεν αφήνουμε την οριοθέτηση σε κανέναν άλλον εκτός από εμάς.
- Αν χάνουμε την ψυχραιμία μας, αποσυρόμαστε για λίγο ή ασχολούμαστε με κάτι άλλο.
ΑΔΕΛΦΙΚΗ ΖΗΛΙΑ.
Έρχεται νέο μωρό - Συναισθήματα μεγαλύτερου παιδιού:
- Χαρά, ενθουσιασμός.
- Άγχος, φόβος, αναστάτωση.
- Ζήλεια.
Μεγαλύτερη ανασφάλεια και φόβος για τα παιδιά ηλικίας 2-4 ετών.
Τα κορίτσια διαχειρίζονται τη νέα κατάσταση και προσαρμόζονται πιο εύκολα από τα αγόρια.
Τι να κάνετε.
- Προετοιμάστε το παιδί εμπλέκοντας το στις διαδικασίες της εγκυμοσύνης. Βάλτε το να χαϊδέψει την κοιλιά σας, να νιώσει το μωρό, πάρτε το μαζί σας στον υπέρηχο, πείτε του πως τα ίδια κάνατε και γι΄αυτό, πόσο χαρούμενοι νιώθατε περιμένοντας το.
- Εξηγείστε του ότι το μωρό θα χρειάζεται πολλή φροντίδα, ζητήστε τη βοήθειά του.
- Αν σκοπεύετε να αλλάξετε δωμάτιο στο μεγαλύτερο παιδί ή να αρχίσει να πηγαίνει στον παιδικό σταθμό, κάντε το τουλάχιστον έξι μήνες πριν ή μετά από τη γέννηση του μωρού.
- Περνάτε ξεχωριστό χρόνο με το μεγαλύτερο παιδί και οι δύο γονείς. Είναι κι αυτό μικρό παιδί και σας έχει ανάγκη.
Όταν τα παιδιά μεγαλώνουν.
Τα αδέλφια μαλώνουν μέχρι και την εφηβεία.
Μην κάνετε συγκρίσεις, το καθένα είναι διαφορετικό από το άλλο.
Τα όρια να είναι σταθερά για όλα σας τα παιδιά.
Να περνάτε ξεχωριστό χρόνο με το κάθε σας παιδί, να συζητάτε τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς του.
Τα παιδιά θα μαλώσουν, αλλά θα το ξεχάσουν πολύ γρήγορα. Παρέμβαση μόνο όταν υπάρχει κίνδυνος ατυχήματος.
Ευχαριστούμε και πάλι τη Βιβή για τις όμορφες και εποικοδομητικές στιγμές που μας χάρισε και της ευχόμαστε καλή σταδιοδρομία στο ξεκίνημα της καριέρας της ως Παιδοψυχολόγος.
Σύλλογοι Διδασκόντων Νηπιαγωγείου και Δημοτικού Σχολείου Μύτικα.
mpravo bibi
ΑπάντησηΔιαγραφήΚρίμα, οι ακροατές ελάχιστοι ....
ΑπάντησηΔιαγραφή