Το Σάββατο 16.4 και ώρα 08:00 μ.μ. στο Δημοτικό Θέατρο Αγρινίου, στα πλαίσια του 7ου Μαθητικού Φεστιβάλ Θεάτρου που συνδιοργανώνουν ο Δήμος Αγρινίου και η Δ/νση Β/θμιας Εκπαίδευσης Ν. Αιτ/νίας, ομάδα μαθητών του Γυμνασίου και Λυκειακών Τάξεων Φυτειών, υπό την καθοδήγηση των εκπαιδευτικών κ. Δέσποινας Γεωργιάδη και κ. Χριστίνας Κορκοντζέλου, θα παρουσιάσουν το έργο του Γρηγόρη Ξενόπουλου «Το φιόρο του Λεβάντε».
Η παράσταση θα έχει και Live streaming στο link https://www.youtube.com/watch?v=07Bo7nevm-Y. Powered By West Of Mind. (http://www.westofmind.com/).
Το link θα είναι ανοιχτό ώστε να μπορεί ο καθένας να παρακολουθήσει το θεατρικό. Επίσης, θα πραγματοποιηθεί και ζωντανή προβολή του θεατρικού στην Αίθουσα Πολλαπλών Χρήσεων της Δημοτικής Ενότητας Φυτειών μέσω του link. Είσοδος Ελεύθερη.
Παίζουν (με αλφαβητική σειρά):
Γαλάνη Ανδριάνα.
Γαλάνης Λάμπρος.
Κατσαρομήτσου Κωνσταντίνα.
Κατσιπάνος Γιώργος.
Κορώση Παρασκευή.
Κουτσομπίνας Παντελής.
Μανδύλη Βάσια.
Μαρκής Δημήτρης.
Σαλαγιάννη Νίκη.
Σαλιάνη Χριστίνα.
Σαλτογιάννης Βασίλης.
Φωτισμός:
Τζαχρήστας Ανδρέας.
Υπεύθυνοι Καθηγητές:
Γεωργιάδη Δέσποινα.
Κορκοντζέλου Χριστίνα.
Σκηνοθεσία:
Σταμπέλος Γιάννης.
Ευχαριστούμε τους:
Φώτη Μανδύλη και Χάρη Παπαστάθη.
ΜΥΤΙΚΑΣ PRESS: Αξίζει και σας προτείνουμε να παρακολουθήσετε την παράσταση.
Λίγα λόγια για την υπόθεση του έργου.
Ο Νιόνιος Νιονιάκης φεύγει από τη Ζάκυνθο, όπου απειλείται από τη φτώχεια και τους σεισμούς και έρχεται στην Αθήνα για να πιάσει δουλειά στο σπίτι του δικηγόρου Βάλδη, ενός συμπατριώτη που επίσης άφησε το νησί και απολαμβάνει την αστική ζωή στην πρωτεύουσα.
Η παρουσία του καπάτσου Ζακυνθινού στο μεγαλοαστικό σπίτι είναι καταλυτική: Τον βλέπουμε να παίρνει πρωτοβουλίες σε διάφορα ζητήματα, να μεσολαβεί καλοπροαίρετα στα μυστικά της οικογένειας, να τραγουδά και να χορεύει διασκεδάζοντας με την ψυχή του, ως τη στιγμή που η νοσταλγία του για το νησί γίνεται τόσο επιτακτική που τον παρακινεί γρήγορα να πάρει την απόφαση της επιστροφής.
«Το φιόρο του Λεβάντε» είναι έργο νοσταλγίας. Ο ήρωας του νοσταλγεί το νησί που άφησε, όπως το νοσταλγεί κι ο Ζακυνθινός Ξενόπουλος, που όταν γράφει το έργο έχει τριάντα χρόνια μακριά του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Όλα τα σχόλια θα εμφανίζονται μετά την έγκρισή τους από τους διαχειριστές του ιστολογίου.
Σχόλια υβριστικά, συκοφαντικά, ειρωνικά, υποτιμητικά, μειωτικά και απαξιωτικά ή σχόλια χυδαία, σεξιστικά, ρατσιστικά και θρησκευτικού μίσους, σχόλια με μηνύματα που δεν καταλαβαίνουμε, ονομαστικές αναφορές σε απλούς πολίτες και προβοκατόρικα ή σχόλια που δεν έχουν σχέση με τη παραπάνω ανάρτηση, ΔΕΝ θα δημοσιεύονται.
Επίσης ΔΕΝ θα δημοσιεύονται σχόλια που δείχνουν φανερά ότι ο σχολιαστής δεν γνωρίζει καν το θέμα που σχολιάζει, έχει φανερά πλήρη άγνοια για το αντικείμενο της ανάρτησης και απλώς σχολιάζει για να δει το σχόλιο του να δημοσιεύεται και να αισθανθεί ο ίδιος ικανοποίηση.
Τα σχόλια και τα κείμενα των αναγνωστών εκφράζουν τους ίδιους και δεν υιοθετούνται κατά ανάγκη από το παρόν ιστολόγιο.
Παρακαλούμε τους αναγνώστες μας να διατυπώνουν τα σχόλια τους με κόσμιο τρόπο για να δημοσιευτούν.
Η Ελληνική γλώσσα είναι πολύ πλούσια για να πούμε αυτό που θέλουμε και να ασκήσουμε την κριτική μας, αποφεύγοντας όλα τα πιο πάνω που αναφέρονται.
Εάν παρ' όλα αυτά κάποιος θεωρεί ότι θίγεται από ανάρτηση ή σχόλιο στο Blog, καλείται να επικοινωνήσει μαζί μας μέσω του e-mail προς αποκατάσταση.