Αγαπητέ Παναγιώτη.
Πριν απ΄ όλα θα ήθελα να εκφράσω την ταπεινή μου άποψη, ότι ειδικά τέτοια λεπτά θέματα δεν θα έπρεπε να συζητούνται μέσω του διαδικτύου, γιατί μάλλον σύγχυση προκαλούν και μεταξύ μας αλλά και στους πολίτες, και δεν βοηθούν στην εξεύρεση λύσεων και την εύρυθμη λειτουργία του Κ.Υ.
Αφού όμως αυτό έγινε ήδη, θεωρώ ότι κι εγώ (ως υπεύθυνος του Κ.Υ.) δυστυχώς, είμαι υποχρεωμένος να εκφράσω δημόσια την άποψή μου για το θέμα που προέκυψε.
Θεωρώ ότι είναι δεδομένη και αναγνωρισμένη από μέρους σου, η εκτίμησή μου στο πρόσωπό σου (και σαν γιατρό και σαν δημόσιο πρόσωπο), δεδομένων και των άριστων σχέσεών μας κατά την σχεδόν δεκαετή συνύπαρξή μας στο Κ.Υ., και θα δεχτείς καλοδιάθετα τις απόψεις μου γύρω από το θέμα που προέκυψε, διαβεβαιώνοντάς σε ότι τις εκφράζω με την διάθεση να συμβάλλω μόνο και μόνο στην εύρυθμη λειτουργία του Κ.Υ. και την παροχή των, κατά το δυνατόν, καλύτερων υπηρεσιών υγείας στους πολίτες μας, στις τραγικές αυτές στιγμές που διανύουμε.
Καταρχήν, θ’ ήθελα να αναφερθώ στο πρόσωπο της εφημερεύουσας ιατρού. Η συνεργασία μας εδώ και χρόνια υπήρξε άψογη κι όπως ανέφεραν και οι συνάδελφοι και σαν γιατρός, αλλά κυρίως ως άνθρωπος πάντα ανταποκρίνονταν με θυσιαστικό πνεύμα στις παρακλήσεις μας προκειμένου να «βάλει πλάτη» και να βοηθήσει όχι μόνον εφημεριακά (και πέραν των υποχρεωτικών) αλλά και στην πρωινή λειτουργία του Κ.Υ. (στις δύσκολες στιγμές που δεν υπήρχαν γιατροί ούτε για συνταγογράφηση), χωρίς καμιά νομική υποχρέωση. Ποτέ δεν έπεσε στην αντίληψή μου κανένα παράπονο από ασθενείς για κακή συμπεριφορά ή κακή ιατρική αντιμετώπιση, και γι’ αυτό εξεπλάγην όταν έπεσαν στην αντίληψή μου τα δημοσιεύματα στο διαδίκτυο.
Βλέποντας τα πράγματα ως τρίτος και όχι «εν θερμώ», είμαι πεπεισμένος ότι μέσα στην ένταση της στιγμής υπήρξε παρεξήγηση και αυτή η παρεξήγηση δημιούργησε το πρόβλημα και της κακής επικοινωνίας μεταξύ συναδέλφων ιατρών αλλά και της αντιμετώπισης του ασθενούς.
Όλοι «εν δυνάμει» μπορούν μα υποπέσουν σε λάθη, αλλά τα λάθη δεν λύνονται με ένα ακόμη ένα λάθος. Εγώ μπορεί να μην ήμουν παρών, αλλά κατά την ταπεινή μου γνώμη μετά από την ενημέρωσή μου από την ίδια αλλά και την συνεφημερεύουσα και το υπόλοιπο προσωπικό η αντιμετώπιση του περιστατικού υπήρξε η δέουσα εκ μέρους της ιατρού. Η όλη παρεξήγηση νομίζω αγαπητέ Παναγιώτη, ότι προήλθε από την εμμονή σου να οδηγήσεις ο ίδιος το ασθενοφόρο. Όπως ο ίδιος αναφέρεις, γνωρίζεις ότι αυτό θα είχε νομικές συνέπειες για εσένα, άρα αυτομάτως αναγνωρίζεις ότι θα είχε συνέπειες και για την εφημερεύουσα ιατρό ή και για την διεύθυνση εάν συγκατατιθέμεθα στην επιμονή σου αυτή.
Αλλά, παρ’ ότι αναγνωρίζω την αγωνία σου για την αμεσότητα της διακομιδής του ασθενούς και στο πνεύμα αυτό την απαίτηση για την παράβλεψη των νομικών συνεπειών χάριν τη ηθικής πλευράς του θέματος, όμως δεν μπορώ σε καμιά περίπτωση να παραβλέψω ότι δεν υπάρχει η εύκολη απάντηση.
Δεν θέλω καν να σκεφτώ όχι μόνο τις νομικές, αλλά και τις ηθικές συνέπειες για όλους τους εμπλεκόμενους, εάν κατά την διακομιδή του ασθενούς, το ασθενοφόρο (το οποίο στην συγκεκριμένη περίπτωση, παρ’ ότι είναι δωρεά δεν παύει να είναι δημόσιο όχημα και βεβαίως στην υπηρεσία του λαού όπως εξ άλλου και όλο το Κ.Υ. με το ανθρώπινο δυναμικό του), «παράνομα» οδηγούμενο από άτομο, μη σχετιζόμενο με την υπηρεσία, εμπλακεί σε τροχαίο ατύχημα, και ο ασθενής, όχι μόνο δεν φθάσει νωρίτερα, αλλά λόγω του τροχαίου ακόμη κι αν δεν καταλήξει, επιβαρυνθεί σοβαρά η υγεία του;;;; Τότε τι θα απολογούνταν ο υπεύθυνος εφημερεύων κυρίως (ο οποίος είναι και ο απόλυτα υπεύθυνος για την απόφαση της διακομιδής), όχι μόνο στον εισαγγελέα αλλά και στους οικείους του ασθενούς, εάν είχε συγκατατεθεί στην ενέργεια του καλοδιάθετου, να δεχθώ, πολίτη;;;;;
Πρέπει να ομολογήσω (πίστεψέ με, με όλη την αγάπη μου και το σεβασμό στο πρόσωπό σου) ότι ούτε εγώ θα συγκατατιθόμουνα στην ενέργειά σου αυτή.
Εξ άλλου, όπως αποδείχθηκε και εκ των πραγμάτων, η όλη αυτή «βαβούρα» δεν απέβη εις όφελος του ασθενούς, καθ’ ότι ούτε χρόνος κερδήθηκε, αφού μεταφέρθηκε σε λάθος νοσοκομείο (ενώ εάν δινόταν λίγος χρόνος στην εφημερεύουσα , ψύχραιμα να ερευνήσει ποιο νοσοκομείο ήταν σε θέση να αντιμετωπίσει το περιστατικό, θα είχε αποσοβηθεί το λάθος αυτό), αλλά ούτε και με το καλύτερο τρόπο διακομίσθηκε, καθότι και πάλι εάν αφήνονταν η εφημερεύουσα ψύχραιμα να επικοινωνήσει μαζί μου, πιθανόν με την παρέμβασή μου, να ανευρίσκονταν τρόπος ασφαλούς μεταφοράς, πέραν της λύσης του ΕΚΑΒ.
Επίσης αγαπητέ Παναγιώτη, θα ήθελα να αναφερθώ στις δημόσιες δηλώσεις σου, για την βίαιη παραλαβή των κλειδιών του ασθενοφόρου.
Νομίζω ότι «ανοίγεις τους ασκούς του Αιόλου». Πώς θα αντιμετωπίσουμε ιδιώτες, οικείους ασθενούς, που διαπιστώνεται ότι χρίζει διακομιδής (και δεν υπάρχει οδηγός) και απαιτούν, όπως και ο κος Στάικος να παραλάβουν τα κλειδιά για να διακομίσουν οι ίδιοι τον ασθενή με το ασθενοφόρο;;;;
Με εκτίμηση
Ο Αν. Συντονιστής του Κ.Υ.
Σιακαμπένης Αλέξανδρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Όλα τα σχόλια θα εμφανίζονται μετά την έγκρισή τους από τους διαχειριστές του ιστολογίου.
Σχόλια υβριστικά, συκοφαντικά, ειρωνικά, υποτιμητικά, μειωτικά και απαξιωτικά ή σχόλια χυδαία, σεξιστικά, ρατσιστικά και θρησκευτικού μίσους, σχόλια με μηνύματα που δεν καταλαβαίνουμε, ονομαστικές αναφορές σε απλούς πολίτες και προβοκατόρικα ή σχόλια που δεν έχουν σχέση με τη παραπάνω ανάρτηση, ΔΕΝ θα δημοσιεύονται.
Επίσης ΔΕΝ θα δημοσιεύονται σχόλια που δείχνουν φανερά ότι ο σχολιαστής δεν γνωρίζει καν το θέμα που σχολιάζει, έχει φανερά πλήρη άγνοια για το αντικείμενο της ανάρτησης και απλώς σχολιάζει για να δει το σχόλιο του να δημοσιεύεται και να αισθανθεί ο ίδιος ικανοποίηση.
Τα σχόλια και τα κείμενα των αναγνωστών εκφράζουν τους ίδιους και δεν υιοθετούνται κατά ανάγκη από το παρόν ιστολόγιο.
Παρακαλούμε τους αναγνώστες μας να διατυπώνουν τα σχόλια τους με κόσμιο τρόπο για να δημοσιευτούν.
Η Ελληνική γλώσσα είναι πολύ πλούσια για να πούμε αυτό που θέλουμε και να ασκήσουμε την κριτική μας, αποφεύγοντας όλα τα πιο πάνω που αναφέρονται.
Εάν παρ' όλα αυτά κάποιος θεωρεί ότι θίγεται από ανάρτηση ή σχόλιο στο Blog, καλείται να επικοινωνήσει μαζί μας μέσω του e-mail προς αποκατάσταση.