Όραμα, ώρα μηδέν...

Του κ. Γιάννη Γουλέ.
Πηγή: http://asgelasoume.blogspot.gr

Τίποτα μη σε πτοεί όταν έχεις όραμα. Όταν τα χρόνια περνάνε... κι η πίστη δυναμώνει. Όταν είσαι πολίτης, όταν μάχεσαι για κάτι ανώτερο. Όταν είσαι μόνος και τα κύματα... σε περικυκλώνουν.

Να παλεύεις ενάντια σε όλους και σε όλα. Με τον τρόπο σου. Να παλεύεις για κάτι που ωφελεί. Όχι μόνο εσένα, το σύμπαν... Κάτι που θα ωφελήσει το σύμπαν. Όχι τώρα, όχι ακόμα, δεν είναι η ώρα του. Υπομονή... υπό του μένους... όραμα. Δεν έχεις κουπί, έχεις όραμα.

Έρχομαι... με όραμα. Όραμα και αλήθεια. Αλήθεια και αξίες. Αυτές που χάθηκαν. Έρχομαι γιατί πιστευω ότι μας αξίζει κάτι καλύτερο. Το καλύτερο. Έρχομαι για να εμπνεύσω τη νέα γενιά... και τελικά εμπνεύομαι από αυτή, από το καλό της πρόσωπο. Έρχομαι, ταξιδεύω πνευματικά, δημιουργώ. Έρχομαι... δηλαδή... επισκέπτομαι σχολικές μονάδες. Όχι μόνος, με το πνευματικό μου παιδί ή αλλιώς... την ομάδα Θεατρόνιο...

Έρχομαι με σκοπό να κάνω τις φυσικές επιστήμες προσιτές σε όλα τα παιδιά. Με μια ομάδα... που σκορπά γέλιο, αγάπη, που συνδέει τη ψυχαγωγία με τη μάθηση. Ομάδα... που παλεύει σε χαλεπούς καιρούς όπως όλοι μας. Ομάδα... που καινοτομεί και ονειρεύεται.

Αξιοποιούμε τα πτυχία, τα διδακτορικά, τα μεταπτυχιακά, τις σπουδές μας... για να κάνουμε τα παιδιά πρωταγωνιστές της μάθησης, βιωματικά. Για να γίνει η μάθηση... προσιτή με παιγνιώδη τρόπο, διαδραστικά, για να σπείρουμε... πνευματικές σπίθες, να δώσουμε ερεθίσματα - τροφή για σκέψη.

Δεν ήμουν καλός μαθητής. Κατανοώ... όσους δεν κατανοούν. Θέλω να αλλάξω τον τρόπο, να προτείνω νέα μονοπάτια γνώσης, να κάνω τη γνώση εύληπτη. Μάχομαι, όχι για τη νίκη... αλλά για τη μάχη, του καλού...

Τα ερωτήματα του δημιουργού, πολλά και αδυσώπητα, σχεδόν υπαρξιακά. Αξίζει να αγωνίζεσαι; Αξίζει να παλεύεις για μια ιδέα, για μια συμπυκνωμένη ιδέα, ένα όραμα; Άξίζει... όταν η επιβίωση ζει και βασιλεύει; Αξίζει... όταν η χώρα πορεύεται με ηθική ΜΚΟ; Νομίζω, ναι... αξίζει. Αρκεί ο αγώνας να είναι δίκαιος.

Οι εμπειρίες των μελών της ομάδας Θεατρόνιο... ουκ ολίγες. Το σχολείο, το πανεπιστήμιο, το διδακτορικό, μας χάρισαν πολλές γνώσεις, άνοιξαν παράθυρα. Αυτά που μας χάρισαν... καλούμαστε... με τις παιδαγωγικές δράσεις... να επιστρέψουμε στη νέα γενιά.

Κατά τη γνώμη μου, η παιδεία είναι μία, ενιαία. Βαθμίδες δεν υπάρχουν. Πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια, τριτοβάθμια... Αδύνατο να τις διαχωρίσω. Δε μπορώ, δε θέλω. Σκέπτομαι - πράττω ολιστικά - παιδαγωγικά. Επιζητούμε παιδεία και μαθητές - προσωπικότητες - αστέρια. Να πατούν στα πόδια τους. Να νιώθουν ασφαλείς, στο δρόμο του ονείρου.

Το δρόμο, το βρίσκεις ή το φτιάχνεις. Δική σου υπόθεση. Καύσιμο... η γνώση. Η γνώση είναι δύναμη. Και η παρατήρηση, το ίδιο. Δεν παρατηρείς απλά, αφουγκράζεσαι. Δεν αφουγκράζεσαι απλά, μαθαίνεις, βιώνεις. Ο κάθε άνθρωπος... ένας χαρακτήρας, μια ιστορία... Το κάθε φαινόμενο... μια ευκαιρία... να γίνεις καλύτερος, να το εξερευνήσεις.

Αυτή είναι η φιλοσοφία. Το Θεατρόνιο επιθυμεί να επικοινωνήσει με τη νέα γενιά. Να αφήσουμε τα κινητά στην άκρη. Καιρός... να ενθουσιαστούμε, να χαρούμε, να προβληματιστούμε, να οραματιστούμε ένα καλύτερο σχολείο, να γίνουμε φίλοι, να παίξουμε, χημεία...

Η χημεία αναζητά την... ουσία. Εξηγεί τα ανεξήγητα, είναι εργαλείο. Εξηγεί το μικρόκοσμο, το αόρατο... ακόμα και τον εσωτερικό μας κόσμο, τα συναισθήματα ή τα υλικά σώματα. Το ζήτημα είναι η ουσία. Αυτή αναζητούμε μέσα από το νέο μας πρότζεκτ. Γι' αυτό γράφτηκε κι αυτό το κείμενο, ως πρόλογος.

Ιδού... και εις το επανιδείν...

ΜΥΤΙΚΑΣ PRESS: Ο συμπατριώτης μας Αστακιώτης Γιάννης Γουλές, μέλος και ψυχή της ομάδας «Θεατρόνιο», μαζί με τα υπόλοιπα μέλη της θεατρικής ομάδας, παρουσιάζει στην θεατρική σκηνή κάτι διαφορετικό, πολύ ενδιαφέρον και κατά την γνώμη μας πρωτοποριακό.

Οι φυσικές επιστήμες δοσμένες με τρόπο βιωματικό και διαδραστικό μέσα από μία θεατρική παράσταση, που απευθύνεται σε μαθητές Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.

Διάδραση μεταξύ ηθοποιών και μαθητών, όπου κάποια στιγμή οι μαθητές γίνονται ηθοποιοί, χιούμορ, γέλιο, γκάφες, απρόοπτα...

Πέρυσι για πρώτη φορά η θεατρική του ομάδα «Θεατρόνιο», έδωσε παραστάσεις σε σχολεία εκτός Αθηνών και ένας από τους προορισμούς ήταν και ο Αστακός. Έτσι οι μαθητές των Δημοτικών Σχολείων Αστακού και Καραϊσκάκη, και του Γυμνασίου και Λυκείου Αστακού, είχαν την τύχη να απολαύσουν μοναδικές παραστάσεις (δείτε εδώ).

Εμείς θα θέλαμε να δούμε ξανά σε κάποια σχολεία του Δήμου μας τον Γιάννη και την θεατρική του ομάδα, παράδειγμα στα σχολεία της Δ.Ε. Αλυζίας, για όλους τους λόγους που παραπάνω αναφέραμε και έναν ακόμα προσωπικό, μιας και με την Χημεία μας ενώνουν παλιοί δεσμοί και ένα μεγάλο 19,5 στις Πανελλαδικές (τελευταίο εξεταζόμενο μάθημα), που αυτό μας έβαλε στο Πολυτεχνείο.