Πηγή: Facebook.
Του κ. Παναγιώτη Ηλ. Χολή.
Θα το ξεπεράσουμε κι αυτό! Θα πονέσουμε, θα στενοχωρηθούμε, θα ξεβολευτούμε, θα φτωχύνουμε, ίσως, αλλά θα τα καταφέρουμε.... Αυτή η πανδημία με το όνομα ΚΟΡΟΝΟΙΟΣ που έλαχε στο δρόμο μας, μας λένε οι ειδικοί και οι επιστήμονες, ότι προσβάλει ΕΣΕΝΑ περισσότερο και ότι η ηλικία σου θα έχει τα περισσότερα θύματα. Μας λένε να μείνουμε σπίτι για να μη εξαπλωθεί περισσότερο και να μην, άθελά μας, σε μολύνουμε και χαθείς!
ΘΑ ΚΑΤΣΩ ΣΠΙΤΙ λοιπόν και δεν θα βγω χωρίς να έχω σπουδαίο λόγο και θα παίρνω όλα τα προστατευτικά μέτρα και θα το κάνω για ΣΕΝΑ!
Θέλω να σε προστατέψω!!!
Θέλω να είσαι μαζί μας σε όλες της φάσεις της ζωής μας.
Θέλω απλά να σε βλέπω να περπατάς και να χαίρεσαι την ηλικία σου. Θέλω να βγαίνεις στο καφενείο με την παρέα σου και να κουβεντιάζετε τα δικά σας. Θέλω να βγαίνεις στην αυλή με το γείτονα ή τη γειτόνισσα και να γελάτε. Θέλω να πηγαίνεις στο χωράφι, στο αμπέλι σου, στις ελιές σου στα ζωντανά σου. Θέλω να σου τηλεφωνώ και να μου τηλεφωνάς και να χαιρόμαστε να σε ακούμε. Θέλω να κρατάς το φως του σπιτιού αναμμένο και το τζάκι το χειμώνα ζεστό. Θέλω να περιμένεις τα εγγόνια σου με αγωνία να σε πούνε: παππού/ γιαγιά και συ να κλαις από χαρά. Θέλω να υπάρχεις γιατί πρέπει να υπάρχεις και να απολαμβάνεις τους κόπους μιας ολόκληρης και δύσκολης ζωής. Τώρα είναι η ώρα τις δική σου απόλαυσης, της δική σου χαράς και ικανοποίησης.
Τώρα είμαι εγώ για σένα όπως ήσουν εσύ για μένα επί πολλές δεκαετίες πριν.
Τότε που παρά τη φτώχεια, τις δυσκολίες και τους αμέτρητους κινδύνους, μας προστάτευσες, μας μεγάλωσες, μας σπούδασες, μας πάντρεψες, μας τα έδωσες όλα στερούμενος. Εσύ ο ίδιος τα πάντα.
Εσύ, που δεν είχες δεύτερο παντελόνι για να έχουμε εμείς περισσότερα. Εσύ, που έτρωγες ψωμί ξερό για να έχουμε εμείς γάλα και κρέας. Εσύ, που δούλευες όλη μέρα στο χωράφι για να μη μας λείψει τίποτα. Εσύ, όλα εσύ για μας, όλη σου η ζωή εμείς.
Τώρα είναι η δική μου ώρα!
Τώρα είμαι εγώ εδώ και θα κάνω τα πάντα για να συνεχίσω να σε έχω. Γιατί θέλω να σε έχω, γιατί αξίζεις να ζήσεις, γιατί στο χρωστάω, γιατί χωρίς εσένα υπάρχει κενό στη ζωή μου και το κενό γίνεται ανυπόφορο όταν θα φταίω αν φύγεις!
ΜΑΝΑ, ΠΑΤΕΡΑ, ΠΑΠΠΟΥ, ΓΙΑΓΙΑ, ΘΕΙΑ, ΘΕΙΕ, ΝΟΝΑ, ΝΟΝΕ, ΓΕΙΤΟΝΙΣΑ, ΓΕΙΤΟΝΑ, ΧΩΡΙΑΝΙΑ, ΧΩΡΙΑΝΕ για σένα τα γράφω και για σένα επιβάλλεται, να ΚΑΤΣΩ ΣΠΙΤΙ. και θα ΚΑΤΣΩ!!!
Γιατί σε αγαπώ και θέλω να ανταμωθούμε ξανά όταν θα τελειώσει και αυτό το μαρτύριο.
ΚΑΘΟΜΑΙ ΣΠΙΤΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ, ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ, ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ!!!
Υπέροχο κείμενο. Συγχαρητήρια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφο,γιατί όντως σας αγαπάμε πάρα πολύ και αυτή η θυσία είναι πολύ μικρή σε σχέση με τις θυσίες και τις στερησεις τις δικές σας!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή