Έφτασε η ώρα της ευφυούς γεωργίας.

Πηγή: https://www.ypaithros.gr

Τον όρο «Γεωργία 5.0» παρουσιάζουν σε ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον ακαδημαϊκό άρθρο ερευνητές του Πολυτεχνικού Πανεπιστημίου της Βαλένθια, τονίζοντας την πρόοδο που έχει πραγματοποιηθεί τα τελευταία χρόνια στην ανάπτυξη τεχνολογικών εργαλείων για το χωράφι.

Ο όρος, σύμφωνα με τους ερευνητές, φέρνει μια επανάσταση εφάμιλλη της βιομηχανικής. Στο άρθρο αναφέρονται όλες οι τελευταίες εξελίξεις της ψηφιακής γεωργίας, από το ξεκίνημα με τη γεωργία ακριβείας μέχρι να φτάσουμε σε αυτό που σήμερα ονομάζουμε «ευφυή γεωργία». Οι συγγραφείς αναφέρονται στον τρόπο με τον οποίο σήμερα οι ψηφιακές τεχνολογίες αυξάνουν την παραγωγικότητα και την κερδοφορία των εκμεταλλεύσεων. Οι ίδιοι υπογραμμίζουν την ευκαιρία που φέρνει η ευφυής γεωργία για μια καθολική αναβάθμιση του αγροδιατροφικού τομέα, σε συνδυασμό με την ηλικιακή ανανέωση του αγροτικού δυναμικού.

Παραθέτοντας τη διαδρομή των τεχνολογικών εξελίξεων μέχρι το σημείο που βρισκόμαστε σήμερα, οι ερευνητές αναφέρουν: «Η γεωργία ακριβείας, που συνίσταται στην εφαρμογή εισροών όπου και όταν χρειάζεται, ήταν το τρίτο κύμα της μοντέρνας αγροτικής επανάστασης. Στις μέρες μας τα παραπάνω έχουν ενισχυθεί με συστήματα γνώσης στις εκμεταλλεύσεις, λόγω της διαθεσιμότητας περισσότερων δεδομένων.

Έτσι, οι παραγωγοί αποκτούν περισσότερες πληροφορίες για το χωράφι τους και αυτό ονομάζεται ψηφιακή γεωργία ή «Γεωργία 4.0”. Αν σε αυτά προστεθεί και η Τεχνητή Νοημοσύνη, τότε μιλάμε για τη “Γεωργία 5.0”». Οι ίδιοι σημειώνουν στη συνέχεια: «Είναι πιθανόν οι μικρότερες εκμεταλλεύσεις να υιοθετήσουν πιο απλές τεχνολογίες, ενώ οι μεγάλες πιο σύνθετες. Το βέβαιο είναι ότι στο μέλλον, όλες οι εκμεταλλεύσεις, ανεξαρτήτως μεγέθους θα λειτουργούν κατά κανόνα με τεχνολογίες βασισμένες σε ψηφιακά δεδομένα».

Εάν δοθούν κίνητρα στους νέους, αυτοί θα είναι σε θέση να αξιοποιήσουν την ευφυή γεωργία, καθώς δεν θα βασίζονται τόσο στην περιορισμένη εμπειρία τους, όσο στην καινοτομία και στην επιστημονική γνώση.

Η κατάλληλη στιγμή για τη διάδοση των ψηφιακών τεχνολογιών.

Στο άρθρο επισημαίνεται μια σειρά παραγόντων που οδηγούν στο συμπέρασμα ότι αυτή η χρονική περίοδος είναι η κατάλληλη για τη μαζική υιοθέτηση τεχνολογιών ευφυούς γεωργίας.

Οι κυριότεροι είναι:

1) Η ανάγκη για αύξηση της παραγωγικότητας των αγροτικών εκμεταλλεύσεων κατά 60% έως το 2050, ώστε να τρέφεται ο παγκόσμιος πληθυσμός που θα ξεπεράσει τα 9,5 δισεκατομμύρια. Όπως αναφέρουν οι ερευνητές, με την ενσωμάτωση ψηφιακών τεχνολογιών στο χωράφι, υπάρχει η δυνατότητα αύξησης της παραγωγικότητας των εκμεταλλεύσεων έως και 70%.

2) Η ανάγκη εστίασης σε πιο φιλοπεριβαλλοντικές μορφές γεωργίας.

3) Η τελειοποίηση των ψηφιακών τεχνολογιών, των οποίων η συμβολή στην κερδοφορία και την παραγωγικότητα των εκμεταλλεύσεων μπορεί σήμερα να ποσοτικοποιηθεί.

Μέσα από διάφορα παραδείγματα οι συγγραφείς υποστηρίζουν τη θέση τους ότι ανάλογα με το είδος της καλλιέργειας, το μέγεθος της εκμετάλλευσης και άλλους παράγοντες, το λειτουργικό κέρδος για μια εκμετάλλευση μπορεί να φτάσει σε αρκετές δεκάδες δολάρια (σσ. ή ευρώ) ανά στρέμμα. Για παράδειγμα, αναφέρονται σε μελέτη που παρουσιάζει τα αποτελέσματα εξαετών δοκιμών αξιοποίησης συστημάτων ψηφιακής γεωργίας στη Βραζιλία, σε δύο διαφορετικά αγροτεμάχια με πορτοκαλιές, όπου διαπιστώθηκε σημαντική αύξηση της παραγωγής, καθώς και εξοικονόμηση εισροών.

Συγκεκριμένα, στο πρώτο χωράφι παρατηρήθηκε αύξηση της στρεμματικής απόδοσης 32% με χρήση μικρότερης ποσότητας λιπάσματος σε σχέση με πριν, ενώ στο δεύτερο χωράφι με επίσης λιγότερο λίπασμα σε σχέση με τις παραδοσιακές καλλιεργητικές πρακτικές, η απόδοση αυξήθηκε κατά 38%. Επιστρέφοντας στους λόγους για την υιοθέτηση των ψηφιακών τεχνολογιών στο χωράφι σήμερα, ένας τέταρτος λόγος κατά τους συγγραφείς είναι η ανάγκη ηλικιακής ανανέωσης του εργατικού δυναμικού των αγροτών.

Όπως αναφέρουν, εάν δοθούν κίνητρα στους νέους, αυτοί θα είναι σε θέση να αξιοποιήσουν την ευφυή γεωργία, καθώς δεν θα βασίζονται τόσο στην περιορισμένη εμπειρία τους, όσο στην καινοτομία και στην επιστημονική γνώση. Βεβαίως, προσθέτουν ότι για να αξιοποιηθεί όλη αυτή η τεχνολογική πρόοδος θα χρειαστεί εκτεταμένη εκπαίδευση των παραγωγών και, φυσικά, η θέλησή τους να εκμεταλλευτούν τις νέες δυνατότητες που τους δίνονται, ώστε να μετασχηματίσουν τον αγροδιατροφικό τομέα.

Η εξέλιξη φέρνει και προκλήσεις.

Ένα σημαντικό τμήμα του άρθρου εστιάζει στις νέες υπηρεσίες που προσφέρονται στον αγρότη. Όπως εξηγούν οι συγγραφείς, «υπάρχουν σήμερα υπηρεσίες που δίνουν τη δυνατότητα στον παραγωγό να καταχωρίζει δεδομένα από το κινητό του, εισάγοντας πιο πολύπλοκα στοιχεία, όπως θα έκανε και από τον υπολογιστή, ενώ άλλες υπηρεσίες προσφέρουν πιο απλοποιημένες λύσεις». Οι ερευνητές καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι στο μέλλον, που ο όγκος των δεδομένων που συλλέγονται από το χωράφι θα αυξάνεται, η πρόκληση για τις διάφορες τεχνολογικές λύσεις, που είναι διαθέσιμες, θα είναι να παρουσιάσουν τις πληροφορίες αυτές με τρόπο ελκυστικό αλλά και ακριβή, ώστε να μπορεί ο παραγωγός να λάβει τις καλύτερες δυνατές αποφάσεις και να αφήσει κατά μέρος το χαρτί και το μολύβι.