Την αγαπάμε την γαλανή...


Πηγή: Σελίδα Facebook
Θανάση Γιαννιώτη.

Την αγαπάμε την γαλανή. Αυτή μας μεγάλωσε, αυτή μας ταΐζει και αυτήν θέλουμε να αφήσουμε στα παιδιά μας.
Από μικροί γυρνούσαμε με μια πετονιά στο χέρι. Μάθαμε να ψαρεύουμε, μάθαμε να αναγνωρίζουμε τα ψάρια. Τρέχαμε κοντά στο τελάρο των μεγαλύτερων ψαράδων για να χαζέψουμε τα ψάρια τους. Να δούμε αυτό το υπερθέαμα. Να ονειρευτούμε και εμείς μια τέτοια ψαριά. Ύστερα γύρω από το καφενείο να ακούσουμε όμορφες ψαρευτικές ιστορίες. Να κλέψουμε τόπους, σημάδια, τεχνικές, δολώματα.
Πιάσαμε και εμείς με την σειρά μας ψάρια που μας χάρισαν απίστευτη χαρά, συγκίνηση και βασιλικό τραπέζι.
Συνεχίζω είτε από συνήθεια είτε από το μικρόβιο της αγάπης προς την γαλανή, να βρίσκομαι δίπλα στο τελάρο των φίλων μου ψαράδων.
Κάτι έχει αλλάξει. Δεν είναι όπως παλιά.
Πολλές φορές δεν γνωρίζουμε τα ψάρια. Μεταμορφωμένα. Γόπα ένα κιλό. Σάλπα ενάμιση. Τσιπούρα χωρίς το κίτρινο και κόκκινο σημάδι. κ.ο.κ. Αν ο ψαράς είχε καθαρά ψάρια πρώτα όπως λέμε και τα έδινε με το 20 είχε πολύ μικρό αγοραστικό κοινό και πάρα πολλούς που χάζευαν και τα λιμπιζόντουσαν, αλλά δεν είχαν για να τα πάρουν. Μόνο σε αυτή την περίπτωση έλεγε ο ψαράς πόσο μακριά πήγε να ψαρέψει και τις δυσκολίες καλαρίσματος.
Είδα ψάρια αμφι. Με το 10. Που ο κόσμος φοβόταν να τα πάρει. Γιατί είναι πιο φθηνά;
Και είδα και ψάρια αγνώριστα, παραμορφωμένα με το 5 να μένουν στο τελάρο μέχρι να πεταχτούν.
Αγόρασα σαργούς μέσα σε σακούλα κομπιασμένη. Έτρεξα στο σπίτι όλο χαρά. Το απόγευμα που γύρισα από την δουλειά μου λέει η κυρά μου προϋπαντίζοντας με στην αυλή. Τρόμαξα να τα καθαρίσω πολύ άσχημη μυρωδιά. Και άνοιξε την πόρτα του σπιτιού για να καταλάβεις. Τα ψήνω στο φούρνο.
Πραγματικά δεν μπόρεσα να μπω μέσα.
Οφείλουμε να προστατέψουμε το τελάρο του ψαρά, την κατσαρόλα μας, το τραπέζι μας και τα παιδιά μας.
Τουριστικά: Ξεκινώντας από Ηγουμενίτσα μέχρι Πάτρα είτε με όχημα είτε με σκάφος το μόνο που βλέπεις είναι ιχθυοτροφεία. Που θα κάνουν μπάνιο ο κόσμος; Σε ποια σπιάντζα θα φουντάρουν;
Επενδυτικά: Επενδύσεις δεν είναι τα καΐκια μας, οι βάρκες μας; Τα ξενοδοχεία, τα καταλύματα τα καταστήματα; Τα κότερα; 
Τελειώνοντας θέλω μέσω αυτού να ευχαριστήσω όλους όσους προσπαθούν για το καλό της περιοχής μας και ιδιαίτερα τους φίλους Ξηρομερίτες που αγωνίζονται ενάντια στην καταστροφή και που σε κάθε ομιλία κείμενο τους αναφέρουν τον Κάλαμο και τον Καστό.
Που έφτασαν εκεί που έφτασαν.
Θα είμαστε μαζί τους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Όλα τα σχόλια θα εμφανίζονται μετά την έγκρισή τους από τους διαχειριστές του ιστολογίου.
Σχόλια υβριστικά, συκοφαντικά, ειρωνικά, υποτιμητικά, μειωτικά και απαξιωτικά ή σχόλια χυδαία, σεξιστικά, ρατσιστικά και θρησκευτικού μίσους, σχόλια με μηνύματα που δεν καταλαβαίνουμε, ονομαστικές αναφορές σε απλούς πολίτες και προβοκατόρικα ή σχόλια που δεν έχουν σχέση με τη παραπάνω ανάρτηση, ΔΕΝ θα δημοσιεύονται.
Επίσης ΔΕΝ θα δημοσιεύονται σχόλια που δείχνουν φανερά ότι ο σχολιαστής δεν γνωρίζει καν το θέμα που σχολιάζει, έχει φανερά πλήρη άγνοια για το αντικείμενο της ανάρτησης και απλώς σχολιάζει για να δει το σχόλιο του να δημοσιεύεται και να αισθανθεί ο ίδιος ικανοποίηση.
Τα σχόλια και τα κείμενα των αναγνωστών εκφράζουν τους ίδιους και δεν υιοθετούνται κατά ανάγκη από το παρόν ιστολόγιο.
Παρακαλούμε τους αναγνώστες μας να διατυπώνουν τα σχόλια τους με κόσμιο τρόπο για να δημοσιευτούν.
Η Ελληνική γλώσσα είναι πολύ πλούσια για να πούμε αυτό που θέλουμε και να ασκήσουμε την κριτική μας, αποφεύγοντας όλα τα πιο πάνω που αναφέρονται.
Εάν παρ' όλα αυτά κάποιος θεωρεί ότι θίγεται από ανάρτηση ή σχόλιο στο Blog, καλείται να επικοινωνήσει μαζί μας μέσω του e-mail προς αποκατάσταση.