Του Γιάννη Γουλέ.
Αγαπώ το γκολ. Αγαπώ τη νίκη. Αγαπώ το δοκάρι. Αγαπώ το λάθος σφύριγμα, τον άθλιο Pρόεδρο. Πάμε πάλι από την αρχή...
Αγαπώ τη νίκη. Αγαπώ την ήττα. Την ισοπαλία. Κάτι ανώτερο από τη νίκη, τον αγώνα. Το δίκαιο αγώνα. Αυτόν και αν τον αγαπώ. Αγαπώ την αγάπη. Αγαπώ το μίσος. Αγαπώ όλα τα συναισθήματα που νοιώθω όταν αγωνίζομαι. Αγαπώ τα ανάμεικτα συναισθήματα. Αγαπώ την ευλογία που υπάρχει μέσα μας. Αγαπώ και την κατάρα.
Αγαπώ και σιχαίνομαι το χρήμα. Αγαπώ όσους ακολουθούν το δρόμο της καρδιάς. Αγαπώ την πολυτέλεια. Αγαπώ την επιβίωση. Αγαπώ την πτώχευση. Αγαπώ την αποδοχή. Αγαπώ την απόρριψη. Αγαπώ τον αγώνα. Αγαπώ την αδράνεια. Αγαπώ την τεμπελιά. Αγαπώ την κατάθλιψη. Αγαπώ το άγνωστο. Αγαπώ το φόβο. Αγαπώ την υπέρβαση, τους στόχους. Αγαπώ την στοχοθεσία, τον προγραμματισμό. Αγαπώ τις εσωτερικές κραυγές που γίνονται άλλοτε δημιουργία κι άλλοτε εμετός, εσωτερικός. Αγαπώ τους νευροδιαβιβαστές. Αγαπώ τις ανηφόρες και κατηφόρες της ζωής.
Αγαπώ αλλά και δεν αγαπώ.
Αγαπώ τη μικροψυχία. Αγαπώ τη σύγκριση, το καλό του άλλου. Αγαπώ την αδιαφορία. Αγαπώ το τένις αλλά και το μπάσκετ. Αγαπώ τη θάλασσα που δεν έχει κύματα αλλά λέξεις.
Αγαπώ το θέατρο, τον ηθοποιό, το συγγραφέα, τον κωμικό, το δραματικό, τον αποδέκτη, το γιατρό, το φούρναρη, το παιδί στο συνεργείο, το μπακάλη, το γιατρό που δεν κόβει απόδειξη, το γιατρό που για να χειρουργήσει πιο γρήγορα και προσεκτικά θέλει φακελάκι, το γιατρό που σε χειρουργεί χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Αγαπώ τη θεραπεία. Αγαπώ και τη νόσο. Αγαπώ τη θεραπεία που χάνει από τη νόσο. Αγαπώ το γιατρό που σε κάποιους ασθενείς δε θα πάρει λεφτά. Γιατί και η αγάπη αμοιβή είναι.
Αγαπώ τη σιωπή. Αγαπώ την αστυνομία. Αγαπώ την αναρχία. Αγαπώ την πυροσβεστική. Αγαπώ όσες βάζουν φωτιές σε καρδιές. Αγαπώ τις ώριμες σχέσεις, αλλά και τις ανώριμες.
Αγαπώ την καλοσύνη που φωλιάζει στην καρδιά των ανθρώπων. Αγαπώ την απελπισία που φυτρώνει στις ψυχές των ανθρώπων σα χριστουγεννιάτικο δέντρο. Αγαπώ την ηλικιωμένη κυρία που μου χαμογελά - τώρα - από το απέναντι παράθυρο.
Αγαπώ τον ηλικιωμένο γείτονα που μου έφερε ένα κόκκινο λουλούδι γιατί έγραφα θέατρο έως τις έξι το πρωί πριν 18 χρόνια. Αγαπώ την ελευθερία της έκφρασης. Αγαπώ τα πνευματικά κελιά που χτίσαμε μόνοι μας, με την βοήθεια… των άλλων. Αγαπώ τους άλλους που φταίνε.
Αγαπώ και μένα. Και σένα. Και τη γριά απέναντι. Αγαπώ που τη λέω γριά, αντί για ηλικιωμένη κυρία. Με χαροποιεί το τρυφερό βλέμμα της γριάς όταν με κοιτά, κάτι ψάχνει. Με κοιτά σαν κάτι να λείπει. Τι; Σα να είμαι εγγόνι της, ένα εγγόνι που θα ήθελε κοντά της αλλά έφυγε. Αγαπώ την έλλειψη. Αγαπώ το braindrain. Αγαπώ την καριέρα. Αγαπώ τους Έλληνες του κόσμου.
Αγαπώ και ελπίζω σε ένα καλύτερο κόσμο ή και χειρότερο.
Αρκεί να είμαστε μαζί, συγγραφέας και αναγνώστης. Μαζί είτε σε ένα τέλειο, άρτιο κωμικό κείμενο που σε κάνει να ξεκαρδιστείς ή ένα πιο βαρετό, παραληρηματικό όπως αυτό. Σε αγαπώ και σε ευχαριστώ… που το διάβασες… κι ας μη σε ξέρω ή κι ας ξέρω. Τι έχω να χάσω;
ΓΓ
Υ.Γ.: Ευχαριστώ το ταλαντούχο πλάσμα, συγγραφέα, stand up comedian Ελπίδα Μηναδάκη για τις παρατηρήσεις και σκέψεις σε αυτό το ιδιαίτερο κείμενο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Όλα τα σχόλια θα εμφανίζονται μετά την έγκρισή τους από τους διαχειριστές του ιστολογίου.
Σχόλια υβριστικά, συκοφαντικά, ειρωνικά, υποτιμητικά, μειωτικά και απαξιωτικά ή σχόλια χυδαία, σεξιστικά, ρατσιστικά και θρησκευτικού μίσους, σχόλια με μηνύματα που δεν καταλαβαίνουμε, ονομαστικές αναφορές σε απλούς πολίτες και προβοκατόρικα ή σχόλια που δεν έχουν σχέση με τη παραπάνω ανάρτηση, ΔΕΝ θα δημοσιεύονται.
Επίσης ΔΕΝ θα δημοσιεύονται σχόλια που δείχνουν φανερά ότι ο σχολιαστής δεν γνωρίζει καν το θέμα που σχολιάζει, έχει φανερά πλήρη άγνοια για το αντικείμενο της ανάρτησης και απλώς σχολιάζει για να δει το σχόλιο του να δημοσιεύεται και να αισθανθεί ο ίδιος ικανοποίηση.
Τα σχόλια και τα κείμενα των αναγνωστών εκφράζουν τους ίδιους και δεν υιοθετούνται κατά ανάγκη από το παρόν ιστολόγιο.
Παρακαλούμε τους αναγνώστες μας να διατυπώνουν τα σχόλια τους με κόσμιο τρόπο για να δημοσιευτούν.
Η Ελληνική γλώσσα είναι πολύ πλούσια για να πούμε αυτό που θέλουμε και να ασκήσουμε την κριτική μας, αποφεύγοντας όλα τα πιο πάνω που αναφέρονται.
Εάν παρ' όλα αυτά κάποιος θεωρεί ότι θίγεται από ανάρτηση ή σχόλιο στο Blog, καλείται να επικοινωνήσει μαζί μας μέσω του e-mail προς αποκατάσταση.