Του Αποστόλη Κομπλίτση.
Λένε ότι ο κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός, έχει τη δική του προσωπικότητα και ότι η μοίρα του καθενός είναι μοναδική, εγώ θα ήθελα να σας μιλήσω για τα ΠΗΓΑΔΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ, να σας πω ότι το καθένα έχει δική του ξεχωριστή ιστορία, τα δικά του σημάδια και τη δική του μοίρα. Τα περισσότερα σήμερα έχουν γίνει ξεροπήγαδα η σκεπασμένα με χώμα η γεμάτα σκουπίδια από ''νοικοκυραίους'' (παρακάτω φωτογραφία).
Μετρημένα στα δάκτυλα του ενός χεριού είναι αυτά που κρατάνε ακόμη νερό, στην οριοθετημένη περιουσιακά περιοχή της Μπαμπίνης υπήρχαν περίπου είκοσι δύο πηγάδια μικρά και μεγάλα, σε πολλά από αυτά το βάθος τους έφτανε της δώδεκα οργιές (περίπου 17 - 18 μ).
Από μικρός τα γύριζα όλα αυτά και σε πολλά έχω ξεδιψάσει από το δροσερό τους νερό θα κάνω μια προσπάθεια να σας τα απαριθμήσω ένα- ένα και να ‘’ξεσγαλίσω’’ λίγο τη μνήμη σας, και που ξέρετε σε πολλούς από εσάς να σας κάνω να θυμηθείτε ιστορίες ταλαιπωρίας και κούρασης, αλλά και κάποια διαλύματα με ευχάριστες αναμνήσεις γύρω από κάθε πηγάδι!!!!
Ακριβή και επίσημα στοιχεία δεν υπάρχουν για το ποιο πηγάδι είναι ποιο παλιό, από μαρτυρίες ανθρώπων τη δεκαετία του 1960 - 1970, μπορώ να σας πω ότι κάποια από αυτά ξεπερνούν τα εκατό είκοσι χρόνια.
Τα αναφέρω κατά περιοχή.
- Τέσσερα πηγάδια στο Βαρκό - Σταφύδα.
- Δύο στα Φτελίδια.
- Δύο στη Βελίτσα.
- Δύο Βοϊδολίβαδο - Μοναστήρι.
- Ένα Παλιοπήγαδο (ομώνυμο πηγάδι).
- Τρία στα Βλιζιανίτικα.
- Τρία στα Αμπέλια.
- Δύο Μανδήλη Μαρκά - Λαγκάδα.
- Ένα στα Προυσιά.
- Ένα Γεροπούλι.
- Ένα ή δύο Τσαγκαρούλα - Κατρίλας.
Κάποια από αυτά ήταν κοινοτικά και προς κοινή χρήση, όπως το μεγάλο στα Βαρκά με τον καρκαδόρο, στα Φτελίδια στη Βελίτσα, το Παλιοπήγαδο ο Μπάλιουρας και το Πγιαδούλι στο Μοναστήρι.
 |
| (Αναπαλαίωση και ανάδειξη παλαιών πηγαδιών από το Πολιτιστικό Σύλλογο Μπαμπίνης στα πηγάδια Βελίτσας & Φτελίδια). |
Τη μεγαλύτερη επισκεψιμότητα από ανθρώπους είχαν τα πηγάδια της Βελίτσας και στο Βαρκό, όπου υπήρχε και ο μύλος του Πάνου Χρυσικού μέχρι τη δεκαετία του '40 και που οι κάτοικοι της περιοχής άλεθαν (τα σημάδια και χαλάσματα του μύλου σώζονται ακόμη και σήμερα). Ο μύλος δούλευε με ατμό και ο μυλωνάς (επονομαζόμενος και Αρβανίτης) έκανε τράμπα για το ξάει (πληρωμή) με ένα φόρτωμα ξύλα.
 |
| Παλιοπήγαδο. |
ΣΗΜ.: Είμαι υπόχρεος στο BLOG Μπαμπίνη ΙΝ, γιατί το άρθρο μου διανθίζεται με ωραιότατες φωτογραφίες που αντικατοπτρίζουν τη θετική αύρα που εκπέμπουν τα γραφόμενα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Όλα τα σχόλια θα εμφανίζονται μετά την έγκρισή τους από τους διαχειριστές του ιστολογίου.
Σχόλια υβριστικά, συκοφαντικά, ειρωνικά, υποτιμητικά, μειωτικά και απαξιωτικά ή σχόλια χυδαία, σεξιστικά, ρατσιστικά και θρησκευτικού μίσους, σχόλια με μηνύματα που δεν καταλαβαίνουμε, ονομαστικές αναφορές σε απλούς πολίτες και προβοκατόρικα ή σχόλια που δεν έχουν σχέση με τη παραπάνω ανάρτηση, ΔΕΝ θα δημοσιεύονται.
Επίσης ΔΕΝ θα δημοσιεύονται σχόλια που δείχνουν φανερά ότι ο σχολιαστής δεν γνωρίζει καν το θέμα που σχολιάζει, έχει φανερά πλήρη άγνοια για το αντικείμενο της ανάρτησης και απλώς σχολιάζει για να δει το σχόλιο του να δημοσιεύεται και να αισθανθεί ο ίδιος ικανοποίηση.
Τα σχόλια και τα κείμενα των αναγνωστών εκφράζουν τους ίδιους και δεν υιοθετούνται κατά ανάγκη από το παρόν ιστολόγιο.
Παρακαλούμε τους αναγνώστες μας να διατυπώνουν τα σχόλια τους με κόσμιο τρόπο για να δημοσιευτούν.
Η Ελληνική γλώσσα είναι πολύ πλούσια για να πούμε αυτό που θέλουμε και να ασκήσουμε την κριτική μας, αποφεύγοντας όλα τα πιο πάνω που αναφέρονται.
Εάν παρ' όλα αυτά κάποιος θεωρεί ότι θίγεται από ανάρτηση ή σχόλιο στο Blog, καλείται να επικοινωνήσει μαζί μας μέσω του e-mail προς αποκατάσταση.