Γράφει ο Κομπλίτσης Αποστόλης "Ακαρνάνας".
Αρχέγονοι χοροί καλά κρατούν και τα τραγούδια σας όπως εσείς το λέτε έχουν κάποιους κανόνες!!
Κ’ όσο τα χρόνια φεύγουνε καινούρια και καινούρια λόγια έρχονται λες και θα μείνετε στη γη χρόνια και αιώνες. Πολλά είναι τα λόγια σας και το στόμα σας αφρίζει σαν το φεγγάρι που κάθε τόσο χάνετε κ’ όμως ξαναγιομίζει!!!
Σαν έρχεται το πρωινό και ο χώρος στενεύει φέγγει μόνο του τη γη και όλους μας δροσίζει.
Ξάφνου, χάνεται σιγά-σιγά στην άκρη τ’ουρανού σαν μακρινό αστέρι, καθώς ο ήλιος τη δροσιά αρχίζει να φωτίζει. Τότε είναι που σε κάνει να σκεφτείς για τούτο δω τον κόσμο, όλα του είναι όμορφα είναι σωστά .
Και που ο άνθρωπος κάνει λάθος ;;; !!! Σαν ορμητικό ποτάμι είναι τα λόγια του με μιας σε παρασέρνουνε σε ονείρατα και πράξεις. Όμορφα λόγια όμορφα τα λέει. Μα μέσα στην φούρια την τρελή κρύβουνε το φως και για να λογίσεις το κακό πρέπει πολύ να ψάξεις.
Περνούν οι μέρες και βλέπεις από μακριά το όνειρο να πλησιάζει. Έρχεται και στο ξύπνιο σου και είναι στολισμένο χαρά να σε φιλέψει και αναφωνείς όλο χαρά, επιτέλους κάτι καλό θα γίνει σε τούτο εδώ τον τόπο έστω και με γλυκόλογα που δεν έχουνε και κόπο!!!
Πάλι από το αγνάντιο θωρείς και έρχονται δυο-τέσσερα-έξι μάτια σκοτεινά. Χολή και μίσος στάζουνε λες και έρχονται από άλλους χρόνους, άλλες εποχές όπως έβλεπε ο Νέρωνας τη Ρώμη που καιγότανε από μακριά. Κει εδώ πάει χάνεται το όνειρο. Μπροστά σου βλέπεις πάλι να ξαγναντίζει το κακό. Βλέπεις τον άνθρωπο να συμπεριφέρεται σαν άγιο θεριό. Ίσως για ένα καπρίτσιο ή για συμφέρον του προσωπικό.
Τι φταίει και τι ένστικτο νοσηρό τον άνθρωπο οδηγεί και ένας για τον άλλονε καλό λόγο δεν βρίσκει να πει.
Όλοι φαντάζονται εφήμερη ζωή και υστεροφημία!!!
Μα πως να το αποκτήσουνε όταν τρέφονται και ζουν μόνο με την αδικία.;
Και να πως χάνεται το όνειρο που εσύ πιστεύεις ότι είναι για τον τόπο σου καλό.
Μέσα από ένα έργο μια σκηνή και από έναν κόσμο τόσο διαφορετικό. Έτσι σαν ένα παραμύθι κυλάει η ζωή που πολλές φορές δεν προλαβαίνεις να τα δεις.
Ολα όσα αποκτάς είναι δανεικά και τα χρωστάς. Το καλό είναι να δημιουργείς και τα παλιά να τα κρατάς!!! Όπως λέει και ένα γνωμικό (το στάρι είναι για τα περιστέρια και το ψοφίμια για τα όρνια ) τα πρώτα σύμβολο ειρήνης τα δεύτερα αρπακτικά…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Όλα τα σχόλια θα εμφανίζονται μετά την έγκρισή τους από τους διαχειριστές του ιστολογίου.
Σχόλια υβριστικά, συκοφαντικά, ειρωνικά, υποτιμητικά, μειωτικά και απαξιωτικά ή σχόλια χυδαία, σεξιστικά, ρατσιστικά και θρησκευτικού μίσους, σχόλια με μηνύματα που δεν καταλαβαίνουμε, ονομαστικές αναφορές σε απλούς πολίτες και προβοκατόρικα ή σχόλια που δεν έχουν σχέση με τη παραπάνω ανάρτηση, ΔΕΝ θα δημοσιεύονται.
Επίσης ΔΕΝ θα δημοσιεύονται σχόλια που δείχνουν φανερά ότι ο σχολιαστής δεν γνωρίζει καν το θέμα που σχολιάζει, έχει φανερά πλήρη άγνοια για το αντικείμενο της ανάρτησης και απλώς σχολιάζει για να δει το σχόλιο του να δημοσιεύεται και να αισθανθεί ο ίδιος ικανοποίηση.
Τα σχόλια και τα κείμενα των αναγνωστών εκφράζουν τους ίδιους και δεν υιοθετούνται κατά ανάγκη από το παρόν ιστολόγιο.
Παρακαλούμε τους αναγνώστες μας να διατυπώνουν τα σχόλια τους με κόσμιο τρόπο για να δημοσιευτούν.
Η Ελληνική γλώσσα είναι πολύ πλούσια για να πούμε αυτό που θέλουμε και να ασκήσουμε την κριτική μας, αποφεύγοντας όλα τα πιο πάνω που αναφέρονται.
Εάν παρ' όλα αυτά κάποιος θεωρεί ότι θίγεται από ανάρτηση ή σχόλιο στο Blog, καλείται να επικοινωνήσει μαζί μας μέσω του e-mail προς αποκατάσταση.