Πηγή: Σελίδα Facebook
Βασιλόπουλο Αιτωλοακαρνανίας.
ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ.
Χρόνια πολλά σε όλους τους εορτάζοντες.
Γιορτάζει η Χάρη του Αγίου Νικολάου και στο Χωριό μας. ΥΓΕΙΑ - ΑΓΑΠΗ - ΚΑΛΟΣΥΝΗ και ΕΥΤΥΧΙΑ.
ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ.
Το εκκλησάκι είναι και αυτό πολύ παλιό και χτίστηκε στο ψηλότερο σημείο του χωριού, σχεδόν στη κορυφή του βουνού στην Νότια πλευρά προς το Καραϊσκάκη. Είναι και αυτό πέτρινο χωρίς ιδιαίτερη μνημειακή αξία. Ανακατασκευάστηκε από τους κατοίκους τέλος της δεκαετίας του 1980 με αρχές του 1990.
Η θέα από το εκκλησάκι είναι φανταστική. Το μάτι απλώνεται σε όλο τον κάμπο και βλέπει μέχρι τη θάλασσα του Αστακού.
Το άγριο του τοπίου με τα απόκρημνα βράχια (στεφάνια) και το μεγάλο πλάτωμα που υπάρχει δημιουργεί ένα θεατρικό χώρο με αντίλαλο και πολύ καλή ακουστικότητα. Ιδανικός χώρος για εκδηλώσεις, θεατρικές παραστάσεις, συνελεύσεις.
Στον προαύλιο χώρο δημιουργήθηκε από την τότε κοινότητα και επί προεδρίας Ιωάννη Καρατσούλα ένα μικρό Αλσύλλιο με πεύκα και ευκάλυπτα, τα οποία προσδίδουν μια άλλη αίσθηση στο χώρο. Στο εκκλησάκι ανεβαίνει κανείς, μέσω του χωμάτινου, αλλά όχι καλού, δρόμου.
ΤΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΣΤΟ ΠΑΛΙΟ ΧΩΡΙΟ.
Κάθε χρόνο στις 6 Δεκεμβρίου στο Παλιό Χωριό γινόταν το πανηγύρι του Αγίου Νικολάου.
Από την παραμονή άρχιζε η προετοιμασία. Ο δάσκαλος μας έβαζε και καθαρίζαμε το δρόμο από τις πέτρες, που οδηγούσε στο εξωκκλήσι του Αγίου Νικολάου, πάνω δυτικά. Το πρωί γινόταν η λειτουργία και οι άνδρες που δεν χώραγαν στην εκκλησία μαζεύονταν στο καραούλι κι αγνάντευαν το χωριό και το κάμπο.
Στα μαγαζιά του Πλιαμέρη (Χανάκια), του Πάνου Χολή (καλοειρή) και στο μαγαζί της Εκκλησίας τα όργανα βαράγανε στο φουλ. Το κρασί και τα άλλα ποτά έρεαν άφθονα. Ο χορός και τα κεράσματα έδιναν κι έπαιρναν. Η βόλτα γινόταν από το μαγαζί του Χανάκια (Πλιαμέρη) μέχρι τα μαγαζιά του Καλοειρή (Π. Χολής) και της Εκκλησίας.
Διάφοροι μικροπωλητές είχαν στήσει τα στέκια τους με κάθε είδους ζαχαρωτά, παστέλια κ.λπ. καθώς και ο αείμνηστος Πιγολάκιας (Θωμάς Λιβάνης) με το ψητό γουρουνόπουλο στο ταψί. Αυτό το ξεχασμένο χειμωνιάτικο πανηγύρι, έδινε πολλή ζωντάνια στο χωριό μας καθώς πέρα από τους κατοίκους του χωριού, έρχονταν και γλεντούσαν κι από άλλα χωριά, περισσότερο δε από το διπλανό Καραϊσκάκη.
Σήμερα όλα αυτά αποτελούν ένα ευχάριστο παρελθόν, μένοντας στις αναμνήσεις των προγόνων μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Όλα τα σχόλια θα εμφανίζονται μετά την έγκρισή τους από τους διαχειριστές του ιστολογίου.
Σχόλια υβριστικά, συκοφαντικά, ειρωνικά, υποτιμητικά, μειωτικά και απαξιωτικά ή σχόλια χυδαία, σεξιστικά, ρατσιστικά και θρησκευτικού μίσους, σχόλια με μηνύματα που δεν καταλαβαίνουμε, ονομαστικές αναφορές σε απλούς πολίτες και προβοκατόρικα ή σχόλια που δεν έχουν σχέση με τη παραπάνω ανάρτηση, ΔΕΝ θα δημοσιεύονται.
Επίσης ΔΕΝ θα δημοσιεύονται σχόλια που δείχνουν φανερά ότι ο σχολιαστής δεν γνωρίζει καν το θέμα που σχολιάζει, έχει φανερά πλήρη άγνοια για το αντικείμενο της ανάρτησης και απλώς σχολιάζει για να δει το σχόλιο του να δημοσιεύεται και να αισθανθεί ο ίδιος ικανοποίηση.
Τα σχόλια και τα κείμενα των αναγνωστών εκφράζουν τους ίδιους και δεν υιοθετούνται κατά ανάγκη από το παρόν ιστολόγιο.
Παρακαλούμε τους αναγνώστες μας να διατυπώνουν τα σχόλια τους με κόσμιο τρόπο για να δημοσιευτούν.
Η Ελληνική γλώσσα είναι πολύ πλούσια για να πούμε αυτό που θέλουμε και να ασκήσουμε την κριτική μας, αποφεύγοντας όλα τα πιο πάνω που αναφέρονται.
Εάν παρ' όλα αυτά κάποιος θεωρεί ότι θίγεται από ανάρτηση ή σχόλιο στο Blog, καλείται να επικοινωνήσει μαζί μας μέσω του e-mail προς αποκατάσταση.