Γράφει ο Αλέξης Παπαναστάσης.
Βίντεο & φωτογραφίες: ΜΥΤΙΚΑΣ PRESS.
Νωρίς νωρίς ξεκινήσαμε για την εκκλησία του χωριού μας. Η μέρα για την εποχή της ζεστή, ο ουρανός συννεφιασμένος με αναλαμπές του ήλιου. Είναι η μέρα των Φώτων!
Ξαναφέρνουμε στη μνήμη μας τα περιστατικά της βαπτίσεως. Ο Χριστός, τριάντα χρονών περίπου, προχωρεί προς τον Ιωάννη και ζητά να τον βαπτίσει. Κι ο Βαπτιστής, με δακρυσμένα μάτια, με βαθιά γνώση της Αγιότητας του Ιησού, φαίνεται να αντιδρά: «Εγώ έχω ανάγκη να βαπτιστώ από σένα και συ έρχεσαι σε μένα;» του λέει.
Με σεβασμό παραμερίζει ο Ιωάννης και υπακούει. Και την ώρα, που ο Χριστός μπαίνει στα κρυσταλλένια νερά του Ιορδάνη, αυτά αποτραβιούνται, λες και φοβούνται ν΄ αγγίξουνε τον Πλάστη τους. Την ίδια στιγμή εφανερώθη ο Θεός στους ανθρώπους «Πατήρ, Υιός και Άγιον Πνεύμα» δηλαδή «η της Τριάδος εφανερώθη προσκύνησις», όπως λέγει χαρακτηριστικά και το Απολυτίκιο, το οποίο εκφράζει θεολογικότατα το περιεχόμενο της εορτής:
«Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου σου Κύριε
η της Τριάδος εφανερώθη προσκύνησις.
Του γαρ Γεννήτορος η φωνή προσεμαρτύρει σοι,
αγαπητόν Υιόν ονομάζουσα
και το Πνεύμα εν είδει περιστεράς
εβεβαίου του λόγου το ασφαλές.
Ο επιφανείς Χριστέ ο θεός,
και τον κόσμο φωτίσας δόξα σοι».
Παρόντα, λοιπόν και τα τρία πρόσωπα για μια και μοναδική φορά: Ο Ιησούς βαπτίζεται στον Ιορδάνη, η φωνή του Πατέρα ακούγεται από τον ουρανό «ούτος εστίν ο Υιός μου, ο αγαπητός εν ω ηυδόκησα, αυτού ακούετε» και το Πνεύμα το Άγιον «εν είδει περιστεράς».
Στον οίκο του Θεού έγινε αναπαράσταση όλων αυτών. Ο εύφωνος παπα-Γεώργιος, οι γλυκόλαλοι ψάλτες Νίκος (Μπάκας) και ο Αλέκος (της Πέτρινας) και το εκκλησίασμα επαναλαμβάνουν το τροπάριο της ημέρας.
Ακολούθησε ο μέγας Αγιασμός, ο οποίος είναι μια σειρά από τροπάρια και ευχές, με την επίκληση του Αγίου Πνεύματος και με την κατάδυση του Σταυρού στο νερό, αυτό αγιάζεται και γίνεται ένα μέσο, για να έλθει η Χάρη και η ευλογία του Θεού στους ανθρώπους και στα αντικείμενα, όπου ραντίζονται με το αγιασμένο νερό.
«Σήμερον τα του Ιορδάνην νάματα εις ιάματα μεταποιείται τη του Κυρίου παρουσία........Μέγας ει, Κύριε και θαυμαστά τα έργα σου.
Κάτω στο κρηπίδωμα ο Παπα-Γεώργιος ρίχνει τον Τίμιο Σταυρό στη θάλασσα. Ο Άρης ο Αποστολάκης και ο Νίκος ο Καρδής, καλοί κολυμβητές, βουτούν στα κρύα μα αγιασμένα νερά για να τον πιάσουν. Στο Σταυρό φτάνει πρώτος με μεγάλες απλωταριές, ο Άρης, αλλά τελικά κάποιο μπέρδεμα έγινε και τον έπιασε ο Νίκος. Ο τυχερός παίρνει την ευλογία του παπά και ο κόσμος τον καλοτυχίζει.
Παντού κυριαρχεί η χαρά και η ελπίδα. Είναι η ψυχική γαλήνη που δοκιμάζει ο άνθρωπος, σκεπτόμενος τις ιερές αυτές στιγμές. Μετά την βάπτισή του ο Χριστός αρχίζει το κήρυγμα της μετάνοιάς και σωτηρίας των ανθρώπων. Μπαίνει στην εποχή του Δημόσιου Βίου του.
Είθε να ασπαστούμε τα χριστιανικά ιδεώδη, την κορωνίδα των ιδανικών του ανθρώπου!
Και του χρόνου!
Θα ασχοληθεί κανείς με τα έθιμα; Σχεδόν καμία οικογένεια πορτοκάλια;; κρίμα...
ΑπάντησηΔιαγραφή