Αναδρομή στο παρελθόν. ΑΓΙΑ ΕΛΕΟΥΣΑ ΜΥΤΙΚΑ.

Αναδρομή στο παρελθόν

ΑΓΙΑ ΕΛΕΟΥΣΑ ΜΥΤΙΚΑ

Του Νίκου Θωμά Νταή.

σ. Συμβολαιογράφου.

Με ιδιαίτερο σεβασμό, πίστη και λατρεία γιορτάστηκε και εφέτος η γιορτή της Παναγίας της Ελεούσας Μύτικα, η εικόνα της οποίας βρίσκεται σ’ ένα εξωκκλήσι μέσα σε μία σπηλιά ψηλά στα βράχια στην πλαγιά του βουνού Σέρεκα. Το εξωκκλήσι είναι κοντά στο Μύτικα σε απόσταση δύο χιλιομέτρων περίπου και είναι ορατό από τον Μύτικα και όχι μόνο.

Όπως μου έχουν διηγηθεί παλαιοί Μυτικιώτες και η Μυτικιώτισσα σύζυγός μου, η εικόνα της Αγίας Ελεούσας ανακαλύφθηκε προ 85-90 ετών περίπου από τους αείμνηστους: 1) Παναγιώτη Νικολάου Λιβιτσάνη, Πάνο Καρφή όπως τον αποκαλούσαν, επειδή ψαρεύοντας με το καμάκι, σαν επιδέξιος χειριστής του, κάρφωνε με επιτυχία τα ψάρια. Ήταν θείος της συζύγου μου, αδερφός του πατέρα της και πεθερού μου Ευσταθίου Νικολάου Λιβιτσάνη και 2) από τον Κωνσταντίνο Μάνθου Σπετσαρία, Κώτσιο Μάνθο όπως τον αποκαλούσαν.

Ψαρεύοντας λοιπόν στη θάλασσα, έβλεπαν κάτι να λάμπει εκεί ψηλά στο βουνό, στη θέση που είναι σήμερα το εξωκκλήσι.

Τους κίνησε την περιέργεια και αποφάσισαν ανεβαίνοντας την ανηφόρα με δυσκολία, να κάνουν την επίσκεψη. Συγκινημένοι αντίκρισαν ότι αυτό που εξέπεμπε τη λάμψη ήταν η εικόνα της Παναγίας, την οποία και προσκύνησαν. Μπαίνοντας στη σπηλιά, διαπίστωσαν ότι ο χώρος ήταν Ιερός με φθαρμένες αγιογραφίες στα βράχια.

Κατηφορίζοντας στο Μύτικα, ανακοίνωσαν στους κατοίκους στην ανακάλυψη, είδηση που συγκίνησε όλους τους κατοίκους της περιοχής.

Αποφασίστηκε, να γίνει έρανος για την ανακαίνιση του Ιερού χώρου και η ενέργεια αυτή ανατέθηκε στον Πάνο Καρφή και στον Κώτσιο Μάνθο, οι οποίοι περιφερόμενοι τον Μύτικα και κρατώντας ο Λιβιτσάνης (Καρφής) το δίσκο στα χέρια του ζητώντας την οικονομική βοήθεια, έλεγε στον κόσμο: «Δώστε κάτι για την φτωχούλα».

Ο Νικόλαος Μόσολας τους αναφέρει στο βιβλίο του για την ΑΡΧΑΙΑ ΑΛΥΖΙΑ σαν πρωτεργάτες.

Έτσι άρχισαν οι δραστηριότητες και με την συμμετοχή των κατοίκων του Μύτικα και των γύρω χωριών, άνοιξαν δρόμο που οδηγούσε στο εξωκκλήσι, πλησίον του οποίου έφτιαξαν και σκαλοπάτια για να ανεβαίνουν οι προσκυνητές το εξωκκλήσι και προσκύνημα της Ιερής Εικόνας, αλλά και για να ξεκουράζονται και πολλοί να ξενυχτούν και να κοιμούνται εκεί! Σιγά - σιγά άρχισε και η ανακαίνιση του εσωτερικού χώρου.

Αφού διευκολύνθηκε, έστω και με δυσκολία η πρόσβαση, άρχισε την παραμονή να τελείται στο εξωκκλήσι ο Εσπερινός και την ημέρα της γιορτής της ΚΟΙΜΗΣΗΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ η Θεία Λειτουργία, στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Μύτικα, για να εκκλησιαστούν όλος ο κόσμος, αφού ήταν για πολλούς δύσκολη η ανάβαση του ανηφορικού δρόμου για το εξωκκλήσι.

Ήταν τόση η βαθιά πίστη, που μετά τον Εσπερινό ξενυχτούσαν εκεί και κοιμώνταν στα σκαλοπάτια και στα πλατύσκαλα, που πολλοί είχαν κατασκευάσει μόνοι τους για το σκοπό αυτό.

Εφέτος όμως το τελετουργικό πρόγραμμα άλλαξε προς το καλύτερο, λόγω της πρωτοβουλίας που έλαβε ο δραστήριος ιερέας του ιερού ναού του Αγίου Νικολάου Μύτικα πατήρ Γεώργιος Παναγιώπουλος.

Ο πατήρ Γεώργιος, Μικρασιατικής καταγωγής, μετά την τέλεση του Εσπερινού, μετέφερε την εικόνα της Παναγίας στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Μύτικα, στον οποίο τελείται η Θεία Λειτουργία την ημέρα της γιορτής της, για να έχουν τη δυνατότητα για προσκύνημα της, όσοι δεν μπορούν να ανέβουν στο εξωκκλήσι, αλλά και όλος ο κόσμος, ντόπιοι και ξένοι, οι οποίοι και προσέτρεξαν για προσκύνημα την ημέρα της εορτής και η εκκλησία γέμισε από πιστούς!

Ο έπαινος και οι ευχές όλου του κόσμου ανήκουν στον ιερέα μας, στον οποίο ευχόμαστε ο Θεός να του χαρίζει δύναμη και να συνεχίσει και την ανακαίνιση του Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου που έχει αρχίσει, παρά τα οικονομικά προβλήματα που υπάρχουν.

Πάτερ Γεώργιε, αναλάβετε πρωτοβουλία με τους Επιτρόπους της Εκκλησίας να γίνει και δεύτερο νεκροταφείο. Δεν πάει άλλο! Το υπάρχον έχει υπερκαλυφθεί! Επί σειρά ετών με συνεχή δημοσιεύματα μου στις εφημερίδες και το διαδίκτυο έκρουα τον κώδωνα του κινδύνου και καλούσα την εκάστοτε ΥΠΕΥΘΥΝΗ κατά τόπον και καθ’ ύλην ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΑΡΧΗ να επιληφθεί του ΣΟΒΑΡΟΥ αυτού ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ!

Δυστυχώς μιλούσα εις ώτα μη ακουόντων! Ήγγικεν η ώρα! Σε λίγο δεν θα έχουμε χώρο, για να θάψουμε τους νεκρούς μας!

Πάτερ Γεώργιε! Αν δεν εισακουστεί η φωνή η δική σου και των Επιτροπών της Εκκλησίας, χτυπά κάθε Κυριακή την καμπάνα της Εκκλησίας λυπητερά, να ξυπνήσεις τους ΥΠΕΥΘΥΝΟΥΣ!

«Προσδοκούμε και Ανάσταση Νεκρών» να διαμαρτυρηθούν!

Συνεχίζω με τις εορταστικές εκδηλώσεις οι οποίες έγιναν τις βραδινές ώρες και άρχισαν με την Βαρκαρόλα, που ήταν φαντασμαγορική. Τα βεγγαλικά άστραψαν και φωτίστηκε όλη η παραλία του Μύτικα και ο ψηλά από την παραλία ορίζοντας, ενώ τα κόκκινα φουσκωτά μπαλόνια με τις εκρήξεις τους κοκκίνιζαν τον ουρανό, μόνο που πέφτοντας στη γη πολλές φορές αναμμένα, μπορεί να προκαλέσουν πυρκαγιές, όπως συνέβη φέτος που έπεσε σε ένα παρκαρισμένο ταχύπλοο σκάφος.

Μετά την Βαρκαρόλα ακολούθησαν οι χορευτικές εκδηλώσεις στον ανοιχτό ευρύ χωρο μεταξύ Λυκείου και Δημοτικού Σχολείου. Ήταν επιτυχημένες με συρροή πλήθους κόσμου και είχε διοργανώσει ο Αθλητικός Σύλλογος, Πρόεδρος του οποίου είναι ο Γεώργιος Παρασκευά Λιότος.

Όλα καλά! Η Παναγιά η Ελεούσα να μας βοηθάει όλους! Αμήν!

Υ.Γ.:

1) Ο αείμνηστος δάσκαλος του Δημοτικού Σχολείου Μύτικα, συμπατριώτης μου Ηπειρώτης Νικόλαος Μόσολας, στο βιβλίο του για την ΑΡΧΑΙΑ ΑΛΥΖΙΑ, αναφέρει ότι η μετατροπή του σπηλαίου σε εξωκκλήσι, δεν θα πρέπει να έγινε προ του 7ου αιώνα και ότι στο σπήλαιο υπάρχει στέρνα βάθους και διαμέτρου ενός μέτρου.

Διαβάζοντας το βιβλίο του, αισθάνεσαι συγκίνηση και υπερηφάνεια, για την ιστορία του ιστορικού αυτού τόπου της Αρχαίας Αλυζίας πού ζούμε!

Ο αείμνηστος ήταν άνθρωπος της Εκκλησίας και Ιεροψάλτης και έψελνα και εγώ μαζί του στην Εκκλησία.

Όταν πέθανε, εγώ του εκφώνησα τον επικήδειο λόγο, τελειώνοντας με τα λόγια: «Κοιμήσου αλησμόνητε δάσκαλε στα ιστορικά χώματα της Αρχαίας Αλυζίας που τόσο πολύ αγάπησες και εξιστόρησες και γίνου ένα με αυτά»!

2) Όπως μου διηγήθηκε ο αγαπητός φίλος Παναγιώτης (Νότης) Βασιλάκης, τέως Πρόεδρος της Κοινότητας Μύτικα, το έτος 1982 ο Δήμος Αγρινίου είχε εκδώσει ένα βιβλίο με εκκλησιαστικό περιεχόμενο, στο οποίο αναφέρονταν και στο εξωκκλήσι της Αγίας Ελεούσας και έγραφε ότι στην αρχή ήταν ασκηταριό και έγινε εξωκκλήσι και είναι έργο το 8ου μ.Χ αιώνα.

Όταν το ανέφερε στον καθηγητή της Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Κ. Βοκοτόπουλο, που έκανε τις ανασκαφές στην παλαιοχριστιανική εκκλησία της Αγίας Σοφίας Μύτικα, του απάντησε ότι δεν είναι τόσο παλαιό, είναι νεότερης εποχής.

Με τον καθηγητή κύριο Βοκοτόπουλο, που μετέπειτα έγινε Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών και με την βοηθό του Μαρία Καμπούρη, κατά την περίοδο των ανασκαφών συνδεθήκαμε φιλικά και μου έστειλε και το βιβλίο του για τις ανασκαφές στην Αγία Σοφία.

Εγώ δημοσιογράφησα για τις ανασκαφές και για την ανακάλυψη της σαρκοφάγου, που την έστειλαν για φύλαξη στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ιωαννίνων.

Το άρθρο μου το δημοσίευσε η πανελλήνιας κυκλοφορίας έγκριτη εφημερίδα των Αθηνών «ΤΟ ΒΗΜΑ» πρωτοσέλιδο. Ο κύριος Βοκοτόπουλος μου τηλεφώνησε και με ευχαρίστησε!

Ιερό και ιστορικό χρέος μου, να χαράξω το δημοσίευμα μου αυτό με κούραση όμως.

Ηχούν όμως στα αυτιά μου τα λόγια: «Λαός που ξεχνά την ιστορία του, δεν έχει μέλλον».

Μύτικας 28 Αυγούστου 2022

Νίκος Θωμά Νταής, σ. Συμβολαιογράφος

Επίτιμο Μέλος της Εθνικής Ομοσπονδίας Ιταλικού Τύπου

FEDERAZIONE NAZIONALE STAMPA ITALIANA (FNSI)