Παλιές γραφές: 25 Μαρτίου 1821.

Γράφει ο Κομπλίτσης Αποστόλης "Ακαρνάνας".

 

25η Μαρτίου ημέρα μνήμης - περηφάνειας - περισυλλογής και πολλά επίκαιρα μηνύματα για το λαό μας. Μηνύματα στην παγκόσμια ιστορία, από τα οποία εμπνεύστηκαν ποιητές και λογοτέχνες της εποχής!!!

Σήμερα μνημονεύοντας όλους αυτούς που ύψωσαν τη σημαία της απελευθέρωσης, από την σκλαβιά και την καταπίεση από ντόπιους και ξένους δυνάστες, προσωπικά δεν έχω να πω πολλά λόγια παρά να σας θυμήσω κάτι που λέγεται διαχρονικά. Οι αγώνες των λαών για ελευθερία και ανθρώπινα δικαιώματα αργά ή γρήγορα δικαιώνονται!!

Τιμώντας επίσης τις « Παλιές γραφές », θέλω να σας θυμήσω αποσπάσματα από άρθρο του φίλου και συγχωριανού δικηγόρου, Γεώργιο Σπ. Γρίνο, που γράφτηκε στην εφημερίδα των Μπαμπινιωτών το 1982.

"Στις 25 Μαρτίου 1821 ένας λαός καταδυναστευμένος επι τετρακόσια χρόνια, αποφάσισε να ορθώσει το ανάστημα του, να σηκώσει ψηλά το κεφάλι του και αποφασιστηκά να τινάξει από πάνω του το δυνάστη, που αιώνες τώρα τον εκμεταλλευόταν και τον καταπίεζε.

Το σημαντικότερο είναι ότι ο λαός μας, οι πρόγονοι μας, ξεκίνησαν μόνοι τους αυτό τον αγώνα. Στηριγμένοι μόνοι στις δικές τους πλάτες. Κατάλαβαν επιτέλους ότι δεν υπάρχουν φίλοι, αλλά συμφέροντα που όταν δεν εξυπηρετούνται, οι φίλοι σε προδίδουν και σ' αφήνουν στη μέση.

Στηριγμένοι λοιπόν στις δικές τους δυνάμεις και με όπλα τη πίστη στην ελευθερία και το Θεό ξεκίνησαν τον αγώνα με σύνθημα « ΛΕΥΤΕΡΙΑ Η ΘΑΝΑΤΟΣ ».

Το ξεκίνημα του αγώνα δεν ήταν και τόσο ευχάριστο. Το κίνημα του Αλέξανδρου Υψηλάντη πνίγηκε στο αίμα. Το Πατριαρχείο αφόρισε την Επανάσταση. Κι είχε να κάνει ο λαός μας με τρεις εχθρούς κι όχι με έναν. Έπρεπε να τα βάλει με τους Τούρκους, το Πατριαρχείο και τους κοτσαμπάσηδες που ήταν υπερσπιστές των ατομικών τους συμφερόντων και τοποτηρητές των εχθρών. Οι κοτσαμπάσηδες δεν έβλεπαν με καλό μάτι την Επανάσταση. Ήξεραν ότι θα έρθει και η δική τους σειρά. Γιατί χρόνια τώρα καταπίεζαν και εκμεταλλεύονταν το λαό συνεργαζόμενοι με τους κατακτητές.

Ο λαός μας όμως με ηγέτες άξιους αγωνιστές, δεν υπολόγισε την απόφαση του Πατριαρχείου. Άφησε για αργότερα την υπόθεση των κοτσαμπάσηδων. Πρώτα έπρεπε η Ελλάδα να γίνει κράτος ανεξάρτητο. Σε λίγες μέρες η Επανάσταση φούντωσε σ' όλη την Ελλάδα. Κολοκοτρώνης, Ζαΐμης, Μαυρομιχαλαίοι στο Μοριά, Ανδρούτσος, Καραϊσκάκης, Μακρυγιάννης στη Ρούμελη, Καρατάσος στη Νάουσα και πολλοί άλλοι άξιοι αγωνιστές οδηγούσαν την Επανάσταση.

Όμως το ζιζάνιο της διχόνοιας και της φιλιαρχίας δεν άργησε να φανεί. Το αιώνιο ελάττωμα της φυλής μας εμφνίσθηκε και πάλι στη κρίσιμη αυτή στιγμή της Ιστορίας μας. Τροφοδοτούμενο και υποδαυλιζόμενο μάλιστα κι από τα ξένα συμφέροντα και τις μεγάλες δυνάμεις που ήθελαν να εξασφαλίσουν επιρροή στο νεσύστατο κράτος. Και το αποτέλεσμα ήταν οικτρό. Αντί ενωμένοι να διώξουν τον Τούρκο, φατριασμέμοι τα έβαλαν μεταξύ τους. Αργότερα όμως κατάλαβαν το λάθος τους.

Και οι σημερινοί Έλληνες με ένα τρόπο μπορούμε μα τιμήσουμε τους αγωνιστές του 1821. Να δώσουμε υπόσχεση ότι πάντα θα είμαστε ενωμέμοι. Ότι θα ξεριζώσουμε για πάντα το ζιζάνιο της διχόνοιας. Για να χτίσουμε όλοι μαζί την Ελλάδα που οραματίστηκαν εκείνοι.