Λησμονημένες απασχολήσεις των παιδιών – Φύλακες γαλιών –
1 σχόλιο:
Σημείωση: Όλα τα σχόλια θα εμφανίζονται μετά την έγκρισή τους από τους διαχειριστές του ιστολογίου.
Σχόλια υβριστικά, συκοφαντικά, ειρωνικά, υποτιμητικά, μειωτικά και απαξιωτικά ή σχόλια χυδαία, σεξιστικά, ρατσιστικά και θρησκευτικού μίσους, σχόλια με μηνύματα που δεν καταλαβαίνουμε, ονομαστικές αναφορές σε απλούς πολίτες και προβοκατόρικα ή σχόλια που δεν έχουν σχέση με τη παραπάνω ανάρτηση, ΔΕΝ θα δημοσιεύονται.
Επίσης ΔΕΝ θα δημοσιεύονται σχόλια που δείχνουν φανερά ότι ο σχολιαστής δεν γνωρίζει καν το θέμα που σχολιάζει, έχει φανερά πλήρη άγνοια για το αντικείμενο της ανάρτησης και απλώς σχολιάζει για να δει το σχόλιο του να δημοσιεύεται και να αισθανθεί ο ίδιος ικανοποίηση.
Τα σχόλια και τα κείμενα των αναγνωστών εκφράζουν τους ίδιους και δεν υιοθετούνται κατά ανάγκη από το παρόν ιστολόγιο.
Παρακαλούμε τους αναγνώστες μας να διατυπώνουν τα σχόλια τους με κόσμιο τρόπο για να δημοσιευτούν.
Η Ελληνική γλώσσα είναι πολύ πλούσια για να πούμε αυτό που θέλουμε και να ασκήσουμε την κριτική μας, αποφεύγοντας όλα τα πιο πάνω που αναφέρονται.
Εάν παρ' όλα αυτά κάποιος θεωρεί ότι θίγεται από ανάρτηση ή σχόλιο στο Blog, καλείται να επικοινωνήσει μαζί μας μέσω του e-mail προς αποκατάσταση.
Πολλά μου θύμισες,Βούλα, με τα κοπάδια των "Γαλιών"και των "Γουρουνιών"που έτρεφαν σχεδόν όλες οι οικογένειες του χωριού μας.Ειδικά τα μεταπολεμικά χρόνια,που η φτώχεια ειχε γίνει μάστιγα στην περιοχή μας,όπως γενικά σε όλη την Ελλάδα. Εκείνο όμως που μου ζωντάνεψε τη μνήμη ήταν τα "Γαλιά". Μου έφερες στο νου μου το ωραιότερο και γοητευτικότερο Θέαμα που είδα και αποκόμισα στην παιδική μου εκείνη ηλικία. Τα "Γαλια",παρ'ότι ηταν και είναι "δρομικά", δηλαδή δεν πετουν εύκολα,όταν βρίσκονται σε συνθήκες υποχρεωτικής πτήσης,γίνονται τα ταχύτερα πετούμενα πουλιά. Για να γίνει το πέταγμα αυτό,πρέοει τα "γαλιά" να βρεθούν σ'ένα υψηλό σημειο, όπως της "Κουκουβάγιας"και να βρεθούν στο κενό α π ό τ ο μ α,διότι να σηκωθούν μόνα τους απ'το έδαφος είναι αδύνατον. Οι εκτροφείς,ειδικά της Άνω Κανδήλας,είχαν βρεί την πατέντα να οδηγούν το κοπάδι στην κορυφή της "Κουκουβάγιας"και από εκεί πιέζοντάς τα να πετάξουν,μόλις απογειωνόταν το πρώτο,ακολουθούσαν σιγά σιγά όλα και σχημάτιζαν ένα σύννεφο πουλιών,που πετούσαν με ιλιγγιώδη ταχύτητα.Περνούσαν πάνω απ'το χωριό και προσγειώνονταν στην περιοχή "Αμπέλια". Αυτό το θέαμα χαράχτηκε μέσα μου και μου φαίνεται ότι το βλέπω αυτή τη στιγμή όπως τότε. Αυτό γινόταν όταν έπρεπε να τα μεταφέρουν από εκείνες τις πλαγιές,σε άλλη βοσκή στον κάμπο.Για να μεταφερθούν όμως με το "καλάμι",χρειαζόταν πολύς κόπος και χρόνος. Το σκηνικό αυτό το απόλαυσα και απ'το χωριό,βλέποντάς τα να πετούν ψηλά και στην κορυφή της "Κουκουβάγιας" που ξέραμε πότε θα γινόταν η απογείωση και θα "παίρνανε φτερό". Μετά οι Γαλοτρόφοι τρέχανε να τα "σμάσνι".
ΑπάντησηΔιαγραφή