''Σήμερον κρεμμάται επί ξύλου΄΄: Περί προδοσίας / Ο ρόλος του Ιούδα.

Γράφει ο Δημήτρης Αρβανίτης.

Συνταγματάρχης ε.α.

http://www.frognews.gr

Iούδας, ο: Ως χαρακτηρισμός προσώπου που προδίδει ένα φίλο, ευεργέτη του κτλ., όπως ο Iούδας ο Iσκαριώτης, ένας από τους δώδεκα μαθητές του Ιησού ο οποίος έμεινε στην ιστορία ως προδότης (Λουκάς 6:16). Ήταν ο ταμίας των δώδεκα και κρατούσε το ταμείο, από το οποίο έκλεβε χρήματα (Ιωάννης 12:6, 13:29). Ήταν φιλάργυρος και περίμενε πλούσια ανταμοιβή όταν ο Κύριος, θα καθόταν στο θρόνο του Δαβίδ (Ιωάννης 6:66,71). Κατέφυγε στους αρχιερείς και συμφώνησε να παραδώσει τον Ιησού για 30 αργύρια (Ματθαίος 26:14-15). Ο Ιούδας παρέδωσε τον Ιησού με φίλημα (Ματθαίος 26:49). Αργότερα μετάνιωσε για την πράξη του λέγοντας πως "αμάρτησα, παραδίδοντας αίμα αθώου" (Ματθαίος 27:3-4) και επέστρεψε τα 30 αργύρια. Μετά την προδοσία του και λόγω των τύψεων που ένοιωθε, κρεμάστηκε σε δέντρο (Ματθαίος 27:3-5)

Έρωτας, ο: 1. το συναίσθημα το οποίο δημιουργείται σε κπ., όταν το σεξουαλικό του ενδιαφέρον επικεντρωθεί σε ορισμένο πρόσωπο, και εκδηλώνεται με ποικίλους τρόπους: Mεγάλος / παράφορος / σφοδρός / τρελός / φλογερός / κεραυνοβόλος ~. Επιπόλαιος ~. Aμοιβαίος ~. Γάμος από έρωτα. Φυσικός ~ ή σαρκικός ~,η σεξουαλική πράξη• συνουσία. Πλατωνικός ~ ή αγνός ~, από τον οποίο λείπει το σεξουαλικό στοιχείο. Παιδικός / νεανικός / γεροντικός ~. Ύμνος / τραγούδι στον έρωτα. Xρώμα / σύμβολα / ελιξίρια του έρωτα. Aφροδίτη, η θεά του έρωτα. (γνωμ.) οβήχας κι ο ~ δεν κρύβονται. || ονομασία του σχετικού θεού της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας: Ο φτερωτός Έρωτας. Παραστάσεις / λατρεία του Έρωτα. Ο Aπρίλης με τον Έρωτα χορεύουν και γελούνε. Tον χτύπησαν τα βέλη του Έρωτα, ερωτεύτηκε. α. η σχέση ανάμεσα σε δύο πρόσωπα που χαρακτηρίζεται από αμοιβαίο έρωτα: Εξωσυζυγικός / παράνομος / άστεγος ~. Zηλεύουν τον έρωτά μας. Είχε πολλούς εφήμερους έρωτες. β. η σεξουαλική πράξη• συνουσία: Kάνω έρωτα. Aγοραίος ~. || (λαϊκ.): Mη μου ζαλίζεις τον έρωτα / μας ζάλισες τον έρωτα, με αναφορά στα γεννητικά όργανα, για να δηλωθεί δυσαρέσκεια, αγανάκτηση που προέρχεται από κπ. που μας δημιουργεί μεγάλο και συνεχή εκνευρισμό. γ. (σπάν.) ερωτική διάθεση: Aποπνέει έρωτα όπου κι αν περάσει. δ. ο εραστής ή η ερωμένη κάποιου: Aμόρε μου, έρωτά μου. 2. (μτφ.) έντονη αγάπη, επιθυμία για κτ. ή αφοσίωση σε κτ.: ~ για δόξα / για ελευθερία. Έχει έρωτα για / με το κυνήγι / την επιστήμη / την αλήθεια.

Κάπου ψηλά στους ουρανούς, σε ένα απ΄ τα πυκνά σύννεφα, ο γνωστός σε όλους Ιούδας, ο Ισκαριώτης, έπινε το ουίσκι του στο μπαρ ΄΄Το ναυάγιο΄΄ του θεού Διόνυσου, βαρύς και μόνος. Ξαφνικά ο χώρος γέμισε χαρές και γέλια. Μια ομάδα νέων πλησίασε κι ένας θεούλης Έρωτας, μπήκε πετώντας και κάθισε στο μπαρ. Με το που κατάλαβε τη παρουσία του Ιούδα, άναψε και κόρωσε:

-Έρωτας (Ε) : Χάσου απ΄τα μάτια μου τρισάθλιε Ιούδα...

-Ιούδας (Ι) : Αχά, τι συμβαίνει γλυκούλη έρωτα; Γιατί με βρίζεις πάλι;

- (Ε) Έχεις το θράσος και ρωτάς Ισκαριώτη; Μα το μόνο σου έργο είναι να προδίδεις, να κάνεις τους ανθρώπους, που εγώ κατοικώ, δυστυχισμένους. Σε κατηγορώ για αναίσθητο και σαδιστή.

-(Ι) Φτωχέ και καημένε μου Έρωτα, πως εσύ ένας Θεός έχεις τόσο ρηχή σκέψη; Έλα κοντά να συζητήσουμε και μη θυμώνεις, θα πάθεις τίποτα. Διονυσάκη, βάλε ένα ντιούαρς στο Θεούλη. Κι άλλο ένα διπλό για μένα. Κέρασε κι όλο το σύννεφο, ότι πίνουν. Λοιπόν φίλε, πρόσεξε με. Εγώ είμαι αυτός, που δίνει ενδιαφέρον στις ζωές των ανθρώπων. Χωρίς εμένα, η πλήξη θα τους σκότωνε. Θα έπρεπε να με ευγνωμονείς, που υπάρχω κι ασχολούμαι, με αυτά τα αδύναμα ερωτευμένα πλάσματα, που εσύ έχεις φέρει σ΄ αυτό το χάλι.

-(Ε) Στην υγειά σου Ιούδα, αλλά είσαι πολύ θρασύς! Τα πλάσματα αυτά είναι χαρούμενα, ζουν ο ένας για τον άλλο, έχουν σκοπό στη ζωή τους. Κι έρχεσαι εσύ με τις ίντριγκες σου και τους διαλύεις, πήγαινε στα τάρταρα!

-(Ι) Θεούλη Έρωτα, και στα τάρταρα να πάω κι όπου αλλού να κρυφτώ, αυτοί με καλούν. Αδυνατείς να καταλάβεις, ότι δεν είμαι εγώ ο φταίχτης. Έχουν στο DNA τους, κομμάτια από μένα, που κάποια στιγμή μεγαλώνουν και γίνονται μικροί Ιούδες. Υπάρχω ακόμα και στους ερωτευμένους. Αλλά και στους φίλους με βρίσκεις και στους συγγενείς επίσης.

-(Ε) Μα αν είναι έτσι όπως τα λες, όλοι οι άνθρωποι είναι ΄΄εν δυνάμει΄΄ Ιούδες. Αυτό δεν είναι δυνατό.

-(Ι) Κι όμως έτσι είναι. Απλώς κάποιοι έχουν τη δύναμη και με σταματάν.

-(Ε) Αυτοί είναι μικροί Χριστοί μήπως; Αφού είναι τόσο δυνατοί και σε σταματάν...

-(Ι) Μικροί Χριστοί; Όπως πάντα έχεις την υπερβολή μέσα σου! Απλά υποχωρώ, δεν θέλω να τους πολεμήσω. Μου βγαίνει βλέπεις, το καλό μου πρόσωπο και τους αφήνω.

-(Ε) Έχεις κι εσύ καλό πρόσωπο;

-(Ι) Τώρα με προσβάλλεις... Δε θυμάσαι ότι αφού παρέδωσα το Χριστό, επέστρεψα τα τριάντα αργύρια και κρεμάστηκα;

-(Ι) Βρε τι μας λες; Τα είχες κάνει πλακάκια με το Ματθαίο και τα έγραψε αυτά στο Ευαγγέλιο του. Κάποιοι λένε ότι μαζί μοιραστήκατε τα αργύρια. Γιατί ο Ιωάννης στο δικό του Ευαγγέλιο, γράφει ότι δεν μετάνιωσες καθόλου. Με τα αργύρια της προδοσίας, αγόρασες μια μεγάλη έκταση, στη καλύτερη περιοχή, δίπλα στον Ιορδάνη ποταμό κι έβαλες δούλους να τη καλλιεργούν. Κάποια στιγμή βέβαια, του την έδωσε του κυρίου με τη γαϊδουριά σου και σου έριξε τον κεραυνό, που σ΄ έκανε ψητό.

-(Ι) Συκοφαντίες του Γιάννη αυτές. Είχαμε προηγούμενα γιατί πάντα με ζήλευε. Ήμουν ξεφτέρι στα οικονομικά κι ο Χριστός είχε αναθέσει τη διεύθυνση των οικονομικών του σε μένα, αν και αυτός μαζί με τον Πέτρο, ήταν οι καλύτεροι μαθητές… Ύστερα όλες οι μοιραίες γυναίκες της εποχής, ήταν ερωτευμένες μαζί μου. Ο Γιάννης, δεν μπορούσε να το ανεχτεί αυτό και με πολέμησε με ψέματα στο Ευαγγέλιο του. Ας είναι, άγιος μεγάλος έγινε, τον έχω συγχωρέσει. Άλλωστε εγώ, δεν καιγόμουν για την υστεροφημία μου...

-(Ε) Δεν ξέρω που είναι η αλήθεια, θα πρέπει όμως να σου πω, ότι ώρες – ώρες, όταν βέβαια δεν σε απεχθάνομαι τόσο πολύ, σε θαυμάζω κιόλας. Με τι μαεστρία ρίχνεις δολώματα και πως βάζεις τις φιτιλιές στη βόμβα της προδοσίας...Κι όλο καινούργια κόλπα εφευρίσκεις...

-(Ι) Ε, τώρα με κολακεύεις και με κάνεις να ντρέπομαι. Αλλά και συ δε πας πίσω, όλοι για σένα μιλάνε στον αιώνα τον άπαντα. Ακόμα και πόλεμοι έχουν γίνει για τα μάτια σου. Τι να θυμηθώ, την ωραία Ελένη και τον Τρωικό Πόλεμο, τον Αντώνιο και τη Κλεοπάτρα ή την Αικατερίνη τη Μεγάλη;

-(Ε) Ναι, μπορώ να πω ότι συμφωνώ σ΄ αυτό. Όμως τα προβλήματα δημιουργήθηκαν εξαιτίας της υπερβολής.

-(Ι) Μα απ΄τη φύση σου είσαι υπερβολικός έρωτα! Να, τα φτερά και τα βέλη τι τα θέλεις; Τι θες να δείξεις;

-(Ε) Ιούδα τι λες τώρα, αυτή είναι η στολή μου, από τότε που γεννήθηκα. Χωρίς αυτά δεν είμαι εγώ.

-(Ι) Εντάξει τώρα, γραφικότητες, έτσι σε θέλει ο θρύλος... Να, εμένα για παράδειγμα η ιστορία με θέλει κακό, φιλάργυρο, καταδότη. Με αδικεί, δεν είναι έτσι. Εγώ ήμουν το μέσο για να ολοκληρωθεί η αποστολή του Ιησού στη γη. Δεν ήξεραν ο Χριστός κι ο παντογνώστης πατέρας του, ότι θα τον προδώσω; Αλίμονο! Γιατί δε με σταμάτησαν; Δεν ήθελαν, υπήρχε σχέδιο και το ακολούθησαν κατά γράμμα. Γιατί λοιπόν στην ιστορία, πέρασα μ΄ αυτήν την αρνητική εικόνα; Όχι ότι σαν Ιούδας δεν έχω τα κακά μου...Και τα χρήματα μου αρέσουν κι η προδοσία με ιντριγκάρει. Αλλά αυτό έχει και τα θετικά του.

-(Ε) Πας καλά βρε Ιούδα; Έχεις πέσει στα σκληρά; Εσύ θα με τρελάνεις τελείως. Τι θετικά βρε καταστροφέα ζωών; Κοίταξε, θα σου κάνω μια πρόταση. Έχω κάποιες ιστορίες στο μικροτσίπ της μνήμης μου, σχετικά πρόσφατες, δηλαδή της τελευταίας δεκαετίας. Τις διηγήθηκα στη φίλη μου την Αθηνούλα που είναι και θεά της Σοφίας και μου τις έγραψε σε MP 3. Μ΄ είχε κι ανάγκη κιόλας, γιατί ήθελε να είμαι συνέχεια κοντά της, τότε που ήταν ερωτευμένη με το μεγάλο αφεντικό τον Δία και δεν ήξερε τι να κάνει. Τη βοήθησα και σε αντάλλαγμα, μου έκανε αυτή τη μεγάλη χάρη. Θα βάλω ν ακούσουμε για έρωτες, πάθη και προδοσίες. Πρέπει να σου πω ότι το σπικάζ κάνει η θεά της ομορφιάς, η Αφροδίτη με τη παθιάρικη φωνή της. Θα συζητήσουμε, θα κάνουμε σχόλια και κριτική και θα δούμε κι εσύ τι ρόλο έπαιξες. Συμφωνείς;

-(Ι) Δε σε καταλαβαίνω που το πας, αλλά εντάξει. Δεν έχω και τίποτε άλλο να κάνω. Απ΄το να μπεκροπίνω με τον Διονυσάκη, καλύτερα ν απολαύσω την ξεσηκωτική φωνή της Αφρούλας. Κούκλα! Προχτές τα πίναμε μαζί στη θάλασσα του Ποσειδώνα. Ελπίζω μόνο να είναι ενδιαφέρουσες οι ιστορίες και να μη με πάρει ο ύπνος. Αλλά ας πάμε στο γειτονικό σύννεφο, να καθίσουμε μόνοι μας άνετα και ν ακούσουμε.

-(Ε) ΟΚ, Lets go Judas!

Απόσπασμα από το υπό έκδοση βιβλίο του Δημήτρη Αρβανίτη ''Ο έρωτας σκοτώνει και του πάει''.