Σήμερα Παρασκευή 4 Αυγούστου 2023 και ώρα 6:00 μ.μ.: ''1η περιπατητική διαδρομή Παναγούλας. Το μονοπάτι των παιδιών.''

Σήμερα Παρασκευή 4 Αυγούστου 2023 και ώρα 6:00 μ.μ., θα πραγματοποιηθεί η πρώτη περιπατητική διαδρομή με τίτλο: ''1η περιπατητική διαδρομή Παναγούλας. Το μονοπάτι των παιδιών.''

Ραντεβού στον χώρο της αφετηρίας για να ξεκινήσουμε όλοι μαζί, έτσι ώστε να γίνει θεσμός κάθε χρόνο και να απολαμβάνουν ντόπιοι και επισκέπτες την ομορφιά και την ιστορία του τόπου μας. Φορέστε κλειστά αθλητικά παπούτσια ή μποτάκια ορειβασίας.

ΜΥΤΙΚΑΣ PRESS: Όπως πληροφορηθήκαμε από τον Γιάννη Παβέλη (J. Pavelis), καλώς εχόντων των πραγμάτων, σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα μέσα στο υπόλοιπο του καλοκαιριού θα υπάρξει και η ολοκλήρωση της σήμανσης και το καθαρισμό ενός δεύτερου περιπατητικού μονοπατιού, το οποίο ξεκίνησε ο Γρηγόρης Μπακαρέλος του Χρήστου, ένας ακόμη πολύ δραστήριος Παναγουλιώτης με τη συνδρομή του Γιάννη Παβέλης και την ευχή για βοήθεια και από άλλους εθελοντές.

Την ονομασία αυτού του νέου πεζοπορικού μονοπατιού την έδωσε ο Γιάννης Παβέλης (J. Pavelis), ο δικός μας Γιάννης που όλοι ξέρουμε από τις δημιουργικές καλλιτεχνικές εκθέσεις με εικαστικές κατασκευές στον Μύτικα τα τελευταία χρόνια.

Την ονομασία του μονοπατιού ο Γιάννης την αφιέρωσε στα τρία του παιδιά και στα παιδιά όλου του κόσμου, αλλά και σε όσους νιώθουν παιδιά, γιατί ο χρόνος ποτέ δεν κατάφερε να επηρεάσει τους ανθρώπους ως προς το πως νιώθουν μέσα τους.

Μία σύντομη περιγραφή και λίγα λόγια για το μονοπάτι από τον ίδιο τον Γιάννη:

Γιάννης Παβέλης (J. Pavelis): Tο συνολικό μήκος της διαδρομής είναι 5,6 χιλιόμετρα περίπου, ο χρόνος για να το διανύσουμε εξαρτάται από την περιπατητική ομάδα, ενδεικτικά πάντως είναι περίπου δυόμισι ώρες.

Στο ξεκίνημά μας από την αφετηρία θα συναντήσουμε το γεφύρι της Δαφνούλας. Στο γεφύρι αυτό συναντούμε δύο ρέματα, το ένα είναι το ρέμα της Δαφνούλας και το δεύτερο είναι το ρέμα του Πύργου. Τα δύο ρεύματα συγκεντρώνουν τα νερά που κατρακυλούν από το όρος Μπούμιστος και οδεύοντας προς την θάλασσα, καταλήγουν στο σημείο της Παλιόβαρκα Αρχοντοχωρίου. Εκεί είναι και η εκβολή.

Προχωρώντας, σύμφωνα με τις υπάρχουσες πινακίδες σήμανσης, θα συναντήσουμε ένα δεύτερο γιοφύρι παλαιότερης κατασκευής, με εξαιρετική ομορφιά. Σε μικρή απόσταση από το γεφύρι δεσπόζει ένα πέτρινο τμήμα από τον δρόμο της Αρχαίας Αλυζίας. Η μυρωδιά της ιστορίας μας είναι έντονη!!!

Συνεχίζοντας τη διαδρομή μας και κατά μήκος αυτής, η χλωρίδα είναι πολύ ανεπτυγμένη. Θα συναντήσουμε πλατάνια, μυρτιές, λυγές, φτελιάδες, αγραπιδιές, πουρνάρια, αγριελιές, ελιές, αγριοκαλαμιές, αγριαμπελειές, δάφνες, άγριες κληματαριές, σχοίνους, απαρτιές, παλιουριές, μικρές βελανιδιές, κισσούς, άγριοτριανταφυλλιές, ασφάκες, χαρουπιές, κρανιές, άγριοχαρουπιές, κοκορεφτιές, μελιούς αλλά και ρίγανη, άγριο θυμάρι, φασκόμηλο και πολλά άλλα υπέροχα φυτά. Την Άνοιξη δε, πολλή ιδιαίτερη είναι η ομορφιά από το ανθισμένα ροζ και κόκκινα κυκλάμινα.

Όταν φτάσουμε στην πηγή Φουρνί, λόγω της τοποθεσίας, η οποία έχει υποστεί πολύ παλιότερα καθίζηση, ο ήλιος βλέπει την πηγή μόνο για λίγες ώρες, δύο έως τρεις.

Η πηγή πολύ παλιά στο πέρασμα του χρόνου, με την ανάλογη ιστορία της ξεδίψασε πολλούς περαστικούς οι οποίοι έκαναν μία στάση για ξεκούραση. Έρχονται μνήμες από τα παιδικά μου χρόνια, τότε που παιδιά 10 ετών, παίζαμε ανέμελα στη σκιά πέριξ της πηγής, με αυτοσχέδια τόξα φτιαγμένα από λυγές (σκαλισμένα μερικά για την ομορφιά του όπλου) και βέλος από σφερδούκλια, με τα παιδιά της γειτονιάς ή καλύτερα του μικρού μας χωριού (Ξερά). Τον Θωμά, τον Χρήστο, τον Κώστα, τον Βασίλη, τον Γιάννη, τον Σωτήρη, τον Πέτρο, τον Παρασκευά, τον αδελφό μου, τον Τάκη, τον Ταξιάρχη και πολλά άλλα παιδιά.

Από τη συγκεκριμένη πηγή οι μανάδες μας, κουβάλαγαν το νερό στο σπίτι σε μπουκάλες για να υπάρχει ως πόσιμο.

Το νερό της Πηγής πεναιμένο από τους παλιούς και κρύο έλεγαν: ''Ααααααα.... να πίνεις νερό από το ‘’Φουρνί’’ να ξανά νιώσεις……''

Η ιδέα για δημιουργία μιας μικρής πέτρινης βρύσης στο χώρο της πηγής δεν άργησε να έρθει. Λίγος κόπός παραπάνω, λίγο περισσότερη προσπάθεια και η βρύση θα είναι έτοιμη το επόμενο σύντομο χρονικό διάστημα. Θα είναι ένα προσωπικό δώρο από εμένα, για όσους δροσίστηκαν και θα δροσιστούν στο μέλλον από αυτή τη βρύση!!!

Στη συνέχεια της διαδρομής μας, περπατώντας μέσα σχεδόν στο ρέμα του Πύργου και ανάμεσα από μεγάλες πέτρες (λιθάρια από παλαιότερες νεροποντές που έπληξαν την περιοχή), φτάνουμε στο Καστέλι, εκεί θα συναντήσουμε ένα μεγάλο τμήμα από την αρχαία στράτα της Ζάβιτσας (δείτε εδώ), η ιστορία χαραγμένη στο έδαφος!!!! Δέος και υπερηφάνεια για τους προγόνους μας!!!

Το σημείο προσφέρθηκε να μου το υποδείξει ο Κώστας Ρετούλης (Λύρης).

Συνεχίζοντας και αφού περάσαμε με προσοχή κάθετα τον ασφάλτινο δρόμο που συνδέει το Αρχοντοχώρι με τον οικισμό της Παναγούλας Ξερά, με λίγη προσπάθεια και πάντα με προσοχή ανεβαίνουμε στον Πύργο. Η κορυφή της ιστορίας!!! Η θέα είναι πραγματικά απίστευτη!!! Αισθάνεσαι σαν να βλέπεις μέσα από τα μάτια των προγόνων!!! Δέος!!!

Η κατάβαση με λίγη προσοχή θα μας φέρει ξανά στο ασφάλτινο το κομμάτι του δρόμου Αρχοντοχώρι -  οικισμός Παναγούλα Ξερά. Ακολουθώντας τη σήμανση, περπατάμε πλέον σε ασφάλτινο κομμάτι δρόμου, περνάμε μέσα από τον οικισμό Ξερά Παναγούλας και αρχίζουμε να κατεβαίνουμε, ωσότου σύμφωνα με τη σήμανση βρεθούμε στο εκκλησάκι της Αγίας Κυριακής.

Εκκλησάκι πολύ παλιό στο χρόνο, άλλο ένα δείγμα του χριστιανισμού στην περιοχή μας. Την παραμονή αλλά και την ημέρα της εορτής του στις 7 Ιουλίου, συρρέει αρκετός κόσμος για να προσκυνήσεις την χάρη της Αγίας.

Το εκκλησάκι είναι ιδιαίτερα προσεγμένο και αυτό χάρη σε έναν συμπατριώτη μας από την Παναγούλα, ο οποίος με προσωπική εργασία και αγάπη το επιμελείται.

Μετά την ξεκούραση στον αύλειο χώρο από το εκκλησάκι, η συνέχεια της διαδρομής προς την αφετηρία είναι μικρή, όμως το φορτίο των εικόνων, του θαυμασμού και των συγκινήσεων από τη διαδρομή μεγάλο!!!

Όλοι μαζί αν θέλουμε και προσπαθήσουμε, θα καταφέρουμε πολλά για τον τόπο μας.

Υγεία σε όλους μας και καλές διαδρομές!!!

Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους πίστεψαν στην ιδέα μου, να δημιουργηθεί αυτό το μονοπάτι στον τόπο που γεννήθηκα και σε όλους όσους ξόδεψαν ένα κομμάτι από το προσωπικό τους χρόνο, για όλο αυτό.

Παρών στο κάλεσμα για την διάνοιξη και τον καθαρισμό του μονοπατιού, πολλοί εθελοντές, οι οποίοι εργάστηκαν μαζί μου πολύ σκληρά και αρκετές ώρες για να κάνουμε το μονοπάτι προσβάσιμο.

Κατσούλας Δημήτριος (Τζίμης), Σούλας Βασίλειος, Βασιλάκης Βασίλης, Βασιλάκη Ιωάννα, Ματράγκα Μαρία, Καλλιανιώτης Ευάγγελος, Καλλιανιώτης Κωνσταντίνος, Μπουλιέρης Σπύρος, Τριποτσέρης Ανδρέας, Τριποτσέρης Παρασκευάς, Παβέλης Ανδρέας, Αγγελική Γιαννείου, Κρητικός Αντώνης, Πιπίνη Αθηνά, Τελίδης Παναγιώτης, Μπακαρέλος Γρηγόρης και Κατσαούνης Ελευθέριος. Αλλά και τα παιδιά μου Αντωνία Βαγγέλη και Λαμπρό.

Ευχαριστώ από καρδιάς τον κύριο Δήμαρχο Ξηρομέρου Γιάννη Τριανταφυλλάκη για τη στήριξή του και τον κύριο Ελευθέριο Μάντζαρη, Πρόεδρο της Κοινωφελούς, για την διάθεση μιας ημέρας του υπαλλήλου του Δήμου Οδυσσέα Λυγκώνη (Νταρής) για καθαρισμό καθώς και για τη διάθεση αρκετών σπρέι σήμανσης, τεσσάρων μεταλλικών μεγάλων πινακίδων, οι οποίες τοποθετήθηκαν ήδη το ασφάλτινο τμήμα του δρόμου. Η υπόλοιπη σήμανση κατά μήκος της διαδρομής με 22 ξύλινες χαραγμένες πινακίδες, καθώς και μία μεταλλικής πινακίδας και ένα ιστό σημαίας, είναι προσωπική κατασκευή και προσφορά.

Ευχαριστώ επίσης τον αντιδήμαρχο έργων κύριο Βασίλη Πολύζο, για τη διάθεση διαφόρων υλικών για χρήση τους επί του μονοπατιού.

Πολύτιμη η συνδρομή του Προέδρου της Παναγούλας και του υπαλλήλου της δασικής υπηρεσίας Αμφιλοχίας κυρίου Χρήστου Τριποτσέρη, οι οποίοι εξασφάλισαν την απαιτούμενη άδεια για τον καθαρισμό του μονοπατιού και του ρέματος.

Γυρνώντας τον χρόνο πίσω, ένα χρόνο περίπου, οι πρώτοι που πίστεψαν της την υλοποίηση της ιδέας μου, με ακολούθησαν και ξεκινήσαμε τον πρώτο βασικό καθαρισμό καθώς και τη σήμανση με ειδικές κορδέλες του μονοπατιού, ήταν ο Παναγιώτης Τελίδης και Ηρώ Κοκκαλιάρη, τους οποίους και ευχαριστώ από καρδιάς. Μαζί ρίξαμε τους σπόρους για τη δημιουργία σε κάτι ωραίο για τον τόπο.

Επίσης ευχαριστώ πολύ τον κύριο Μίλτο Μπίρμπα, Msc Πολιτικό Μηχανικό, έναν σωστό επαγγελματία ο οποίος δραστηριοποιείται στην περιοχή μας με έδρα τον Μύτικα, ο οποίος αποτύπωσε με στίγματα, με τη βοήθεια drone το μονοπάτι, εντελώς δωρεάν.

Ξεχωριστή υπήρξε η συνδρομή του ομοϊδεάτη συμπατριώτη μου από την Παναγούλα Κατσούλα Θωμά, ο οποίος επί ώρες με το επαγγελματικό του μηχάνημα JCB (τσάπα), διαμόρφωσε όλο τον περιβάλλοντα χώρο της αφετηρίας του μονοπατιού, για δημιουργία πάρκινγκ αυτοκινήτων καθώς και την απέναντι από την αφετηρία πλευρά, αλλά και κομμάτι της κοίτης του ρέματος Δαφνούλας. Φίλε Θωμά τα ευχαριστώ μου είναι πολλά για σένα!!!