Φράγμα Αχυρών. Προδομένα όνειρα ενός έρμου τόπου!

Από το Σύλλογο Κωνωπινιωτών Ξηρομέρου πήραμε την παρακάτω ανάρτηση.

Φράγμα Αχυρών. Μια ιστορία που ξεκίνησε πριν δέκα πέντε περίπου χρόνια και στο άκουσμά της, φάνηκε να ξεπροβάλει μία αμυδρή ελπίδα που φώλιασε στις καρδιές ξωμάχων της Ξηρομερίτικης γης, δημιουργώντας σκιρτήματα αισιοδοξίας σε μια κοινωνία κατάφορα αδικημένης και προοπτικές ανάπτυξης σ’ ένα ξεχασμένο τόπο.
 Φαίνεται όμως με απόλυτη πλέον καθαρότητα ότι, ουδέποτε υπήρξε στις άμεσες προτεραιότητες και τον σχεδιασμό των εκάστοτε κυβερνώντων η περαίωση του σημαντικότατου αυτού έργου, ίσως του μοναδικού, που αφορά τα χωριά του Κεντρικού Ξηρομέρου, που βολοδέρνουν στον μαρασμό και την εξαθλίωση. 

Πλανεμένα λόγια από πρωθυπουργούς, υπουργούς, βουλευτές και πολιτευτές οι οποίοι έδωσαν τα ρέστα τους, πλειοδοτώντας ο καθένας για το προσωπικό του προφίλ, κατά τις προεκλογικές τους περαντζάδες από το πολύπαθο έργο.

Και ενώ όλα φαίνονταν επιτέλους ότι πήγαιναν κατ’ ευχήν και ξεθάρρεψαν τα όνειρα, περιμένοντας όλοι μας εντός του τρέχοντος έτους ότι θα τελείωνε το έργο, προέκυψε ξαφνικά μείζον ζήτημα, με τους αναδασμούς κτημάτων των Δ.Δ. Τρύφου – Κατούνας – Κωνωπίνας – Κομποτής – Αετού και Μπαμπίνης, με κίνδυνο αν δεν γίνουν οι απαιτούμενοι αναδασμοί εντός έξι μηνών, το έργο να μπει στο ψυγείο για δέκα χρόνια τουλάχιστον! 

Μάλιστα, τον Φεβρουάριο του 2011, ο Βουλευτής του Νομού μας ο κ. Ανδρέας Μακρυπίδης με ανοικτή επιστολή του, στον Περιφερειάρχη Δυτικής Ελλάδας, τους Αντιπεριφερειάρχες και τους Δημάρχους Ακτίου-Βόνιτσας και Ξηρομέρου επισημαίνει τον κίνδυνο, το έργο «να μπει στις καλένδες» για άλλα δέκα χρόνια τουλάχιστον εάν δεν γίνουν οι αναδασμοί και επιρρίπτει ευθύνες στην Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση και στις προηγούμενες Δημοτικές Αρχές των πρώην Δήμων (δηλ. Μεδεώνος και Αστακού). Επακριβώς αναφέρει ο Βουλευτής στην επιστολή του: 

«Συνεπώς, μπροστά στον κίνδυνο αδυναμίας δημοπράτησης του έργου, προκύπτουν σοβαρότατες ευθύνες για την καθυστέρηση του αναδασμού, λόγω αμέλειας και αδιαφορίας τόσο των προηγούμενων Δημοτικών Αρχών όσο και της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης. Είναι λοιπόν πασιφανές ότι, εάν δεν μεριμνήσετε ώστε να συνταχθεί ο πίνακας κτηματιών των Δ.Δ. Τρύφου - Κατούνας - Κωνωπίνας - Κομποτής - Αετού - Μπαμπίνης, και να ολοκληρωθεί ο Αναδασμός εντός εξαμήνου, διατρέχουμε τον κίνδυνο το συγκεκριμένο έργο «να μπει στις καλένδες», περιμένοντας άλλα δέκα χρόνια τουλάχιστον ώστε να ολοκληρωθεί.» 

Και το μπαλάκι κύλησε στους Δημάρχους Ακτίου – Βόνιτσας και Ξηρομέρου. Ο Δήμαρχος Ακτίου-Βόνιτσας κ. Νίκος Σολδάτος σε σύγκληση του Δ.Σ, ανέφερε, πως για τον αναδασμό θα απαιτηθούν περισσότερα από 1.000.000 ευρώ, που δεν υπάρχουν, πως το έργο του αναδασμού δεν μπορεί να το αναλάβει ο Δήμος με τους χάρτες από το ΟΣΔΕ, και πως πρέπει να κατευθυνθούν οι δράσεις στην εξεύρεση των πόρων και παράλληλα απέστειλε επιστολή προς τον Αντιπερειφερειάρχη κ. Αντωνόπουλο, στην οποία διαπιστώνει την μετατόπιση ευθυνών της Πολιτείας προς την τοπική αυτοδιοίκηση πρώτου και δεύτερου βαθμού, όπως αυτές λειτουργούσαν έως 31-12-2010 για την στασιμότητα ή την αδιαφορία τους, όσον αφορά τον αναδασμό του κάμπου του πρώην Δήμου Μεδεώνος καθώς και την ανάγκη άμεσης επίσπευσης της διαδικασίας περί του υποχρεωτικού βάσει του Ν. 674/1977 αναδασμού από την νέα Δημοτική και Περιφερειακή Αρχή. 

Επίσης τονίζει ότι, από μόνος του ο Δήμος Ακτίου-Βόνιτσας, αδυνατεί εκ των πραγμάτων να υλοποιήσει ένα εθνικής σημασίας έργο και μάλιστα με ασφυκτική χρονική πίεση και ζητεί τη συνεργασία των τεχνοοικονομικών Υπηρεσιών για να υπάρξει θετική έκβαση για το έργο. 

Μια άλλη άποψη που διατυπώνεται από τον Βουλευτή Αιτωλοακαρνανίας και Δημοτικό Σύμβουλο Ακτίου-Βόνιτσας κ. Νίκο Μωραΐτη λέει ότι, το έργο είναι εμπαιγμός, ΔΕΝ είναι επιλέξιμο από την Ευρωπαϊκή Ένωση και ότι ΔΕΝ υπάρχει η πρόθεση να ολοκληρωθεί ποτέ. 

Συνεκτιμώντας τα παραπάνω είναι ορθόν να φρεσκάρουμε στις μνήμες μας και τα εξής συνάγοντας κατάλληλα συμπεράσματα: 

Στις 19 Σεπτεμβρίου 2009 κατά την προεκλογική του περιοδεία ο τότε πρωθυπουργός κ. Κώστας Καραμανλής επισκέφθηκε το υπό κατασκευή Φράγμα Αχυρών θέλοντας να επενδύσει και να αποκομίσει, μάταια, πολιτικά οφέλη. 

Τον Οκτώβριο, 2010, πριν τις Δημοτικές εκλογές, κυβερνητικό κλιμάκιο με επικεφαλής τον αρμόδιο Υφυπουργό Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων κ. Γιάννη Μαγκριώτη επισκέφθηκε το Φράγμα Αχυρών, όπου υπήρξε ρητή διαβεβαίωση ότι, το Φράγμα θα τελειώσει το καλοκαίρι του 2011, καθ’ όσον οι σχετικές μελέτες από την Νομαρχία και το Υπουργείο ήταν ολοκληρωμένες, γνωρίζοντας όμως, ότι δεν έχει ολοκληρωθεί ο αναδασμός! 

Στην καλύτερη των περιπτώσεων και με ομαλότατες οικονομικές συνθήκες, δεν θα ήταν δυνατόν να επιτευχθεί ο αναδασμός σε τόσο βραχύ χρονικό διάστημα ώστε να τελεσφορήσει το έργο το καλοκαίρι του 2011! 

Αυτό ασφαλώς το γνώριζαν οι του κυβερνητικού κλιμακίου, όπως καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο γνώριζαν, την γενικότερη οικονομική κατάσταση της Χώρας και τις παραμέτρους του Μνημονίου. 

Τότε προς τι οι βαρύγδουπες δηλώσεις; 

Οι ευθύνες που προκύπτουν είναι τεράστιες και δημιουργούν εύλογα ερωτηματικά και σκεπτικισμό στους ανθρώπους της ενδοχώρας του Ξηρομέρου. 

Πως είναι δυνατόν φτάνοντας στο παρα πέντε, να προκύπτει μείζον ζήτημα με τους αναδασμούς, κινδυνεύοντας να ακυρωθεί ένα έργο πνοής, ένα έργο ζωτικής σημασίας για ένα τόπο ξεχασμένο ; 

Ποιος θα απαντήσει και θα δώσει εξηγήσεις σ’ ανθρώπους ορφανεμένους από ελπίδες, που προσμένανε το έργο σαν “μάνα εξ ουρανού” για να γιατρέψουν τις κακοφορμισμένες πληγές τους, ότι όλα αυτά ήταν ένα παραμύθι που μπλέχτηκε στα γρανάζια της μισαλλόδοξης πολιτικής και στην ανικανότητα τοπικών παραγόντων ; 

Ας μην έχουμε αυταπάτες. Το Φράγμα Αχυρών έπεσε θύμα της γενικότερης και πρωτοφανούς οικονομικής δυσπραγίας που βιώνει η χώρα μας και ενταφιάστηκε κατ’ επιταγή των υποχρεώσεων του Μνημονίου! 

Μακάρι να διαψευσθούμε, αλλά ως φαίνεται το πολύπαθο Φράγμα, ακολουθεί μοιραία το πολυθρύλητο γιοφύρι της Άρτας, αναζητώντας τη δικιά του στοίχιωση για να αποφευχθεί το μαρτύριο ενός τόπου!