Το τρένο που ποτέ δεν σφύριξε, το λιμάνι σκιάχτρο και η διαδραστικότητα του τίποτα.

Λίγες μέρες πριν τις εκλογές της 6ης Μάη 2012 η μελαγχολία και η απογοήτευση για τον ρημαγμένο τόπο μας – την Αιτωλ/νία – επιστρέφει. Μια αλήθεια γυμνή και αφτιασίδωτη. Μια πραγματικότητα σκληρή και αδυσώπητη. Μια περιοχή λοιπόν:

• Με τον παραγωγικό της τομέα και την αγροτική της οικονομία υπό κατάρρευση.
• Με όλα τα μικρά και μεγάλα έργα να έχουν σταματήσει.
• Με μια οικονομία κυρίως στο μικρομεσαίο κλάδο, χωρίς βηματισμό και στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. 

Και αντ’ αυτών οι σωτήρες του τόπου επιμένουν ότι δεν συμβαίνει τίποτε. Οι μεν απολογούνται γιατί το τρένο δεν σφύριξε και αναζητούν δικαίωση μετά από τόσα χρόνια. Οι δε αναζητούν από το ιδιωτικό λιμάνι στο Πλατυγιάλι επενδύσεις που δεν έρχονται. Το σκιάχτρο ενός προαναγγελθέντος θανάτου με μια διαδρομή εξίσου αυτοκτονική και με βαρύτατες πολιτικές ευθύνες για τη μη λειτουργία του.

Τέλος το τελευταίο διάστημα έχουμε χορτάσει στη λεγόμενη διαδραστικότητα των έργων. Χάρτες επί χαρτών για όλα τα έργα που γίνονται και θα γίνουν στην Αιτωλ/νία. Δεν υπάρχει μέρα που να μην συντελείται μια κοσμογονία! Την στιγμή που:

• Η ανεργία καλπάζει.
• Οι αγρότες οδηγούνται στην εξαθλίωση.
• Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις απειλούνται με κλείσιμο.
• Όλα τα έργα στον τόπο μας έχουν σταματήσει.

Ποιον επιτέλους δουλεύετε κ.κ. συνέταιροι του δικομματισμού; Ο κόσμος έχει και κρίση και θέση να αντιληφθεί την κατάσταση και να σας τιμωρήσει παραδειγματικά. Γιατί αποκρύπτετε π.χ. από τους πολίτες ότι για την επανεκκίνηση συγκεκριμένων έργων απαιτούνται νέες δημοπρασίες με ό,τι αυτό συνεπάγεται; Γιατί δεν λέτε την αλήθεια στον κόσμο ότι σκοπίμως δεν απορροφάται το ΕΣΠΑ για να το δώσετε απευθείας στους εθνικούς εργολάβους; Γιατί θεοποιείτε την απάτη των φωτοβολταϊκών στο Νομό μας; Γιατί δεν λέτε ότι οι Δήμοι είναι υπό πτώχευση εξαιτίας του μνημονίου και του ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ;

Τέλος ποιον κοροϊδεύετε για δημοπρατήσεις και εντάξεις έργων της τάξης πολλών εκατ. ευρώ την στιγμή κατά την οποία ένα έργο μπορεί να έχει προϋπολογισμό π.χ. 50 εκατ. ευρώ και να ενταχθεί με αρχική πίστωση μόλις 50 χιλιάδων ευρώ; Μπορείτε άραγε να μας πείτε αν και πότε αυτά τα έργα θα τελειώσουν; 

Ο ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν στο δια ταύτα προτείνει:

• Κρατική διαχείριση στο λιμάνι Πλατυγιάλι με συντονισμό ενεργειών ώστε να αναδειχθεί ως πύλη της χώρας στη δυτική Ευρώπη με παράλληλη σύνδεσή του με την Ιόνια Οδό.
• Εθνικές και Κοινοτικές πολιτικές για τη στήριξη της αγροτικής και τοπικής οικονομίας με ταυτόχρονη πιστοποίηση των αγροτικών προϊόντων. Επιτρέπεται π.χ. το λάδι της Αιτωλ/νίας να μην το τυποποιούν, το διαχειρίζονται και το προωθούν οι Ενώσεις Συνεταιρισμών;
• Γενναία στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων μέσω της ανακεφαλαιοποίησης – κρατικοποίησης των τραπεζών. Είναι προτιμότερο να σωθούν 10.000 μικρές επιχειρήσεις, παρά 4 παραμάγαζα ιδιωτικών τραπεζών.
• Ταχύτατη απελευθέρωση του ΕΣΠΑ, γενναία αύξηση του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων και υλοποίηση επενδυτικών προγραμμάτων των Δήμων που θα τονώσουν την τοπική οικονομία.
• Αξιοποίηση συγκριτικών πλεονεκτημάτων της περιοχής μας στις εναλλακτικές μορφές τουρισμού.
• Αποτροπή του εγκλήματος της εκτροπής του Αχελώου και δράσεις για την περιβαλλοντική προστασία της περιοχής. 

Θα πείτε ότι μπορούμε να συμφωνήσουμε σε όλα αυτά. Το ερώτημα είναι γιατί δεν τα κάναμε 20 και πλέον χρόνια.

Και επειδή το τρένο δεν σφύριξε ποτέ, το Πλατυγιάλι παραμένει λιμάνι σκιάχτρο και η διαδραστικότητα του τίποτα είναι παρούσα στην Αιτωλ/νία, ψήφο στο ΣΥΡΙΖΑ γιατί είμαστε διαφορετικοί, δεν είμαστε ίδιοι και έχουμε τη δύναμη να επιβάλλουμε λύσεις που θα τονώσουν την ανάπτυξη και την απασχόληση.