Ο δημοτικός σύμβουλος Σπύρος Λύτρας απαντά και διατυπώνει την θέση του για το λιμάνι.

Αγαπητέ Μίλτο.

Νομίζω ότι είναι περιττό να πω ότι συμφωνώ μαζί σου για το ρόλο του λιμανιού στην προσπάθεια της τουριστικής αναβάθμισης του Μύτικα και της Αλυζίας, αλλά και ολόκληρου του Δήμου Ξηρομέρου γενικότερα. Το λιμάνι, ο καθορισμός αιγιαλού και παραλίας σε όλη την παραλιακή ζώνη του Μύτικα (απαραίτητη προϋπόθεση για την εκτέλεση οποιουδήποτε έργου στη θάλασσα και επί της ίδιας της παραλίας), ο πολεοδομικός σχεδιασμός της περιοχής Λύσιμου – Παλιόβαρκας για ανάπτυξη δεύτερης κατοικίας (παραθεριστικής), η διαμόρφωση της ΒΔ εισόδου στο Μύτικα (από Βορό), και η έναρξη σύνταξης πράξεων προσκύρωσης και αναλογισμού για τη διάνοιξη των δρόμων του υφιστάμενου από το 1936 σχεδίου πόλης, που τόσο έχει καταστρατηγηθεί και κατακρεουργηθεί, είναι μερικοί από τους στόχους που έθεσα όταν η τύχη το έφερε να αναλάβω τη θέση του Αντιδημάρχου, τέλος Ιανουαρίου του 2011.

Φυσικά, δεν είχα την αφέλεια να πιστεύω ότι όλα αυτά θα γίνουν μέσα στα τριάμισι χρόνια θητείας της παρούσας δημοτικής αρχής. Απλά τα θεμέλια φιλοδοξούσα  να βάλω. Στην πορεία προέκυψαν και άλλα, όπως η ένταξη του βιολογικού καθαρισμού στο ΕΣΠΑ, η συνέχιση κατασκευής του Κέντρου Υγείας κλπ. Θα έλεγα ότι, προσωπικά, είμαι ικανοποιημένος από όσα έγιναν σε ενάμιση χρόνο που ήμουν Αντιδήμαρχος, λαμβανομένου υπόψη του κλίματος και της νοοτροπίας που κάποιοι εδώ και πολλά χρόνια φρόντισαν να επικρατεί σήμερα στην περιοχή, αλλά και του υφιστάμενου δαιδαλώδους και αντιφατικού πολλές φορές νομικού πλαισίου γύρω από το κάθε θέμα που προανέφερα...

Θα αναφερθώ στο θέμα του λιμανιού, πολύ συνοπτικά, προκειμένου να αναδειχθεί αυτό που κατά τη γνώμη μου είναι  η αιτία της σημερινής κατάστασης που επικρατεί γενικότερα στην περιοχή μας. Το καλοκαίρι του 2011, με τη βοήθεια και την εθελοντική εργασία κάποιων, όπως ο Νίκος ο Παπαϊωάννου, έγινε χωροθέτηση και σήμανση του λιμανιού και εκδόθηκε λιμενική διάταξη που την επισημοποίησε. Στη συνέχεια, για την εφαρμογή της, έγινε αυτό ακριβώς που είχε γίνει στη γειτονική μας Πάλαιρο, πολλά χρόνια πριν.

Σε συνεργασία με το Λιμενικό Ταμείο Μεσολογγίου θεσπίστηκε ένα συμβολικό αντίτιμο για τον ελλιμενισμό και τη φύλαξη των σκαφών, σε εθελοντική βάση, κατ’ αρχήν, επειδή νομικά υπήρχε κενό στην είσπραξη λιμενικών τελών, λόγω του ότι δεν υπήρχε καθορισμένη ζώνη λιμένα (φυσικά και στην Πάλαιρο δεν υπήρχε και ούτε υπάρχει ακόμα).

Παράλληλα, μέσω του Λιμενικού Ταμείου πάντα, ξεκινήσαμε τη διαδικασία για τον καθορισμό της υπόψη ζώνης (σχετική απόφαση του ΔΣ λήφθηκε μόλις ανέλαβε πρόεδρος ο συμπατριώτης μας Πάνος Παπαδόπουλος). Τη διαφορά που υπήρξε στην εμφάνιση και στον τρόπο λειτουργίας του λιμανιού την αποδεικνύει το γεγονός ότι δέχθηκα πληθώρα αιτημάτων ελλιμενισμού σκαφών για μεγάλες χρονικές περιόδους από πολλούς ιδιοκτήτες σκαφών και από ναυτικούς ομίλους, από Ιωάννινα, Αγρίνιο, Άρτα κλπ.

Δυστυχώς όμως, κάποιοι είχαν διαφορετική άποψη. Ενήργησαν με δειλία και ύπουλα με στόχο εμένα προσωπικά, για λόγους που δεν θα ήθελα επί του παρόντος τουλάχιστον να αναφέρω. Κατήγγειλαν τον έναν εκ των δύο ανθρώπων που εργάζονταν στο λιμάνι (το γνωστό σε όλους μας Θύμιο) ότι εισπράττει παράνομα τέλη. Ενήργησαν δε τόσο κρυφά και άνανδρα που εγώ έλαβα γνώση της υπόθεσης όταν ο Θύμιος κλήθηκε σε απολογία! Για να μη μακρηγορήσω περισσότερο θα πω μόνο ότι η υπόθεση με κατηγορούμενο εμένα ελπίζω να εκδικαστεί στο δικαστήριο, ώστε να έχω και εγώ την ευκαιρία να βρεθώ σε αυτό το χώρο για μια φορά στη ζωή μου, αφού μέχρι σήμερα δεν έχω βρεθεί ούτε ως μάρτυρας.

Τελειώνοντας, θα ήθελα μόνο να τονίσω ότι πολλά μπορούν να γίνουν όταν πάψουμε να είμαστε εσωστρεφείς και αφήσουμε τους εαυτούς μας ελεύθερους από μικροσυμφέροντα και ανοιχτούς σε συλλογικούς στόχους. Αρκεί να απεγκλωβιστούμε από τη νοοτροπία της αρπαχτής και της πελατειακής σχέσης που καλλιεργήθηκε και καλλιεργείται εδώ και δεκαετίες από τους επαγγελματίες της πολιτικής που και σήμερα, δυστυχώς, προβάλλουν με αξιώσεις να καταλάβουν το Δήμο. Εκεί είναι το πρόβλημα και όχι στο ποιος έχει ή δεν έχει τα κότσια να γίνεται θύμα της ανθρωποφαγίας από τους εμπόρους ελπίδας με σκοπό το προσωπικό όφελος και του κουτσομπολιού των αφελών θυμάτων τους, στην προσπάθειά του να προσφέρει κάτι στον τόπο που γεννήθηκε και στερήθηκε δίνοντας τον αγώνα της ζωής του μακριά απ’ αυτόν. 

Κλείνοντας, και προκειμένου να προλάβω κάποιες πιθανές παρερμηνείες της παρέμβασής μου διευκρινίζω ότι δεν πρόκειται να είμαι υποψήφιος ξανά. Το έχω εξάλλου δηλώσει από το καλοκαίρι του 2012, τότε που, για τους γνωστούς σε όλους λόγους, υπέβαλα την παραίτησή μου από τη θέση του Αντιδημάρχου.

Φιλικά

Σπύρος Λύτρας
Δημοτικός Σύμβουλος Αλυζίας

Υ.Γ.: Ξέχασα, για όποιον καχύποπτο (δικαιολογημένα άλλωστε με όλα αυτά που ακούμε και διαβάζουμε σήμερα), το ποσό που εισπράχθηκε για όσο διάστημα λειτούργησε το λιμάνι όπως προαναφέρθηκε και το που διατέθηκε είναι στη διάθεση του. Αρκεί να το ζητήσει επώνυμα. Άμεσοι γνώστες των παραπάνω ποσών είναι ο Πρόεδρος του Μύτικα και ο νυν Αντιδήμαρχος.