Προχωρά κανονικά η κατασκευή του νέου κλειστού γηπέδου του Αστακού.

Ο δρόμος μας έφερε να περάσουμε από τον Αστακό και δεν χάσαμε την ευκαιρία να κοντοσταθούμε και να δούμε από κοντά το μεγάλο έργο του νέου κλειστού γηπέδου του Αστακού, του οποίου οι εργασίες προχωρούν απρόσκοπτα και δική μας εκτίμηση είναι ότι θα αποπερατωθεί, καλώς εχόντων των πραγμάτων, μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2016 και με απαισιόδοξη εκτίμηση μέσα στο δεύτερο εξάμηνο του 2016.
Θα θέλαμε σε αυτό το σημείο να πούμε με απλή και εκλαϊκευμένη γλώσσα με ποιο τρόπο αποτιμάται και αξιολογείται, θετικά ή αρνητικά ένα δημόσιο τεχνικό έργο ενός Δήμου, χωρίς αυτά που λέμε να αφορούν το συγκεκριμένο τεχνικό. Οι παράμετροι που λαμβάνονται υπ' όψη είναι πάρα πολλές, αλλά εμείς θα αναφέρουμε μόνο τέσσερις σημαντικές:

• Η αναγκαιότητα κατασκευής σε συνάφεια με την ιεράρχηση των αναγκών και των προτεραιοτήτων που υπάρχουν στον Δήμο.
• Το κόστος κατασκευής (όχι υπερτιμολογήσεις) και το κλάσμα οφέλους που προκύπτει για την τοπική κοινωνία προς το κόστος κατασκευής.
• Η συμφωνία του τεχνικού με τους κανόνες της βιώσιμης ανάπτυξης (περιβαλλοντικοί λόγοι, σπατάλη πόρων, πολιτιστικοί λόγοι κ.λ.π).
• Η κατασκευή του με τις προδιαγραφές που προβλέπονται στην μελέτη του.

Δυστυχώς στην Ελλάδα η αποτίμηση και η αξιολόγηση ενός τεχνικού έργου γίνεται με ένα ιδιότυπο απλοϊκό τρόπο, που οδηγεί σε λανθασμένα αποτελέσματα.

Θα δώσουμε ένα απλό παράδειγμα για να γίνει κατανοητό τι εννοούμε και δεν θα επεκταθούμε σε αναφορά περισσότερων λεπτομερειών.

Παράδειγμα αν αποφασιζόταν η κατασκευή ενός διώροφου υπόγειου πάρκινγκ στον Αστακό (πιστέψτε μας έχουν γίνει και τέτοια έργα), ο ιδιότυπος τρόπος αποτίμησης και αξιολόγησης θα ήταν, μα καλά δεν είναι καλό να μπορεί ο κόσμος, και ιδιαίτερα το καλοκαίρι που υπάρχει πρόβλημα, να βρίσκει και να παρκάρει εύκολα; Σας πειράζει και σας ενοχλεί να λύσουμε το πρόβλημα του παρκαρίσματος;

Και όμως αυτό το έργο θα ήταν ένα έργο που επ' ουδενί δεν θα έπρεπε να γίνει, με σίγουρη αρνητική αξιολόγηση και κάποιοι θα το χαρακτήριζαν λοβιτούρα και λαμογιά για φάγωμα χρημάτων.

Δυστυχώς έχουμε γίνει μάρτυρες κατασκευής πολλών τέτοιων έργων ανά τους Δήμους όλης της Ελλάδας, με πρόχειρες ως ύποπτες αποφάσεις, συνήθως αιρετών και μη ειδικών.

Υπάρχει βέβαια και ενδημεί στους Δήμους και το φαινόμενο των μαύρων έργων, δηλαδή έργων που δεν υπάρχουν πουθενά, χωρίς μελέτες, χωρίς σχετικές άδειες, χωρίς προϋπολογισμούς χωρίς τίποτα. Εκεί με πρόσχημα μία ιδιότυπη εξυπηρέτηση του «τοπικού συμφέροντος και καλού», το οποίο είναι η αλήθεια πείθει την πλειοψηφία των δημοτών, κατασκευάζονται τεχνικά έργα άρπα κόλλα, χωρίς κανόνες, χωρίς κανένα έλεγχο.

Γι αυτή την περίπτωση η άποψη μας είναι ότι μαύρο έργο σημαίνει διακίνηση μαύρων χρημάτων και εκεί μπορεί να γίνει πολύ εύκολα εκτός από το «τοπικό καλό» που διακηρύσσουν οι εμπνευστές του έργου, και οτιδήποτε άλλο.
Η κοινωνία μας θα πρέπει να έχει την καθαρή σκέψη να αποκρούει τέτοιες πρακτικές και να επιζητεί τα τεχνικά έργα να γίνονται ακολουθώντας τις προβλεπόμενες διαδικασίες.