Σπύρος Δημητρίου Ζαβογιάννης: Ο Αλυζαίος Ιστορικός Συγγραφέας.

Του κ. Νίκου Θωμά Νταή.

σ. Συμβολαιογράφου.

Ο δικός μας Αλυζαίος Μυτικιώτης Σπύρος Δημητρίου Ζαβογιάννης είναι ο αθόρυβος μελετητής της Ελληνικής Ιστορίας, Αρχαίας και Νεότερης και ιδιαίτερα της Τοπικής μας Ιστορίας! Ακούραστος, με πάθος, ζήλο και έφεση, φιλίστορας, εραστής και μελετητής της Ιστορίας από τα μαθητικά του χρόνια, ανήσυχο μυαλό, είναι μια κινητή βιβλιοθήκη και έχει να παρουσιάσει μεγάλο συγγραφικό έργο, το οποίο δυστυχώς για λόγους οικονομικούς, δεν έχει τη δυνατότητα να εκδώσει σε βιβλία πολλών σελίδων και τόμων, για να γίνουν κτήμα μεγάλου αναγνωστικού κοινού και για να μάθει την Ιστορία του και ιδιαίτερα εμείς οι Αλυζαίοι (όχι Αλύζιοι, όπως το προφέρουν και το γράφουν μερικοί εσφαλμένα. Όπως π.χ. Αθηναίοι, Θηβαίοι κλπ., όπως μας διδάσκει και ο Αρχαίος Ιστορικός Συγγραφέας Διόδωρος Σικελιώτης).

Ο Σπύρος είναι γόνος της παλιάς ιστορικής οικογένειας των Ζαβογιαννέων που κατέβηκε από τη Ζάβιτσα (σήμερα Αρχοντοχώρι) και γιος του αλήστου μνήμης Τάκη Ζαβογιάννη (Κατραβά το ψευδώνυμο), ενός ευγενέστατου, φιλόξενου, καλοκάγαθου, άριστου οικογενειάρχη, με αρχές και Ελληνοχριστιανικά Ιδεώδη, εστιάτορα, που μας υποδέχονταν με καλοσύνη και μας άνοιγε την όρεξη να καταβροχθίσουμε όλες τις κατσαρόλες του με τα καλομαγειρεμένα φαγητά του.

Αφορμή για να γράψω τις λίγες αυτές γραμμές, πήρα από μια τελευταία καταχώριση του Σπύρου στο διαδίκτυο για την εργασία του ΄΄Πηνελόπη Πριγκίπισσα των Αλυζαίων Βασίλισσα της Ιθάκης΄΄. Δεν χορταίνεις να το διαβάσεις! Αναφωνείς μέσα σου και λες: Τι Ιστορία έχει αυτός ο ευλογημένος τόπος μας!

Η φρόνιμη Πηνελόπη, κόρη του Ικάριου και της Πολυκάστης, είχε αδέλφια τους: 1) Λευκάδιο, από τον οποίο πήρε το όνομά της η Λευκάδα, όπως αναφέρουν ο Γεωγράφος Στράβων (κεφ. 10,45), ο Βυζαντινός Ευστάθιος και η Ομήρου Οδύσσεια (ω 377), 2) Ιφθίμη και 3) Αλυζέα, από τον οποίο πήρε το όνομά της ο Αρχαίος αυτός τόπος μας, ΑΛΥΖΙΑ, που απαριθμούσε τρισμυρίους (30.000) κατοίκους, που λιγόστεψε ο Ρωμαίος Οκταβιανός για την εποίκιση της Νικόπολης, την οποία έχτισε μετά τη Ναυμαχία του Ακτίου το 31 π.Χ. σε ανάμνηση της νίκης του κατά του Αντωνίου και της Κλεοπάτρας.

Η Πριγκίπισσα αυτή των Αλυζαίων παντρεύτηκε τον Οδυσσέα, Πρίγκιπα και μετέπειτα βασιλιά της Ιθάκης, εκπορθητή της Τροίας και έγινε Βασίλισσα της Ιθάκης. Ήταν πρώτη εξαδέλφη της Ωραίας Ελένης, για την αρπαγή της οποίας έγινε ο Τρωικός Πόλεμος. Η Πηνελόπη ήταν πρότυπο γυναικείας αρετής, σωφροσύνης, ηθικής, συζυγικής πίστης και αφοσίωσης.

Αυτές τις αρετές εκτίμησε ο Οδυσσέας, αλλά και ο πατέρας του Λαέρτης, που την ήθελε για νύφη του, που και αυτουνού η μάνα του Χαλκομιδούσα κατάγονταν από την Ακαρνανία. Ήταν λοιπόν συναισθηματικά εξαρτημένος, γιατί γνώριζε τα προτερήματα τούτης της Ακαρνανικής φάρας από πρώτο χέρι.

Από εδώ λοιπόν από την ΄΄Καμιλάφκα΄΄, όλοι οι Αλυζαίοι με πρώτους τον απαρηγόρητο πατέρα της, τη μάνα της, τα αδέλφια της και τις πιστές βάγιες της, που κλαίνε για το φευγιό της Πριγκιποπούλας, ξεκινάνε τα γοργοτάξιδα Βασιλικά καράβια με τα φουσκωμένα πανιά τους, με το νιόνυμφο ζευγάρι για το Βασίλειο της Ιθάκης και χάνονται πέρα από το ακρωτήριο του ΄΄ Τράχυλου΄΄ και σχίζουν την Αλυζιακή θάλασσα.

Το σκοτάδι σε λίγο θα σκεπάσει την πόλη της Αλυζίας!

Πολλά θα μπορούσα να γράψω αντλώντας τα από το ιστορικό αυτό έργο του Σπύρου Ζαβογιάννη και που δεν είναι το μοναδικό. Ευχόμαστε να δουν το φως της δημοσιότητας με την έκδοσή τους σε βιβλία πολλών τόμων.

Ο Σπύρος, όπως μας έχει γνωρίσει, έχει έτοιμες υπό έκδοση τις εξής πνευματικές του εργασίες:

1) ΑΛΥΖΙΑ ΑΡΧΑΙΑ ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ, Τόμοι 3.

2) ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ ΤΗΣ ΑΛΥΖΙΑΣ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΗΣ ΙΘΑΚΗΣ, Τόμοι 5.

3) Η ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΑΛΥΖΑΙΩΝ, Τόμοι 2.

4) ΤΑ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΑΛΥΖΑΙΩΝ ΠΛΑΣΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΚΟΣΜΗΤΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ, Τόμος 1.

5) ΤΑ ΛΟΥΤΡΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΑΛΥΖΙΑΣ:

α) Στη θέση Άγιος Νικόλαος ο Νέος.

β) Στο κτήμα Φλώρου - Κασίτσα - Κατωχωρίτη

γ) Στη θέση Αγία Τριάδα.

δ) Το φράγμα της Αλυζίας, Τόμος 1.

6) Ο ΝΙΚΑΝΔΡΟΣ Ο ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ ΤΟΥ ΑΜΥΝΤΗΡΙΟΥ ΄΄ΚΑΣΤΡΙ΄΄ ΘΥΜΑΤΑΙ (λογοτεχνική παρουσίαση), Τόμοι 2.

7) ΤΑ ΝΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΑΛΥΖΙΑΣ ΚΑΙ Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΝΑΥΠΗΓΙΚΗ ΤΕΧΝΗ ΤΩΝ ΑΛΥΖΑΙΩΝ, Τόμος 1.

8) ΤΟ ΚΥΚΝΕΙΟ ΑΣΜΑ ΤΗΣ ΑΛΥΖΙΑΣ - Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ, Τόμος 1.

9) Ο ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ, Τόμος 1.

Επίσης: 1) Ο ΑΡΧΙΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΤΩΝ ΑΚΑΡΝΑΝΙΚΩΝ ΟΠΛΩΝ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΟΥ ΒΑΡΝΑΚΙΩΤΗΣ, Τόμοι 3, 2) Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΜΥΤΙΚΑ ΑΛΥΖΙΑΚΟΣ, Τόμοι 5.

Ο ίδιος έχει εκδώσει το βιβλίο από 450 σελίδες ΄΄ΔΕΡΒΙΖΑΝΑ - ΚΕΦΑΛΟΧΩΡΙ ΤΗΣ ΛΑΚΑΣ ΣΟΥΛΙΟΥ.

Υπό μελέτη έχει τα εξής έργα:

1) ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗ ΑΡΧΑΙΑ ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΑΛΥΖΙΑΣ.

2) Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΑΛΥΖΙΑΣ: α) Βοτανοθεραπεία, β) Πρακτική Ιατρική και γ) Λουτροθεραπεία. Και όπως λέει ο ίδιος δεν υπάρχει τέλος στη μελέτη της Αλυζίας.

Σκοπός του δημοσιεύματος μου είναι να κινήσω το ενδιαφέρον να ευρεθεί κάποιος φορέας ή ιδιώτης να εκδοθούν σε συγγράμματα - βιβλία οι εργασίες αυτές οι οποίες χρειάστηκαν κόπο και μόχθο για να ερευνηθούν και να γραφούν. Τα στοιχεία αυτά αφορούν την Τοπική μας Ιστορία. Πρέπει να μείνουν για να τα διαβάζουμε και να διδαχθούμε και εμείς και οι επερχόμενες γενιές την Ιστορία μας. Έπειτα το γραπτά μένουν. SCRIPTA MANENT, λένε οι Λατίνοι. 

Μύτικας Αιτ/νίας 15/4/2016

Νίκος Θ. Νταής