Γράφει ο Νίκος Ζαρκαδούλας.
- Εσύ ήρθες απο την Πολωνία για μια μέρα μόνο; - Ναι!
-Να πας να κοιτάξεις τα ούρα σου!!
Σου λέει ο άνθρωπος: δεν μπορεί, κάτι πίνει, μια εξέταση ούρων θα το δείξει!
Η στιχομυθία έγινε στις 13 του Μάρτη πριν την συνάντηση για την παράνομη επέκταση των ιχθυοτροφείων. Ευχαριστώ τον κ. Μπαμπούρη για το αστείο που στάθηκε αφορμή να αριθμήσω δυό - τρείς από τους πολλούς λόγους - Γιατί.
Το πρώτο Γιατί είναι προσωπικό, και αν πολλοί αισθάνονται ότι είναι και δικό τους τότε φαίνεται ότι «πίνουμε απ’ την ίδιο παγούρι». Μας δένει το κοινό βίωμα της φυγής από το μέρος που μεγαλώσαμε. Μας δένει το όνειρο της επιστροφής, η ανάμνηση της καθαρής θάλασσας, τότε που βουτούσαμε να πιάσουμε πάτο στο μόλο ή στο φάρο και βλέποντας σήμερα τη λαίλαπα απαντάμε: Γιατί αν περάσει ο σχεδιασμός που ετοιμάστηκε για μας χωρίς εμάς, το όνειρο θα χαθεί για πάντα!
Το δεύτερο Γιατί, μου το προξένησε ο πιο εντυπωσιακός λόγος της ημερίδας, ο πιο εκωφαντικός, εκείνος ο λόγος που έσπαγε τύμπανα, και που δεν είναι αλλος παρά: Η σιωπή των εκλεγμένων βουλευτών στο νομό μας. Όλοι πλην του κ Παπαναστάση επέλεξαν την απουσία. Τάχθηκαν σιωπηλά με την αδικία, δεν τόλμησαν να εμφανιστούν. Για την ιστορία να πω ότι ένας εξ αυτών (ο κ. Λιβανός) εκδήλωσε επιθυμία παρέμβασης και ανέκρουσε πρύμναν όταν του ζητήθηκε να δεχτεί ερωτήσεις από το κοινό.
Αυτοί οι δημόσιοι άνδρες, που πήραν το αξίωμα με τη δική μας στήριξη δεν δέχονται διάλογο. Ακόμα και αν δεν αλλάζω ιδεολογία, έχω ευθύνη επιλογής των εκπροσώπων ΜΟΥ! Όσοι από μας ζυμώθηκαν σε κείνο το αμόνι των αρχών που λέγονται κοινωνική και πολιτική εντιμότητα, διάλογος και δικαιοσύνη ενώνουμε τη φωνή μας με κείνη τη φράση του Αλέξη (του κ. Φραίμη, προς αποφυγή παρεξηγήσεων) που λέει: Γιατί ο τόπος μου είναι πάνω από το κόμμα μου!
Τέλος ο τρίτος λόγος, το τρίτο Γιατί, έχει να κάνει με τον οικονομικό μαρασμό, την πληθυσμιακή συρρίκνωση και τον ξεριζωμό, τέτοιον που δεν πρέπει να έζησε ο τόπος ούτε στην κατοχή, αλλά και μετά απο αυτή. Κάνουν λάθος όσοι νομίζουν ότι εξάγουμε μόνο ψάρια: Παιδιά εξάγουμε… ναι κύριοι δεν κάνουμε εξαγωγή ψαριών κάνουμε εξαγωγή παιδιών!!! Μέτρησαμε προχθές το βράδυ 65 περίπου παιδιά ηλικίας 25-35 ετών που πήραν τον ίδιο δρόμο τα τελευταία 3-4 χρόνια και έφυγαν, κυρίως στη Γερμανία.
Το τραγικό είναι ότι στην πλειοψηφία τους δεν έχουν ειδίκευση και προκειμένου να γίνουν εργάτες στα ιχθυοτροφεία προτίμησαν τη Γερμανία. Όλοι τους από τον Αστακό και τα γύρω χωριά. Το αναφέρω αυτό καθώς φαντάζομαι οτι ο αριθμός είναι συνολικά πολύ μεγαλύτερος για το Δήμο, να λοιπόν γιατί: Γιατί γινόμαστε «πρόσφυγες» σε καιρούς ειρήνης!
Όσοι ζούμε με το όνειρο της επιστροφής, όσοι γοητευόσαστε από τις έννοιες όπως δικαιοσύνη, διάλογος, δημοκρατία, εντιμότητα πρέπει να σταθούμε δίπλα στην επιτροπή και σε όλους όσους τη στηρίζουν, να συμμετέχουμε στον αγώνα που δίνουν, δεν είναι δικός τους, δεν είναι προσωπικός, ο τόπος ανήκει σε όλους μας και εμείς του ανήκουμε! Ναι καλά λέω: του ανήκουμε, γιατί όπου και αν πάμε και αν σταθούμε δεν θα πάψουμε να είμαστε Ξηρομερίτες, Καλαμισιανοί, Καστιώτες, Ποριανοί και ότι άλλο μπήκε στο στόχο! Γιατί ο τόπος μας είναι η ταυτότητας μας, αυτό δεν αλλάζει ακόμα και αν το θέλουμε!
ΥΓ: Το μέρος που ζω αλλά και η δουλειά μου, στάθηκαν αφορμή να να δω Ουκρανούς να τραβάνε οικειοθελώς τον αντίθετο δρόμο από κείνον που πήραν οι γυναίκες και τα παιδιά τους, τον δρόμο της επιστροφής για το Σπίτι. Ανεξάρτητα του αν κάποιος τίθεται υπέρ η κατά της εισβολής στη χώρα τους, αυτούς τους Άνδρες τους «ζήλεψα»! Κάποιοι θα θεωρήσουν τον παραλληλισμό υπερβολή - σίγουρα δεν μπαίνουν στο ίδιο καντάρι - όμως όταν ο τόπος μας βάλλεται, το χρέος να γυρίζουμε να τον υπερασπιζόμαστε είναι το ίδιο!
Νίκος Ζαρκαδούλας
Ένας πολίτης - μέλος της επιτροπής, που αγωνίζεται για μια δίκαιη χωροθέτηση.
καλά οι δύο Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Αιτωλοακαρνανιας, ακόμα κανουν τους .....προοδευτικούς ?
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλά οι δύο Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Αιτωλοακαρνανιας, ακόμα κανουν τους ανήξερους ?
ΑπάντησηΔιαγραφήή κάνουν τους ...κινέζους.
ΑπάντησηΔιαγραφή