Πηγή: https://www.euro2day.gr
Της Αλεξάνδρας Γκίτση
alexgkitsi@yahoo.gr
Δημοσιεύθηκε: 18 Μαΐου 2023 - 07:42
Στις τράπεζες, για αναδιάρθρωση των δανείων της και παροχή νέας χρηματοδότησης ως κεφάλαιο κίνησης, έχει προσφύγει η Avramar, υποστηρίζουν μιλώντας στο Euro2day.gr τραπεζικές πηγές.
Στη συνάντηση που είχαν οι δύο πλευρές στα τέλη της περασμένης εβδομάδας, η εταιρεία αιτήθηκε αλλαγή των όρων των δανείων που έχει συνάψει με τις ελληνικές τράπεζες με επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής τους. Επίσης ζήτησε την παροχή νέου δανείου ύψους 50 εκατ. ευρώ διότι, όπως ειπώθηκε στη συνάντηση οι μέτοχοί της δεν προτίθενται να εισφέρουν νέα κεφάλαια.
Από τα 400 εκατ. ευρώ «άνοιγμα» που έχει σήμερα η Avramar, η οποία σχηματίστηκε προ διετίας από την ένωση του ομίλου Ανδρομέδα και των εταιρειών Νηρέας, Σελόντα και Περσεύς, τη μεγαλύτερη έκθεση άνω των 300 εκατ. ευρώ έχουν τα εγχώρια πιστωτικά ιδρύματα.
Τη διαπραγμάτευση με τις τράπεζες από την πλευρά της Avramar, που ελέγχεται από το κρατικό επενδυτικό ταμείο του Άμπου Ντάμπι Mubadala και το αμερικανικό fund Amerra Capital Management, την έχουν αναλάβει η Houlihan Lokey και η ΑΧΙΑ.
Η είδηση περί ύπαρξης προβλημάτων στην Avramar, η έδρα της οποίας βρίσκεται στην Ισπανία παρά το γεγονός ότι ο μεγαλύτερος όγκος παραγωγής είναι στην Ελλάδα, κυκλοφόρησε στον Ισπανικό τύπο και συγκεκριμένα στην el confidencial στις 11 Απριλίου. Πληροφορίες που διέψευσε με δηλώσεις του στο IntraFish ο διευθύνων σύμβουλος της Avramar Thor Talseth στις 13 Απριλίου. Όπως υποστήριξε «δεν γίνονται συζητήσεις με καμία τράπεζα», ενώ δήλωσε ότι το άνοιγμα προς τις τράπεζες είναι κάτω από 400 εκατ. ευρώ και σχετίζεται κυρίως με τις συμφωνίες αποπληρωμής των δανείων που κληρονόμησε από τις Ανδρομέδα, Νηρεύς, Σελόντα και Περσεύς που συγχωνεύθηκαν για να σχηματίσουν την Avramar.
Σήμερα η εταιρεία παράγει ετησίως περισσότερους από 70.000 τόνους ψαριών μεσογειακής ιχθυοκαλλιέργειας (τσιπούρα και λαβράκι) και είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός στην Ελλάδα. Το γεγονός σε συνδυασμό με τις πληροφορίες που θέλουν την εταιρεία να πιέζεται έχει θορυβήσει την αγορά και τις εταιρείες με τις οποίες συνεργάζεται.
Αυτά έχουμε:
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπουσία του Θαλάσσιου Χωραταξικού Σχεδιασμού, που είναι ευρωπαϊκή υποχρέωση της χώρας μας και από 31 Μαρτίου 2021 είμαστε εκτός προθεσμίας υλοποίησης του. 'Ετσι δεν λαμβάνεται υπόψη η διάδραση/αλληλεπίδραση γης-θάλασσας και για τον παράκτιο χώρο δεν λαμβάνεται υπόψη η «Ολοκληρωμένη διαχείριση Παράκτιας Ζώνης» (ICZM), που αποτελεί «κοινοτικό κεκτημένο».
Απουσία του Γενικού Χωροταξικού Σχεδιασμού, ο οποίος πρέπει να προηγείται από τα επιμέρους ειδικά χωροταξικά.
Επιμονή σε ένα ειδικό χωροταξικό πλαίσιο υδατοκαλλιεργειών, το οποίο θεσπίστηκε το 2011, πάσχει πολλαπλώς και ήδη θα έπρεπε να είχε αναθεωρηθεί, με εκπόνησή του από την Ελληνική Πολιτεία και όχι από τους ιχθυοκαλλιεργητές (όπως το προηγούμενο) και με συμμετοχή και δεσμευτική γνώμη της τοπικής αυτοδιοίκησης Α' και Β' βαθμού.
Μία σοβαρή υποβάθμιση των περιοχών Natura, που σε άλλες χώρες προστατεύονται και η διατήρηση τους σε καλή κατάσταση φέρνει πλούτο και πρόσφατη καταδίκη της χώρας μας (Δεκέμβριος 2020), όχι κατόπιν καταγγελιών, αλλά απ' ευθείας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Μία σοβαρή επιβάρυνση του θαλάσσιου περιβάλλοντος, όπως αυτή εντοπίζεται από ένα αναγνωρισμένο και αξιόπιστο φορέα, όπως το Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας ''Αρχιπέλαγος'', σύμβουλο της Ελληνικής Πολιτείας και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για θέματα θαλασσίου περιβάλλοντος, και όπως σαφώς καταδεικνύουν δεδομένα που φιλοξενούνται σε Ανοικτές Ευρωπαϊκές Βάσεις Δεδομένων.
Ένα λαθεμένο εδώ και πολλά χρόνια ακολουθούμενο μοντέλο ιχθυοκαλλιέργειας, όπου επιλέγουμε να χωροθετούμε τις μονάδες κοντά στις ακτές, σε πανέμορφους φυσικούς κόλπους, κοντά σε παραλίες, σε ρηχά νερά, με αποτέλεσμα μεγάλες θνησιμότητες και χρήση αντιβιοτικών, χαμηλής ποιότητας προϊόντα που πωλούνται σε τιμές κάτω του κόστους, με αποτέλεσμα μη βιώσιμες επιχειρήσεις που ουσιαστικά δεν παράγουν ένα προϊόν υψηλής διατροφικής αξίας, αλλά παράγουν αγοροπωλησίες μετοχών, κόκκινα δάνεια, χρεοκοπίες και συχνές αλλαγές ιδιοκτητών.
Απουσία μιας Π.Ο.Α.Υ. με συγκεντρωτική λογική σε ένα ενιαίο ευρύτερο θαλάσσιο χώρο, με απομάκρυνση από τις ακτές όπως είναι και η τάση παγκόσμια, σε πιο βαθιά νερά με ισχυρά ρεύματα και συνεχή ανανέωση των νερών, ώστε να παραχθεί ένα προϊόν υψηλής διατροφικής αξίας, που θα πουλιέται σε τιμή με εύλογο περιθώριο κέρδους.