ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΑΠΕΙΛΕΙΤΑΙ με ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ
το μικρό ΝΗΣΙ του ΠΟΡΟΥ,
εάν οι ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΕΣ ΙΧΘΥΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ
πάρουν το Πράσινο Φως
Ο ειδυλλιακός Πόρος απειλείται από Βιομηχανικές Ιχθυοκαλλιέργειες: Το σχέδιο θα επιτρέψει στις ιχθυοκαλλιέργειες να καταλάβουν το ¼ των ακτών και της στεριάς του, συμπεριλαμβανομένων ζωνών με αρχαιολογικούς θησαυρούς, και θα θέσει σε κίνδυνο τη Θαλάσσια Ζωή και τα Νοικοκυριά που βασίζονται στον τουρισμό.
Κίνδυνο αντιμετωπίζουν τα άγρια ψάρια, η απειλούμενη Μεσογειακή Φώκια και τα λιβάδια Ποσειδωνίας από τους προβλεπόμενους 16 τόνους την ημέρα αποβλήτων τροφής και περιττωμάτων - ΑΝ υπογράψει η Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
«Η επέκταση των ιχθυοτροφείων θα ήταν καταστροφική για τους ανθρώπους και την άγρια ζωή του Πόρου. Λέμε ΟΧΙ και καλούμε και άλλους να μας βοηθήσουν να σταματήσουμε αυτό το σχέδιο».
1 Ιουνίου 2023 [ΛΟΝΔΙΝΟ]: Μια παγκόσμια εκστρατεία ξεκινά για να αποτρέψει καταστροφικό περιβαλλοντικό αντίκτυπο στο μικρό νησί του Πόρου, ΑΝ η ελληνική κυβέρνηση δώσει το πράσινο φως για μια τεράστια επέκταση των υφιστάμενων ιχθυοκαλλιεργειών. Η εκστρατεία έχει ως ημερομηνία έναρξης την Παγκόσμια Ημέρα Ωκεανών, 8η Ιουνίου, για να αποτραπεί το σχέδιο πολλών εκατομμυρίων δολαρίων για την επέκταση κατά 28 φορές του μεγέθους τεσσάρων υφιστάμενων ιχθυοτροφείων στον Πόρο, το ειδυλλιακό νησί με το αρχαιολογικό ενδιαφέρον, τα πευκοδάση και την παρθένα ακτογραμμή, μια ώρα με το ταχύπλοο από την Αθήνα.
Η σχεδιαζόμενη ιχθυοκαλλιέργεια θα καταλάμβανε το ένα τέταρτο των ακτών του Πόρου, με την πλούσια βιοποικιλότητα, και της στεριάς του, για να αυξήσει την παραγωγή ψαριών κατά 8 φορές σε πέντε χρόνια. Το σχέδιο συναντά τη συντριπτική αντίδραση της τοπικής αυτοδιοίκησης, που εκπροσωπεί τους 3.500 κατοίκους του νησιού, οι οποίοι φοβούνται για τα μέσα βιοπορισμού τους, που βασίζονται στον τουρισμό, και για το περιβάλλον τους. Ο Ανδρέας Καΐκας, μέλος της τοπικής τουριστικής επιτροπής, εξηγεί: «Όταν το θαλάσσιο περιβάλλον υποβαθμίζεται και στο ένα τέταρτο του νησιού που είναι πευκόφυτο επιτρέπεται η βιομηχανική ιχθυοκαλλιέργεια, οι τουρίστες αναπόφευκτα θα σταματήσουν να έρχονται για να απολαύσουν το καθαρό νερό και το πευκοδάσος. Το 80% των κατοίκων, που εργάζεται τώρα στον τουρισμό, θα πρέπει να στραφεί σε άλλες δουλειές, κάτι που δυστυχώς δεν αποτελεί επιλογή για το νησί».
Το σχέδιο για τον Πόρο αποτελεί μέρος του ευρύτερου σχεδίου της ελληνικής κυβέρνησης, το οποίο καθορίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του 2010, για την αύξηση της παραγωγής σε 25 Περιοχές Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών (ΠΟΑΥ). Είναι άγνωστο πότε η ελληνική κυβέρνηση θα λάβει την τελική της απόφαση για το σχέδιο του Πόρου, αλλά το πράσινο φως δόθηκε νωρίτερα φέτος για την ΠΟΑΥ Εχινάδων-Αιτωλοακαρνανίας, όπου ο δήμος Ξηρομέρου αντιτασσόταν επίσης σθεναρά στις ιχθυοκαλλιέργειες. Η ομόφωνη αντίθεση του Πόρου αγνοήθηκε από το Υπουργείο Περιβάλλοντος, γεγονός που, μαζί με τις αόριστες απαντήσεις στα αιτήματα για την αφαίρεση του Πόρου από το σχέδιο των ΠΟΑΥ, οδήγησε σε μια εις βάθος συλλογή ερευνών από δύο μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς, το Ίδρυμα Rauch και το πολιτιστικό και εκπαιδευτικό κέντρο Καθετή. Η έρευνά τους παρουσιάζεται αναλυτικά στη συνέχεια.
ΟΙ ΝΕΚΡΕΣ ΖΩΝΕΣ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΙΧΘΥΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ.
Οι ιχθυοκαλλιέργειες θεωρούνται από πολλούς ως λύση για τη σίτιση του αυξανόμενου πληθυσμού του πλανήτη με «καθαρή πρωτεΐνη». Η αξία της παγκόσμιας αγοράς ιχθυοκαλλιέργειας ανήλθε σε 259,13 δισ. δολάρια το 2020 και αναμένεται να φτάσει τα 359,92 δισ. δολάρια μέχρι το 2026. Ωστόσο, οι ιχθυοκαλλιέργειες είναι καλά τεκμηριωμένο ότι έχουν άμεσες, καθώς και έμμεσες, αρνητικές επιπτώσεις στη θαλάσσια ζωή, ιδίως σε εύθραυστα οικοσυστήματα με βιοποικιλότητα, όπως η ακτογραμμή του Πόρου, που φιλοξενεί λιβάδια Ποσειδωνίας (θαλάσσιο χορτάρι), έναν σημαντικό θαλάσσιο βιότοπο, και την απειλούμενη μεσογειακή φώκια, ένα είδος τόσο σπάνιο που περιλαμβάνεται στον κόκκινο κατάλογο της IUCN, με λιγότερες από 700 ζωντανές σήμερα. Επιπλέον, η σχεδιαζόμενη επέκταση θα τοποθετούσε δίχτυα ανησυχητικά κοντά στην ακτή. Ενώ στην Ισπανία και την Ιταλία τα ιχθυοτροφεία κατασκευάζονται κατά κανόνα μίλια μακριά από την ακτή, στην ανοιχτή θάλασσα, εκτιθέμενα στα ρεύματα και τις καταιγίδες, στην Ελλάδα τα περισσότερα ιχθυοτροφεία βρίσκονται μόλις 50-200 μέτρα μακριά από την ακτή, σε κλειστές περιοχές με ασθενή ρεύματα. Μια τέτοια εγγύτητα είναι επιθυμητή για τους ιδιοκτήτες των πάρκων, καθώς μειώνει το κόστος μεταφοράς και άλλα έξοδα και μειώνει τους κινδύνους που συνδέονται με τα ρεύματα και τις καταιγίδες, αλλά μειώνει επίσης τη σημαντική ανακυκλοφορία του νερού και είναι καταστροφική για τον βυθό.
ΝΕΟ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΗ ΖΗΜΙΑ ΣΤΟ ΒΥΘΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΑΡΧΟΥΣΑ ΙΧΘΥΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ.
Οι μικρές ιχθυοκαλλιέργειες στον Πόρο σήμερα παράγουν μια ήδη ακραία ποσότητα 1.100 τόνων ψαριών ετησίως, την οποία η ιδιοκτήτρια Avramar σχεδιάζει να αυξήσει σε 8.831 τόνους σε 5 χρόνια. Αυτό θα απαιτεί τεράστιες ποσότητες ιχθυοτροφής, δεδομένου ότι για την παραγωγή 1.000 τόνων ψαριών απαιτούνται 2.000 τόνοι τροφής. Δυστυχώς, «το 10-20% της τροφής χάνεται στο περιβάλλον», σύμφωνα με τον Miguel Rodilla, του Πολυτεχνείου της Βαλένθια. Αυτή η χαμένη τροφή, συν τα περιττώματα και τα νεκρά ψάρια, έχουν ως αποτέλεσμα τεράστιες ποσότητες επιβλαβών αποβλήτων. Σύμφωνα με τις μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων που παρήγγειλε η Avramar, τουλάχιστον 16 τόνοι περιττωμάτων και μη φαγωμένης τροφής θα εκλύονται από τα δίχτυα κάθε μέρα: όσο τα λύματα μιας πόλης άνω των 33.500 κατοίκων, πάνω από δέκα φορές μεγαλύτερης από τον Πόρο, σύμφωνα με τον Δήμο Πόρου.
Επιστήμονες εκτιμούν ότι για κάθε 100 τόνους ψαριών που παράγονται, απελευθερώνονται στη θάλασσα 9 τόνοι ρυπογόνων νιτρικών. Αυτή η συσσώρευση συμπυκνωμένων, πλούσιων σε άζωτο αποβλήτων προκαλεί ευτροφισμό, εξαιτίας του οποίου τα θαλάσσια είδη στερούνται οξυγόνο, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται «νεκρές ζώνες» γύρω από τα ιχθυοτροφεία. Ένα νέο 8λεπτο ντοκιμαντέρ του δημοσιογράφου Francesco De Augustinis συγκρίνει τον νεκρό βυθό κοντά στην υπάρχουσα ιχθυοκαλλιέργεια με τον πλούσιο σε βιοποικιλότητα βυθό αλλού στο νησί. Η ταινία περιλαμβάνει συνεντεύξεις με ειδικούς και κατοίκους του Πόρου. Θα προβληθεί στο δημοτικό κτίριο Συγγρού, στον Πόρο, στις 6 μ.μ. της 8ης Ιουνίου, Παγκόσμιας Ημέρα Ωκεανών.
ΚΑΡΚΙΝΟΓΟΝΟΣ ΦΟΡΜΑΛΔΕΫΔΗ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΙΚΗ ΡΥΠΑΝΣΗ.
Άλλα καλά τεκμηριωμένα προβλήματα με τα ψάρια εντατικής εκτροφής περιλαμβάνουν ασθένειες και παράσιτα που μπορούν να μεταδοθούν από τα αιχμάλωτα ψάρια στα άγρια. Ερωτήματα περιβάλλουν την ποσότητα των αντιβιοτικών που χρησιμοποιούνται για την καταστολή των ασθενειών. Για τον έλεγχο της ανάπτυξης των παρασίτων χρησιμοποιείται ευρέως η φορμαλδεΰδη, η οποία δεν είναι καρκινογόνος για τα ψάρια, αλλά είναι για τον άνθρωπο. Οι ανησυχίες σχετικά με τη χρήση της αυξάνονται λόγω ισχυρισμών από πληροφοριοδότες για τακτική υπερβολική χρήση φορμαλδεΰδης σε υπερπλήρεις κλωβούς, όπου πολλαπλασιάζονται οι ασθένειες και τα παράσιτα. Οι φόβοι αυτοί είναι κατανοητοί, δεδομένου ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση θα αποκλειστεί από την εποπτεία της επέκτασης της ιχθυοκαλλιέργειας.
Σε αυτές τις απειλές προστίθεται η ρύπανση από μικροπλαστικά, που προκύπτει από τη σταδιακή διάβρωση των υποδομών της ιχθυοκαλλιέργειας, για να μην αναφέρουμε τα απόβλητα που απορρίπτονται με λάθος τρόπο. Το γνωστό ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους Seaspiracy αναφέρει τη βιομηχανική αλιεία ως την κορυφαία πηγή πλαστικών αποβλήτων στους ωκεανούς. Το θέμα αυτό έχει τεκμηριωθεί καλά στην Ελλάδα από τη ΜΚΟ Ozon, με έδρα τον Σαρωνικό κόλπο, η οποία παρακολουθεί τα πλαστικά απορρίμματα από τις ιχθυοκαλλιέργειες.
ΚΑΘΑΡΗ ΖΗΜΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΡΟ.
Το σχέδιο για τον Πόρο έχει προκαλέσει φόβους για μια «καθαρή ζημία», δεδομένων όλων όσων θα στερηθεί το νησί σε σχέση με το όφελος που θα έχει. Το 2020, το σύνολο των 989 ιχθυοκαλλιεργειών της Ελλάδας απασχολούσε μόνο 3.900 άτομα, είτε σε μόνιμη είτε σε εποχιακή βάση. Αυτό σημαίνει κατά μέσο όρο 3,9 άτομα ανά ιχθυοκαλλιέργεια, με βάση τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα ο κλάδος. Η Κατερίνα Σακελλίου είναι ιδιοκτήτρια του Odyssey Farm στον Πόρο, ενός οικολογικού eco-glamping με επίκεντρο την αειφορία, με σκηνές υψηλών προδιαγραφών και πέτρινα σπίτια δίπλα στη θάλασσα. Η ίδια λέει: «Θυμάμαι ότι μας έλεγαν ότι οι ιχθυοκαλλιέργειες θα έδιναν πολλή δουλειά και θα δημιουργούσαν οικονομικά οφέλη για όλους… Ο χρόνος έδειξε ότι τα σημερινά ιχθυοτροφεία απασχολούν πολύ λίγους ντόπιους και στην πραγματικότητα έχουν προκαλέσει μόνο μόλυνση και ζημιά στο περιβάλλον».
Ο Τάσος Λαδάς, πρόεδρος του Αλιευτικού Συλλόγου Επαγγελματιών Αλιέων Τροιζηνίας-Μεθάνων, πηγαίνει τουρίστες να επισκεφθούν το νησί το καλοκαίρι, όταν δεν ψαρεύει. Περιγράφει τις υπάρχουσες ιχθυοκαλλιέργειες: «Καταλαμβάνουν περιοχές της θάλασσας, των κόλπων μας και άλλων σημείων αυτής της πανέμορφης περιοχής, τις οποίες δεν μπορούμε στη συνέχεια να χρησιμοποιήσουμε ως λιμάνια για σκάφη, για κολύμπι ή απλά για την απόλαυση και την αναψυχή των τουριστών».
ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΥΡΕΤΟ ΤΟΥ ΓΑΛΑΖΙΟΥ ΣΤΟΝ «ΠΥΡΕΤΟ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΥ».
Παρά τις έντονες διαμαρτυρίες στη Δυτική Ελλάδα, η Κυβέρνηση ενέκρινε το σχέδιο στις αρχές του 2023, και τώρα δέχεται πιέσεις από την εταιρεία ιχθυοκαλλιεργειών Avramar να το εφαρμόσει για τις 25 ΠΟΑΥ. Μέχρι στιγμής έχουν εγκριθεί ιχθυοτροφεία σε 8 από αυτές τις 25 περιοχές. Η Ελλάδα θα εισπράξει 364 εκατ. ευρώ από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας, Αλιείας και Υδατοκαλλιέργειας 2021-2027, το 25% των οποίων θα επενδυθεί στην υδατοκαλλιέργεια, δεδομένου ότι η Ε.Ε. θεωρεί την υδατοκαλλιέργεια μια στρατηγική για ένα πιο βιώσιμο σύστημα διατροφής. Αυτά τα κονδύλια, σύμφωνα με τον Virginijus Sinkevičius, επίτροπο της ΕΕ για το Περιβάλλον, τους Ωκεανούς και την Αλιεία, θα «στηρίξει την πράσινη και ψηφιακή μετάβαση της Ελλάδας».
Σε συνέδριο τον Απρίλιο του 2022, ο Απόστολος Τουραλίας, πρόεδρος της Ελληνικής Οργάνωσης Παραγωγών Υδατοκαλλιέργειας και διευθυντής της Avramar Greece, δήλωσε: ««Δεν υπάρχει δυνατότητα ανάπτυξης αν παραμείνουμε σε παραγωγή 130.000 τόνων... Ο σχεδιασμός πρέπει να ολοκληρωθεί. Και αυτό πρέπει να γίνει τώρα". Ο διευθύνων σύμβουλος της Avramar Thor Arne Talseth πρόσθεσε: «Για να στηριχθούν οι επενδύσεις μας και η μελλοντική μας ανάπτυξη σε σχέση με τον σημαντικό ανταγωνισμό από την Τουρκία… είναι απαραίτητο να εφαρμοστεί… η ΠΟΑΥ».
Αλλά γιατί η βιασύνη; Την τελευταία δεκαετία, ξένα ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια εξαγόρασαν διάφορες ελληνικές εταιρείες ιχθυοκαλλιεργειών, που αντιμετώπιζαν οικονομικές δυσκολίες. Μεταξύ αυτών των κεφαλαίων είναι και η Avramar, η κορυφαία παραγωγός λαβρακιού και τσιπούρας εκτροφής στην Ευρώπη, η οποία κατέχει το 70% της ελληνικής παραγωγής εκτρεφόμενων ψαριών. Η Avramar ανήκει σε δύο ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια, την Amerra Capital Management (στη Νέα Υόρκη) και τη Mubadala (κρατικό επενδυτικό κεφάλαιο των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων). Οι εταιρείες αυτές επιδιώκουν να πάρουν γρήγορα τις αποδόσεις της επένδυσής τους, προτού το κόστος, όπως για τις ιχθυοτροφές, αυξηθεί περαιτέρω. Ο Devlin Kuyek, συντάκτης μιας έκθεσης της ισπανικής ΜΚΟ Grain, εξηγεί: «Προσβλέπουν σε κέρδος όταν αποχωρήσουν, οπότε θέλουν να διασφαλίσουν ότι θα παράγουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερες ποσότητες [ψαριών]. Τι σημαίνει αυτό για το περιβάλλον ή τον αντίκτυπο στην απασχόληση σε άλλες τοπικές βιομηχανίες, αυτό δεν είναι κάτι που τους ενδιαφέρει".
Η Ανθή Γιαννούλου, δικηγόρος με ειδίκευση στο ναυτικό και περιβαλλοντικό δίκαιο, προσθέτει: «Πολλές από τις ιχθυοκαλλιέργειες στην Ελλάδα επεκτείνονται σε περιοχές πολύ σημαντικές για τη βιοποικιλότητα, που προστατεύονται από Ευρωπαϊκές Οδηγίες και Διεθνείς Συμβάσεις, όπως θέσεις Natura 2000 και περιοχές υπό προστασία ACCOBAMS. Ακόμα και σε αυτές τις περιοχές, η επέκταση προχωρά χωρίς τις νομίμως απαιτούμενες μελέτες που να αποδεικνύουν ότι η φέρουσα ικανότητα του οικοσυστήματος προφυλάσσεται. Η συντριπτική πλειοψηφία των μελετών είναι είτε ελλιπείς είτε ασαφείς, και είναι σαφώς υπέρ των ιχθυοκαλλιεργειών. Σχεδόν ποτέ δεν απορρίπτονται τα σχέδια για τις ΠΟΑΥ. Επιπλέον, σε πολλές περιπτώσεις, οι ίδιοι άνθρωποι που διεξάγουν τις μελέτες τρέχουν και επωφελούνται από τις αναπτύξεις -ενεργούν ταυτόχρονα ως «λαθροθήρας και θηροφύλακας» την ίδια στιγμή.
Συνοψίζοντας τα επιχειρήματα κατά της επέκτασης, ο Βασίλης Σούλας από την Επιτροπή Αγώνα του Δήμου Ξηρομέρου Αιτ/νίας, Καλάμου-Καστού Λευκάδας σημειώνει: «Οφείλουμε να υπερασπιστούμε τον τόπο μας και το περιβάλλον, γιατί δεν μας ανήκει, αλλά το έχουμε δανειστεί από τις επόμενες γενιές».
ΜΙΑ ΕΠΑΝΕΞΕΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΙΧΘΥΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ.
Το 2021, η ελληνική ετήσια παραγωγή ψαριών μεσογειακής ιχθυοκαλλιέργειας έφτασε τους 131.000 τόνους, με εκτιμώμενη αξία 636 εκατ. ευρώ -το 96% ήταν τσιπούρα και λαβράκι. Ωστόσο, το Seafood Watch του Monterey Bay Aquarium με έδρα τις ΗΠΑ αναφέρει ότι το ευρωπαϊκό λαβράκι που εκτρέφεται σε θαλάσσιους διχτυοκλωβούς στην Ελλάδα βρίσκεται στη λίστα των ψαριών που πρέπει να αποφεύγονται, αναδεικνύοντας την υποκρισία των εταιρειών ιχθυοκαλλιεργειών, που επικαλούνται ότι οι ιχθυοκλωβοί τους είναι «η βιώσιμη λύση» για την παγκόσμια ζήτηση ψαριών. Σκεφτείτε ότι, παγκοσμίως, το 20% των θαλασσινών χρησιμοποιείται για τη διατροφή των ψαριών εκτροφής και ότι στις φάρμες σολομού χρειάζονται 440 ψάρια που αλιεύονται στη φύση για να ταΐσουν έναν μόνο σολομό εκτροφής. Ενώ οι προσπάθειες κινούνται προς υψηλότερη περιεκτικότητα σε συστατικά που δεν περιέχουν ψάρια (π.χ. φύκια ή πρωτεΐνες εντόμων), τα είδη που εκτρέφονται στον Πόρο είναι σαρκοφάγα είδη λαβρακιού και τσιπούρας, που απαιτούν κάποια περιεκτικότητα σε ψάρι.
Πέρα από τις τεχνικές λεπτομέρειες, τίθενται σοβαρά ερωτήματα σχετικά με τις ηθικές καθώς και τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της μετατροπής των μικρών πελαγικών ψαριών σε ιχθυάλευρα σε χώρες όπως η Σενεγάλη για τη μεταφορά τους σε ιχθυοτροφεία που τροφοδοτούν τους Ευρωπαίους καταναλωτές, που απαιτούν ένα «ολόκληρο» λαβράκι ή μια «ολόκληρη» τσιπούρα στο πιάτο τους. Υπολογίζεται ότι 33 εκατομμύρια άνθρωποι στη Δυτική Αφρική θα μπορούσαν να τρέφονται κάθε χρόνο με τον 0,5 εκατομμύριο τόνους ψαριών που εξάγονται και μετατρέπονται σε FMFO (ιχθυάλευρο + ιχθυέλαιο), σύμφωνα με την Greenpeace Africa και το Changing Markets Foundation.
ΜΠΟΡΟΥΝ ΠΟΤΕ ΟΙ ΙΧΘΥΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ «ΑΕΙΦΟΡΕΣ»;
Η παγκόσμια ζήτηση για θαλασσινά αυξάνεται εκθετικά, ωστόσο οι βέλτιστες πρακτικές και οι κατευθυντήριες γραμμές για τη βιώσιμη υδατοκαλλιέργεια εξακολουθούν να καθορίζονται. Εντωμεταξύ, το προφητικό ερώτημα παραμένει: Θα επέμενε ένας καταναλωτής στην Ιταλία ή την Ισπανία να τρώει τσιπούρα ή λαβράκι αν γνώριζε τον αντίκτυπο που έχει η επιλογή του σε ζωές και περιουσίες, για να μην αναφέρουμε την άγρια ζωή; Σύμφωνα με τα λόγια της Φαίης Ορφανίδου, η οποία διευθύνει την Καθετή, ένα μη κερδοσκοπικό πολιτιστικό κέντρο στο νησί, «Η οικογένειά μου ζει σε αυτό το νησί πάνω από διακόσια χρόνια. Αλλά από το 2020 έπρεπε να ερευνήσω τις δυνάμεις που κρύβονται πίσω από αυτή τη σχεδιαζόμενη εκβιομηχάνιση της ιχθυοκαλλιέργειας στον Πόρο. Δεν μπορούμε να παρακολουθούμε αυτό το σχέδιο να προχωράει χωρίς αντίδραση. Το ίδιο άδικο σενάριο εκτυλίσσεται σε όλον τον κόσμο. Στεκόμαστε στο πλευρό άλλων που μοιράζονται την αποστολή μας και καλούμε ανθρώπους όλων των ηλικιών, παντού, να μας βοηθήσουν να σώσουμε τον Πόρο. Αυτό που μας έχουν υποσχεθεί σημαίνει καθαρή ζημία για τον τόπο μας».
Η Ana Sala, δήμαρχος του Calp, μιας ισπανικής πόλης όπου η Avramar έχει επίσης σχέδια επέκτασης, σημειώνει: «Η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για πολύ μεγάλες εταιρείες, είναι ένα πολύ σημαντικό λόμπι... Καθώς έχουν τη στήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι ιχθυοκαλλιέργειες υπάρχουν επειδή η Ε.Ε. τούς επιτρέπει να υπάρχουν, και μετά το Υπουργείο, και μετά το περιφερειακό συμβούλιο. Και ως δημαρχεία έχουμε λίγα περιθώρια. Μπορούμε να υπερασπιστούμε τους εαυτούς μας λέγοντας ότι δεν τα θέλουμε εδώ... Να πολεμήσουμε εναντίον ενός τέτοιου τέρατος, δεν ξέρω αν μπορούμε. Είμαστε μόνοι μας».
Ο Ιωάννης Δημητριάδης, ο Δήμαρχος του Πόρου, συνοψίζει τα πράγματα: «Έχουμε μείνει άναυδοι με το πόσο ακατάλληλο είναι το σχέδιο. Η φυσική μας ομορφιά είναι ο θησαυρός μας. Η πολιτεία επιβάλλει κάτι που είναι εντελώς αντίθετο με τη θέληση του λαού και οι επιστολές μας παραμένουν αναπάντητες. Ελάχιστες μόνο θέσεις εργασίας θα προκύψουν αν αυτό το σχέδιο προχωρήσει. Αν αυτό δεν το πούμε αποικιοκρατικό μοντέλο, δεν ξέρω πώς αλλιώς θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε».
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ
Θέμα ΠΟΑΥ Πόρου, ιστοσελίδα Δήμου Πόρου
Maritime Spatial Planning, Europe
AIXMI News, Ελλάδα
Seagrass Mapping in Greek Territorial Waters, Science Direct
Petition to Save Poros Island from Aquacultural Industrialization, Greek City Times
Fishing the feed, Changing Markets Foundation
Formaldehyde, Cancer.gov
Rethinking EU Aquaculture: For people, planet and animals, Compassion in World Farming International
Fish for Feed: Fish grabbing in West Africa, One Earth
Feeding a Monster, Greenpeace Africa and Changing Markets Foundation
ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΙ/-ΕΣ ΓΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
● Δήμαρχος Πόρου Ιωάννης Δημητριάδης
● Φαίη Ορφανίδου, διευθύντρια Καθετής, μη κερδοσκοπικού πολιτιστικού και εκπαιδευτικού κέντρου στον Πόρο
● Δημήτρης Συξέρης, Πρόεδρος του Εμπορικού Εμπορικού Συλλόγου Πόρου
● Κατερίνα Σακελλίου, μέλος Τουριστικής Επιτροπής Πόρου και πρωτοβουλίας Ec(h)o για την προώθηση του αειφόρου τουρισμού σε Πόρο, Τροιζηνία και Μέθανα.
● Francesco De Augustinis, δημοσιογράφος και κινηματογραφιστής
ΜΕΣΑ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑΣ:
KΑΘΕΤΗ
Η Καθετή είναι ένα πολιτιστικό και εκπαιδευτικό κέντρο που εξυπηρετεί τους κατοίκους του Πόρου, της Τροιζηνίας και των Μεθάνων. Αυτή την περίοδο έχει εστιάσει στην προστασία του απειλούμενου περιβάλλοντος της περιοχής. Η Καθετή υποστηρίζει ντόπιους τεχνίτες και επιχειρηματίες, μαθητές και μαθήτριες που προετοιμάζονται για τη μελλοντική τους ζωή και όλους όσοι επιδιώκουν να διευρύνουν τους ορίζοντές τους, να αποκτήσουν νέες δεξιότητες, να μοιραστούν τη γνώση και να απολαύσουν τον πλούτο του τοπικού πολιτισμού. Αποστολή της είναι να θέσει σε κίνηση τη βαθιά εμπειρία και τη δημιουργικότητα που ήδη υπάρχει στην κοινότητα της περιοχής και να παρέχει τα επιπλέον εφόδια που προωθούν τη βιώσιμη ανάπτυξη. Η καθετή είναι ο παραδοσιακός αλιευτικός εξοπλισμός που χρησιμοποιείται από πολλές γενιές ντόπιων οικογενειών. Αποτελείται από ορθογώνια κομμάτια φελλού, ένα βαρίδι και απλά αγκίστρια και είναι σύμβολο εφευρετικότητας και αυτάρκειας. Το όνομα αντανακλά το ρητό: «Δώσε σε έναν άνθρωπο ένα ψάρι και θα τον ταΐσεις για μία ημέρα. Μάθε σε έναν άνθρωπο να ψαρεύει και θα τον χορτάσεις για μια ζωή».
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΜΕΣΩΝ ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ:
Για ΟΛΑ τα ερωτήματα, συμπεριλαμβανομένων των αιτημάτων για συνεντεύξεις και πρόσθετα στοιχεία, παρακαλούμε επικοινωνήστε με:
ΤΗΝ Sophie Wesley: SophieW@CuriousPR.com T +44(0)20 3397 9111 M +44(0)7880 290702 ή την Hannah Kapff: Hannah@CuriousPR.com T +44(0)20 3397 9111 M +44(0)7747 794306 www.CuriousPR.com Insta CuriousPR | Tw Curious_PR Fb CuriousPR | LI Curious-PR
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Όλα τα σχόλια θα εμφανίζονται μετά την έγκρισή τους από τους διαχειριστές του ιστολογίου.
Σχόλια υβριστικά, συκοφαντικά, ειρωνικά, υποτιμητικά, μειωτικά και απαξιωτικά ή σχόλια χυδαία, σεξιστικά, ρατσιστικά και θρησκευτικού μίσους, σχόλια με μηνύματα που δεν καταλαβαίνουμε, ονομαστικές αναφορές σε απλούς πολίτες και προβοκατόρικα ή σχόλια που δεν έχουν σχέση με τη παραπάνω ανάρτηση, ΔΕΝ θα δημοσιεύονται.
Επίσης ΔΕΝ θα δημοσιεύονται σχόλια που δείχνουν φανερά ότι ο σχολιαστής δεν γνωρίζει καν το θέμα που σχολιάζει, έχει φανερά πλήρη άγνοια για το αντικείμενο της ανάρτησης και απλώς σχολιάζει για να δει το σχόλιο του να δημοσιεύεται και να αισθανθεί ο ίδιος ικανοποίηση.
Τα σχόλια και τα κείμενα των αναγνωστών εκφράζουν τους ίδιους και δεν υιοθετούνται κατά ανάγκη από το παρόν ιστολόγιο.
Παρακαλούμε τους αναγνώστες μας να διατυπώνουν τα σχόλια τους με κόσμιο τρόπο για να δημοσιευτούν.
Η Ελληνική γλώσσα είναι πολύ πλούσια για να πούμε αυτό που θέλουμε και να ασκήσουμε την κριτική μας, αποφεύγοντας όλα τα πιο πάνω που αναφέρονται.
Εάν παρ' όλα αυτά κάποιος θεωρεί ότι θίγεται από ανάρτηση ή σχόλιο στο Blog, καλείται να επικοινωνήσει μαζί μας μέσω του e-mail προς αποκατάσταση.