Που πάμε;… οδοδείκτης ο μικρός Άγγελος που κατέβηκε από τον ουρανό.


Του Δημοσιογράφου - Συγγραφέα
Χρυσόστομου Πατούλα.

Ξημέρωμα… Παρασκευή 28 Ιουνίου 2024 και ο ήλιος κλέφτης μπήκε από το ανοιχτό παράθυρο και το δωμάτιο γέμισε φως. Σηκώθηκα… σε λίγο ήμουν έτοιμος να πάω στον προορισμό μου. Είχα προγραμματίσει να δώσω αγάπη και ελπίδα σ’ έναν πολυφίλητο συγχωριανό μου, που μετρούσε μέρες σε κρεβάτι του πόνου στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Αθηνών.
Πήρα το λεωφορείο της γραμμής, ήταν γεμάτο επιβάτες. Προχώρησα με δυσκολία και κρατήθηκα από χειρολαβή. Δίπλα μου όρθια μια νεαρή μητέρα κρατούσε με δυσκολία στην αγκαλιά της ένα μικρό ξανθό αγγελούδι. Στο δεξί χεράκι του κρατούσε μια μικρή χάρτινη σημαία, που την κουνούσε ανήσυχο, κοντά στο πρόσωπο μιας νέας γυναίκας, που καθόταν και έπαιζε με το κινητό της. Η νεαρή συνέχιζε αδιάφορη το παιχνίδι της και ο μικρούλης σε αντίδραση έδωσε ζωντάνια στη σημαία του, τόση, που ενοχλούσε την κοπέλα.
Ηρέμησε ψυχή μου, ηρέμισε Μάριε, είπε η μητέρα και έριξε μια ματιά απορίας στη νεαρή γυναίκα που συνέχιζε να παίζει αδιάφορη με το κινητό της. Στη στιγμή, η κακιά εντύπωση, έφερε απρόσμενο θυμό που ανέβηκε σαν πυρετός. Με φούντωσε το άδικο και είπα τονισμένα και καθαρά: Παρακαλώ μια θέση στην κυρία με το παιδάκι… καμία κίνηση, καμία απάντηση. Σας παρακαλώ δεσποινίς να καθίσει η κυρία με το παιδάκι; Η δεσποινίς σήκωσε τα μάτια, με κοίταξε υπεροπτικά και μου είπε με αυστηρό τόνο: Και ποιος είσαι εσύ που υποδεικνύεις τι να κάνω; Ένας άνθρωπος που αγαπά και σέβεται τον συνάνθρωπο, αυτός είμαι… Αφήστε την δεσποινίδα να χαίρεται το παιχνίδι της και την υπεροψία, ακούσθηκε η φωνή της μητέρας που έκρυβε παράπονο.
Οι επιβάτες αντέδρασαν, και μερικοί μάλιστα, σηκώθηκαν και παραχώρησαν τη θέση τους. Η κοπέλα τάχασε… σηκώθηκε νευριασμένη, με κοίταξε μ’ ένα βλέμμα που έσταζε φαρμάκι, τόσο φαρμάκι, που η ντροπή την έπιασε από το χέρι και την κατέβασε στην επόμενη στάση. Η νεαρή μητέρα έβγαλε ένα αυθόρμητο ΟΥΦ ανακούφισης και έβαλε το μικρό Μάριο στο κάθισμα. Ο Μάριος χαμογέλασε και κούνησε τη σημαία του πανηγυρικά. Η προσμονή να καθίσει, έγινε ζωντανή αλήθεια και η μικρή σημαία του πόθος της καρδιάς. Και το θαύμα έγινε…
Ο Μάριος άπλωσε το χεράκι του και μου πρόσφερε την μικρή χάρτινη σημαία μένα βλέμμα που έκρυβε ασφάλεια και έσταζε αγάπη. Ανατρίχιασα.. η καρδιά μου άρχισε να κτυπάει δυνατά και τα μάτια μου γέμισαν δάκρυα. Άπλωσα το χέρι να πάρω το θεϊκό δώρο της καρδιάς… Ο Μάριος τεντώθηκε, το έφερε στο στοματάκι του και το φίλησε σαν φυλαχτό… Έφερα τα χέρια στο πρόσωπό μου για να κρύψω την γύμνια των καιρών, την γύμνια της κοινωνίας… Ένιωσα μικρός Θεός. Ο μικρός ξανθός Άγγελος, φώλιασε μέσα μου, γιατί κατέβηκε από τον ουρανό, και η νεαρή μητέρα, με χαράκωσε μέσα μου, άφησε σημάδι, γιατί μεγάλωνε το αγγελούδι της με στοργή και αγάπη, όση χωρούσε η καρδιά και οι επιβάτες που ξέσπασαν σε χειροκρότημα, γιατί γνώρισαν το νόημα της ζωής, την αλήθεια της φύσης τους.

Κύριοι
Με αγάπη και εκτίμηση
Σας χαιρετώ και ευχαριστώ

Χρυσόστομος Πατούλας

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Όλα τα σχόλια θα εμφανίζονται μετά την έγκρισή τους από τους διαχειριστές του ιστολογίου.
Σχόλια υβριστικά, συκοφαντικά, ειρωνικά, υποτιμητικά, μειωτικά και απαξιωτικά ή σχόλια χυδαία, σεξιστικά, ρατσιστικά και θρησκευτικού μίσους, σχόλια με μηνύματα που δεν καταλαβαίνουμε, ονομαστικές αναφορές σε απλούς πολίτες και προβοκατόρικα ή σχόλια που δεν έχουν σχέση με τη παραπάνω ανάρτηση, ΔΕΝ θα δημοσιεύονται.
Επίσης ΔΕΝ θα δημοσιεύονται σχόλια που δείχνουν φανερά ότι ο σχολιαστής δεν γνωρίζει καν το θέμα που σχολιάζει, έχει φανερά πλήρη άγνοια για το αντικείμενο της ανάρτησης και απλώς σχολιάζει για να δει το σχόλιο του να δημοσιεύεται και να αισθανθεί ο ίδιος ικανοποίηση.
Τα σχόλια και τα κείμενα των αναγνωστών εκφράζουν τους ίδιους και δεν υιοθετούνται κατά ανάγκη από το παρόν ιστολόγιο.
Παρακαλούμε τους αναγνώστες μας να διατυπώνουν τα σχόλια τους με κόσμιο τρόπο για να δημοσιευτούν.
Η Ελληνική γλώσσα είναι πολύ πλούσια για να πούμε αυτό που θέλουμε και να ασκήσουμε την κριτική μας, αποφεύγοντας όλα τα πιο πάνω που αναφέρονται.
Εάν παρ' όλα αυτά κάποιος θεωρεί ότι θίγεται από ανάρτηση ή σχόλιο στο Blog, καλείται να επικοινωνήσει μαζί μας μέσω του e-mail προς αποκατάσταση.