Γράφει ο Αλέξης Παπαναστάσης.
Δάσκαλος-Δ/ντής Δημοτικού Σχολείου Κανδήλας.
«Πολλοίς συνεχόμενοι πειρασμοίς
προς σε καταφεύγω σωτηρίαν επιζητών.
Ω μήτερ του Λόγου και Παρθένε,
των δυσχερών και δεινών με διάσωσον».
Η αυγή μας βρήκε, πάνω στην Αγιά Λεούσα για να συμμετάσχουμε στη Θεία Λειτουργία που για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά θα πραγματοποιούταν στο ξωκλήσι. Ώρα γλυκιά! Το ρόδινο φως της αυγής, ο κάμπος τυλιγμένος στα πέπλα της πρωινής αχλύος, η ελαφρώς μειδιούσα θάλασσα, σε αρμονική σύνδεση μιας μαγικής εικόνας που χανόταν στο άπειρο του ονείρου!
Οι δυο κορυφές του Καλάμου σκεπασμένες με σύννεφα πλεγμένα σε μια υπέροχη σύνθεση! Μπορούσες να κάθεσαι εκεί και να κοιτάς στοχαστικά ατελείωτα! Όσες φορές και να αντικρίσεις το θέαμα τούτο η καρδιά δεν χορταίνει. Το τοπίο επιδρά στην ψυχή του ανθρώπου, στην ψυχή και στο σώμα και στους πιο κρυφούς λογισμούς του.
Υπήρχε όμως μια σιωπή που ήταν πραγματικά πέρα από το συνηθισμένο, μέχρι που η καμπάνα γλυκά σήμανε και ο πετροκότσυφας, πάνω στον ασβεστοχρισμένο βράχο,άρχισε να γλυκοκελαηδά. Ο παπα-Γιώργης και οι μελίρρυτοι ιεροψάλτες, ο Νίκος ο Μπάκας και ο Αλέκος της Πέτρινας, έξοχοι στα καθήκοντά τους. Ακούμε το «Ταις πρεσβείαις της Θεοτόκου, Σώτερ, σώσον ημάς» και ηρεμεί το πνεύμα μας. Ησυχάζουμε, γιατί είμαστε βέβαιοι ότι θα αναλάβει την υπεράσπιση και προστασία μας η μεγάλη και γεμάτη αγάπη πρέσβειρα της οικουμένης, η Θεομήτωρ Κυρία Θεοτόκος. Γι αυτό συνεχίζουμε ταπεινά να ζητάμε τις θερμές πρεσβείες της αγάπης της.
Η Παναγία είναι το πιο ιερό, αλλά και το πιο αγαπητό πρόσωπο μετά τον Κύριο και γι’ αυτό συγκέντρωσε την τιμή και την ευλάβεια όλων των χριστιανικών γενεών. Ιδιαίτερα το γένος μας, πιο πολύ από τους άλλους λαούς είναι δεμένο με την Παναγία. Αναρίθμητοι ναοί και μοναστήρια- ολόκληρο το Άγιο Όρος θεωρείται το περιβόλι της Παναγίας- έχουν κτισθεί προς τιμήν της. «Παλάτια της ταπεινής Βασίλισσας», όπως λέει ο Κόντογλου. Το όνομα της Παναγίας βρίσκεται κάθε στιγμή στο στόμα μας, στις ώρες της χαράς, αλλά και στις ώρες του πόνου, της οδύνης και των δυσκολιών. «Παναγία βόηθα», «Παναγία σώσε με», είναι η κραυγή που βγαίνει από μυριάδες στόματα και συνοδεύεται με τόσα τάματα που στη συνέχεια και γονατιστοί ακόμη τα εκπληρώνουν οι πιστοί. Στα τραγούδια του λαού, στα τραπέζια, στο γάμο, στο θάνατο, παντού παρούσα. «Σ΄ αυτή την τάβλα που είμαστε, σε τούτο το τραπέζι τον άγγελο φιλεύουμε και το Χριστό κερνάμε και την κυρά την Παναγιά την διπλοπροσκυνούμε», το πρώτο τραγούδι της τάβλας. «Έλα Χριστέ και Παναγιά και πάρ΄ το στους μπαξέδες», γλυκό και σιγανό νανούρισμα. «Στα νιάμερα της Παναγιάς, θ’ ανάψω μια λαμπάδα, να φέρει το παιδάκι μου αυτή την εβδομάδα» παρηγοριά της μάνας για το ξενιτεμένο παιδί της.
Πριν την απόλυση και τη διανομή του αντίδωρου τελέστηκε έμπροσθεν του ξωκλησίου η ακολουθία της Αρτοκλασίας. Είναι μια ακολουθία με την οποία ευλογούνται «οι άρτοι» που προσφέρουν οι πιστοί, για να ευχαριστήσουν το Θεό για τα αγαθά που τους έχει δώσει και να τον παρακαλέσουν να τους στείλει την ευλογία του στη ζωή τους και στα υπάρχοντα τους. Κατά την τελετή οι πιστοί φέρουν πέντε πρόσφορα, κρασί και λάδι, τα οποία αφού τα ευλογήσει ο ιερεύς, τα προσφέρει στους πιστούς σαν είδος αντιδώρου. Η ακολουθία αυτή έγινε κατά μίμηση της ευλογίας «των πέντε άρτων εν τη ερήμω» υπό του Κυρίου (Ματθ.14,21). Στο τέλος οι γυναίκες πρόσφεραν σπερνά και ρεβανί μελωμένο.Πήραμε τον κατήφορο της επιστροφής «ανεβασμένοι» ψυχικά και πνευματικά. «Είδομεν το φως το αληθινόν, ελάβομεν Πνεύμα επουράνιον, εύρομεν πίστιν αληθή …».
Και του χρόνου!
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΑ:
1.Εύγε στην Ντίνα, Σάσα, Κατίνα, Μαρίτσα (ίσως και σε άλλες γυναίκες ) για τον ευπρεπισμό και καλλωπισμό της Αγιά Λεούσας, εσωτερικά και εξωτερικά .Πραγματικά έλαμπε!
2. Αλγεινή εντύπωση τα αποπατήματα των βοδιών στο χωματόδρομο για την Αγιά Λεούσα που ωσάν τεράστιες νάρκες ήταν έτοιμες να εκραγούν στο διάβα μας. Ανεβήκαμε πριν ξημερώσει.
3. Οι πιστοί που προσήλθαν ήταν καμιά σαρανταπενταριά, όσο και πέρυσι.
ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΚΑΛΑ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΟΥΤΟ!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή