Κλεισθένης Ι: Άοσμο, άγευστο και άτολμο με μία μεγάλη θετική αλλαγή, την καθιέρωση της απλής αναλογικής.

Εκ της Διευθύνσεως του Blog.

Δόθηκε στην δημοσιότητα για διαβούλευση, μετά από πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα συζητήσεων που κράτησε χρόνια, το προτεινόμενο νομοθετικό πλαίσιο που αφορά την μεταρρύθμιση στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και το όνομα αυτού Κλεισθένης Ι (δείτε αυτό που ψηφίστηκε τελικά και πήρε ΦΕΚ εδώ).

Φυσιολογικά όπως αναμενόταν, η ΚΕΔΕ αντέδρασε, περιχαρακωμένη κατά κάποιο τρόπο στα κεκτημένα όλων αυτών των χρόνων και η άποψη της για την προτεινόμενη μεταρρύθμιση, περιγράφεται γλαφυρά από την πρόσφατη απόφαση της να την γυρίσει πίσω ως απαράδεκτη, εστιάζοντας κατά κύριο λόγο στο κομμάτι που αφορά την καθιέρωση της απλής αναλογικής, η οποία κατ' αυτήν θα οδηγήσει σε ακυβερνησία τους Δήμους.

Θα ξεκινήσουμε την επιχειρηματολογία μας σε αυτό το θέμα θέτοντας το ερώτημα: Ήταν αναγκαία σήμερα μία μεταρρύθμιση στους ΟΤΑ; Η απάντηση είναι αδιαμφισβήτητα ΝΑΙ και οδηγός σε αυτή την μεταρρύθμιση πρέπει να είναι η συσσωρευμένη εμπειρία λειτουργίας των 911 Καποδιστριακών Δήμων και μετέπειτα των 325 Καλλικρατικών Δήμων, όπου εκεί θα πρέπει να έχουν εντοπιστεί και καταγραφεί τα θετικά σημεία, ώστε αυτά να ενισχυθούν και τα αρνητικά σημεία, ώστε αυτά να αντιμετωπιστούν και ή δυνατόν να εξαλειφθούν.
Η συσσωρευμένη εμπειρία όλων αυτών των χρόνων έχει δείξει πολλά για τις παθογένειες του συστήματος, το οποίο είναι προβληματικό στην λειτουργία του και κατά την γνώμη μας θα μπορούσε να αποτελέσει πεδίο δόξης λαμπρό για την Κυβέρνηση για ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις, οι οποίες είναι ανέξοδες και θα ελευθερώσουν υγιείς δυνάμεις, ώστε η Τοπική Αυτοδιοίκηση να γίνει πραγματικός μοχλός τοπικής και περιφερειακής ανάπτυξης και όχι να παραμείνει ως είναι σήμερα κατά κύριο λόγο, θερμοκήπιο μιζέριας, μικροπολιτικής, παρασιτισμού, μικρορουσφετιών και όλα τα κακά της μοίρας μας (υπάρχουν και φωτεινές εξαιρέσεις), κάτι που καταδεικνύουν επί σειρά ετών, όλες οι επίσημες εκθέσεις του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, που φέρνουν πρώτους με διαφορά τους Δήμους σε θέματα διαφθοράς.
Για την καθιέρωση της απλής αναλογικής, η οποία είναι αυτή που έχει ξεσηκώσει και τις περισσότερες συζητήσεις, πιστεύουμε ότι είναι ότι θετικότερο περιλαμβάνει η συγκεκριμένη μεταρρύθμιση και θεωρούμε φαιδρό, σχιζοφρενικό ακόμα και προσβολή προς αυτή την ίδια την Δημοκρατία, το επιχείρημα ότι θα οδηγήσει σε ακυβερνησία τους Δήμους.
Σε ακυβερνησία τους Δήμους θα τους οδηγήσουν οι άνθρωποι και όχι η απλή αναλογική. Η τοπική αυτοδιοίκηση είναι ο ιδανικός χώρος για να εφαρμόσεις την απλή αναλογική, ένας χώρος που ευνοεί τις συνθέσεις και τις συνεργασίες, ένας χώρος που αφορά την καθημερινότητα των τοπικών κοινωνιών, ένας χώρος όπου αυτοί που ασχολούνται με αυτόν δηλώνουν ομόφωνα ότι είναι εκεί γιατί αγαπούν τον τόπο τους, είναι εκεί για να λύσουν προβλήματα και να χαράξουν τους δρόμους της τοπικής ανάπτυξης. Αν όλα αυτά τα εννοούν και έχουν συναίσθηση της ευθύνης τους, τότε καμία ακυβερνησία δεν πρόκειται να υπάρξει.
Αν πάλι κάποιοι ασχολούνται με την τοπική αυτοδιοίκηση με ιδιοτελή κίνητρα, είναι γλάστρες και αχυράνθρωποι, εξυπηρετούν προσωπικά ή άλλων συμφέροντα, είναι απαίδευτοι, είναι άσχετοι και μη γνώστες του αντικειμένου, τότε ναι πιθανόν θα υπάρξει ακυβερνησία και η ευθύνη δεν θα είναι στην απλή αναλογική, αλλά σε αυτούς που θα είναι εκεί με αυτά τα χαρακτηριστικά και η μεγαλύτερη ευθύνη θα ανήκει σε αυτούς που θα τους επιλέξουν και θα τους στείλουν στα Δημοτικά Συμβούλια, δηλαδή ο κυρίαρχος και θυμόσοφος λαός.
Άρα θέλει αλλαγή κουλτούρας, νοοτροπίας και να καταλάβουμε όλοι ότι η ψήφος μας και οι άνθρωποι που επιλέγουμε να μας εκπροσωπήσουν, είναι πολύ σοβαρή υπόθεση και δεν πρέπει η επιλογή μας να γίνεται με ευτελή κριτήρια.
Φυσικά θα θέλαμε η απλή αναλογική να συνοδευόταν με ένα σύστημα εκλογής, που θα έδινε στον πολίτη τους περισσότερους βαθμούς ελευθερίας και θα αποτίναζε επιτέλους από τους ώμους των πολιτών, τα «βάρη» και τις «υποχρεώσεις», που αντί για πραγματικό ψηφοφόρο, τον έχουν μετατρέψει, ακούσια ή εκούσια, σε πελάτη.
Αυτό είναι το σύστημα των δύο ξεχωριστών και ανεξάρτητων μεταξύ τους ψηφοδελτίων, που είχε προτείνει παλαιότερα ο κ. Μιχελάκης (δεν μας ενδιαφέρει η μετέπειτα πορεία και κατάληξη του πολιτικού αυτού ανδρός).
Ειδικά στους μικρούς Δήμους επιβαλλόταν να γίνει αυτή η μεγάλη αλλαγή, διότι δυστυχώς έχουν κάνει την εμφάνιση τους απαράδεκτα φαινόμενα καθοδήγησης και νόθευσης της λαϊκής ψήφου, με καθορισμό του τελικού εκλογικού αποτελέσματος με μεθόδους που παραπέμπουν σε Σικελιανή μαφία και το χειρότερο είναι ότι κάποιοι επιχαίρουν και περηφανεύονται που εκλέγονται με αυτό τον τρόπο.
Ένα ψηφοδέλτιο λοιπόν υποψήφιων Δημοτικών Συμβούλων και ένα ξεχωριστό υποψήφιων Δημάρχων. Θα υπήρχαν παρατάξεις με πρόγραμμα κανονικά, αλλά ο πολίτης θα μπορεί ελεύθερα να επιλέγει αυτούς που θέλει, τους άριστους κατά αυτόν, και αυτοί με τους περισσότερους ψήφους θα εκλέγονται. Μόνος περιορισμός η αναλογική γεωγραφική εκπροσώπηση των Δημοτικών Ενοτήτων. Πολύ ρηξικέλευθο για να το τολμήσει κανείς, αλλά θα ήταν μία παρέμβαση που θα έσπαγε πολλά αποστήματα στους μικρούς Δήμους.
Κλείνοντας το κείμενο μας, σε μία γενική τοποθέτηση μας για την προτεινόμενη μεταρρύθμιση, θα λέγαμε γι αυτή ότι είναι άοσμη, άγευστη, άτολμη και προϊόν συμβιβασμών και διατήρησης ισορροπιών, σε ένα χώρο με κεκτημένα, με ισχυρές αντιδράσεις και με νοοτροπίες που παραπέμπουν σε καθεστώς και δυστυχώς η Κυβέρνηση δεν τόλμησε.
Πιστεύουμε ότι στην τοπική αυτοδιοίκηση απαιτούνται ρηξικέλευθες και ριζικές αλλαγές και εναποθέτουμε πλέον τις ελπίδες μας στον Κλεισθένη ΙΙ.