Ισολογισμός Δήμου Ξηρομέρου 2016: Ελλείμματα, επισφαλείς απαιτήσεις, ταμειακή δυσχέρεια, αύξηση δανεισμού.

Του κ. Παναγιώτη Ηλ. Χολή. 

Σχετικά με τον Ισολογισμό του Δήμου Ξηρομέρου 2016 που επισυνάπτω (δείτε εδώ και εδώ) έχω τις εξής επισημάνσεις: Υπάρχει μεγάλη καθυστέρηση στη σύνταξη του, για το 2016 ψηφίστηκε το Μάιο του 2018, ενώ ήδη θα έπρεπε να συζητάμε τον Ισολογισμό του 2017. Κατ’ αρχήν είναι αντιαναπτυξιακός, ελλειμματικός και μίζερος.

Φαίνεται από τον Ισολογισμό του 2016, ότι σε σχέση με τον Ισολογισμό του 2015, έχουμε μείωση του διαχειριστικού ελλείμματος κατά 380.153,00 ευρώ πού προέρχεται από αύξηση των εσόδων κατά 235.791,00 ευρώ και από μείωση των εξόδων κατά 144.362,00 ευρώ.

Η μείωση του ελλείμματος είναι κάτι θετικό σε πρώτη ανάγνωση, αλλά έχουμε μείωση των ταμειακών διαθεσίμων κατά 340.763,33 ευρώ, πού υπό προϋποθέσεις δείχνει μεγάλη ταμειακή δυσχέρεια.

Οι πάγιες επενδύσεις του Δήμου το 2016 είναι πολύ μικρές 575.158,00 ευρώ.

Τα δάνεια πού έχει ο Δήμος εξυπηρετούνται, αλλά ήδη έχουν αυξηθεί κατά 1.000.000 ευρώ με το νέο δάνειο που πάρθηκε το 2017.

Το μεγάλο και αδιευκρίνιστο θέμα είναι (όπως επισημαίνει και ο ορκωτός), ότι οι απαιτήσεις προηγουμένων ετών ανέρχονται (μετά την αφαίρεση των προβλέψεων επισφάλειας) σε 1.340.300,00 ευρώ για το οποίο δεν υπάρχει εκτίμηση τι από αυτά είναι εισπράξιμα και τι όχι. 

Συμπερασματικά τα πράγματα είναι άσχημα και ειδικά όταν παίρνουν δάνεια για να καλύψουν τις ταμειακές δυσχέρειες σε έναν ήδη ελλειμματικό Δήμο. 

Πώς θα γίνουν, σε μακροπρόθεσμο επίπεδο, οι αποπληρωμές των οφειλών όταν μάλιστα οι προσδοκώμενες εισπράξεις 1.340.300,00 από οφειλές χρεωστών προς το Δήμο είναι επισφαλείς;

Θα έλεγα επίσης ότι ο Δήμος δεν είναι, τυπικά υπό πτώχευση, μόνο, γιατί αυτοί που τον δάνεισαν τον αξιολογούν ότι έχει κάποια πιστοληπτική ικανότητα, σίγουρα όμως είναι προβληματικός. 

Το άλλο πρόβλημά όμως είναι, πώς ένας ελλειμματικός ήδη Δήμος θα ανταποκριθεί στις αυξημένες υποχρεώσεις πού του δημιουργεί ο πρόσθετος δανεισμός!!

Βέβαια είναι σύστημα στην Ελλάδα τη χρονιά πριν τις εκλογές, οι Δήμαρχοι να παίρνουν δάνεια για να παρουσιάσουν κάποιο έργο, αλλά εδώ πήρανε δάνειο όχι για έργα, που θα αποδώσουν στο δημότη, αλλά για κάλυψη ελλειμμάτων που το ίδιο σύστημα και πρόσωπα εξουσίας του Δήμου, δημιούργησαν! 

Η ώρα των δημοτών.

Είναι οφθαλμοφανέστατο πια ότι ο Δήμος με τις συμπεριφορές και πρακτικές των ανθρώπων που τον διοίκησαν και τον διοικούν έπιασε πάτο, ποιο κάτω υπάρχει, αλλά ελπίζουμε να μη φτάσουμε ως εκεί! Οι Ισολογισμοί του 2015 και 2016, δείχνουν την κακή οικονομική κατάσταση και η πραγματικότητα της καθημερινότητας, αυτή που ζει ο δημότης στο πετσί του, είναι ακόμα χειρότερη, αποτέλεσμα της ασχετοσύνης, της ανικανότητας, της αδιαφορίας, της απάθειας και της αλαζονείας της δημοτικής αρχής.

Μια δημοτική αρχή, με πρωτεργάτη τον Δήμαρχο και τους υπάκουους και αμίλητους δημοτικούς συμβούλους του, που νοιάστηκαν μόνο για το ΕΓΩ τους, την αυτοπροβολή τους και την αποκόμιση ιδίου οφέλους.

Ο πολίτης γι’ αυτούς δεν υπήρχε στην ατζέντα τους, η ανάπτυξη του τόπου δεν ήταν καν στα πλάνα τους.

Αυτό φαίνεται από την παντελή έλλειψη επενδύσεων και έργων υποδομής και από τη κομπογιαννίτικη λογική διαχείρισης της καθημερινότητας.

Κατέστρεψαν έναν τόπο ευλογημένο με φυσικές ομορφιές και δυνατότητες πολύπλευρης ανάπτυξης. 

Καθήλωσαν το βιοτικό - οικονομικό επίπεδο σε εποχές περασμένων δεκαετιών. Απομόνωσαν την περιοχή από κάθε δραστηριότητα και δυσκολεύουν καθημερινά την επιβίωση των επαγγελματιών,  που έτυχε ή επέλεξαν να δραστηριοποιηθούν και να επενδύσουν στο τόπο τους.

Απέχουν, τις περισσότερες φορές προκλητικά, από τα προβλήματα των αγροτών μας και οι αθεόφοβοι ούτε ένα γραφείο για την ενημέρωσης τους δεν ήταν ικανοί να ανοίξουν, όπως έχουν κάνει οι περισσότεροι Δήμοι τις χώρας.

Με αυτά και μ' αυτά, θέλουν να είναι ξανά υποψήφιοι για άλλη μια τετραετία, προσωπικής δημιουργίας, καλοπέρασης και αυτοπροβολής εις υγείαν των κορόιδων και με τις πλάτες, ποιος ξέρει ποιου Αφεντικού…!

Η δημοκρατία μας ευτυχώς το επιτρέπει.

Εμείς, ευτυχώς, λόγο της δημοκρατίας έχουμε την ευθύνη της επιλογής. 

Η ταύτισή μας, ξανά, με το σύστημά προσωποκεντρικής εξουσίας, συναλλαγής και εξάρτησης, θα είναι μια ακόμα λάθος επιλογή και η χαριστική βολή στην προοπτική του τόπου και των κατοίκων της.