Με τον τρόμο στα μάτια!

Γράφει ο Δημήτρης Αρβανίτης.

Τα όσα συμβαίνουν το τελευταίο χρονικό διάστημα στη χώρα μας δεν μπορούν να περιγραφούν. Αλλά και δυσκολεύομαι αφάνταστα να τα κατατάξω, είναι τραγωδία ή κωμωδία; Η μήπως είναι κάτι ανάμικτο; Μάλλον το τρίτο καθόσον υπάρχουν στοιχεία και των δύο θεαμάτων, κόσμος που κλαίει, που βρίσκεται σε ένα συνεχές δράμα αλλά και κόσμος που πεθαίνει στα γέλια με αυτά που βλέπει να γίνεται, έχοντας υπερβεί μεταφυσικά το τραγικό στοιχείο της κατάστασης.

Γράφει ο φίλος Στάθης, σχολιάζοντας τις τελευταίες εξελίξεις:

΄΄Ξημέρωσε χθες με Πασόκους βουλευτές να βροντάνε και να αστράφτουν -βαρύς αχός! Δέος και ζόφος πλάκωσε την επικράτεια, τέτοιος που πολλά δημοσιογραφικά παπαγαλάκια άρχισαν να αλλάζουν χρώμα -πάνω στη φάση, ο Γιωργάκης που είχε προλάβει την προτεραία να παραιτηθεί, να ξεπαραιτηθεί, να εξαγγείλει ανασχηματισμό, να τον αναβάλει, να φύγει για τις Βρυξέλλες, να μη φύγει, να γίνει ρεζίλι και να ξαναγίνει -κλατς, συγκαλεί την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ

Και ω του θαύματος, τα μάγια λύθηκαν! Κι άρχισαν οι πασοκιές! Εβγαλαν οι «γνωρίζοντες» στη σέντρα τον (συνήθη ύποπτο) κ. Βενιζέλο, άρχισαν την πασαρέλα όρκων πίστης στους Παπανδρέου οι λοιποί δελφίνοι -δεν ήρθε ακόμα η ώρα (έρχεται)- και έτσι πάλι ενδεδυμένος ο γυμνός βασιλιάς κύρος όχι στην κοινωνία (ποιος τη γαμεί την κοινωνία) αλλά παράκλητος κατά τα ΠΑΣΟΚια ήθη και ειωθότα, εμφανίσθηκε εκ νέου κι ομίλησε στο ποίμνιό του (ξανά μαντρωμένο, για λίγες μέρες και βλέπουμε).

Ομίλησε ο Παπανδρέου τριάντα λεπτά χωρίς να πει τίποτα. Σαν να ομιλούσε ένας μαθητής της Δευτέρας Δημοτικού. Ενας τιμωρημένος μαθητής της Δευτέρας Δημοτικού. Με τον τρόμο στα μάτια. Αν όμως τέτοια καραγκιοζιλίκια είναι αρκετά για να αναστηλώνουν μέσα στο ΠΑΣΟΚ το καταρρακωμένο κύρος του αρχηγού του, εξηγείται γιατί η κοινωνία τού στρέφει όλο και πιο πολύ την πλάτη.

Αλλά αρκετά (και) με αυτό το φιάσκο. Το ουσιώδες είναι άλλο: όλοι αυτοί οι ερασιτεχνισμοί και οι προχειρότητες του Παπανδρέου, οφθαλμοφανείς πλέον και τοις πάσι γνωστοί, αποδεικνύουν και παραπέμπουν στο μέγεθος των ερασιτεχνισμών και των προχειροτήτων που ο μοιραίος αυτός άνθρωπος μετήλθε στις (όποιες) διαπραγματεύσεις του με τους ξένους...

Πώς το έλεγε το τραγουδάκι: «φέρτε μου ένα μαντολίνοοοο» -φέρτε του ένα ελικόπτερο αν και, ο ανεκδιήγητος αυτός αδελφός του Νικολάκη, είναι ικανός να πέσει και απ' το ελικόπτερο που θα τον φυγαδεύει... ΄΄

Θα προσπαθήσω επιγραμματικά να σχολιάσω τις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις

· Ένας πρωθυπουργός παραιτείται στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και μερικές ώρες μετά υπό την πίεση της οικογένειάς του και συνεργατών του, οι οποίοι δεν ξέραν τίποτα ανακαλεί, ρίχνει κι ένα διάγγελμα και προχωράει σε ανασχηματισμό! Τρικυμία εν κρανίω; Τρόμος; Άκρατος ανοησία;

· Σχηματίζεται μια κυβέρνηση, η οποία κάνει κύρια ανακύκλωση προσώπων με είσοδο τεσσάρων μόλις νέων υφυπουργών αλλά προπαντός χωρίς αναγγελία αλλαγών στην ακολουθητέα πολιτική. Απορία: Γιατί αυτή η κυβέρνηση θα πετύχει;

· Ο συνταγματολόγος Βενιζέλος αναβαθμίζεται σε αντιπρόεδρο και αναλαμβάνει την ευθύνη της τραγικής ελληνικής οικονομίας. Τώρα είναι σίγουρο ότι σωθήκαμε! Πρώην υπουργός, από τους λίγους σοβαρούς και αποδεκτούς στο πολιτικό κόσμο, σχολίασε τη τοποθέτηση του Βενιζέλου λέγοντας ΄΄μα καλά πέστε μου, από ποιο υπουργείο πέρασε ο Βαγγέλης και άφησε έργο;΄΄ Το θέμα αγαπητέ μου δεν είναι το έργο, δεν ενδιαφέρονται γι αυτό, να τον βάλουν στο λούκι θέλουν για να μη μιλάει για 180 ψήφους στο μεσοπρόθεσμο και για άλλα τέτοια που αμφισβητούν τον μέγιστο πρωθυπουργό.

· Άλλη απορία: Ο πολύς Παντελής Οικονόμου το Μάρτιο ξιφουλκούσε κατά του μνημονίου, στην ιστοσελίδα του. Τώρα που έγινε υπουργός εκτός από το να κατεβάσει την ανάρτηση του για το μνημόνιο, που ήδη έκανε, θα βγει να υπηρετήσει την ιδέα του μνημονίου; Τέτοια ξεφτίλα δηλαδή;

· Να συνεχίσω κι άλλο; Ο Αθανασιάδης τι θα κάνει τώρα; Είπε κανένας ότι άλλαξε η πολιτική της κυβέρνηση για τη πώληση της ΔΕΗ; Η συντρόφισσα Αντωνίου; Οι συμπατριώτες επαναστάτες του γλυκού νερού Κουρουμπλής και Γιαννακά;

· Τι είναι λοιπόν, αυτό που ενώνει τα τρωκτικά του ΠΑΣΟΚ; Εκβιασμοί, ίντριγκες, λατρεία για τη καρέκλα, ή όπως λέει ο λαός η κουτάλα! Κι όπως έλεγε ένας φίλος μου, πρόεδρος : ΄΄μέχρι τώρα λήστευαν μητροπόλεις, αλλά έχουν μείνει και μερικά ξωκλήσια, αυτά θέλουν να ξαφρίσουν τώρα, γιατί να τ αφήκουν;΄΄

Αδέλφια θα μπορούσα να γράψω πολλά, βιβλίο ολόκληρο, όμως σταματάω εδώ. Θλίβομαι, λυπάμαι αφάνταστα. Τον τρόμο στα μάτια του πρωθυπουργού σίγουρα τον αντικρίσατε... Τι μπορεί, λοιπόν, να περιμένουμε από αυτό το φοβισμένο ανθρωπάκι; Διακυβέρνηση; Ηγεσία, έμπνευση; Επαναδιαπραγμάτευση μνημονίου; Δυστυχώς το μόνο που μπορούμε να περιμένουμε είναι πότε θα φύγει.... Κι όσο πιο γρήγορα γίνει αυτό τόσο καλύτερα!