Γύρω – γύρω όλοι, στη μέση ο Μανώλης!

Γράφει ο Νίκος Ναούμης.
Πολιτικός επιστήμονας.
http://naoumis-nikos.blogspot.gr/

Το να γράψω για τα όσα συμβαίνουν στο πολιτικό προσκήνιο, μάλλον, δεν απασχολεί κανέναν και, είναι πολύ πιθανό, να μην προσφέρει κάτι καινούργιο. Τι θα μπορούσα άλλωστε να γράψω; Δεν υπάρχει κάτι που να είναι παρήγορο κι ευχάριστο. Για μένα το γράψιμο είναι διασκέδαση και, καθόλου δεν διασκεδάζω με το να μιζεριάζω καταγράφοντας την δύσκολη σημερινή πραγματικότητα και την ακόμα δυσκολότερη αυριανή που μας κλείνει πονηρά το μάτι.

Έτσι, σήμερα λέω ν’ ασχοληθώ με το συγκλονιστικό θέμα της ημέρας, το δημόσιο δηλαδή ξεκατίνιασμα γνωστών κι αγαπημένων καλλιτεχνών, με τον αστέρα της δημοσιογραφίας, την πιο διάσημη τιράντα της ελληνικής τηλεόρασης, τον δημοσιογράφο πρότυπο και ίνδαλμα του Larry King, τον ένα και μοναδικό, Μανώλη Καψή!

Τι έχει συμβεί λοιπόν; Ο τιτανομεγιστοτεράστιος Μανώλης, εκεί που έπληττε και βαριόταν, πήρε ανά χείρας το i-pad και, αφού επιτέλους έμαθε να το χειρίζεται, είπε να το παίξει Βούλα Παπαχρήστου…! Σκεπτόμενος λοιπόν δόλια και πονηρά, έψαχνε τρόπο να αυξήσει τον αριθμό των followers του στο twitter και, πως θα τα κατάφερνε; Με τον μοναδικό τρόπο που η αποχαυνωμένη ελληνική κοινωνία ερεθίζεται, βρίζοντας! Μακριά απ’ τις αρχές και την ανατροφή που πήρε απ’ τα κολλέγια και την οικογένειά του, αποκάλεσε του καλλιτέχνες Χ. Αλεξίου και Δ. Γαλάνη… τσόλια! Μη με ρωτάτε τι είναι το τσόλι… Δεν ξέρω να σας πω. Καλό πάντως δεν πρέπει να’ ναι. Αλλιώς, γιατί ο τόσος πανικός;

Αφορμή και αιτία για να ξεσπαθώσει ο αδέκαστος και κυρίως, αντικειμενικός υπηρέτης της τέταρτης εξουσίας, ήταν το πόρισμα του ΣΔΟΕ, σύμφωνα με το οποίο, δεκάδες γνωστοί καλλιτέχνες, φοροδιαφεύγουν. Καλά, τρομερό! Με το δίκιο του δηλαδή ο καημένος… Που ακούστηκε δηλαδή να φοροδιαφεύγουν οι καλλιτέχνες; Αν είναι ποτέ δυνατόν. Είναι ποτέ δυνατόν να αφήσει η αφεντιά του, ένα τόσο πρωτόγνωρο γεγονός να πέσει χάμω; Όχι βέβαια. Εμείς μαζί του είμαστε. Που πας κυρά μου; Δεν μπορεί όταν κόβουν την σύνταξη στον παππού, όταν ο άρρωστος δεν βρίσκει τα φάρμακά του, την ώρα που όλοι δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό για να ξεφύγουμε από την μέγγενη της τρόϊκας και την ίδια στιγμή που η παπαδιά σύμβολο της χώρας, περνά το κατώφλι της φυλακής μαζί με τα κόκκινα εσώρουχά της, εσύ να λες ότι βγάζεις τόσα όσα ο Μήτσος ο σοβατζής απ’ τα Ταμπούρια! Είναι ανήθικο, τελεία και παύλα.

Για να σοβαρευτούμε και λίγο… Δεν ξέρω τι είναι αυτό που στην πραγματικότητα εξόργισε τον τηλεαστέρα και τον οδήγησε σε αυτή την κίνηση. Πολλά μπορούμε να υποστηρίξουμε που πιθανόν να είναι τόσο βάσιμα, όσο κι αβάσιμα. Απ’ το να πούμε ότι το έκανε για λόγους τηλεθέασης, είτε για προσωπική του προβολή ακόμα και ότι απλά τον έπνιξε το δίκιο του… Ότι και να συμβαίνει στην πραγματικότητα απ’ αυτά, δεν μου καίγεται καρφί. Για μένα πιο σημαντικό, είναι όλο αυτό το πανηγύρι που για χρόνια έχει στηθεί και όλοι μας λίγο πολύ το καταλαβαίναμε αλλά, τσιμουδιά. Κανείς δεν έλεγε κουβέντα κι έτσι όλοι ήταν ευχαριστημένοι. Όλοι γνωρίζαμε, ότι η νύχτα και δη η πίστα, έδινε τρελά νυχτοκάμματα. Όλοι ακούγαμε και διαβάζαμε για αστρονομικά ποσά που πήγαιναν στις τσέπες καλλιτεχνών, ευγνωσμένης αξίας και μη. Όλοι γινόμασταν μάρτυρες, της άτυπης κόντρας που εξελισσόταν μεταξύ τραγουδιστών, για το ποιος τελικά παίρνει περισσότερα κάθε βράδυ και το παρακολουθούσαμε με μεγάλο ενδιαφέρον. Ανοίγαμε και συζητήσεις, παίρνοντας το μέρος του ενός η του άλλου! Αν αξίζει τόσα ο ένας ή, αν αξίζει κάτι παραπάνω ο άλλος με βάση μια ανόητη και ηλίθια λογική. Λογική που τροφοδοτούνταν απ’ την επίπλαστη ευμάρεια και δανεική ζωή που όλοι, άλλοι περισσότερο, άλλοι λιγότερο απολαμβάναμε. Και ξαφνικά…

Ξαφνικά, τώρα που τα πάντα γύρω μας έχουν αλλάξει, τα κρυμμένα μας αντανακλαστικά, βγήκαν στην επιφάνεια και γίναμε υπερευαίσθητοι. Ξαφνικά, τώρα που η εφορία και τα μέτρα μας ανασκολοπίζουν, μας ενδιαφέρει αν και οι άλλοι τυγχάνουν της ίδιας με εμάς… περιποίησης! Προς Θεού, δεν παίρνω το μέρος κανενός… Σαφώς, όλοι θα πρέπει να εισφέρουν ανάλογα με τα πραγματικά τους εισοδήματα, στον κοινό θέλω να πιστεύω αγώνα για την αναστήλωση της οικονομίας μας, με πρώτους και καλύτερους, τους ευεργετηθέντες απ’ την τύχη και την φύση, αυτού του τόπου. Σ’ αυτή την κατηγορία, σίγουρα ανήκουν και οι καλλιτέχνες, που υπό κανονικές συνθήκες σε μια φυσιολογική κοινωνία, πρέπει να αποτελούν με την στάση και το παράδειγμά τους, πρότυπα για τους πολίτες αυτής. Το ερώτημα βέβαια που εύλογα προκύπτει είναι, γιατί τώρα;

Είναι γεγονός, πως λίγα μόλις χρόνια πριν, τότε που τα μπουζουξίδικα δούλευαν κάθε νύχτα, τότε που τα γαρύφαλλα πετάγονταν με το τσουβάλι, τότε που το να είσαι παρκαδόρος και γκαρσόνι ισοδυναμούσε με σταρ τουHollywood, κανείς δεν έλεγε κουβέντα για την ταμπακέρα. Κανείς δεν μπήκε στον κόπο να κοιτάξει μια φορολογική δήλωση. Κανείς δεν αναρωτήθηκε ποτέ, αν όλο αυτό το εμπόριο ευμάρειας και νεοπλουτισμού στα νυχτερινά μαγαζιά, ήταν νόμιμο και ελέγχονταν από τις οικονομικές αρχές του τόπου. Κανείς δεν έλεγχε, αν η νύχτα, δούλευε ως πλυντήριο για το ξέπλυμα χρήματος από δουλειές της μέρας ή όλα ήταν εντάξει. Και γιατί έχω την εντύπωση ότι τίποτα απ’ όλα αυτά δεν συνέβαινε; Πολύ απλά γιατί όλοι βολεύονταν με μια τέτοια κατάσταση. Πως βολεύονταν; Ένα απλό παράδειγμα… Με ένα τσάμπα πρώτο τραπέζι πίστα και τσάμπα μπουκαλάκι εννοείται, ο εφοριακός της περιοχής που υπαγόταν ένα νυχτερινό μαγαζί, έκλεινε απλά το στόμα του κι έκανε τα τραβά μάτια. Δεν βαριέσαι… Άρχοντας. Γιατί να μπλέξει; Καλά δεν ήταν κι έτσι; Ευκαιρία να ξεφύγει λίγο και που ξέρεις… Ευκαιρία να βγάλουμε και γκόμενα με την επίδειξη! Και μη μου πείτε ότι δεν έχετε ακούσει παρόμοιες ιστορίες κι ότι σας σοκάρω. Δεν θα το πιστέψω. Εύλογα λοιπόν, γεννάται το ερώτημα με βάση τα παραπάνω. Αλήθεια, οι συνάδελφοι του κ. Καψή, που βρίσκονταν τότε; Γιατί τέτοιες συμπεριφορές δεν τους ενοχλούσαν; Η απάντηση είναι απλή… Μα όλοι οι δημοσιογράφοι και κυρίως οι λεγόμενοι μεγαλοδημοσιογράφοι και τηλεαστέρες, κάθονταν στα διπλανά με τον εφοριακό του παραδείγματος τραπέζια, με ότι κι αν αυτό σημαίνει…

Αντί λοιπόν ο γνωστός δημοσιογράφος να βγαίνει απ’ τα ρούχα του και να σκίζει τις τιράντες του και να βρίζει τον έναν και τον άλλο, καλό θα ήταν να μας πει και το τι γίνεται στο δικό του σινάφι. Να μας πει πως για παράδειγμα συνάδελφοί του με μισθούς πείνας όπως πολλοί ισχυρίζονται ότι παίρνουν, βρέθηκαν να μένουν στα βόρεια προάστια με βίλες και πισίνες. Πως αυτοί όλοι απολαμβάνουν διακοπές στη Μύκονο το καλοκαίρι και στην Αράχωβα το χειμώνα. Επίσης να μας πει αν όλοι αυτοί που το παίζουν υπεράνω, άσπιλοι κι αμόλυντοι με τα κουστούμια, τις μεταξωτές γραβάτες και τα σινιέ ταγεράκια, δηλώνουν στην εφορία και την τελευταία τους δεκάρα.

Κλείνοντας, θα’ θελα να πω και δυο λόγια και στην αγαπημένη μου τραγουδίστρια την Χάρις Αλεξίου. Με όλο τον σεβασμό που τρέφω για την καλλιτεχνική σου αξία, μήπως αντί ν’ ασχολείσαι με το τι λέει ο καθένας, να δεις και λίγο τι γίνεται και στον δικό σας χώρο Χαρούλα μου; Μπορεί η δική σου αξία και η ανατροφή να μην σου επιτρέπουν να εκδηλώνεις τέτοιες συμπεριφορές όπως άλλα ονόματα του χώρου σου και να είσαι νομοταγής πολίτης με τα όλα σου… Όμως, δεν μπορεί να μην γνωρίζεις για τον χορό του μαύρου χρήματος που λαμβάνει χώρα στη νύχτα; Δεν μπορεί να μην ξέρεις για τις πρακτικές που συνάδελφοί σου ακολουθούν, κρύβοντας χρήματα για να μην αποδώσουν μέρος τους στο κράτος όπως όλοι εμείς, είτε με το να τα φυγαδεύουν σε off shore εταιρείες στα νησιά Καϋμάν και δεν ξέρω εγώ που αλλού, είτε με άλλα κόλπα που δεν γνωρίζω, να δηλώνουν πένητες κι αδέκαροι. Δεν είναι τιμητικό πρώτα απ’ όλα, για σας τους ίδιους που κουβαλάτε στις πλάτες σας ολόκληρη ιστορία. Αυτά νομίζω πρέπει να σε απασχολούν και όχι το τι γράφει ο κάθε δημοσιογραφίσκος βαλτός η μη. Την χάσαμε εντελώς τη μπάλα…