Σχέδιο αλλαγών στην εκλογή Δημάρχων και Δημοτικών Συμβούλων: Μια πρώτη προσέγγιση.

Άρθρο του Πάνου Ε. Παπαδόπουλου.

Σύμφωνα με δημοσιεύματα του τύπου – τα οποία επιβεβαίωσε ο αρμόδιος Υπουργός Εσωτερικών κ. Μιχελάκης – το Υπουργείο Εσωτερικών και η κυβέρνηση προωθεί ρύθμιση με την οποία η εκλογή του Δημάρχου και των δημοτικών συμβούλων θα γίνονται με δύο ψηφοδέλτια: στο πρώτο θα υπάρχουν μόνο οι επικεφαλής των συνδυασμών – δηλαδή οι υποψήφιοι Δήμαρχοι – και στο δεύτερο τα ονόματα των υποψηφίων δημοτικών συμβούλων. Δηλαδή με δύο λόγια οι δημότες από το δεύτερο ψηφοδέλτιο – σεντόνι θα έχουν την δυνατότητα να ψηφίζουν και άλλους δημοτικούς συμβούλους, που θα ανήκουν σε διαφορετική παράταξη από τον Δήμαρχο που θα εκλεγεί! Δήμαρχος δε θα αναδεικνύεται είτε από την πρώτη Κυριακή, εάν συγκεντρώσει ποσοστό 42% είτε στον δεύτερο γύρο. Οι δημοτικοί σύμβουλοι θα εκλέγονται από την πρώτη Κυριακή με “απλή αναλογική” και “κατώφλι” να έχουν λάβει το 5% των σταυρών. Τι είδους απλή αναλογική είναι αυτή, είναι υπό διερεύνηση.

Καταρχήν πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι η πολιτική στόχευση του εγχειρήματος είναι σαφής. Δεν είναι δυνατόν μετά από δεκαετίες διακυβέρνησης από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ να ανακαλύπτουν σήμερα ότι το ακραίο πλειοψηφικό σύστημα των 3/5 των εδρών στον πρώτο συνδυασμό που δημιούργησε ένα κακέκτυπο του κεντρικού δικομματικού συστήματος στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, “απέτυχε” ως δια μαγείας. Δεν είναι δυνατόν ο κ. Μιχελάκης να θυμήθηκε την αξιοκρατία και την αναλογική εκπροσώπηση, με την “επέλαση” των “ικανών” και “άξιων” από όλο το πολιτικό φάσμα της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Αυτού του είδους η ρητορική αποπολιτικοποίησης των δημοτικών εκλογών είναι εξόχως πολιτική και ταυτόχρονα βαθιά αντιδραστική. Αποτελεί επιστροφή στην “αριστοκρατία” με χρησιμοποίηση γνωστών τοπικών προσώπων και τοπικών πελατειακών δικτύων. Θα μου πείτε εδώ κυβερνούν με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, δεν θα μπορέσουν να βρουν ένα αντιδημοκρατικό εκλογικό σύστημα;

Η εξήγηση είναι πολύ απλή. Γνωρίζουν πολύ καλά στις επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές ότι οι πολίτες είναι έτοιμοι να έρθουν στο προσκήνιο, να αμφισβητήσουν, να συμμετάσχουν σε κινηματικά αυτοδιοικητικά σχήματα, που στόχο θα έχουν να σαρώσουν το παλιό και αναξιόπιστο σύστημα δημάρχων και λοιπών τοπικών “παραγόντων” της συγκυβέρνησης. Εξάλλου μήπως μπορούν να μας αναφέρουν ποια η διαφοροποίησή τους απέναντι στην πολιτική πραγματικότητα στην Ελλάδα της “μνημονιακής” περιόδου και του Καλλικράτη, που οδήγησαν την αυτοδιοίκηση – αυτόν τον γνήσια λαϊκό θεσμό – σε “κλινικά νεκρή” ιδιαίτερη περίπτωση; Επομένως ο φόβος της πολιτικής συντριβής στις προσεχείς εκλογές, κινεί τα νήματα της προωθούμενης αλλαγής Δημάρχων και δημοτικών συμβούλων. Οι “κορώνες” του ΠΑΣΟΚ και της ΚΕΔΕ είναι όπως λέει και ο λαός μας “για τον γάιδαρο καβάλα”. Δεν ήξερα, δεν γνώριζα, είμαι αθώος, δεν μπορώ να κάνω τίποτα… Επιτρέψτε μου όμως μια συγκριτική αντιπαραβολή με την μορφή ερωτημάτων για τα κριτήρια αξιολόγησης των “ικανών” και “άξιων” που θα εκλέγονται μέσα από την ενιαία λίστα υποψηφίων συμβούλων:

• Ποιος είναι πιο “ικανός” και “άξιος”, αυτός που διαχειρίζεται σήμερα κονδύλια και πόρους από θέση ευθύνης στο Δήμο ή αυτός που βρίσκεται έξω από αυτά τα κέντρα;
• Ποιος είναι “ικανός” και “άξιος”, αυτός που σκορπάει χρήμα δεξιά και αριστερά για την προβολή του ή αυτός που δεν έχει αυτήν την δυνατότητα;
• Ποιος είναι “ικανός” και “άξιος”, αυτός που καθημερινά συναλλάσσεται με το κοινό και παρέχει κάθε είδους εξυπηρετήσεις ή αυτός που “τρέχει” να εξυπηρετηθεί;
• Ποιος είναι “ικανός” και “άξιος”, αυτός που θα πει στο Δημότη – κάνοντας πολιτική – ότι σου πήρα το παιδί σου στον παιδικό σταθμό ή αυτός που το θεωρεί αυτονόητο και ζητάει κάτι παραπάνω;
• Ποιος είναι “ικανός” και “άξιος”, αυτός που διαχειρίζεται κοινωνικές δράσεις και δομές του Δήμου ή ο χρήστης που στην παρούσα οικονομική κρίση έχει ανάγκη και τα στοιχειώδη;
• Ποιος είναι “ικανός” και “άξιος”, αυτός που θα σου κάνει “ρυθμίσεις” στην οφειλή των Δημοτικών τελών ή αυτός που πραγματικά έχει άποψη για το πώς αυτό πρέπει να γίνει;

Θα μου πείτε γιατί να το κάνει τώρα. Έχει ήδη αξιολογηθεί. Μα γιατί έρχονται δημοτικές εκλογές φυσικά! Και εδώ βέβαια, όσο και αν κάποιοι εξανέστησαν για τον όρο “βλαχοδήμαρχοι” πραγματικά πιστέψτε με ότι ο όρος που θα ταιριάζει περισσότερο στο μέλλον είναι: νέου τύπου κοτσαμπαδισμός, ή παλαιοκομματισμός ή άκρατος τοπικός συντεχνιασμός… διαλέγετε και παίρνετε!

Στο επίπεδο εκλογής Δημάρχου (42% ή 50+1%), ας αφήσουμε τα θεσμικά όργανα να αποφασίσουν. Για την επιλογή των δημοτών ως προς την δημοτική αρχή που πρέπει να τους αντιπροσωπεύσει, πρέπει να γίνει αναφορά και στο πρόσωπο του υποψηφίου Δημάρχου και στους υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους και στη φερεγγυότητα υλοποίησης του δημοτικού τους προγράμματος. Και βέβαια σε αυτό δεν χωρούν ούτε φθαρμένα κόμματα, ούτε αναξιόπιστα πρόσωπα, ούτε μνημονιακού τύπου πολιτικές.

Τα ερωτήματα είναι σοβαρά και ζητούν απαντήσεις:

• Ποιος Δήμαρχος θα εκλεγεί με συγκεκριμένο πρόγραμμα και δεν θα μπορεί να το εφαρμόσει, όταν κάποιοι Δημοτικοί Σύμβουλοι, εκ των “ικανών” και “άξιων” δεν θα του το επιτρέπουν;
• Τι θα συμβεί όταν ο Δήμαρχος θέλει να διεκδικήσει τη δημόσια περιουσία (π.χ. Λιμάνι, Αλυκές, Κτηματική) και το Δημοτικό Συμβούλιο ταχθεί υπέρ της εκποίησης της;
• Τι θα συμβεί όταν ο Δήμαρχος θέλει να κάνει την ΔΕΥΑΜ, υπηρεσία ύδρευσης του Δήμου και το Δημοτικό Συμβούλιο λάβει απόφαση να δοθεί η ύδρευση και η αποχέτευση σε ιδιώτες;
• Τι θα συμβεί όταν ο Δήμαρχος θέλει να εφαρμόσει ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα διαχείρισης του ΧΥΤΑ (διαχωρισμός στην πηγή, ανάκτηση υλικών, ανακύκλωση, κομποστοποίηση, αξιοποίηση, ταφή υπολειμμάτων) και οι “ικανοί” και “άξιοι” λάβουν απόφαση να δώσουν την διαχείριση στον κ. Μπόμπολα;
• Τα θα συμβεί όταν οι δομές αλληλεγγύης (κοινωνικό παντοπωλείο, αγορά, φροντιστήριο, ξενώνες, φαρμακείο) κλείνουν μία – μία, αντί να επεκταθούν;

Αυτά και άλλα πολλά έρχεται να στοχεύσει η προωθούμενη ρύθμιση. Αφενός σε πολιτικό επίπεδο την αποφυγή συντριβής των εταίρων της συγκυβέρνησης και αφετέρου σε καθαρά αυτοδιοικητικό, την απόλυτη κατάλυση και λειτουργία του θεσμού της Τ.Α. Το επόμενο χρονικό διάστημα αναμένεται να ξεδιπλωθεί το όλο σχέδιο.

Δεν πρέπει να επιτρέψουμε να περάσει! Και στον αντίποδα να εφαρμόσουμε το δικό μας, που σε γενικές γραμμές αναλύσαμε σε προηγούμενη παρέμβαση και που θα επανέλθουμε αναλυτικά.