Πόσα ψάρια ιχθυοκαλλιέργειας έχει η Ελλάδα; Το Google Earth απαντά...

Πηγή: http://tvxs.gr

Δεν φαίνεται μόνο το Σινικό Τείχος από το διάστημα. Και οι κλωβοί ιχθυοκαλλιέργειας μπορούν να γίνουν επίσης ορατοί από τις δορυφορικές εικόνες υψηλής ανάλυσης που προσφέρει το Google Earth. Έτσι, Καναδοί επιστήμονες είχαν για πρώτη φορά την ιδέα να χρησιμοποιήσουν το συγκεκριμένο «εργαλείο» για να κάνουν μια εκτίμηση των ψαριών ιχθυοκαλλιέργειας στη Μεσόγειο. Είναι η πρώτη στον κόσμο μελέτη της ελεγχόμενης ιχθυοπαραγωγής που γίνεται μέσω δορυφόρων.

Οι ερευνητές του Κέντρου Αλιείας του πανεπιστημίου της Βρετανικής Κολομβίας στο Βανκούβερ, με επικεφαλής τον Πάμπλο Τρουχίγιο (που είναι και επιστημονικός σύμβουλος της οργάνωσης Greenpeace), οι οποίοι δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο επιστημονικό περιοδικό «PLoS ONE», διάλεξαν τη Μεσόγειο, επειδή, όπως είπαν, έχει εξαίρετη δορυφορική κάλυψη μέσω του Google Earth και επιπλέον διαθέτει έναν ανεπτυγμένο κλάδο ιχθυοκαλλιέργειας.

Οι ερευνητές ανέφεραν ότι οι εκτιμήσεις για τον όγκο της ελεύθερης αλιείας έχουν επικριθεί συχνά πως δεν είναι ακριβείς, γι' αυτό ήθελαν να δουν αν ανάλογο πρόβλημα ισχύει και με τις ιχθυοκαλλιέργειες. Η έρευνα μέτρησε συνολικά 20.976 συνηθισμένου μεγέθους κλωβούς στη Μεσόγειο, σε απόσταση έως δέκα χιλιομέτρων από τις ακτές και άλλους 248 πολύ μεγαλύτερους, όπου εκτρέφονται αποκλειστικά τόνοι (κάθε τέτοιος κλωβός ξεπερνά τα 40 μέτρα μήκος).

Περίπου οι μισοί κλωβοί εντοπίστηκαν στις ακτές της Ελλάδας (49%) και σχεδόν το ένα τρίτο στην Τουρκία (31%)- στις δύο χώρες όπου βρίσκεται και ο κύριος όγκος της μεσογειακής ιχθυοκαλλιέργειας. Σύμφωνα με τους ερευνητές, και οι δύο χώρες στα νούμερα που δίνουν φαίνεται να υποεκτιμούν τη συνολική εθνική παραγωγή ιχθυοκαλλιέργειας τους. Οι εκτιμώμενες αποκλίσεις της ετήσιας παραγωγής είναι γύρω στο 30% για την Ελλάδα, 18% για την Τουρκία, 16% για την Κύπρο και 10% για την Κροατία (η σύγκριση για τις αποκλίσεις αφορά το έτος 2006).

Πάντως, οι ερευνητές επισήμαναν ότι στη Μεσόγειο πιθανότατα υπάρχουν και άλλοι κλωβοί ιχθυοκαλλιέργειας, καθώς, για άγνωστους λόγους, σε ορισμένες ακτές της Γαλλίας και του Ισραήλ δεν υπάρχει πλήρης δορυφορική κάλυψη. Συνολικά οι επιστήμονες μπόρεσαν να ελέγξουν το 91% των μεσογειακών ακτών.

Συνδυάζοντας τον αριθμό των κλωβών που καταμετρήθηκαν δορυφορικά, με τις διαθέσιμες πληροφορίες για τον όγκο κάθε κλωβού, την πυκνότητα ψαριών που φιλοξενεί, τον ρυθμό αναπαραγωγής, την εποχικότητα και άλλους παράγοντες, οι ερευνητές υπολόγισαν ότι στις 16 μεσογειακές χώρες η ετήσια παραγωγή (πλην του τόνου) φθάνει συνολικά στους 225.736 τόνους ψαριών, ένας αριθμός που συμφωνεί χονδρικά με τις επίσημες αναφορές του FAO (Διεθνής Οργάνωση Τροφίμων και Γεωργίας) του ΟΗΕ για την μεσογειακή παραγωγή ιχθυοκαλλιεργειών.

Έτσι, οι ερευνητές σχολίασαν ότι αν και τα στοιχεία επιμέρους χωρών για τις ιχθυοκαλλιέργειες τους φαίνεται να εμφανίζουν αποκλίσεις από τις δορυφορικές εκτιμήσεις, ως ενιαία οντότητα η Μεσόγειος παρουσιάζει μια ακριβή εικόνα της ελεγχόμενης ιχθυοπαραγωγής της.

Η νέα έρευνα, κατά τους επιστήμονες, δείχνει για μια ακόμη φορά τις μεγάλες- και όχι ακόμα αξιοποιημένες πλήρως- δυνατότητες του Google Earth για τη συλλογή και την επαλήθευση μιας μεγάλης ποικιλίας δεδομένων, καθώς και τη διασταύρωση των επίσημων κρατικών στοιχείων.