Ένας αναγνώστης.
Σχόλιο από την εφημερίδα «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ».
Ένας καθηγητής στο εξωτερικό, του οποίου η τάξη επέμενε πως ο σοσιαλισμός είναι ένα λειτουργικό και αποδοτικό σύστημα, κάλεσε τους μαθητές να το εφαρμόσουν στην πράξη, μέσω ενός μηχανισμού βαθμολόγησης με βάση την ιδέα ενός οικονομικού μοντέλου όπου κανένας δεν πρέπει να είναι πλούσιος ή φτωχός, με το κράτος να λειτουργεί σαν εξισωτής μέσω της αναδιανομής.
Όλοι οι βαθμοί στα γραπτά διαγωνίσματα θα υπολογίζονται κατά μέσο όρο και ο καθένας θα λάβει τον ίδιο βαθμό. Έτσι κανένας δεν θα πάρει κάτω από τη βάση και δεν θα μείνει στην ίδια τάξη, αλλά και κανένας δεν θα πάρει άριστα.
Μετά το πρώτο διαγώνισμα οι βαθμοί υπολογίστηκαν με βάση ένα μοντέλο εξομοίωσης προς το μέσο όρο. Έτσι όλοι βαθμολογήθηκαν πέριξ του 15 με βάση το 10 και άριστα το 20. Μετά το πρώτο διαγώνισμα που βαθμολογήθηκαν όλοι πέριξ τους 15, αυτοί που είχαν μελετήσει καλά στενοχωρήθηκαν και αυτοί που δεν είχαν μελετήσει χάρηκαν.
Όταν έφτασε η ώρα για το δεύτερο διαγώνισμα οι μαθητές που στο προηγούμενο είχαν μελετήσει σκληρά μελέτησαν λιγότερο, αφού η ανταμοιβή θα ήταν ούτως ή άλλως χαμηλότερη και αυτοί που είχαν διαβάσει λίγο διάβασαν ακόμη λιγότερο. Ο μέσος όρος βαθμολόγησης κατά το δεύτερο διαγώνισμα έπεσε πέριξ της βάσης του 10.
Κατά το τέταρτο στη σειρά διαγώνισμα η τάξη έγραψε κάτω από τη βάση. Κανένας μαθητής πλέον δεν ήταν ευτυχής. Όσο προχωρούσε ο καιρός προς τον Ιούνιο κανένας δεν ήταν ευχαριστημένος. Οι δυσαρεστημένοι μάλιστα ήταν περισσότεροι από πριν που η αξιολόγηση ήταν αυστηρή και αξιοκρατική. Άρχισαν να λαμβάνουν χώρα μικροκαβγάδες καθώς οι μαθητές κατηγορούσαν ο ένας τον άλλο και όλο αυτό το κακό κλίμα οδήγησε στο να μην διαβάζει κανένας για το όφελος του άλλου.
Στο τέλος έμειναν όλοι μετεξεταστέοι.
Όταν η ανταμοιβή είναι σημαντική, δημιουργούνται ανισότητες αλλά βοηθάει να ανέβει το γενικό επίπεδο. Έτσι οι χαμηλότεροι βαθμοί καταφέρνουν και είναι υψηλότεροι, από ότι κατά το καθεστώς του σοσιαλισμού δια της αναξιοκρατίας.
Το πείραμα κατέληγε στα εξής πέντε συμπεράσματα:
1) Δεν μπορείς να οδηγήσεις τους φτωχούς σε ευημερία, με το να θέσεις εκτός ευημερίας τους πλούσιους.
2) Για να λάβει οτιδήποτε ένα άτομο που δεν εργάζεται, πρέπει κάποιο άλλο άτομο να εργάζεται χωρίς να λαμβάνει.
3) Για να δώσει κάτι η κυβέρνηση σε κάποιον, πρέπει πρώτα να το στερήσει από κάποιον άλλο.
4) Δεν μπορείτε να πολλαπλασιάσετε τον πλούτο διαιρώντας τον!
5) Όταν οι μισοί δεν χρειάζεται να δουλέψουν γιατί θα τους φροντίσουν οι άλλοι μισοί, οι δεύτεροι δεν χρειάζεται να προσπαθούν γιατί τον κόπο τους τον μοιράζονται με τους άλλους.
Πουθενα δεν εφαρμοστηκε σοσιαλισμος. παντου σε καθε χωρα υπαρχουν ταξεις. πχ στη εσσδ και λοιπες ...δημορατικες χωρες οι αγροτες -εργατες και μικροδημοσιουπαλληλοι πεθαιναν της πεινας με τα δελτια φαγητου πεινας ανα βδομαδα, εμεναν σε κοινοβιες πολυκατοικιες των 2-3 οικογενειων ανα τουαλετα, χωρις μπαλκονια και 10 η ωρα βραδυ ...πισω στο σπιτι. ΌΣΟΙ ΗΤΑΝ ΣΤΗ KGB, ΣΤΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΠΟΛΙΤΟΦΥΛΑΚΗ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΣΠΙΟΥΝΟΙ ΕΤΡΩΓΑΝ ΓΑΒΙΑΡΙ , ΕΙΧΑΝ ΚΡΑΤΙΚΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ, ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΚΑΙ ΔΩΜΑΤΙΑ, ΚΡΑΤΙΚΟ ΕΞΟΧΙΚΟ, ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΗΓΑΙΝΑΝ ΣΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΣΧΟΛΕΙΑ . Ο ΦΤΩΧΟΣ ΛΑΟΣ ΑΝΤΕΔΡΑΣΕ ΚΑΙ ΠΑΠΑΛΑ Ο ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ. Και εδω οι αριστεροι έχουν ΔΕΞΙΕΣ ΤΣΕΠΕΣ όπου τους συμφέρει. ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΔΕΝ ΘΑ ΑΝΤΕΞΕΙ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΟΥΣ ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΕΝΝΟΟΥΝ ΣΤΑ ΜΑΝΙΦΕΣΤΑ ΤΟΥΣ.ΕΞΑΛΛΟΥ ΣΤΟ ΣΥΡΙΖΑ ΤΟ 90% ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΠΡΩΗΝ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ ΠΑΣΟΚ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕσύ φίλε 6.50 σε ποιά τάξη είσαι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίτε ζούμε σε ταξική κοινωνία, ή σε Αταξική κοινωνία- και αυτό το αποφασίζει η πλειοψηφία μιας δημοκρατικής κοινωνίας - το κράτος θα πρέπει να προσφέρει
ΑπάντησηΔιαγραφήστούς πολίτες του βασικές υπηρεσίες όπως είναι : υγεία , παιδεία , και το κυριότερο δουλειά για όλους .
Εστω και ένας άνεργος να υπάρχει και πολύ περισσότερο ενάμιση εκατομμύριο άνεργοι που είναι σήμερα και μάλιστα στην πλειοψηφία τους νέοι άνθρωποι, τότε το σύστημα υπολειτουργεί και προκαλεί παρενέργειες , που δέν συμφέρει ούτε την μια τάξη ούτε την άλλη και βεβαίως όπως και να το δεί κανείς είναι άδικο,
Αν αυτό το είχαν κατανοήσει οι οικονομικά ισχυροί , τότε οι ίδιοι θα προσφέρονταν στην εκάστοτε κυβέρνηση, είτε δεξιά είτε κεντρώα είτε αριστερή ώστε να γίνει μία ανακατανομή του πλούτου που παράγεται προς το δικαιότερο.
Δεν είναι ωραία , φίλε ανώνυμε πλούσιε , να ζούνε τα παιδιά μας σε ένα ποιό αρμονικό και ειρηνικό κοινωνικό περιβάλλον ;
αλύζιος