Γιώργος Πουρνάρας: Με την απόφαση 1666/2016 του ΣτΕ, το παράνομο τμήμα του βουλιαγμένου λιμανιού του Μύτικα είναι αμετάκλητα κατεδαφιστέο.

ΜΥΤΙΚΑΣ PRESS: Μέχρι τώρα, παρά τις επίμονες και συχνές δημόσιες ερωτήσεις μας, γνωρίζαμε ότι το βουλιαγμένο λιμάνι του Μύτικα βρίσκεται σε διαδικασία νομιμοποίησης, σύμφωνα με τις διαβεβαιώσεις της δημοτικής αρχής.
Ο συμπατριώτης μας Πολιτικός Μηχανικός κ. Γιώργος Πουρνάρας έρχεται να ρίξει φως στη συγκεκριμένη υπόθεση και να ενημερώσει για νέες πρόσφατες εξελίξεις, τις οποίες φυσικά μέχρι σήμερα αγνοούσαμε, αλλά και να προτείνει λύσεις για να βγούμε από το σημερινό αδιέξοδο.
Δεν είναι η πρώτη φορά, που για πάρα πολύ σημαντικά θέματα της περιοχής και εξελίξεις ενημερωνόμαστε υπεύθυνα και σοβαρά εκτός Δήμου Ξηρομέρου. Στο Δήμο Ξηρομέρου, είναι προφανές σε όλους, ότι εδώ και πάρα πολύ καιρό, με την υπευθυνότητα και τη σοβαρότητα είναι τσακωμένοι. Έχουν άλλα θέματα να ασχοληθούν και όχι με τα σοβαρά για το τόπο...

Διαβάστε το πολύ ενδιαφέρον άρθρο παρακάτω.

Γράφει ο κ. Γεώργιος Ν. Πουρνάρας.

Πολιτικός Μηχανικός Ε.Μ.Π.

Επιτακτική ανάγκη η κατασκευή αγκυροβολίου τουριστικών σκαφών στον Μύτικα σε άλλη θέση. Μάταια και ανώφελη κάθε επιμονή για νομιμοποίηση του παράνομου (βυθισμένου) τμήματος του υπάρχοντος αλιευτικού καταφυγίου μετά τη νέα (1666/2016) απόφαση του ΣτΕ που διατάσσει την κατεδάφιση του.

Το 2005 το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) με την υπ’ αριθμόν 978/2005 απόφαση του (δείτε εδώ), κήρυξε παράνομη την επέκταση του υπάρχοντος αλιευτικού καταφυγίου Μύτικα (δυτική λιμενολεκάνη, προς το Κέντρο Υγείας) και το έργο από τότε παραμένει ατελές και ανολοκλήρωτο. Με την ίδια απόφαση το ΣτΕ διέταξε την κατεδάφιση του παρανόμου τμήματος του λιμανιού και την επαναφορά του αιγιαλού στη προτέρα κατάσταση (δείτε εδώ).

Κατά του πρωτοκόλλου αυτού κατεδάφισης προσέφυγε δικαστικά ο πρώην Δήμος Αλυζίας, ζητώντας την ακύρωση του. Μετά από πολλά χρόνια το ΣτΕ με την υπ’ αριθμόν 1666/2016 απόφαση του (δείτε εδώ), απέρριψε την προσφυγή και επικύρωσε αμετάκλητα την ισχύ του πρωτοκόλλου κατεδάφισης. Σε εφαρμογή αυτής της νέας απόφασης του ΣτΕ, η αρμόδια υπηρεσία με το παρακάτω έγγραφο της διατάσσει την εκτέλεση, του αμετάκλητου πλέον, πρωτοκόλλου κατεδάφισης.

Το νέο πρωτόκολλο κατεδάφισης (επαναβεβαίωση του παλιού) του παράνομου λιμανιού Μύτικα, με ημερομηνία 1 Μαρτίου 2017.

Από τα παραπάνω προκύπτει σαφώς, ότι το ημιτελές παράνομο τμήμα του αλιευτικού καταφυγίου είναι κατεδαφιστέο και δεν μπορεί να ολοκληρωθεί.

Επιπλέον, ανεξάρτητα από τα παραπάνω, δεν υπάρχει καμία δυνατότητα νομιμοποίησης του με βάση το άρθρο 226 του Ν. 4072/2012, αφού μέχρι 31/12/2013 – καταληκτική ημερομηνία υποβολής φακέλου νομιμοποίησης – δεν κατατέθηκε σχετικός φάκελος στην αρμόδια Κτηματική Υπηρεσία (με αβέβαιο ούτως ή άλλο αποτέλεσμα), όπως από σχετική απάντηση της προκύπτει.

Συμπέρασμα: Το παράνομο τμήμα του λιμανιού είναι αμετάκλητα κατεδαφιστέο (δεν χωρεί δηλαδή κανένα ένδικο μέσο αποτροπής της κατεδάφισης) και επιπλέον δεν υπάρχει καμία δυνατότητα νομιμοποίησης του, όπως ο Δήμος Ξηρομέρου ισχυρίζεται και επιδιώκει.

Κάθε τέτοια προσπάθεια είναι μάταιη και ανώφελη και απλώς καθυστερεί την κρίσιμη απόφαση για την κατασκευή νέου λιμανιού – αγκυροβολίου τουριστικών σκαφών σε άλλη θέση, που είναι επιτακτική ανάγκη να γίνει στον Μύτικα.

Ο Δήμαρχος ισχυρίζεται ότι μπορεί να γίνει νομιμοποίηση του παράνομου τμήματος του αλιευτικού καταφυγίου και γι αυτό έχει αναθέσει τη σύνταξη Περιβαλλοντικής Μελέτης από το 2014 (βλέπε εδώ σχετική του απάντηση σε ερώτηση του Δημοτικού Συμβούλου κ. Ηλία Γεωργαλή στο Δ.Σ.).

Όμως ο Δήμαρχος αγνοεί (;) ότι η προθεσμία υποβολής του σχετικού φακέλου έληξε την 31/12/2013 και επομένως κάθε προσπάθεια νομιμοποίησης είναι ανώφελη. Άλλωστε, και εμπρόθεσμος φάκελος να είχε υποβληθεί, κατά τη γνώμη μου δεν θα είχε πιθανότητα ευόδωσης (για νομικούς λόγους).

Η μόνη λύση λοιπόν για την απόκτηση αγκυροβολίου τουριστικών σκαφών (και όχι μαρίνας με την αυστηρή έννοια του όρου), είναι η μελέτη και κατασκευή του σε νέα θέση, με νόμιμες και περιβαλλοντικά αποδεκτές διαδικασίες. Ιδέες υπάρχουν πολλές. Μία από αυτές είναι η δική μου που έχω καταθέσει προεκλογικά, που προβλέπει την κατασκευή αγκυροβολίου τουριστικών σκαφών στη Δυτική παραλία του Μύτικα, με πλωτές εξέδρες (δείτε εδώ).

Φυσικά η διερεύνηση της κατάλληλης θέσης και λύσης θα γίνει και θα προταθεί στη φάση της προκαταρκτικής μελέτης από το εξειδικευμένο σε τέτοιες μελέτες γραφείο μελετών, στο οποίο θα ανατεθεί μετά από δημόσιο διαγωνισμό η ανάλογη μελέτη, και μετά από διαβούλευση με όλους τους φορείς.

Είναι πρόδηλα τα οφέλη από την κατασκευή ενός τέτοιου έργου για τον Μύτικα, αλλά και για όλη την Δ.Ε. Αλυζίας.

Σε μία εποχή κρίσης και πλήρους απαξίωσης της περιοχής μας, σχεδόν η μόνη διέξοδος είναι ο τουρισμός, σε όλες τις μορφές του. Επειδή δε, τα τελευταία ιδίως χρόνια, υπάρχει μία «έκρηξη» του ιστιοπλοϊκού τουρισμού στο Ιόνιο και στην περιοχή μας για διάφορους λόγους (μαρίνες Λευκάδας, Πρέβεζας και Παλαίρου σε συνδυασμό με το ήρεμο του Ιονίου και την αστάθεια στη Τουρκία), ο Μύτικας αποκτώντας ένα αγκυροβόλιο τουριστικών σκαφών, νόμιμο και ασφαλές, μπορεί να γίνει ενδιάμεσος σταθμός των ιστιοπλοϊκών σκαφών στην πορεία τους από Λευκάδα – Πρέβεζα – Πάλαιρο προς Κάλαμο – Καστό κ.λ.π. από τον Μάιο ως το τέλος Οκτώβρη, με αποτέλεσμα την διεύρυνση της τουριστικής περιόδου στον Μύτικα.

Ιδού λοιπόν Δήμαρχε πεδίο δόξης λαμπρό. Χωρίς καθυστέρηση, προχώρα στις αναγκαίες ενέργειες για την κατασκευή τουριστικού αγκυροβολίου σε άλλη θέση στον Μύτικα, που θα οδηγήσει μαζί με άλλα βασικά έργα υποδομής (βιολογικό, σχέδιο πόλης, αξιοποίηση παραλίας), σε μία πορεία ανάκαμψης της πλήρως απαξιωμένης Αλυζίας.

Υ.Γ.

1. Το αγκυροβόλιο τουριστικών σκαφών διαφέρει από τη μαρίνα, η οποία προσφέρει επιπλέον υπηρεσίες, πέραν της προσωρινής αγκυροβολίας (επισκευές – συντήρηση σκαφών, μόνιμη αγκυροβολία κ.λ.π.). Κατά την γνώμη μου το τουριστικό αγκυροβόλιο αρκεί στο Μύτικα.

2. Για τη χρηματοδότηση του έργου σε εποχές κρίσης υπάρχει θέμα. Όμως το κύριο είναι να εκπονηθεί η ανάλογη μελέτη και να εκδοθούν οι απαραίτητες άδειες. Αν αυτό γίνει, τότε μπορεί να χρηματοδοτηθεί από διάφορα προγράμματα. Το κλειδί όμως είναι η άμεση (τώρα) ανάθεση της μελέτης. Αν αυτό δεν γίνει σήμερα, το έργο δεν θα ξεκινήσει ποτέ.

3. Πρέπει παράλληλα να γίνει μελέτη αποκατάστασης του επικίνδυνου και ανολοκλήρωτου (βουλιαγμένου) λιμανιού. Κατά τη γνώμη μου πρέπει να αποσυρθούν τα μπλόκια του προσήνεμου (προς νότια) μώλου και να μεταφερθούν σε άλλο υπό κατασκευή έργο, άποψη που εξέφρασε σε σχετική ερώτηση μου η Δ/ντρια Τεχνικών Υπηρεσιών της Περιφέρειας. Για δε τα μπλόκια του κρηπιδώματος στην ακτή πρέπει να αποφανθεί η μελέτη αποκατάστασης της ακτής.

4. Τέλος, για το ποιος έχει την ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση, είναι νομίζω προφανές. Ο νυν Δήμαρχος Ξηρομέρου και τότε Αλυζίας προσπάθησε, παρά τις έγγραφες προειδοποιήσεις, να κατασκευάσει παράνομη επέκταση του, υπάρχοντος τότε, ημιτελούς αλιευτικού καταφυγίου. Η επέκταση αυτή, παρότι παρουσιαζόταν στην μελέτη σαν αλιευτικό καταφύγιο για να μπορέσει να ενταχθεί σαν τέτοιο (αλιευτικό καταφύγιο) σε κάποιο Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα χρηματοδότησης, προοριζόταν για «μαρίνα» σκαφών. Παράλληλα αυτή η επέκταση έθιγε την υπάρχουσα ακτογραμμή και τις παραθαλάσσιες ιδιοκτησίες, αφού προβλεπόταν το μπάζωμα μίας αμμώδους παραλίας, που χρησιμοποιούνταν σαν πλαζ κολύμβησης (η τελευταία μέσα στα όρια του χωριού).

Το ΣτΕ αξιολογώντας ότι τα 50 (τότε) αλιευτικά σκάφη του Μύτικα εξυπηρετούνταν άνετα από το υπάρχον αλιευτικό καταφύγιο (έκτασης 15 στρεμμάτων) και συνυπολογίζοντας το περιβαλλοντικό κόστος που θα επέρχονταν από το μπάζωμα μιας αμμώδους ακτής, με την 978/2005 απόφαση του, κήρυξε παράνομη την επέκταση του υπάρχοντος αλιευτικού καταφυγίου (που παρότι θα κατασκευαζόταν η επέκταση σαν αλιευτικό καταφύγιο, θα χρησιμοποιούνταν στην πράξη σαν «μαρίνα», χωρίς να είναι τέτοια, χωρίς να αναφέρεται στους επίσημους χάρτες σαν «μαρίνα» κ.λ.π.).

Άλλη λύση υπήρχε φυσικά και ήταν απλή… Το υπάρχον τότε αλιευτικό καταφύγιο έπρεπε να ενταχθεί και να ολοκληρωθεί σαν τέτοιο (αλιευτικό καταφύγιο), και σε άλλη θέση (π.χ. στη Δυτική παραλία), με πλωτά μέσα να κατασκευασθεί, με άλλη μελέτη, αγκυροβόλιο τουριστικών σκαφών. Δυστυχώς από τότε (2005) μέχρι και σήμερα (2017), η εμμονή σε παράνομες διαδικασίες έχει στερήσει τον Μύτικα από την απόκτηση ενός νόμιμου αγκυροβολίου τουριστικών σκαφών, που θα συμβάλλει τα μέγιστα στη τουριστική του ανάπτυξη, και πολύ φοβάμαι ότι με την ακολουθούμενη πολιτική του Δημάρχου στο θέμα, ο Μύτικας δεν θα αποκτήσει σύντομα τουριστικό αγκυροβόλιο. Ελπίζω να διαψευσθώ.

Απρίλιος 2017

Γεώργιος Ν. Πουρνάρας

Πολιτικός Μηχανικός Ε.Μ.Π.