Παναγιώτης Στάικος για βανδαλισμούς στις ξαπλώστρες στην παραλία του Αστακού.
1 σχόλιο:
Σημείωση: Όλα τα σχόλια θα εμφανίζονται μετά την έγκρισή τους από τους διαχειριστές του ιστολογίου.
Σχόλια υβριστικά, συκοφαντικά, ειρωνικά, υποτιμητικά, μειωτικά και απαξιωτικά ή σχόλια χυδαία, σεξιστικά, ρατσιστικά και θρησκευτικού μίσους, σχόλια με μηνύματα που δεν καταλαβαίνουμε, ονομαστικές αναφορές σε απλούς πολίτες και προβοκατόρικα ή σχόλια που δεν έχουν σχέση με τη παραπάνω ανάρτηση, ΔΕΝ θα δημοσιεύονται.
Επίσης ΔΕΝ θα δημοσιεύονται σχόλια που δείχνουν φανερά ότι ο σχολιαστής δεν γνωρίζει καν το θέμα που σχολιάζει, έχει φανερά πλήρη άγνοια για το αντικείμενο της ανάρτησης και απλώς σχολιάζει για να δει το σχόλιο του να δημοσιεύεται και να αισθανθεί ο ίδιος ικανοποίηση.
Τα σχόλια και τα κείμενα των αναγνωστών εκφράζουν τους ίδιους και δεν υιοθετούνται κατά ανάγκη από το παρόν ιστολόγιο.
Παρακαλούμε τους αναγνώστες μας να διατυπώνουν τα σχόλια τους με κόσμιο τρόπο για να δημοσιευτούν.
Η Ελληνική γλώσσα είναι πολύ πλούσια για να πούμε αυτό που θέλουμε και να ασκήσουμε την κριτική μας, αποφεύγοντας όλα τα πιο πάνω που αναφέρονται.
Εάν παρ' όλα αυτά κάποιος θεωρεί ότι θίγεται από ανάρτηση ή σχόλιο στο Blog, καλείται να επικοινωνήσει μαζί μας μέσω του e-mail προς αποκατάσταση.
Δεν ξέρω τι έγινε με τις συγκεκριμένες ξαπλώστρες, αλλά έχω να παρατηρήσω τα εξής: Τις περισσότερες ζημιές σε δημόσιους χώρους τις προκαλούν οι ίδιοι οι χρήστες τους. Κυρίως παιδιά και νέοι καταστρέφουν γήπεδα, παιδικές χαρές, κάδους σκουπιδιών κ.ο.κ., πολλές φορές μπροστά στα μάτια των γονέων τους. Εμείς οι εκπαιδευτικοί, όπως έχουμε χρέος, αναφερόμαστε συνέχεια στο πρόβλημα, συμβουλεύουμε ανάλογα τους μαθητές μας και εφιστούμε την προσοχή των γονέων στο εν λόγω θέμα. Το ίδιο θα ήθελα να κάνω και με το παρόν σχόλιο.Αγαπητοί γονείς, τα παιδιά σας, εσείς περισσότερο από τον καθένα κι από εμάς τους εκπαιδευτικούς, έχετε την υποχρέωση, αλλά και τη δυνατότητα, να τα παρατηρείτε, να τα συμβουλεύετε και να τα επιβραβεύετε ή να τα τιμωρείτε.Η ΠΑΡΑΒΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΤΙΜΩΡΕΙΤΑΙ, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΕΛΟΣ. Αν δεν σας απασχολήσουν τώρα "τα μικρά", όπως οι ζημιές που προαναφέραμε, θα σας απασχολήσουν αργότερα " τα μεγάλα" και τότε, ίσως να είναι αργά! Η ανοχή δε σημαίνει αγάπη και προστασία για το παιδί.Αντίθετα θα μπορούσε να θεωρηθεί αδυναμία και αδιαφορία.
ΑπάντησηΔιαγραφή