Ιχθυοκαλλιέργειες και Περιβάλλον.

Του Νίκου Τραγόμαλου.

Εδώ και πολλά χρόνια παρακολουθώ αυτό που συμβαίνει στη Πάλαιρο Αιτωλοακαρνανίας, ένα κοντινό μέρος με τη γενέτειρά μου. Κάθε φορά που περνώ απ' αυτό το μέρος νιώθω ένα μείγμα συναισθημάτων να με κυριεύει.

Από τη μια θαυμάζω και νιώθω όμορφα που σ' αυτό το μέρος της Αιτωλοακαρνανίας φαίνεται ότι, υπήρξαν κάποτε και υπάρχουν και τώρα κάποιοι άνθρωποι ντόπιοι και όχι μόνο, που είδαν και συνεχίζουν να βλέπουν ότι στο συγκεκριμένο μέρος, που έχει θέα τη Λευκάδα, το Μεγανήσι, το Σκορπιό και τον Κάλαμο, μπορεί να ανθίσει η τοπική οικονομία δημιουργώντας τουριστικές υποδομές τέτοιες, που θα μπορούσαν να προσελκύσουν πολύ κόσμο για διακοπές,να κινήσουν την τοπική οικονομία, αλλά και να απασχολήσουν προσωπικό από την περιοχή και όχι μόνο. Πρόσφατα δε, διάβασα για μια μεγάλη επένδυση εκατομμυρίων ευρώ που πρόκειται να κάνει μια γαλλική εταιρεία ξενοδοχείων στο Βαρκό Παλαίρου και χάρηκα πάρα πολύ.

Από την άλλη πλευρά όμως λέω γιατί και οι περιοχές που είναι ανάμεσα από τον Αστακό και το Μύτικα που έχουν θέα τον Κάλαμο, τον Καστό, την Άτοκο, την Ιθάκη και πιο πέρα την Κεφαλλονιά, να μην έχουν κάποια παρόμοια ανάπτυξη και να είναι καταδικασμένες να γεμίζουν από κλουβιά ιχθυοκαλλιεργειών;

Σκεπτόμενος δε την εικόνα της περιοχής αυτής, που εδώ και χρόνια έχουν βαλθεί κάποιοι να τη μετατρέψουν σε ένα απέραντο θαλάσσιο κλουβί, μόνο θλίψη και απόγνωση σε πιάνει, με τα ιχθυάλευρα και τα κρεατάλευρα να καταστρέφουν τη θάλασσα και να ξεβράζονται στις γειτονικές παραλίες, φθάνοντας μέχρι τα γειτονικά νησάκια, ανάλογα πως φυσάει ο άνεμος.

Στις παραλίες αυτές θυμάμαι όταν ήμουν μικρός, κολυμπούσαμε σε πεντακάθαρα νερά και κάνοντας βουτιές βλέπαμε ένα πεντακάθαρο βυθό. 

Στην επιφάνεια της θάλασσας δεν υπήρχαν αυτές οι αηδιαστικές φυσαλίδες που εμφανίζονται κάθε μέρα, μετά από κάθε τάισμα των ψαριών.

Στον Μύτικα, τον Κάλαμο και τον Καστό, κάθε χρόνο έρχονται οικογένειες από το εξωτερικό όχι τυχαία βέβαια. Κάτι όμορφο θα υπάρχει εκεί, που το αγνοούμε και θέλουμε να το καταστρέψουμε λέγοντας, θα τους τα πάρουμε και φέτος. Ως πότε όμως;

Κατανοώ ότι υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που δουλεύουν σ' αυτές τις εγκαταστάσεις, όμως είναι εγκληματικό να συνεχίζει να γεμίζει η περιοχή από κλουβιά.

Είναι βέβαιο ότι κάποιοι υπόσχονται θέσεις εργασίας σε μελλοντικές εγκαταστάσεις, χωρίς να σκέφτονται το μέγεθος της καταστροφής.

Είναι βέβαιο ότι υπάρχουν και άλλες μορφές ανάπτυξης, χωρίς να επιβαρύνουν το περιβάλλον .

Είναι βέβαιο ότι, όσο οι ντόπιοι Βουλευτές δεν ενδιαφέρονται για το περιβάλλον της περιοχής, γιατί δεν κατάγονται από εκεί και σφυρίζουν αιτωλοακαρνάνικα, μάλλον κάτι θα υπάρχει από κάτω.

Είναι βέβαιο ότι, θα ερωτηθούμε απ' τα παιδιά μας. Τι κάνατε για να εμποδίσετε αυτό το έγκλημα;

Είναι βέβαιο ότι, αν η δημοτική αρχή είναι αποφασισμένη να σταματήσει αυτό έγκλημα θα πρέπει να το κάνει τώρα, χωρίς όμως να ξεχνάει ότι υπάρχουν και οι Δούρειοι Ίπποι που μπορεί να εισχωρήσουν στο Δημοτικό Συμβούλιο, αν δεν έχουν εισχωρήσει.

Τώρα λοιπόν είναι η ώρα να πούμε ως εδώ. Τίποτα άλλο παρά πέρα.

Πάρτε το απόφαση, αν δεν κινητοποιηθούμε θα χαθούν όλα. 

Στο τέλος, αυτό που θα κυκλοφορεί στον Αστακό θα είναι μόνο τσιπούρες και λαβράκια σε κουτιά φελιζόλ και φορτηγά που θα μεταφέρουν ιχθυάλευρα και κρεατάλευρα.