Η «ΒΕΛΑ» στα δόντια της Π.Ο.Α.Υ.

Του Παναγιώτη Ηλ. Χολή.

Από τους προγόνους μας, τις αναμνήσεις και τα μελλοντικά σχέδια, στο «θρήνο της Περσεφώνης»!!!

Η παραθαλάσσια περιοχή στη «ΒΕΛΑ» αποτελεί μέρος της εδαφικής έκτασης του χωριού Βασιλόπουλου προς την πλευρά των Δυτικών Ακτών Αιτωλοακαρνανίας. Αναπόσπαστο κομμάτι του χωριού και των κατοίκων του, αποτελούσε τον ζωτικό χώρο μέσα στον οποίο κυλούσε η καθημερινότητα των προγόνων μας επί πολλές δεκαετίες και ήταν η πηγή επιβίωσης στα δύσκολα χρόνια των πολέμων, της φτώχειας και της προσπάθειας για χτίσιμο βάσεων για ένα καλύτερο μέλλον των οικογενειών τους.

Κάθε σπιθαμή εδάφους, κάθε κόκκος χώματος, κάθε δέντρο, θάμνος και απόκρημνες πλαγιές, έχουν τις πατημασιές, τον ιδρώτα και τις αγωνίες των μακρινών προγόνων μας και των γονιών μας. Κάθε τοποθεσία στη «ΒΕΛΑ» έχει να σου διηγηθεί και μια ανθρώπινη ιστορία, κάθε τοπωνύμιο και μια αγροτοκτηνοτροφική οικογενειακή γειτονιά, κάθε γειτονιά και μια νοσταλγία, κάθε παραλία και γραφικός κολπίσκος νεανικές αγάπες, έρωτες, παιχνίδια, ψυχική και σωματική θεραπεία.

Αυτός ο χώρος των 10.000 στρεμμάτων αποτελεί κοινοτική έκταση με τελεσίδικη απόφαση του Εφετείου Πατρών το 1980, έναντι του δημοσίου. Αυτός ο κοινοτικός χώρος αποτελούσε και αποτελεί έως και σήμερα το όνειρο εκατοντάδων συγχωριανών μου για μετατροπή του σε χώρο παραθεριστικής και όχι μόνο κατοικίας. Τα πρώτα βήματα έγιναν την δεκαετία του 1990 και ολοκληρώθηκαν το 1998, με καθορισμό των ιδιοκτησιών των συγχωριανών μου σε μια έκταση 3.000 στρεμμάτων περίπου και έκτοτε το όνειρο παραμένει ζωντανό έως και σήμερα, με διάφορες σκέψεις προς την υλοποίηση του στόχου και αξιοποίησης της περιουσίας τους προς την ανωτέρω κατεύθυνση.

Η «ΒΕΛΑ» τη δεκαετία του 1980 και αρχές του 1990 σώθηκε από την επεκτατική πολιτική των νεοφερμένων επενδύσεων των ιχθυοκαλλιεργειών, λόγο της αγάπης, τις αξίες και το φωτισμένο μυαλό των κοινοτικών συμβουλίων και των Προέδρων του χωριού μου, Βασιλόπουλο, που παρά τις πιέσεις και πολλές φορές και με «προσφορές», δεν υπέκυψαν και δεν υπέγραψαν κανένα χαρτί παραχώρησης χερσαίων εκτάσεων και τους ευχαριστούμε πολύ. Έτσι σώθηκε η «ΒΕΛΑ», κάτι που δεν έγινε με τις γειτονικές κοινοτικές εκτάσεις.

Όμως έχει επηρεαστεί παρά πολύ το θαλάσσιο και χερσαίο περιβάλλον, από τις υπάρχουσες μονάδες που βρίσκονται εκτός κοινοτικής περιφέρειας.

Η υπό θεσμοθέτηση Π.Ο.Α.Υ Εχινάδων Νήσων και Αιτωλ/νίας μέσω της οποίας θα δεσμευτούν 41.000 στρέμματα θαλάσσιου χώρου και αδιευκρίνιστων στρεμμάτων, αλλά σίγουρα χιλιάδων, στη στεριά μόνο για ιχθυοκαλλιέργειες, αλλάζει τα δεδομένα οριστικά και αμετάκλητα.

Όλη η περιοχή των παράκτιων ακτών Αστακού - Μύτικα θα μετατραπεί σε βιομηχανική περιοχή για τις εν λόγο επενδύσεις και θα κατασκευαστούν άπειρες βοηθητικές και υποστηρικτικές, μόνιμες εγκαταστάσεις, που δεν συνάδουν με το φυσικό χαρακτήρα της περιοχής, προς εξυπηρέτηση των αναγκών των μονάδων. Οι εγκαταστάσεις αυτές θα αδειοδοτούνται με fast-track διαδικασίες από τις αρμόδιες υπηρεσίες, χωρίς να ελέγχεται η μέχρι τώρα ή η μελλοντική χρήση των χερσαίων εκτάσεων. Η Π.Ο.Α.Υ. θα προηγείτο όλων των άλλων δράσεων.

Αυτό αυτόματα σημαίνει ότι και η περιοχή στη «ΒΕΛΑ» δεν θα γλυτώσει από την κατάληψη του χερσαίου χώρου της για τις εν λόγο εγκαταστάσεις. Κάθε δημόσιος ή δασικός χώρος με ένα απλό αίτημα του Φορέα Διαχείρισης της Π.Ο.Α.Υ., θα παραχωρείται για χρήση της.

Η περιοχή θα υποβαθμιστεί πάρα πολύ, το περιβάλλον θα αλλοιωθεί, η αξία της γης θα μηδενιστεί και η έκταση της παράκτιας ζώνης δεν θα είναι επισκέψιμη ούτε προορισμός για εκτόνωση της ενδοχώρας του νομού.

Ένα τοπίο άκρως μαγευτικό και πολλά υποσχόμενο σε ανάπτυξη παρόντος και μέλλοντος χρόνου, θα παραδοθεί στα χέρια πολυεθνικών συμφερόντων τα οποία θα διαφεντεύουν την περιοχή και θα καθορίσουν την εξέλιξη της ίδιας μας της ζωής. Αν κάποτε οι περιουσίες των συγχωριανών μου είχαν αναπτυξιακό μέλλον και προοπτική απόκτησης υπεραξίας για τους ίδιους και τα παιδιά τους, με την ίδρυση Π.Ο.Α.Υ. όλα κατεδαφίζονται και τα όποια όνειρα βυθίζονται στις λάσπες των απορριμμάτων των κλουβιών.

Ο διωγμός μας από την περιοχή θα είναι δεδομένος και η περιουσία σε γη θα περάσει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, για μια χούφτα ευρώ, στα χέρια των πολυεθνικών και των εδώ εκπροσώπων τους, που ίσως να είναι και ο τελικός στόχος!!!

Πάντα μέσα από την εξαθλίωση περιοχών και ψυχών, τα κοράκια βρίσκουν εύκολη λεία για να φουσκώσουν την κοιλιά τους. Αλίμονο στο θύμα!!!

Η Π.Ο.Α.Υ. δεν είναι μόνο ότι αποτυπώνεται στη Σ.Μ.Π.Ε τα οποία είναι άκρως επικίνδυνα και καταστροφικά για το περιβάλλον και την πολύπλευρη αναπτυξιακή προοπτική του τόπου. Είναι και κάτι παραπάνω που δεν φαίνεται και φυσικά δεν μπορεί να αποτυπωθεί.

Λόγω της μονοκαλλιέργειας σε ιχθυοτροφεία και της διαχείρισης ολάκερης της έκτασης, από Πλατυγιάλι - Αστακό - Μύτικα - Κάλαμο και Καστό, η περιοχή θα υποβαθμιστεί και ερημωθεί. Ο ντόπιος πληθυσμός και ειδικά ο νέος θα φύγει για άλλα μέρη προς ανεύρεση καλύτερης προοπτικής για τη ζωή του. Οι εναπομείναντες, αναγκαστικά και μη θα ζητιανεύουν περιστασιακό μεροκάματο στη μοναδική επένδυση που θα υπάρχει. Τα μεροκάματα του τρόμου θα είναι και της πείνας και του εκβιασμού. Κανείς δε θα αντέξει και η αναζήτηση εργατικών χεριών θα περάσει στην νεόφερτη κοινωνία των μεταναστών, η οποία θα προσφερθεί, μη έχοντας άλλες δυνατότητες στη χώρα που ήρθε για να φτιάξει τη ζωή της.

Θα επανέλθουμε δυστυχώς σε εποχές των Τσιφλικάδων και των Κολίγων και η περιοχή σε μοντέλο δουλοπαροικίας. Στον ίδιο μας τον τόπο, στα χώματα των προγόνων μας θα είμαστε ξένοι και θα πατάμε πάνω στις αναμνήσεις των παιδικών μας χρόνων, χωρίς αξιοπρέπεια, χωρίς πυξίδα, χωρίς ελπίδα, έρμαιοι στις προθέσεις των δυνατών, των κυρίαρχων του τόπου, των καταπατητών κάθε ανθρώπινης αξίας, υποκύπτοντας στη στέρηση των ελευθεριών και των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Ολική επαναφορά σε πολλές δεκαετίες πίσω.

Όσα γράφω δεν είναι φαντασιώσεις του δικού μου περίεργου για κάποιους μυαλού. Είναι συμπέρασμα περισσότερων της μιας προσεχτικής ανάγνωσης της μελέτης της Π.Ο.Α.Υ. και με δεδομένο την εμπειρία από την επί 30 χρόνια παρουσία των συγκεκριμένων επενδύσεων στη περιοχή μας.

Το τι θα πράξουν οι συγχωριανοί μου και οι γείτονες με τις ίδιες ιδιοκτησίες δεν μπορώ να ξέρω. Αυτό που ξέρω είναι ότι η μόνη λύση για να σώσουν ότι σώζεται από την περιουσία τους είναι η αντίδραση.

Μέσα από την αντίδραση και τη διεκδίκηση του αυτονόητου θα σωθούν και τα πεπραγμένα των προγόνων μας, που μας χάρισαν ως κληρονομιά. Ο τόπος μας χρειάζεται πολύπλευρη ανάπτυξη του θαλάσσιου χώρου έναντι της μοναδικής και καταστροφικής που μας επιβάλουν βίαια, οι έχοντες την εξουσία. Η Πολιτεία έχει πάρει τις αποφάσεις της. Π.Ο.Α.Υ. με κάθε τρόπο.

Η συσπείρωση γύρω από την επιτροπή Αγώνα του Δήμου Ξηρομέρου είναι η ασπίδα για την προστασία του τόπου μας.

Η βροντερή φωνή μας, τα βέλη που θα πλήξουν τον στόχο και ο στόχος είναι οι αποφάσεις της Πολιτείας.

Απόσυρση της υπό θεσμοθέτησης Π.Ο.Α.Υ. Εχινάδων Νήσων και Αιτωλ/νίας, με κάθε τρόπο!!

Έχουμε ευθύνη και χρέος, αφορά τις ζωές μας.