Του κ. Νίκου Θωμά Νταή.
σ. Συμβολαιογράφου.
ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΦΕΥΓΟΥΝ
ΙΩΑΝΝΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΤΖΕΦΡΩΝΗΣ (ΚΑΡΑΜΕΛΑΣ)
Ένας ακόμη από την παλιά φρουρά των Μυτικιωτών, αγγίζοντας την αιωνιότητα της επίγειας ζωής, ο γνωστός σε όλους μας Γιάννης Καραμέλας, όπως τον προσφωνούσαμε, ιδιοκτήτης του κεντρικού της αγοράς του Μύτικα καφενείου ''ΚΑΡΑΜΕΛΑΣ'', μας αποχαιρέτησε σήμερα 29 Νοεμβρίου, για τελευταία φορά για ένα ταξίδι του χωρίς επιστροφή!
Όρθιος δούλεψε στη ζωή του και όρθιος έφυγε!
Αυτή τη φορά, αυτό το ταξίδι του δεν ήταν σαν, τα άλλα..., που ξυπνούσε πολύ πρωί να ανοίξει το καφενείο του, περιμένοντας τους πελάτες του Μυτικιώτες και από τα γύρω χωριά, εργαζόμενους στα ψαροκάϊκα και σε άλλες δουλειές ή περιμένοντας τα λεωφορεία για να μεταβούν σε διάφορους προορισμούς, καθώς και το καΐκι από τον Κάλαμο για να μεταβούν στη Λευκάδα.
Αφού τους έφτιαχνε και τους σέρβιρε τους καφέδες και τα τσάγια, έφευγε με τον αείμνηστο Τάκη Κατσαρομήτσο με το συνεταιρικό καΐκι τους για ψάρεμα, αφήνοντας το καφενείο να το δουλέψουν η αείμνηστη μάνα του Εφροσύνη και η γυναίκα του Ντίνα, που μεγαλώνοντας τους διαδέχτηκε ο γιος τους Κώστας, ο οποίος και σήμερα με την άψογη συμπεριφορά και εργατικότητα του, να το κρατάει ανοιχτό και με τον ίδιο ρυθμό και λειτουργικότητα, ακολουθώντας τα βήματα του αείμνηστου πατέρα του!
Με τον Τάκη Κατσαρομήτσο ο Γιάννης δεν ήταν μόνο συνεταίροι στο ψαροκάϊκο, αλλά και ομοϊδεάτες Κομμουνιστές και στα χρόνια της δικτατορίας τους συνέλαβαν να τους στείλουν εξορία. Το θάρρος, οι αποστοματικές υπερασπιστικές απαντήσεις, υπερασπίζοντας όχι μόνο τον εαυτό του, αλλά και τον συγκατηγορούμενό φίλο του, αφόπλισαν τους Αστυνομικούς και τους άφησαν ελεύθερους!
Τι να πρωτοθυμηθώ από τις συζητήσεις και συνομιλίες, με τον αγαπητό και αξέχαστο φίλο μου Γιάννη Καραμέλα! Το καφενείο του ήταν το δεύτερο σπίτι μου και ήταν μία «Μικρή Βουλή», όπως την αποκαλούσα.
Στο καφενείο του Καραμέλα γίνονταν οι προεκλογικές ομιλίες και συγκεντρώσεις και διάφορες άλλες εκδηλώσεις και συσκέψεις! Ακόμη και σαν αίθουσα κινηματογράφου λειτούργησε!
Αλλά και εμείς οι Μυτικιώτες και οι άλλοι πελάτες από τα γύρω χωριά, που συχνάζαμε στο καφενείο αυτό, οι περισσότερες συζητήσεις μας ήταν πολιτικού περιεχομένου, αλλά πάντοτε πολιτισμένα και με αστεία και πειράγματα, χωρίς παρεξήγηση, που ασφαλώς συμμετείχε και ο Γιάννης.
Ο Γιάννης ήταν ευγενικός, φιλήσυχος και πράος και όχι προκλητικός, υποδεχόμενος τον κόσμο χωρίς διακρίσεις!
Ήταν καλός οικογενειάρχης και δουλεύοντας σε δύο δουλειές, με το ψαροκάϊκο και στο καφενείο έχοντας στο πλευρό του τη σύζυγό του Ντίνα, αποκατέστησαν και τα τρία παιδιά τους: Τον Νίκο, τον Δημήτρη και τον Κώστα, στους οποίους όλους και στους οικείους του, απευθύνουμε τα οικογενειακά μας συλλυπητήρια!
Αγαπητέ μου φίλε Γιάννη θα μας λείψεις! Όλοι εσείς της παλιάς φρουράς, που σε δύσκολα χρόνια, κρατήσατε όρθιο έναν ζωντανό και αρχοντικό Μύτικα, με το θάνατό σας ορφανέψαμε! Ορφάνεψε ο τόπος μας!
Αξέχαστε Γιάννη! Εκεί που θα φτάσεις, θα σε υποδεχτεί όλη η παλιά φρουρά του Μύτικα και όλοι οι Μυτικιώτες με ούζο, τσίπουρο και κρασί!
Να μας τους χαιρετήσεις όλους και να τους πεις ότι ποτέ δεν τους ξεχάσαμε, ούτε τους ξεχνάμε όσο ζούμε και υπάρχουμε!
Ούτε και σένα αξέχαστε φίλε μου Γιάννη Τζεφρώνη - Καραμέλα!
Αιώνια και αλησμόνητη μνήμη σου!
Μύτικας Αιτ/νίας 29 Νοεμβρίου 2022
Οικογένεια Νίκου Θωμά Νταή
Κλαιω. Γειά σου μπαρμπα Γιάννη.
ΑπάντησηΔιαγραφή