Μην επιμένεις εκεί που στριμώχνεσαι ούτε εκεί που περισσεύεις!

Πηγή: https://philosophyreturns.gr

Να δοκιμάζουμε μέχρι εκεί που η ψυχή μας θα κουμπώσει καλύτερα, και θα το καταλάβουμε από την γαλήνη που θα μας δημιουργεί μέσα μας.

Το άρθρο αυτό το πυροδότησε ένα πολύ κοινό παιχνίδι σε όλους μας, το πάζλ.

Έχοντας πάρει λοιπόν ένα καινούργιο πάζλ δώρο στον εαυτό μου ξεκίνησα να το συναρμολογώ όλο ενθουσιασμό. Κι εκεί που έψαχνα τα κομμάτια ασυναίσθητα ξεκίνησα να παρατηρώ το πώς λειτουργούσε ο εγκέφαλος μου. Αυτόματες διαδικασίες όπως για παράδειγμα τα δίνω βάση στα χρώματα, τις αποχρώσεις, τα σχήματα, τα μεγέθη γινόντουσαν σε κλάσματα του δευτερολέπτου.

Έτσι λοιπόν έκανα μια παύση από το παζλ και ξεκίνησα να ψάχνω στο ίντερνετ για άρθρα με τα οφέλη που έχει η συναρμολόγηση παζλ.

Σε όλα τα άρθρα λοιπόν αναφέρονταν στο ότι βοηθάνε να διατηρείται ο εγκέφαλος υγιής και ενεργός καθότι η διαδικασία συναρμολόγησης τους αποτελεί απόλυτα εγκεφαλική άσκηση στην οποία συμμετέχει τόσο το αριστερό όσο και το δεξί ημισφαίριο.

Ενισχύουν την γνωστική λειτουργία, την παρατηρητικότητα, την οπτική μας αντίληψη αλλά και την αντίληψη του χώρου και ακονίζουν το μυαλό. Αυξάνεται η δημιουργία νέων συνδέσεων στον εγκέφαλο κι έτσι μας βοηθάνε να σκεφτόμαστε πιο γρήγορα.

Μας βοηθάνε να έχουμε περισσότερη συγκέντρωση και την ώρα της συναρμολόγησης μειώνεται το άγχος κάτι το οποίο μας βοηθάει στο να χαλαρώσουμε. Όταν κάποιος συναρμολογεί ένα πάζλ ο εγκέφαλός του μεταφέρεται σε μια κατάσταση που βιώνει όταν βλέπει όνειρο. Ουάου! Ενδιαφέρον ε;

Έχοντας πάρει λοιπόν τις πληροφορίες μου συνέχισα την «δουλειά» μου. Ώσπου ένα κομμάτι το οποίο πίεζα να μπει κάπου (και δεν έμπαινε με τίποτα! Φαντάζομαι πως το έχουν κάνει κι άλλοι αυτό και δεν είμαι η μόνη) μου έμαθε κάτι το οποίο σίγουρα δεν διάβασα σε κανένα από τα άρθρα. Μου δίδαξε πως στην ζωή δεν θα πρέπει να επιμένουμε εκεί που στριμωχνόμαστε για να χωρέσουμε αλλά ούτε κι εκεί που περισσεύουμε. Υπάρχει για τον κάθε έναν από εμάς το μοναδικό αυτό σημείο στο οποίο κουμπώνουμε τέλεια. Αυτό το σημείο το οποίο αγκαλιάζει κάθε προεξοχή και κάθε εσοχή μας. Και αυτό συμβαίνει σε όλους τους τομείς της ζωής μας , επαγγελματικά προσωπικά κ.λ.π…

Εάν νιώθουμε πως δεν ταιριάζουμε κάπου να φεύγουμε. Σημαίνει πως δεν είμαστε για εκεί, όπως ακριβώς με το κομματάκι στο παζλ μου το οποίο δεν ήταν για το σημείο στο οποίο εγώ προσπαθούσα μάταια να χωρέσω αλλά κούμπωσε υπέροχα σε κάποιο άλλο σημείο. Έκανε εκείνο το αχνό «τακ» ότι μπήκε στη σωστή θέση και ολοκλήρωσε μια εικόνα.

Όπως ακριβώς και σε ένα παζλ δοκιμάζουμε διάφορα σημεία μέχρι να βρούμε το σωστό έτσι και στην ζωή μας να δοκιμάζουμε. Μπορεί να μην ταιριάξουμε με την πρώτη προσπάθεια αλλά με μια από τις επόμενες… Ας μην το βάλουμε κάτω.

Να δοκιμάζουμε μέχρι εκεί που η ψυχή μας θα κουμπώσει καλύτερα, και θα το καταλάβουμε από την γαλήνη και την ηρεμία που θα μας δημιουργεί μέσα μας. Αυτό το αίσθημα ότι εδώ ανήκω!