Η φωτιά στο σπίτι του γείτονα...

«Τι με νοιάζει έμενα αν θα μπουν κλουβιά με ψάρια εκεί και εκεί... .στον δικό μου τον τόπο να μην έρθουν». Κάπως έτσι σκεφτόμασταν όλα αυτά τα χρόνια, και κάπως έτσι σκέφτονται και μερικοί σήμερα. Τώρα όμως που πήρε φωτιά και το δικό μας σπίτι βάλαμε τα «σκουσμάκια» και ζητάμε βοήθεια.

Άλλα όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός «αν πιάσει φωτιά το σπίτι του γείτονα, αργά η γρήγορα θα έρθει και στο δικό σου». Όλα αυτά τα χρόνια δεν είδαμε πότε συνολικά την πανέμορφη αυτή περιοχή, δηλαδή την παραλιακή ζώνη από Αστακό μέχρι Μύτικα μαζί με τα νησιά Κάλαμος και Καστός. Καθένας κοιτούσε το δικό του χωριό, το δικό του τόπο, το δικό του σπίτι. Δεν συνεργαστήκαμε πότε σε κοινή βάση για το μέλλον της περιοχής. Τοπικιστές, κοντόφθαλμοι και....... παρτάκηδες. Βέβαια υπήρχαν και άνθρωποι που προσπάθησαν, για να μην αδικήσουμε κανέναν, αλλά μάλλον δεν εισακούσθηκαν πότε.

Εδώ έρχεται και η ευθύνη της Πολιτείας. Γιατί διοικητικά τα νησιά Κάλαμος και Καστός να ανήκουν στον Δήμο Λευκάδας;;; Από ποιους περιμένουν τώρα βοήθεια;; Μήπως δεν περιμένουν από τον Μύτικα και τον Αστακό;;; Και λογικό είναι. Πρώτη στεριά στο Μύτικα και στον Αστακό δεν πιάνουν; Από το Κ.Υ Μύτικα δεν εξυπηρετούνται; Λύκειο δεν πηγαίνουν τόσα χρόνια τα παιδιά τους στο Μυτικα; Ας όψονται οι άσχετοι κομματικοί σχεδιαστές του Καλλικράτη. Αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα που δεν είναι της ώρας.

Αλήθεια η θέση του Δημάρχου Λευκάδας ποια είναι για το θέμα των ιχθυοκαλλιεργειών στα νησιά Κάλαμος και Καστός;

Εν τέλει ότι δεν μπορεί η δεν θέλει η εξουσία το μπορούν οι άνθρωποι. Συνεργασία και με τους ιχθυοκαλλιεργητές για να βρεθεί λύση. Με σωστό χωροταξικό ώστε να μην χαθούν και οι θέσεις εργασίας που προσφέρουν οι ιχθυοκαλλιέργειες, αλλά και να αναπτυχθεί ο τουρισμός στην περιοχή μας. 

Το τρίτο μάτι.

Πηγή: http://ksiromeritikimatia.blogspot.gr