Ο Έλληνας αγρότης και η μάχη επιβίωσης.

Του κ. Νίκου Ναούμη.

Πολιτικός επιστήμονας.

Δημοτικός Σύμβουλος Ξηρομέρου Αιτ/νίας.

Ερωτηθείς ο Μέγας Αλέξανδρος για το πώς κατάφερε σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα να κατακτήσει τον κόσμο, απάντησε χωρίς περιστροφές «Βουλή και μύθοισι και ηπεροπηΐδι τέχνη», που θα πει με θέληση, με παραμύθια και με την τέχνη της εξαπάτησης! Προφανώς ο κ. Τσίπρας, στο αγροτικό ζήτημα εφάρμοσε στην πράξη και κατά γράμμα τα όσα ο μεγάλος στρατηλάτης έπραξε και αυτό δεν χωρά καμία αμφιβολία. Ειδικά στην τέχνη της εξαπάτησης, ξεδίπλωσε με περίσσια μαεστρία όλο του το ταλέντο.

Ποιος δεν θυμάται τον κ. Τσίπρα άλλωστε όταν ήταν στην αντιπολίτευση, να σκαρφαλώνει στα τρακτέρ, κάνοντας περιοδείες από τα μπλόκα των αγροτών σε όλη την Ελλάδα τάζοντας λαγούς με πετραχήλια. Ποιος δεν θυμάται τον πύρινο λόγο του από τον Ορχομενό τον Φλεβάρη του 2013, βασικοί άξονες του οποίου ήταν τα ακόλουθα λόγια:

• Εάν μαραζώσει η ύπαιθρος και σταματήσει να παράγει η αγροτιά, δεν πρόκειται να βγούμε ποτέ από την κρίση.

Θυμάστε τι έλεγαν στα μπαλκόνια για να πάρουν την ψήφο σας. Και τώρα οι σωτήρες του τόπου ξεχνούν τις δεσμεύσεις τους και κρύβονται πίσω από τις κλούβες των ΜΑΤ. Σε εσάς όμως δεν μπορούν να στείλουν χαρτιά επιστράτευσης, τι να επιτάξουν εδώ; Τα τρακτέρ; Τα χέρια σας που σκαλίζουν τα χωράφια;

Να ξεκαθαρίσω σε αυτό το σημείο κάτι... Ασφαλώς, αγρότες δεν εμφανίστηκαν σήμερα, η χώρα αυτή δεν ξεκίνησε να λειτουργεί ξαφνικά και ο κ. Τσίπρας δεν είναι ο πρώτος πρωθυπουργός στην ιστορία της. Ασφαλώς, η κοροϊδία του αγροτικού κόσμου από την πολιτική εξουσία δεν είναι ένα πρωτοφανές στα ελληνικά χρονικά φαινόμενο και οι ευθύνες για την καταστροφή της ελληνικής γεωργίας είναι διαχρονικές και βαρύτατες για όσους κυβέρνησαν τον τόπο τα τελευταία σαράντα χρόνια. Αυτό είναι δεδομένο. Προσωπικά, κάνω αναφορά σε γεγονότα τα οποία παρακολουθώ στενά και έχω σχηματίσει προσωπική άποψη και σε αυτά αναφέρομαι.

Συνεχίζοντας λοιπόν την παράθεση των πραγματικών γεγονότων, ποιος επίσης μπορεί να ξεχάσει τον κ. Τσίπρα ανεβασμένο πάλι σε τρακτέρ στα μπλόκα της Νίκαιας και της Λαμίας την ίδια εκείνη περίοδο να δηλώνει ανερυθρίαστα:

• Χωρίς φτηνό ρεύμα, χωρίς φτηνό πετρέλαιο, χωρίς ρευστότητα δεν μπορεί να υπάρξει παραγωγή.

• Τη δική μας τη βοήθεια θα την έχετε στην πράξη. Όχι επικοινωνιακού τύπου βοήθεια. Στην πράξη βοήθεια.

• Αγρότης, αγροτιά και μνημόνιο δεν πάνε μαζί. Αν δεν το ανατρέψουμε αυτό θα γίνεται όλοι δούλοι στα ίδια σας τα χωράφια.

Οι επαναστατικές κορώνες του κ. Τσίπρα δεν περιορίστηκαν μόνο ενώπιον των ξεσηκωμένων τότε και πάλι αγροτών. Μιλώντας τις 26 Φεβρουαρίου 2013 στη Βουλή για το αγροτικό ζήτημα ο κ. Τσίπρας δήλωνε:

• Μία δέσμευση έχουμε για τους αγρότες: Θα κάνουμε ό,τι περνά απ' το χέρι μας, θα συγκρουστούμε, θα διεκδικήσουμε, θα γυρίσουμε τα πάνω κάτω, ώστε οι αγρότες να μπορούν και του χρόνου να καλλιεργούν τα χωράφια τους και να ζουν στον τόπο τους με αξιοπρέπεια.

Τον Δεκέμβρη του 2013 στο μεγάλο παναγροτικό συλλαλητήριο στο κέντρο της Αθήνας και στην πλατεία Συντάγματος, ο κ. Τσίπρας ξεδίπλωσε άλλη μια πτυχή του ταλέντου του στην τέχνη της εξαπάτησης, κραυγάζοντας με την ντουντούκα ανά χείρας:

• Για τον ΣΥΡΙΖΑ ο αγροτικός και κτηνοτροφικός τομέας αποτελεί βασικό πυλώνα για την παραγωγική ανασυγκρότηση.

• Η υπερφορολόγηση των αγροτεμαχίων μαζί με την έλλειψη ρευστότητας πλήττουν την αγροτική παραγωγή. Ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες η μνημονιακή πολιτική συρρίκνωσης και υπερφορολόγησης των μικρών και μεσαίων αγροτών κινείται στον αντίποδα της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ για ανάπτυξη και παραγωγική ανασυγκρότηση.

Όταν ο κύκλος αυτός έκλεισε, ο κ. Τσίπρας και οι επιτελείς της Κουμουνδούρου, ανέβηκαν στην Θεσσαλονίκη τον Φλεβάρη του 2014 και από το συνεδριακό κέντρο «Ι. Βελλίδης» και την ετήσια έκθεση «AGROTIKA” εξέθεσε τις προτάσεις του για εξυγίανση του αγροτικού τομέα, που μεταξύ όλων των άλλων πρότεινε και τα εξής:

• Καθιέρωση αφορολογήτου ποσού για τους αγρότες ύψους 24.000 ευρώ οικογενειακό (12.000 ατομικό).

• Όχι στην αυτοτελή φορολόγηση των αγροτεμαχίων.

• Φοροαπαλλαγή των νέων αγροτών για πέντε χρόνια από την έναρξη της δραστηριότητας τους και στήριξη τους με θέσπιση κινήτρων (παραχώρηση δημόσιας γης για καλλιέργεια καταβολή ενισχύσεων.

• Εξυγίανση των συνεταιρισμών με κατάργηση όσων είναι συνεταιρισμοί - σφραγίδα.

• Εκκαθάριση του μητρώου συνεταιρισμών και ρύθμιση χρεών τους ύστερα από διαχειριστικό έλεγχο.

• Λειτουργία Τράπεζας ειδικού σκοπού, αποκλειστικά για την εξυπηρέτηση των αγροτών.

• Καθιέρωση κάρτας αγροτών με μοναδική εγγύηση την ετήσια ενίσχυση τους από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Με λίγα λόγια, ο κ. Τσίπρας, πέρασε στο επόμενο στάδιο όσων ο μέγας Αλέξανδρος είπε, την παράθεση δηλαδή των παραμυθιών.

Στον τομέα αυτό όμως, δεν είναι μόνος. Έχει δίπλα του έναν μάστορα στην τέχνη της εξαπάτησης και της παράθεσης παραμυθιών, τον έτερο συγκυβερνήτη κ. Καμμένο, ο οποίος τον συνδράμει με τις δικές του δυνάμεις στο έργο του. Τον Φλεβάρη του ιδίου έτους και από τα μπλόκα στην περιοχή Κουλούρα της Ημαθίας, ο κ. Καμμένος συνεισέφερε με τις δικές του προτάσεις, βροντοφωνάζοντας:

• Αφορολόγητο πετρέλαιο στους αγρότες τώρα.

• Επαναφορά της Αγροτικής Τράπεζας για χρηματοδότηση της πρωτογενούς παραγωγής.

• Τερματισμό της φορομπηχτικής πολιτικής που έχει σκοπό να εξαφανιστεί η ελληνική περιφέρεια.

Από τότε πέρασε πολύς καιρός, το νερό κύλησε στ’ αυλάκι και οι κύριοι Τσίπρας και Καμμένος δεν είναι πια στην αντιπολίτευση για να συνεχίσουν να προκαλούν τη νοημοσύνη μας. Σήμερα, οι κύριοι Τσίπρας και Καμμένος κυβερνούν τον τόπο και από την έκθεση ιδεών και τα παραμύθια, είναι υποχρεωμένοι να δώσουν λύσεις. Και τις έδωσαν, προτείνοντας πράγματα που δημιούργησαν όλη αυτή την κατάσταση, με όλη την κοινωνία στον δρόμο. Τι προτείνουν λοιπόν ο κ. Τσίπρας και το οικονομικό του επιτελείο και ξεσήκωσαν άδικα κατά την γνώμη του τους αγρότες; Ασφαλώς και τίποτα από όλα εκείνα που έταζαν όταν ήταν στην αντιπολίτευση.

Η προκαταβολή φόρου εισοδήματος που θα πληρώσουν οι αγρότες το 2016 με την εκκαθάριση των φορολογικών τους δηλώσεων αυξάνεται από το 55% στο 75%, ενώ φέτος αυξάνεται ο φορολογικός συντελεστής από το 13% στο 20% και εν συνεχεία το 2017, στο 26%, με την προκαταβολή φόρου για το 2017 στο 100%!

Το λεξιλόγιό μου είναι πολύ φτωχό για να χαρακτηρίσει την παραπάνω πρόταση...

Όσο για την μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού των αγροτών την οποία ο κ. Τσίπρας θεωρεί δίκαιη, η ωμή πραγματικότητα απλά τον διαψεύδει.

Είπε ο κ. Τσίπρας, επειδή όπως τόνισε του αρέσει να μιλάει με παραδείγματα, ότι «Η συντριπτική πλειοψηφία των αγροτών, λοιπόν, σε δυο χρόνια, όταν και θα αρχίζουν να καταβάλλονται οι εισφορές με βάση τη δική μας μεταρρύθμιση, θα κατέβαλλαν -αν δεν κάνουμε τη μεταρρύθμιση- 1.065 ευρώ ετησίως για ασφαλιστικές εισφορές. Εμείς με τη μεταρρύθμιση θα τους επιβαρύνουμε με 1.238 ετησίως, δηλαδή 14,5 ευρώ περισσότερα το μήνα».

Η αλήθεια όμως είναι πολύ διαφορετική και διαψεύδει τον κ. Τσίπρα.

• Οι εισφορές ενός αγρότη σήμερα στην τέταρτη κατηγορία που επικαλέστηκε ο κ. Τσίπρας ανέρχονται σε 1.096,17 ευρώ ετησίως.

• Με το σχέδιο του κ. Τσίπρα οι αγρότες θα υπόκεινται σε σύνολο εισφορών 27,45% επί του ασφαλιστέου εισοδήματός τους, το οποίο δεν μπορεί να είναι χαμηλότερο από το ελάχιστο όριο ασφαλιστέου εισοδήματος που είναι ίσο με 5.625,6 ευρώ (80% του κατώτατου μισθού των 586 ευρώ, δηλαδή 468,80 ευρώ το μήνα ή 5.625,6 ετησίως). Οι εισφορές λοιπόν που θα κληθεί να καταβάλλει ένας αγρότης δεν μπορεί να είναι χαμηλότερες από 1.544,23 ευρώ ετησίως. Είναι φανερό ότι το παράδειγμα του κ. Τσίπρα δεν υπάρχει, καθώς αντιστοιχεί σε πραγματικό εισόδημα κάτω από το τεκμαρτό που καθιερώνει ο ίδιος με την πρότασή του! Η επιβάρυνση δηλαδή θα είναι 448,06 ευρώ ετησίως ή 37,3 ευρώ το μήνα και όχι 14,5 ευρώ το μήνα, όπως ισχυρίστηκε ο κ. Τσίπρας.

• Τέλος, αν το εισόδημα του αγρότη πλησιάζει τις 8.000 ευρώ, τότε οι εισφορές φτάνουν στα 2.196 ευρώ ετησίως, δηλαδή 1.000 ευρώ ή 83,3 ευρώ το μήνα πάνω από αυτές που ο ίδιος αγρότης θα πλήρωνε σήμερα.

Το αγροτικό ζήτημα είναι πολυσύνθετο και δεν αποτελεί ασφαλώς πεδίο στείρας αντιπαράθεσης για τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου. Ο αγροτικός τομέας όπως όλοι γνωρίζουμε και ο τουρισμός, είναι οι μόνοι δύο σίγουροι πυλώνες πάνω στους οποίους μπορούμε να στηριχθούμε ως χώρα για να ανακάμψουμε. Πολλοί λένε πως υπάρχει κι ένας τρίτος πυλώνας, το υπέδαφος μας αλλά για την ώρα αυτά είναι μόνο θεωρίες.

Μαγικές λύσεις ασφαλώς και δεν υπάρχουν. Παραδείγματα γύρω μας πάνω στα οποία θα μπορούσαμε να βασιστούμε πάρα πολλά. Ένα τέτοιο παράδειγμα, η Ολλανδία. Μια χώρα στην καρδιά της Ευρώπης η οποία κατάφερε με δέκα φορές λιγότερους αγρότες απ’ ότι η Ελλάδα και δυόμιση φορές λιγότερη αγροτική γη, να είναι ο πρώτος εξαγωγέας τροφίμων στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ο δεύτερος στον πλανήτη!

Πως τα κατάφεραν οι Ολλανδοί; Είναι απλό. Αντί να δαιμονοποιούν εργαλεία όπως οι εκθέσεις του ΟΟΣΑ, όπως έκανε κατά τα παρελθόντα έτη ο ΣΥΡΙΖΑ και ο κ. Τσίπρας, αποφάσισαν να τα δοκιμάσουν και δεν έτυχε, πέτυχε! Τα εργαλεία του ΟΟΣΑ, συμβούλευαν τους Ολλανδούς κάτι απλό, να επενδύσουν στην καινοτομία σε όλη την αγροδιατροφική αλυσίδα τους. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.

Εύκολα λοιπόν γίνεται αντιληπτό ότι όσο η ελληνική οικονομία περιπλανάται άσκοπα στον λαβύρινθο των μνημονίων με παλαιοκομματικού τύπου πολιτικές που στόχο έχουν η παρούσα κυβέρνηση να αναστήσει το κομματικό κράτος για να μην δυσαρεστήσει την πελατεία της, καμία Αριάδνη δεν πρόκειται να προσφέρει στην χώρα μας τον μίτο για να απεμπλακεί από αυτή την κατάσταση.

Η χώρα χρειάζεται πολιτική σταθερότητα και κοινωνική αλληλεγγύη για να τα καταφέρει. Πολύ φοβάμαι ότι με την αλλοπρόσαλλη σύμπραξη δυνάμεων που κρατούν τις τύχες του τόπου στα χέρια τους, ούτε το ένα, ούτε το άλλο είναι εφικτό. Κατά συνέπεια, χαμένοι είμαστε όλοι και όχι μόνο η αγροτιά η οποία οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια στον αφανισμό βάση του φορολογικού νομοσχεδίου και της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης που εκπόνησε γι’ αυτήν η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.